NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
BINNENLAND.
rtlo. 71
Woensdag 2 September 1908
Zeven-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
EENZAAM.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75;
Franco per post door het geheele Rijk 1.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
BureauLangestraat 77. Telephoonno. 69.
ADVERTENTIÊN:
Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'l, Cent.
Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Verzekering-Coöperatie.
Bijna nergens heeft het idee van
coöperatie meer ingang en tevens met
meer succes in de praktijk toepassing
gevonden als juist onder de landbou
wers. Geen wonder dus, dat zij bij
de verzekering van hun paarden en
vee van een zelfde denkbeeld zijn uit
gegaan. 't Gevolg hiervan is geweest
de oprichting van tal van zoogenaamde
plaatselijke onderlinge fondsen. De
voordeelen van een dergelijke wijze van
verzekering springen dan ook direct
in 't oog:
lo. is ze weinig kostbaar, daar
jaarlijks niet meer aan omslag wordt
betaald, als werkelijk aan schade is
geleden, terwijl de kosten aan admi
nistratie, taxatie enz. zeer gering zijn.
2o. geett ze gelegenheid tot een
gemakkelijke en toch scherpe controle
over de verzekerde dieren en hun
behandeling, immers de leden van een
fonds kennen elkaar van nabij en
oefenen wederkeerig toezicht uit.
Waar nu echter zooals gezegd
premie wordt betaald naar rato van
de geleden schade, waarvan de boe
grootheid telken jare vei schilt, ja dik
werf groote afwijkingen vertoont, daar
zal in dezelfde mate de hoegrootheid
van den jaarlijks te betalen omslag
varieeren. Garantie, zekerheid het
grondidee toch van de verzekering
dat de verzekerden op een gegeven
oogenblik niet voor een belangrijke
uitgave aan omslag te staan komen,
bestaat hier dus niet. Vooral voor
den minder kapitaalkrachtigen land
bouwer levert deze wisselvalligheid
in den jaarlijks te betalen omslag,dit
gemis aan zekerheid, een groot be
zwaar op, maakt hem afkeerig van
't assureeren zijner veestapel en
zooals de praktijk leert geeft in 't
algemeen herhaaldelijk aanleiding tot
ontevredenheid en dientengevolge
uittreding, zoodat ten slotte menig
fonds bij gebrek aan voldoende deel
name te gronde gaat.
Dit nadeel van groote schommeling
in den omslag wordt nog des te meer
gevoeld naarmate de onderlingefondsen
op beperkter terrein, meteen geringer
aantal deelnemers werken. Zoo vindt
men hier te lande, volgens de ver
verslagen en mededeelingen van de
directie van den landbouw over 1907,
niet minder dan 377 paarden-, 74S
vee-, 56 varkens-, 55 schapen- en
geitenfondsen of totaal 1236, terwijl
de omslag per f 100 geschatte waarde
bij de paardenverzekeringen wisselde
tusschen f0.85 en f2.83, bij de vee
verzekering tusschen f 1.08 en f4.
Waar r,u bovendien de laatste jaren
zooveel wordt gedaan tot verbetering
van paard en rund, waardoor de
waarde der dieren belangrijk stijgt en
dientengevolge aan de fondsen wegens
de grootere te dragen risico's steeds
zwaardere eischen worden gesteld, daar
mag terecht worden gevraagd of al
deze onderlinge organisaties ook onder
mindere gunstige omstandigheden,
wel voldoende in staat zullen zijn aan
haar doel te blijven beantwoorden en
genoeg levenskracht bezitten voor een
verder voortbestaan.
Aan de hand van de praktijk is
het antwoord niet twijfelachtig.
De groote kwestie is nu echter,
hoe zooveel mogelijk de nadeelen van
bovenbedoelde wijze van verzekering
te elimineeren, de bezwaren der on
berekenbare premieschommelingen te
ondervangen, zonder ook maareenigs-
zins de voordeelen daaraan verbonden
te verminderen. O. i. vindt dit vraag
stuk zijn oplossing in centralisatie en
onderlinge reassurantie van de ver
schillende plaatselijke fondsen, met
behoud evenwel voor ieders zelfstan
digheid en onaantastbaar beheer, op
de wijze zooals dit in Duitschland
reeds met succes in praktijk is ge
bracht. De onderlinge organisaties
elkaar op die wijze steunende, worden
dientengevolge op soliederen grond
slag gevestigd en verkrijgen een
grooter weerstandsvermogen, waarvan
zij het gemis maar al te vaak hebben
gevoeld.
Opmerkelijk is het nu en wij
hebben er ons reeds meermalen over
verwonderd dat een praktische
toepassing van bovenvermeld denk
beeld hier te lande tot dusver is
uitgebleven.
Thans kan worden melding gemaakt
van de oprichting der «Centrale
Verzekering-Maatschappij voor paarden
en vee" gevestigd te Zwolle, die zich
ten doel stelt een dergelijke regeling
tot stand te brengen en aldus tracht
te voorzien in een reeds lang ge
voelde behoefte.
O. m. hebben de volgende heeren
W. Arends te Ruinerwold, G. Dallinga
te Bellingwolde, Jules van Hasselt te
Kampen, H. W. Kuhn te Naarden,
J. G. van Nes van Meerkerk te Zwolle,
G. Nobolte Lutjewinkel, mr. A. E.
baron van Voorst tot Voorst te Zwolle,
mr. R. H. baron de Vos van Steen-
wijk te Arnhem en H. J. Zijlstra te
Zuurdijk zitting genomen in den raad
van commissarissen.
Overgedrukt uit de Provinciale
Overysselsche en Zwolsche Courant
van 28 Augustus, No. 202.
Middenstandsbond.
Het bestuur van den Middenstands
bond heeft aan de besturen van ver
schillende vereenigingen verzocht, in
verband met het voornemen om het
credietvraagstuk van den Middenstand
op het in 1909 te Amsterdam te
houden congres aan de orde te stel
len, teneinde de zaak goed voor te
bereiden, deze aangelegenheid in den
aanstaanden winter in hunne leden
vergadering te behandelen.
«Aanbeveling verdient het echter,
aldus het hoofdbestuur in zijn rond
schrijven aan de vereenigingen, vooraf
aan eene commissie, zoo mogelijk
samen te stellen ook uit leden buiten
uw bestuur, op te dragen een onder
zoek in te stellen naar het crediet
dat door den Middenstand genomen
en dat door ben gegeven wordt. Hier
door krijgt uwe vereeniging een beter
inzicht in deze zaak en woidt de
aandacht der leden meer gevestigd
op de verkeerdheden die zich in beide
gevallen voordoen.
«Bij het onderzoek naar het cre
diet dat de middenstand neemt, zal
vooral gelet behooren te worden op
de moeilijkheden die zich voordoen,
zoowel vanwege bankinstellingen als
van anderen, om bet noodige crediet
te kunnen verkrijgen, het minimum
bedrag aan crediet dat verleend wordt,
de te stellen zekerheid enz. enz, be
nevens de rentevergoeding die voor
het opgenomen geld betaald moet
worden en die in den regel niet ge
ring is."
Voorts heeft het bestuur van den
Middenstandsbond aan de besturen
van verschillende vereenigingen ver
zocht, de bezwaren mede te deelen,
die ze hebben ondervonden bij de
oprichting van coöperatieve vereeni
gingen.
Toeslag op D-treinen.
Zooals bekend is, verzond de handels-
reizigers-vereeniging «Noord-Holland",
ingevolge besluit der algemeene ver
gadering. een adres aan de directie
der Holl. IJzeren Spoorweg-maat
schappij, houdende verzoek den toe
slag op de twee D-treinen no. 212
en 241, in de richting naar en van
Apeldoorn, in te trekken, een adres
dat door verschillende zuster-vereeni-
giogen en Kamers van Koophandel
weid ondersteund.
Op dit verzoek ontving de Vereeni
ging het volgend antwoord van den
Raad van Administratie der H. IJ. S.
M.«Naar aanleiding van het schrijven
uwer vereeniging dd. 8 dezer, hebben
wij de eer mede te deelen, dat dit
schrijven afdoende aantoont, welke
groote voordeelen de door uwe ver
eeniging genoemde treinen het publiek
bieden, zoodat de heffing van een
toeslag voor die treinen, naar onze
meening, niet onbillijk kan worden
geacht".
Deze zaak maakte Zaterdagavond in de
algemeene vergadering van de Handels-
reizigers-vereeniging «Noord-Holland",
gehouden in «De Roode Leeuw" een
onderwerp van bespreking uit.
De voorzitter, de heer Jacq. Heek,
heette de niet talrijk bezochte verga
dering welkom, in het bijzonder den
heer Selles, bestuurslid van deNed. Han-
delsreizigersvereeniging te Rotterdam,
die aan de petitie medegewerkt heeft.
Het antwoord van den Raad van
Administratie lezende, dacht spr.
gelijk hij mededeelde met een
Apiilgrap te doen te hebben, want
allerminst kon hij denken dat een
groote serieuse maatschappij een der
gelijk antwoord zou sturen. Hij had
wel iets anders verwacht.
Spr. meent dat de H. IJ. S.M. wel
eens op dien weg zou kunnen voort
gaan. Redeneerend op de wijze als zij
doet, zou ze alle sneltreinen wel met
een surplus kunnen belasten, omdat
de handelsreizigers die treinen zoo
mooi vinden.
Waar verschillende handelsreizigers
genoodzaakt zijn van de treinen no.
212 en 241 gebruik te maken, willen
zij behoorlijk nachtrust genieten of op
tijd het middagmaal kunnen nuttigen,
zou spr. voorstellen zich niet bij het
antwoord der Maatschappij neder te
leggen, doch een groote petitie van
handelsreizigers in het leven te roepen.
Van de gelegenheid tot gedachten-
wisseling werd door velen gebruik
gemaakt. Een der aanwezigen stelde
voor zich tot den Minister met een
klacht te wenden, en, blijft dit zonder
uitwerking, zich tot de Tweede Kamer
te richten. Een ander sprak de vrees
uit, dat het tornen aan de D-treinen
der Maatschappij aanleiding zal geven
de niet dure groep-Abonnementen te
verhoogen.
Doch van andere zijde werd be
toogd, dat de maatschappij het recht
niet heeft eenige wijziging te bren
gen in de tarieven zonder goedkeu
ring van den Minister, terwijl er ook
nadruk op gelegd werd dat er vele
Uit het Zweedsch van
SOPHIE ELKAN.
3)
Het kindje daarboven danste een krin
getje met zijn vader, terwijl de moeder «Hooge
bergen, diepe dalen" speelde. Zonderling, dat
men dit alles zóó duidelijk opving; het was
geheel en al alsof het in hetzelfde vertrek
geschiedde. Nu werd de piano-tabouret ver
schoven en vernam men weder de zware voet
stappen des vaders, de lichte schreden der
moeder, het getrippel der kindervoetjes en het
voortrollen van het houten paardje. Wat
gebeurde er thans? Men ging de heele kamer
door naar het aangrenzende vertrek en van
daar naar een derde. Het kind moest gaan
slapen de ouders volgden het. Ozoo, de
kinderkamer lag vlak boven haar slaapvertrek.
Nu keerde de vader terug, alleen; de moeder
was zeker bij het kind gebleven. Mevrouw
Wendt hoorde hem zijn leuningstoel aanschuiven
en daarin plaats nemen. Gode zij dank! Nu
was het stil. Zij liet zich neêrvallen op haar
kleine hoekcanapé en begon te lezen. Wat
was het heerlijk daar zoo ongestoord te zitten
en eindelijk wat uit te kunnen rusten!
Zij blikte om zich heen, wat zag het er
gezellig uitDe lampen met de roode kappen
wierpen een zachten gloed over den kleinen,
begrensden omtrek, dien zij verlichten; het
was een warm, weldadig aandoend schijnsel.
De roodgele herfstbladeren iD de groote vazen
kwamen zoo goed overeen met de oude bor
duursels, de gobelins en de donkere Oostersche
bronsgroepen. Als het groote portret opge
hangen was, ja, een portret was eigenlijk
het rechte woord niet, het was veeleer een
groot genrestuk, dan zou het een gezellig
tehuis wezen, voor zoover dat voortaan moge
lijk was!
Op eenmaal vernam zij weer die lichte, veer
krachtige schreden boven haar hoofd Nu stond
ook de man op en liepen beiden naar den
hoek boven hare sofa, waar hunne piano stond.
Zij verschoven de tabouret, haalde er nog een
anderen stoel bij en nu ruischte de Legende
van Wieniawski boven haar in volle, teêre
viooltonen, fraai begeleid door de piano. Groote
GodDe Legendewelk eene herinnering
Hun stuk, hunne liefdeslegende, zooals
haar man gewoon was deze te noemen! Welk
eene pijniging was dat! Het was alsof elke
toon een mes wrong in de open wondHet
scheen haar toe dat het tweetal daarboven
een onrecht tegen haar speelde, dat zij wisten
hoezeer zij er onder leed hen te hooren en
naar de muziek te moeten luisteren.
Het bruiste in haar binnensteWaarom
folterden zij haar zoo? Moesten nu ook deze
vreemden, deze onbekende lieden haar leven
verbitteren, was het niet reeds droevig genoeg
geweest? Als zij eens een boodschap tot hen
zond, hen liet smeeken niet te spelen? Neen,
dat was niet mogelijk; zij kon niet onbescheiden
zijn; het was immers haar eigen huis niet; zij
hadden er evengoed een gedeelte van gehuurd
als zij en hadden volkomen het recht over
hun eigen vloer op en neêr te gaan en duo's
te spelen om half acht 's avonds. Indien het
midden in den nacht ware geweest, maar des
avonds om balf acht! Het was eene zware
beproeving; maar iets dat men bijna niet
vermijden kon, was het niet onder dezen vorm
dan toch op eene andere wijze. Overal op
aarde vond men gelukkige echtgenooten en
kleine kinderen; niemand kon haar redden
van de pijn datgene te zien of te hooren wat
haar folterde, niemand, geen sterveling Het
zou wel beter gaan, als zij slechts eene bezig
heid vond en zich daaraan wijdde. Kon zij
niet aan iets anders denken, niet meer luisteren
Neen, de heldere, weeke, weemoedige tonen
drongen zoo duidelijk tot haar door; het was
onmogelijk en niet langer te dragenZij schelde.
«Indien mijn bed reeds opgemaakt is. zal ik
gaan liggen."
«Wil mevrouw nu al naar bed? Het is nog
pas acht uur."
«Dat weet ik wel, maar ik ben vermoeid.
GoedeD nacht
Zij nam een kandelaar op en begaf zich naar
hare slaapkamer. De hanglamp brandde daar
en het licht, dat beschut was door een mat-
witte ballon, verspreidde een soort maneschijn
in het vertrek. Wat was het hier stil en
vreedzaamhier hoorde men geen muziek
het zou heerlijk zijn hier uit te rusten ..te
slapen.
Zij had niet verwacht, dat de eerste avond
in hare nieuwe woning aangenaam zou zijn
maar hij was haar zwaarder gevallen dan zij
zich had kunnen voorstellen. Indien zij slechts
mocht slapen en uitrusten, zou zij morgen
zeker minder zenuwachtig zijn. Juist lag zij
verzonken in dien aangenamen, half wakenden,
half slapenden toetand, waarin men half onbe
wust, oven min in het rijk der droomen als in
de werkelijkheid verkeert, toen zij opschrikte.
Wat was dat nu weêr? Weerklonk er iets
in dezelfde kamer? Neen, het was boven haar;
de wieg van het kind werd op en. neêr bewo
gen, terwijl een jonge frissche vrouwenstem
een welbekend wiegeliedje zong.
(Wordt vervolgd)