RLVXENLANI).
Plaatselijk Nieuws.
Gemengd Nieuws.
daarna boven het Ministerie van
Oorlog, waar verscheidene autori
teiten naar buiten kwamen om het
gade te slaan, beschreef een kring
boven het Buckinghampaleis en richtte
zich vervolgens naar het Glazen Pa
leis te Sydenham, waar het rondom
den Noordertoren voer. De directeur
riep, toen hij het luchtschip gewaar
werd, door een grooten roeper den
reizigers toe, of zij hem het genoegen
wilden doen bij hem te komen lun
chen. Dat werd aangenomen en de
ballon daalde neer op het dak van
het paleis, waar bij werd vastgemaakt
terwijl de reizigers zich aan tafel te
goed deden.
De begrafenis van Friedrioh van
Baden.
Onder groote plechtigheid heeft
Maandag te Karlsrube de bijzetting
plaats gehad van het lijk van den
groothertog van Baden. Reeds vroeg
in den morgen was de stad vol uni
formen de zoons van den Duitschen
keizer verlieten reeds te acht uur hun
slaapwagen om zich naar het groot
hertogelijk slot te begeven, en van
dien tijd af bleven de vorstelijke per
sonen toestroomen. De laatste die
kwam was de Keizer, die door den
tegenwoordigen groothertog met ver
schillende grootwaardigheidsbeklee-
ders ontvangen weid.
In de slotkapel hadden zich intus-
schen de leden der hofhouding en de
niet-vorstelijke bezoekers verzameld.
De kerk was eenvoudig doch smaakvol
versierd met gloeilampjes; langs de
witte zuilen hingen lange zwarte rouw
banden omlaag. De kist was gesloten
en overtrokken met donker-violet llu-
weel, dat rijk met gouddraad bestikt
was. Bij de eerste klokslagen versche
nen de dragers der insigniën, de rouw-
maarschalken, de vleugeladjudanten en
de generaals die aangewezen waren
om het lijkkleed te dragen, en namen
hunne plaatsen in.
Te kwart voor elf verscheen de
Rijkskanselier, die een krans neder-
legde. Daarna kwamen de presidenten
van den Rijksdag, die plaats namen
op de tribune onder de hofloge, de
katholieke en protestantsche geeste
lijken, die zich achter het altaar
plaatsten, en de burgemeesters en
andere afgevaardigden van het land,
die zich over de andere tribunes ver
deelden.
Na het derde klokgelui verschenen
toen de vorstelijke personen, vooraf
gegaan door den Keizer, die de groot
hertogin Louise aan den arm voerde.
Onder ben bevond zich ook prins
Hendrik der Nederlanden, die de
vorstin Zu Leiningen begeleidde.
Na het zingen van het koraal «Was
Gott thut ist wohlgetan" hield de hof
prediker Helbing de lijkpredikatie, die
opnieuw met gezang besloten werd.
Daarna had de opstelling van den
rouwstoet plaats. Voorop ging de
geestelijkheid, vleugeladjudanten en
rouwmaarschalken. Daarop volgden de
dragers der insigniën: de Badensche
ridderorden, de militaire onderschei-
dingsteekenen, scepter, kroon en
zwaard. De lijkwagen zelf werd door
zes paarden getrokken; aan weers
zijden schreden twee kamerheeren, en
aan de hoeken vier generaals, die het
lijkkleed droegen; de wagen werd
door het lievelingspaard van den ge
storven groothertog gevolgd.
Daarachter liepen de vorstelijke
personen en do 3ndere volgers, vooraf
gegaan door den Keizer, tusscben den
tegenwoordigen groothertog en den
kroonprins van Zweden.
Zoo bewoog de stoet zich door een
deel van de stad naar het Mausoleum,
waar opnieuw in de daar aanwezige
kapel een lijkdienst plaats had, en de
predikant een gedachtenisrede uit
sprak. Daarna werd de kist in het
familiegraf geplaatst, en verlieten de
gasten het Mausoleum.
Te Kiel vuurden ter gelegenheid
van de begrafenis des groothertogs
gisterenmiddag te twaalf uur alle in
de haven liggende oorlogsschepen
kanonschoten af. Met tusschenruim-
ten van 3 minuten werden aan boord
van elk schip 21 schoten gedaan.
Daarna beschen de schepen de vlaggen,
die tot dusver halfstok gehangen had
den, weer in top, en was de plechtig
heid geëindigd.
H. M. de Koningin-Moeder ver
trekt den 14en October van Soest-
dijk naar »Mon Repos", te Niewied,
tot het brengen van een bezoek aan
de Prinsen van Wied, en van daai
voor vier weken naar Zwitserland,
eerst naar Bex, later naar Montreux.
Binnenkort, tegelijk met de
Italiaansche, Fransche, Duitsche en
Engelsche uitgave, zal bij de uitgevers
Oosthoek en Honing te Utrecht ver
schijnen eene geautoriseerde Neder-
landsche vertaling van
Prins Borchese-Barzine Van Peking
naar Parijs. Het werk zal evenals de
andere uitgaven bevatten p.m. 120
illustraties naar photografische op
namen van de auteurs.
Door den heer D. Gerritsen is
bij de Gemeenteraad het hierna vol
gende voorstel ingediend
De ondergeteekende stelt in het
belang van het Volksonderwijs voor
de tractementen enz. van het perso
neel als volgt te regelen
1' 3 g" Aanvangssalaris f 600.
°dl 16 verhoogingen om
3 s 5 =lde 4 jaar f 75 - 450.
"o® 1 Hoofdacts- 150.
~u>2 a g-/.Maximumƒ1200.
p= p - J Vergoeding vrije
gg-i woningf 100.
I Maximum van Hoofden met
ui 7 \f 100- verhoogen.
Ik taxeer de verhooging op onge
veer f5000 per jaar.
Indien het voorstel van Minister
Rink wordt aangenomen, zal de sub
sidie aan de gemeente hoogstwaar
schijnlijk verhoogd worden.
Om die f5000 te vinden stel ik
verder voor de post inkomstenbelas
ting met datbedrag te verhoogen. Over
1906 is begroot f 82000 en ontvan
gen f85000: de bevolking is in die
twee laatste jaren weer met 1300
zielen toegenomen en neemt nog
gaandeweg toe. Bovendien blijkt steeds
uit begrootingen, dat de opbrengst
van de ontvangsten altijd grooter zijn
dan de ramingen en de uitgaven
minder.
Op deze gronden meen ik met ge
rustheid, dat de post kan verhoogd
worden en geen kwestie kan geven
van belastingverhooging.
(w. ff.) D. GERRITSEN.
In een onzer vorige nummers
maakten wij melding van het oprichten
te dezer stede van een korfbalclub
door jonge dames. Dit berichtje eischt
in zooverre verbetering, dat voor
«jonge dames" moet gelezen worden
«dames van meer geposeerden leeftijd"
daar de meeste de drie, enkele zelfs
de viei kruisjes al achter den rug
hebben.
Het plaatselijk departement der
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen
vergadert Donderdag 11 October a.s.
des avonds te 8 uur in Ainicitia.
De agenda vermeld
1. Ingekomen stukken.
2. Verslag van de commissie, belast
met het nazien van de rekening en ver
antwoording van den Penningmeester.
3. Reglementsherziening.
4. Mededeelingen.
De Vereeniging «Handel en
Nijverheid," Amersfoort, vergadert op
Donderdag 10 Oct. a.s. in het Hótel
«De Zwaan," des avonds te 8 uur, ter
behandeling der navolgende agenda:
1. Voorstel om evenals vroeg6r, de
namen der sprekers in de couranten
verslagen te vermelden.
2. Verzoek van de .feestcommissie
om het nadeelig saldo door de ver
eeniging te dekken.
3. Benoeming van eene commissie
ter onderzoeking wat hier is te doen,
om de vakopleiding van den Handeldr.-
en Industrie-Middenstand te bevor
deren.
4. Referendum over het houden van
de tentoonstelling van den Middenstand
te Amsterdam.
5. Benoeming van eene commissie
om Amersfoort, naar buiten, meer
bekend te maken.
6. Ballotage.
7. Bespreking van het automobilisme
in te leiden door den heer Eggink.
8. Ingekomen stukken.
9. Mededeelingen.
Naar wij vernemen, zal de zang
uitvoering van «Toonkunst" in de
tweede helft van November worden
gegeven.
Quick-Wilhelniina .32.
Was 't de geheele week mooi weer
geweest, Zondag was 't echter mis,
om twaalfuur begon 't reeds te re
genen en toen om 2 uur bovenge-
noemden wedstrijd aanving, stortre
gende 't. Het spel leed er dan ook
erg onder en 't was van 't begin
tot 't eind eene saaie vertooning.
Quick was dadeljjk sterker en weet
2 keer ta doelpunten, waartegen
Wilhelmina er slechts 1 stelde. Na
rust dezelfde saaie vertooning, met
Wilhelmina iets sterker. W. maakt
dan ook gelijk, maar uit een strafschop
maakt Quick 't winnende doelpunt.
Hiermede was 't afgeloopen en won
Quick alzoo met 3—2.
Het derde was minder gelukkig en
kreeg te Hilversum van Victoria II
met 85 klop.
Het tweede elftal maakte een ver-
geefsche reis naar Utrecht daar de
regen het veld onbespeelbaar had
gemaakt.
H. V. C. I zette haar competitie
goed in door B. V. C. met 5—0 te
kloppen.
Het tweede deed minder goed en
werd er op eigen terrein rnet 31
ondergehouden door Velocitas uit
Hilversum.
385ste STAATSLOTERIJ.
Vijfde klasse. Derde week.
Trekking van 7 en 8 Oct. 1907.
(1950 loten).
Ten kantore van den Collecteur
A. C. R. O. Leutwebeb te Amerstoort
(Breedestraat 22) zijn aan de navol
gende nummers te beurt gevallen
Prijzen van f 70.
3098 3123 3215 5496 5539 10799
10806 11045 11424 14594 14950 16078
16082 16088 16116 en 16712.
Te zamen 16 prijzen.
Zonder prijs zijn uitgetrokken:
1652 1678 1689 1692 1699 2322 2327
2333 2339 3092 3099 3104 3130 3211
3230 3231 5476 5486 5499 10787 10798
10810 11043 1105411059 11071 11411
11414 1142811436 1458414619 14911
14912 14918 16075 16080 16091 16098
16726 en 16733.
Over de Vredesconferentie.
Aan de «Midd. Ct" doet haar
«Haagsche Toren wachter" het volgende
grappige verhaal.
De Vredesconferentie is nog maar
steeds niet uitgedineerd.
De vermelding van de «gastmalen"
blijft nog een vast nummer in de
bladen en de hotelhouders benevens
de attaché's en secretarissen, die bij
deze feesten de «denkende hoofden",
zijn, raken bijna uitgeput in het ver
zinnen van nieuwe schotels en nieuwe
arrangementen.
Men hoort anders curieuse dingen
over het leven en de avonturen der
heeren. Hier in ons burgerlijk landje
zal men b.v. eenigszins vreemd opkij
ken over het feit dat er één kleer
maker is, die al de Russische heeien
bedient in dier voege, dat steeds een
coupeur tusscben Parijs en den Haag
reizende is met een koffer, soms twee
kollers, waarin de spulletjes zitten.
Elke week komt de man om de
«orders" op te halen en die koller
met broeken en jassen circuleert bij
de Russen precies als bij ons een
leestrommel. Die heeren houden er
dus wel van zich met fraaie gewaden
te omhangen. Verleden week heeft
men den armen coupeur echter bijna
den nek laten breken. Een van de
klanten was n.l. niet te vreden en
die ontevredenheid uitte zich op een
manier, dat het slachtoffer langs ver
schillende wenteltrapjes, evenals een
bal naar beneden werd gegooid.
Terwijl de coupeur beneden wat
opgefrischt werd, stapte een kwartier
later de voorname klant het hótel
uit, sigarette in den mond, met eeri
gezicht alsof er niets gebeurd was.
Rare klantjes toch om den «wereld
vrede" tot stand te brengen ja zelfs
tot «humaniseering van den oorlog"
zou men zoo zeggen, dat zulke gasten
niet precies de geëigende personen zijn.
Maar men moet billijk zijn. Wie
zou er in Rusland nu ook niet boos
worden als een broek niet goed zit?
Iemand die hem zoo iets levert
moet men bepaald de ruimte geven.
Het Noordzeekanaal gereed.
De werken tot verbetering van het
Noordzeekanaal zijn gereed, aldus kon
Zaterdag worden medegedeeld door
den beer 11. H. Wortman, ingenieur
van 's Rijks Waterstaat, onder wiens
bekwame leiding de werken voor bet
Rijk zijn uitgevoeid.
Nedeiland bezit thans, wat breedte
en diepte betreft, met zijn Noord
zeekanaal bet grootste kanaal der
wereld, dat Amsterdam schepen van
25 meter breedte 10.30 meter diep
gang brengen kan.
Een windwijzer, die te
denken geeft.
Geestemünde verheugt zich sinds
enkele dagen in het bezit van een
nieuw gebouw voor middelbaar on
derwijs, een Realschule, dat aan alle
eischen van moderne schoolbouw be
antwoordt en op welks dak de tra-
ditioneele windwijzer prijkt. Nu heeft
de bouwmeester of wie anders op den
bouw invloed heeft doen gelden, zich
evenwel met dezen windwijzer een
grap veroorloofd, welke zelfs in het
tuchtlievende Duitschland ongepast
wordt geoordeeld. Het ding bestaat
namelijk niet uit het gebruikte haantje,
dat met alle winden draait, althans
behoort te draaien, maar uit een de
roede zwaaienden schoolmeester. En
om de zaak nog erger te maken,
zwaait deze geweldige opvoeder der
naar wijsheid dorstende jongelingschap,
dit tuchtigingsmiddel zoo maar niet
in de ijle ruimte wat in 't ergste
geval als onbehoorlijke symboliek zou
kunnen gelden, maar boven de partes
posteriores van een knaap, die vol
gens de regelen der kunst over des
leeraars knie is gelegd en duidelijke
blijken geeft niet ongevoelig te zijn
voor dit opvoedingsmiddel in actie.
De ontroering in de stad is alge
meen. Was men niet in Duitschland,
dan liep 't op protestvergaderingen
met de daaruit voortvloeiende moties
uit.
Toch willen de leeraren zoo maar
niet lijdelijk dezen spot met hun op
voedingsmethode aanvaarden en er
wordt gesproken over een protest bij
den raad der gemeente. Van de
jongens, die zich allicht minder per
soonlijkheden gevoelen dan onze H.
B. S ers, hoort men niets, die lijden
wellicht in stilte over den smaad bun
stand aangedaan, maar een der plaatse
lijke bladen heeft de rol van stoke
brand aanvaard, richt zich tot de jonge
lui in deze bewoordingen: «Jongens,
laat je dit niet aanleunen, draagt er
zorg voor, dat de ongepaste windwijzer
van zijn boog standpunt naar beneden
komt," wat een uiterst bedenkelijke
ophitsing lijkt tegenover leerlingen,
onder wie allicht een klimvaardig De
Ruytertje zou kunnen schuilen
Het eerste stoomschip?
In het Duitsche tijdschrift «Die
Welt der Technik" vindt men uit
een Spaansch weik van het begin
der 18de eeuw en getiteld «Colleccion
de los Viages" (Reis-verzameling) een
verhaal opgediept, waaruit men zou
kunnen afleiden dat al b(jna 400 jaren
geleden een schip door stoom werd
voortbewogen. De uitvinder heette
Garayhij was een tochtgenoot van
Columbus op diens eerste reis naar
Amerika en heeft ook verder tal van
zeereizen ondernomen. Ook de natuur-
en werktuigkunde beoefende hij en
deed menige uitvinding. Hij was
reeds meer dan 70 jaren oud, toen
hij met de bewering te berde kwam
dat men door waterdamp een rad in
beweging kon brengen en een schip
tegen den wind in kon laten varen.
Iedereen haalde de schouders op, maar
keizer Karei V, wien de zaak ter
oore kwam, dacht er anders over. De
keizer bevond zich toen te Barcelona
en gaf bevel dat Garay op het
eerste schip, dat in de haven liet
anker liet valen, zijn bewering zou
staven.
Dat schip was de schoener «Tri-
indad", en in enkele uren volgens
het verhaal was Garay gereed
met de stoominrichting. Hij liet dwars
over bet schip een as bevestigen en
daaraan aan eiken kant een rad vast
maken, dat ten deele onder water
stak. Vervolgens bracht hij aan boord
een ketel met water wijwater,
met het oog op de inquisitie en
bracht het water aan den kookon
der den ketel bevond zich een toe
stel waarin een stang op en neer
ging en bet geheel werd met riemen
aan de as verbonden. De keizer zat
als toeschouwer aan den wal op een
tribune, weldra kwam rook uit een
schoorsteen en begon het schip zich
voort te bewegen. De raderen draaide
en voerden de schoener, tegen den
wind in, de haven uit. Zoo liep het
8 zeemijlen in den tijd van 2 uren.
De bemanning zag er duivelsweik
in en sprong uit angst over boord,
maar Garay kreeg van den Keizer
4000 maravedis. Verder echter hoor
de men niets meer van deze uitvin
ding. Garay slierf hoogbejaard in een
klooster en eerst uit bovengenoemd
werk is zyn aaam weer bekend ge*
worden.
VÓÓRUIT.
Ik wil u een kleine geschiedenis
verhalen. Heel veel bijzonders is het
niet. Ze heeft slechts twee verdiensten,
ze is kort en waar. Maar komaan,
laat ik ze niet langer maken dan
noodig is.
In een zeker dorp woonde een
boer, die niet lijk was. Zoo zijn er
meer, en daarom is de gebeurtenis
waard verteld te worden. Deze niet-
rijke boer, dien wij Toon zullen
noemen, bad een kleine boerderij in
eigendom. Dat wil zeggen, ze stond
op zijn naam. De rest begrijpt ge
wel. Toon moest vreeselijk hard wer
ken met zijn jongen (Toon bad een
zoon), om de rente te betalen en de
pacht van eenige perceelen, die bij
sedert eenige jaren ook beboerde.
En Toon werkte hard en bleef even
arm. Hij kon met veel moeite de
rente betalen, maar van aflossen geen
sprake.
«Dat moet veranderen," dacht hij.
Maar hoe? «Kon ik maar wat meer
geld in mijn zaak steken, een paar
beesten bij koopen, jaarlijks wat
kunstmest bestellen, eenige nieuwe
machines aanschaffen enz enz. Als
Toon aan het nadenken ging en aan
het optellen, wat hij zoo al zou koopen
als hij geld had, kwam er geen eind
aan. Maar dom was onze boer niet
en hij begreep wel, dat alles niet
in eens kon komen. «Wat dan eerst?"
vroeg hij zich af. «Laat ik eens naar
mijn rijke buren kijken. Hoe boeren
die? Wat doen zij, wat ik niet doe?
Hoe komt het, dat zij IV* 4 2 maal
zooveel van de Hectare halen als ik?"
«Zou het waar zijn, wat zij soms
onder elkander vertellen, zou het
waar z(jn, dat het cbilisalpeter hen
rijk maakt. Dat we tegenwoordig
zonder dat zout niet meer meekunnen.
Dat zij de opbrengst van hun land
met cbilisalpeter verdubbelen? Dan
is het toch met ons, arme boertjes
al ellendig gesteld, want wij kunnen
het niet koopen. En toch wil ik vooruit.
Vooruit zal ik. Maar, waar het geld
te halen?"
Op een morgen sprong Toon wel
een uur vroeger dau gewoonlijk het
bed uit en dat was vroeg en
riep, zoodat hij zijn vrouw bijna
wakker maakte: «Wel drommels,
waar heb ik mijn hersens gehad? Ik
heb geld noodig. Er is een leenbank.
Waar is die anders voor dan om
arme boeren, die geld noodig hebben,
te leenen?"
En Toon trok de stoute schoenen
aan. Het ging niet van een leien
dakje, maar het ging toch. Het Bestuur
der Leenbank zag in, dat aan ernstige
boeren, het geld, noodig om bet be
drijf krachtiger te voeren, niet gewei
gerd dient te worden. En zoo trok
Toon met zijn geleend geld aan den
gang. Hij kocht er een goede melk
beest bij en de rest van het geld
besteedde hij aan kunstmest, in de
eerste plaats aan Cbilisalpeter, want
hij wilde er kracht achter zetten. Zijn
bieten, zijn mangels, zijn graan, alles
moest vooruit. Zijn land moest dubbel
zooveel opbrengen, als het tot nu toe
gedaan had. Zoo'n vlucht nam het nu
wel niet. Maar zooveel is zeker, dat
Toon na enkele jaren bij de Leenbank
niet meer in 't krijt stond en daaren
boven nog een aardig sommetje over
had, om het volgende jaar weer aan
te koopen. Zijn boerderij ging niet
meer den slakkengang, maar vloog
vooruit. En zoodra hij kon, kocht hij
eenige hoognoodige machines, die de
arbeid verlichtten.
En op het oogenblik 't is reeds
eenige jaren geleden, dat hij zijn
eerste chilisalpeter met geleend geld
kocht zit Toon er warmpjes in en
beklaagd hij het zich niet, dat hij
indertijd met alle geweld vooruit wou.
RECLAME.
EENIGE WOORDEN
van een inwoner van Hattem.
De heer Jaspers te Hattem heeft iet-s te ze<*«
:en betreffende Foster's zalf, het bekende raia-
iel tegen huidziekten, zooals aambeien, eczema,
huiduitslag, jeukingen^wfz.^
De Heer G. J. -*(faspcrs te "Hattem, schrijft
ons: Sedert ruinw'twee jaren hqb ik onophou
delijk veel pijn Roeten lijden, daar mijn vin
gers en handemjopengesprongen Varen. Ik kon
mijn ringers abms heelemaal niet\meer buigen.
Ze werden ham en vol barsten ei}*, kerven en ik
was niet meyr .in staat mijn bezigheden naar
behooren te ijpen, en de onophoudelijke jeuking
was niet oiji uit te houden. ïoen ik van de
wonderbjkeagenezipgen door Epster's Zalf ver
kregen, hoome, ontbood ik onm^luellijk een doosje
en toen iÉ de zalf tqepast^%ud ik reeds den
eersten dag een aanmerkélijfe: vcf^ohting en
den derden dag was i^wlkomen genfeltón. Ik
weet nietaoe ik U mmT dank zal betuigan en
ik zal dit '^eldadige jgladcl gaarne aan iedeKen
bekend maljn. j£f'
VerzekerttJ fojpnet de echte Foster's Zalf is,
die men U aanbiedt, dezelfde die de Heer Jaspers
gehad heeft. Ze is te Amersfoort verkrijgbaar bij
den Heer A. van de Weg. Toezending geschiedt
if 1. 75 voor èèn- of f 10.— voor zes doozen,
