NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. BINNENLAND. rtlo. 71 Woensdag 2 September 1908 Zeven-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. EENZAAM. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75; Franco per post door het geheele Rijk 1. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. BureauLangestraat 77. Telephoonno. 69. ADVERTENTIÊN: Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'l, Cent. Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte Verzekering-Coöperatie. Bijna nergens heeft het idee van coöperatie meer ingang en tevens met meer succes in de praktijk toepassing gevonden als juist onder de landbou wers. Geen wonder dus, dat zij bij de verzekering van hun paarden en vee van een zelfde denkbeeld zijn uit gegaan. 't Gevolg hiervan is geweest de oprichting van tal van zoogenaamde plaatselijke onderlinge fondsen. De voordeelen van een dergelijke wijze van verzekering springen dan ook direct in 't oog: lo. is ze weinig kostbaar, daar jaarlijks niet meer aan omslag wordt betaald, als werkelijk aan schade is geleden, terwijl de kosten aan admi nistratie, taxatie enz. zeer gering zijn. 2o. geett ze gelegenheid tot een gemakkelijke en toch scherpe controle over de verzekerde dieren en hun behandeling, immers de leden van een fonds kennen elkaar van nabij en oefenen wederkeerig toezicht uit. Waar nu echter zooals gezegd premie wordt betaald naar rato van de geleden schade, waarvan de boe grootheid telken jare vei schilt, ja dik werf groote afwijkingen vertoont, daar zal in dezelfde mate de hoegrootheid van den jaarlijks te betalen omslag varieeren. Garantie, zekerheid het grondidee toch van de verzekering dat de verzekerden op een gegeven oogenblik niet voor een belangrijke uitgave aan omslag te staan komen, bestaat hier dus niet. Vooral voor den minder kapitaalkrachtigen land bouwer levert deze wisselvalligheid in den jaarlijks te betalen omslag,dit gemis aan zekerheid, een groot be zwaar op, maakt hem afkeerig van 't assureeren zijner veestapel en zooals de praktijk leert geeft in 't algemeen herhaaldelijk aanleiding tot ontevredenheid en dientengevolge uittreding, zoodat ten slotte menig fonds bij gebrek aan voldoende deel name te gronde gaat. Dit nadeel van groote schommeling in den omslag wordt nog des te meer gevoeld naarmate de onderlingefondsen op beperkter terrein, meteen geringer aantal deelnemers werken. Zoo vindt men hier te lande, volgens de ver verslagen en mededeelingen van de directie van den landbouw over 1907, niet minder dan 377 paarden-, 74S vee-, 56 varkens-, 55 schapen- en geitenfondsen of totaal 1236, terwijl de omslag per f 100 geschatte waarde bij de paardenverzekeringen wisselde tusschen f0.85 en f2.83, bij de vee verzekering tusschen f 1.08 en f4. Waar r,u bovendien de laatste jaren zooveel wordt gedaan tot verbetering van paard en rund, waardoor de waarde der dieren belangrijk stijgt en dientengevolge aan de fondsen wegens de grootere te dragen risico's steeds zwaardere eischen worden gesteld, daar mag terecht worden gevraagd of al deze onderlinge organisaties ook onder mindere gunstige omstandigheden, wel voldoende in staat zullen zijn aan haar doel te blijven beantwoorden en genoeg levenskracht bezitten voor een verder voortbestaan. Aan de hand van de praktijk is het antwoord niet twijfelachtig. De groote kwestie is nu echter, hoe zooveel mogelijk de nadeelen van bovenbedoelde wijze van verzekering te elimineeren, de bezwaren der on berekenbare premieschommelingen te ondervangen, zonder ook maareenigs- zins de voordeelen daaraan verbonden te verminderen. O. i. vindt dit vraag stuk zijn oplossing in centralisatie en onderlinge reassurantie van de ver schillende plaatselijke fondsen, met behoud evenwel voor ieders zelfstan digheid en onaantastbaar beheer, op de wijze zooals dit in Duitschland reeds met succes in praktijk is ge bracht. De onderlinge organisaties elkaar op die wijze steunende, worden dientengevolge op soliederen grond slag gevestigd en verkrijgen een grooter weerstandsvermogen, waarvan zij het gemis maar al te vaak hebben gevoeld. Opmerkelijk is het nu en wij hebben er ons reeds meermalen over verwonderd dat een praktische toepassing van bovenvermeld denk beeld hier te lande tot dusver is uitgebleven. Thans kan worden melding gemaakt van de oprichting der «Centrale Verzekering-Maatschappij voor paarden en vee" gevestigd te Zwolle, die zich ten doel stelt een dergelijke regeling tot stand te brengen en aldus tracht te voorzien in een reeds lang ge voelde behoefte. O. m. hebben de volgende heeren W. Arends te Ruinerwold, G. Dallinga te Bellingwolde, Jules van Hasselt te Kampen, H. W. Kuhn te Naarden, J. G. van Nes van Meerkerk te Zwolle, G. Nobolte Lutjewinkel, mr. A. E. baron van Voorst tot Voorst te Zwolle, mr. R. H. baron de Vos van Steen- wijk te Arnhem en H. J. Zijlstra te Zuurdijk zitting genomen in den raad van commissarissen. Overgedrukt uit de Provinciale Overysselsche en Zwolsche Courant van 28 Augustus, No. 202. Middenstandsbond. Het bestuur van den Middenstands bond heeft aan de besturen van ver schillende vereenigingen verzocht, in verband met het voornemen om het credietvraagstuk van den Middenstand op het in 1909 te Amsterdam te houden congres aan de orde te stel len, teneinde de zaak goed voor te bereiden, deze aangelegenheid in den aanstaanden winter in hunne leden vergadering te behandelen. «Aanbeveling verdient het echter, aldus het hoofdbestuur in zijn rond schrijven aan de vereenigingen, vooraf aan eene commissie, zoo mogelijk samen te stellen ook uit leden buiten uw bestuur, op te dragen een onder zoek in te stellen naar het crediet dat door den Middenstand genomen en dat door ben gegeven wordt. Hier door krijgt uwe vereeniging een beter inzicht in deze zaak en woidt de aandacht der leden meer gevestigd op de verkeerdheden die zich in beide gevallen voordoen. «Bij het onderzoek naar het cre diet dat de middenstand neemt, zal vooral gelet behooren te worden op de moeilijkheden die zich voordoen, zoowel vanwege bankinstellingen als van anderen, om bet noodige crediet te kunnen verkrijgen, het minimum bedrag aan crediet dat verleend wordt, de te stellen zekerheid enz. enz, be nevens de rentevergoeding die voor het opgenomen geld betaald moet worden en die in den regel niet ge ring is." Voorts heeft het bestuur van den Middenstandsbond aan de besturen van verschillende vereenigingen ver zocht, de bezwaren mede te deelen, die ze hebben ondervonden bij de oprichting van coöperatieve vereeni gingen. Toeslag op D-treinen. Zooals bekend is, verzond de handels- reizigers-vereeniging «Noord-Holland", ingevolge besluit der algemeene ver gadering. een adres aan de directie der Holl. IJzeren Spoorweg-maat schappij, houdende verzoek den toe slag op de twee D-treinen no. 212 en 241, in de richting naar en van Apeldoorn, in te trekken, een adres dat door verschillende zuster-vereeni- giogen en Kamers van Koophandel weid ondersteund. Op dit verzoek ontving de Vereeni ging het volgend antwoord van den Raad van Administratie der H. IJ. S. M.«Naar aanleiding van het schrijven uwer vereeniging dd. 8 dezer, hebben wij de eer mede te deelen, dat dit schrijven afdoende aantoont, welke groote voordeelen de door uwe ver eeniging genoemde treinen het publiek bieden, zoodat de heffing van een toeslag voor die treinen, naar onze meening, niet onbillijk kan worden geacht". Deze zaak maakte Zaterdagavond in de algemeene vergadering van de Handels- reizigers-vereeniging «Noord-Holland", gehouden in «De Roode Leeuw" een onderwerp van bespreking uit. De voorzitter, de heer Jacq. Heek, heette de niet talrijk bezochte verga dering welkom, in het bijzonder den heer Selles, bestuurslid van deNed. Han- delsreizigersvereeniging te Rotterdam, die aan de petitie medegewerkt heeft. Het antwoord van den Raad van Administratie lezende, dacht spr. gelijk hij mededeelde met een Apiilgrap te doen te hebben, want allerminst kon hij denken dat een groote serieuse maatschappij een der gelijk antwoord zou sturen. Hij had wel iets anders verwacht. Spr. meent dat de H. IJ. S.M. wel eens op dien weg zou kunnen voort gaan. Redeneerend op de wijze als zij doet, zou ze alle sneltreinen wel met een surplus kunnen belasten, omdat de handelsreizigers die treinen zoo mooi vinden. Waar verschillende handelsreizigers genoodzaakt zijn van de treinen no. 212 en 241 gebruik te maken, willen zij behoorlijk nachtrust genieten of op tijd het middagmaal kunnen nuttigen, zou spr. voorstellen zich niet bij het antwoord der Maatschappij neder te leggen, doch een groote petitie van handelsreizigers in het leven te roepen. Van de gelegenheid tot gedachten- wisseling werd door velen gebruik gemaakt. Een der aanwezigen stelde voor zich tot den Minister met een klacht te wenden, en, blijft dit zonder uitwerking, zich tot de Tweede Kamer te richten. Een ander sprak de vrees uit, dat het tornen aan de D-treinen der Maatschappij aanleiding zal geven de niet dure groep-Abonnementen te verhoogen. Doch van andere zijde werd be toogd, dat de maatschappij het recht niet heeft eenige wijziging te bren gen in de tarieven zonder goedkeu ring van den Minister, terwijl er ook nadruk op gelegd werd dat er vele Uit het Zweedsch van SOPHIE ELKAN. 3) Het kindje daarboven danste een krin getje met zijn vader, terwijl de moeder «Hooge bergen, diepe dalen" speelde. Zonderling, dat men dit alles zóó duidelijk opving; het was geheel en al alsof het in hetzelfde vertrek geschiedde. Nu werd de piano-tabouret ver schoven en vernam men weder de zware voet stappen des vaders, de lichte schreden der moeder, het getrippel der kindervoetjes en het voortrollen van het houten paardje. Wat gebeurde er thans? Men ging de heele kamer door naar het aangrenzende vertrek en van daar naar een derde. Het kind moest gaan slapen de ouders volgden het. Ozoo, de kinderkamer lag vlak boven haar slaapvertrek. Nu keerde de vader terug, alleen; de moeder was zeker bij het kind gebleven. Mevrouw Wendt hoorde hem zijn leuningstoel aanschuiven en daarin plaats nemen. Gode zij dank! Nu was het stil. Zij liet zich neêrvallen op haar kleine hoekcanapé en begon te lezen. Wat was het heerlijk daar zoo ongestoord te zitten en eindelijk wat uit te kunnen rusten! Zij blikte om zich heen, wat zag het er gezellig uitDe lampen met de roode kappen wierpen een zachten gloed over den kleinen, begrensden omtrek, dien zij verlichten; het was een warm, weldadig aandoend schijnsel. De roodgele herfstbladeren iD de groote vazen kwamen zoo goed overeen met de oude bor duursels, de gobelins en de donkere Oostersche bronsgroepen. Als het groote portret opge hangen was, ja, een portret was eigenlijk het rechte woord niet, het was veeleer een groot genrestuk, dan zou het een gezellig tehuis wezen, voor zoover dat voortaan moge lijk was! Op eenmaal vernam zij weer die lichte, veer krachtige schreden boven haar hoofd Nu stond ook de man op en liepen beiden naar den hoek boven hare sofa, waar hunne piano stond. Zij verschoven de tabouret, haalde er nog een anderen stoel bij en nu ruischte de Legende van Wieniawski boven haar in volle, teêre viooltonen, fraai begeleid door de piano. Groote GodDe Legendewelk eene herinnering Hun stuk, hunne liefdeslegende, zooals haar man gewoon was deze te noemen! Welk eene pijniging was dat! Het was alsof elke toon een mes wrong in de open wondHet scheen haar toe dat het tweetal daarboven een onrecht tegen haar speelde, dat zij wisten hoezeer zij er onder leed hen te hooren en naar de muziek te moeten luisteren. Het bruiste in haar binnensteWaarom folterden zij haar zoo? Moesten nu ook deze vreemden, deze onbekende lieden haar leven verbitteren, was het niet reeds droevig genoeg geweest? Als zij eens een boodschap tot hen zond, hen liet smeeken niet te spelen? Neen, dat was niet mogelijk; zij kon niet onbescheiden zijn; het was immers haar eigen huis niet; zij hadden er evengoed een gedeelte van gehuurd als zij en hadden volkomen het recht over hun eigen vloer op en neêr te gaan en duo's te spelen om half acht 's avonds. Indien het midden in den nacht ware geweest, maar des avonds om balf acht! Het was eene zware beproeving; maar iets dat men bijna niet vermijden kon, was het niet onder dezen vorm dan toch op eene andere wijze. Overal op aarde vond men gelukkige echtgenooten en kleine kinderen; niemand kon haar redden van de pijn datgene te zien of te hooren wat haar folterde, niemand, geen sterveling Het zou wel beter gaan, als zij slechts eene bezig heid vond en zich daaraan wijdde. Kon zij niet aan iets anders denken, niet meer luisteren Neen, de heldere, weeke, weemoedige tonen drongen zoo duidelijk tot haar door; het was onmogelijk en niet langer te dragenZij schelde. «Indien mijn bed reeds opgemaakt is. zal ik gaan liggen." «Wil mevrouw nu al naar bed? Het is nog pas acht uur." «Dat weet ik wel, maar ik ben vermoeid. GoedeD nacht Zij nam een kandelaar op en begaf zich naar hare slaapkamer. De hanglamp brandde daar en het licht, dat beschut was door een mat- witte ballon, verspreidde een soort maneschijn in het vertrek. Wat was het hier stil en vreedzaamhier hoorde men geen muziek het zou heerlijk zijn hier uit te rusten ..te slapen. Zij had niet verwacht, dat de eerste avond in hare nieuwe woning aangenaam zou zijn maar hij was haar zwaarder gevallen dan zij zich had kunnen voorstellen. Indien zij slechts mocht slapen en uitrusten, zou zij morgen zeker minder zenuwachtig zijn. Juist lag zij verzonken in dien aangenamen, half wakenden, half slapenden toetand, waarin men half onbe wust, oven min in het rijk der droomen als in de werkelijkheid verkeert, toen zij opschrikte. Wat was dat nu weêr? Weerklonk er iets in dezelfde kamer? Neen, het was boven haar; de wieg van het kind werd op en. neêr bewo gen, terwijl een jonge frissche vrouwenstem een welbekend wiegeliedje zong. (Wordt vervolgd)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1908 | | pagina 1