NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad *Jjj|£ voor de Provincie Utrecht. Scheten uil de rectaal. BINNENLAND. No. 54 Woensdag 7 Juli 1909 Acht-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. VOGELMOORDEN. FEUILLETON. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad f 0.75; Franco per post door bet geheele Rijk 1. Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Laugcstraat 77. Telephoonn». 69. AD VERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/, Cent. Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Onlangs lazen wij eene beschrijving van "de wijze hoe men aan den over kant van de Middelandsche zee, vooral in Egypte, het aanlegt om duizenden vogels te vangen. Als de diertjes hun tocht over zee volbracht hebben en doodvermoeid aan land komen, zijn er overal netten gespannen en is er op vele plaatsen vogellijm aangebracht om hen te verschalken. Bij onnoemlijk groote getallen worden zij gedood en tegen zulk een prijs verkocht, dat de vangers een aardigen duit verdienen. Overal waar men van dat vogel- vangen op groote schaal gewag hoort maken, gaan er waarschuwendo stem men op. Wat toch zal zeker eenmaal geschieden? Vele soorten van vogels zullen geheel uitgemoord worden en daarmee wordt aan landbouw en ooft- teelt onberekenbaar schade aange bracht, zoo niet geheele ondergang. Het is algemeen bekend hoe groot het nut der vogels is. Zij verdelgen myriaden van insecten, wier bestaan zoo nadeelig voor het plantenleven, zoo uiterst lastig voor mensch en dier kan zijn. De vogels zijn het, die het even wicht weten te bewaren en het staat vast, dat met den dood der vogels vooral als er geheele soorten ver nietigd worden en dat gebeurd met de trekvogels ook de dood van landbouw en oofteelt intreedt. De vogelmoorden hebben niet alleen plaats in het noorden van Afrika, neen, ook in de berglanden doet men er druk aan. Door hun instinct gedreven, trekken de vogels, die de zuidelijke streken moeten opzoeken door de nauwe bergpassen. Daar vliegen zij in zulk een aantal, dat de hemel erdoor verduisterd wordt en honderden berg bewoners maken zich op om de diertjes te vangen. In sommige landen zijn er wettelijke bepalingen gemaakt om het dooden der nuttige vogels tegen te gaan, doch, zooals het met de meeste wetten gaat, velen weten door de mazen heen te kruipen en gaan ongehinderd hun gang. In Egypte schijnt de regeering er zich niet mede te bemoeien enEngeland, dat toch heel wat te zeggen heeft in Egypte laat in zake den vogelmoord zijn stem nooit hooren. De vraag rijst nu: waartoe dient dat vangen van die duizende vogels? In de eerste plaats om sommiger tong te slreelen. Velen hebben geld en daarmede hebben ze de macht om bun lusten te bevredigen; ze weten lieden over te halen tot de gewraakte vogelmoorden. En nu in de tweede plaats. We moeten nu ook een groot deel van de schuld op de dames schuiven. En eigenlijk ook weer niet rechtstreeks op de dames, maar op de mode, die toch, al heeft zij nog zooveel grillen, gehoorzaamd moet worden. Volgens die mode dan zijn er zooveel van die lie>e diertjes noodig om hoedjes nu eens werkelijk mooi en elegant ie doen zijn. Veel, onlzagelijk veel is er reeds ingebracht tegen die gril der mode, herhaaldelijk is men ten strijde ge trokken tegen den wonderlijken eisch om hoeden met doode vogels of brok stukken er van te versieren maar niets mag baten. Het schijnt dat het gezond verstand der dames zwichten móet voor de grillen der mode. Dit schijnt niet zoo, neen, het is zoo. De dames, zacht, fijngevoelig van aard, teeder en zachtzinnig, kunnen geen dier zien dooden, griezelen bij de gedachte aan het lijden van sommige dieren, gaan met belangstelling den bloei en de welvaart na van den landbouw en landbouwers, gevoelen het innige verband tusschen voorspoed en de aanwezigheid van nuttige vogels en toch als de mode oordeelt en er een hoed bekogeld moet worden, dan zwijgt het verstand, ook het hart, en er wordt stiptelijk gehoorzaamd, zonder morren, zelfs ten koste van veel geld. Wat zou het van ongekend groote waarde zijn, indien de dames eens konden besluiten eensgezind op te komen tegen het voorschrift van de mode, dat zooveel slachtoffers maakt onder de gevederde zangers Behalve dat zoo menig lief diertje in het leven bewaard bleef, zou het gevaar van uitsterven van geheele soorten voorkomen worden en liepen landbouw en ooftteelt geen groot ge vaar. Als het beroep op de medewerking van de zwakke sexe die in deze zeer machtig is, niet mag helpen, dan ho pen we, dat er door de hoogere macht maatregelen getroffen worden. Dit zou kunnen door zware straffen testellen op het dooden, op het verkoopen en het vervoeren of het in bezit hebben (versiering) van vogels. Het is in ernst noodzakelijk dat er paal en perk ge steld worde aan het groote kwaad bedreven ter wille van de mode en ten genoegen van enkele lekkerbekken. Nooit kan er genoeg gewezen worden op het groote nut der vogels I Ook aan het uithalen van vogel nesten door de lieve jeugd moet paal en perk gesteld worden. De nesten worden door de jongens in den broed tijd vernield en de eieren medegeno men. En het gevolg daarvan is dat duizenden rupsen vrij spel hebben en ongestoord kunnen arbeiden aan de vernieling van de bladeren der hoo rnen. Als de nuttige vogels niet gestoord worden is het overvloed van vruchten, na het verjagen der vogels is de oogst veelal slecht. Wat moeten nu wel de gevolgen zijn tan een verdelging als waarvan wij hierboven spraken? Worde men toch wijzer! Er hangt zooveel van af. De Nonvlinder. Ten einde dit insect te rechter tijd te kunnen bestrijden is het van het grootste belang het tijdig te ontdek ken. Daarom verzoekt de Inspecteur der Staatsbosschen en Ontginningen te Utrecht, ons de aandacht er op te willen vestigen, dat thans de rupsen van den nonvlinder in de periode verkeeren, waarin zij het sterkst vreten en de vreterij in de bosschen dus het gemakkelijkst kan worden geconsta teerd, zijn echter weinig rupsen in de bosschen aanwezig, dan springt deze nog niet dadelijk in het oog. Het best kan men het insect ontdek ken, door op den grond onder de boom nauwkeurig na te gaan, of zich daar ook de bruin-groen gekleurde overlangsgegroefde uitwerpselen van de rups bevinden en half afgevreten naalden. Binnen weinige dagen be ginnen de rupsen zich waarschijnlijk reeds te verpoppen. Wie nadere bijzonderheden omtrent dit insect en zijne bestrijding wenscht te weten, vrage aan de Directie van den Landbouw te 'sGravenhage aan: »het Rapport betreffende bet Optre den van den Non vlinder in Nederland en de maatregelen die ter bestrijding van de nonvlinderplaag kunnen wor den genomen," welk rapport gratis verkrijgbaar is gesteld, alsmede aan voornoemden Inspecteur de brochure uitgegeven door het Staatsboschbe heer welke eveneens gratis wordt toegezonden en die o.a. gekleurde afbeeldingen van rups, vlinder, uit werpselen enz. bevat. Zooals ieder jaar heeft het regi ment genietroepen sedert 21 Junij.l. het geniekamp nabij Soesterberg be trokken en is alles weder ingericht op den voet van vorige jaren. Wat het uiterlijk aanzien van het kamp betreft, kan gezegd worden dat het in de laatste jaren, door het aanbren gen van verschillende beplantingen, zeer in fraaiheid is toegenomen. De tuinen der onderofficieren en man schappen, hebben een groote uitbrei ding ondergaan en zijn door beplanting en het aanleggen van wandelwegen en bloemperken zeer verfraaid. De regiments-commandant beeft ook geen moeite gespaard om het den kampee- renden troepen zoo gezellig mogelijk te maken. De oefeningen zijn weder in vollen gang. 's Morgens ten 4'/, uur worden de troepen door de reveille gewekt. Ten 5'/, uur vangen de werkzaamheden aan tot 87j uur, verder van 9 tot 12 uur en van 2 tot 5'/, uur. 's Morgens om 5 uur wordt brood boter en koffie verstrektom 8'/» uur weder brood en koffie. Om 12'/» uur wordt de soep gebruikt en heeft men rust tot 2 uur, terwijl het middageten na afloop van de werkzaamheden ten 6 uur wordt genuttigd en kan men zich na dien tijd vrijelijk bewegen en gebruik maken van de ruime can- tines en tuinen. Om 10 uur 's avonds is het visitatie en begeeft een ieder zich ter ruste. De werkzaamheden bestaan uit on derscheidene détailoefeuingen als: het maken van verschillende soorten veld keukens, wolfskuilen, valsleuven, en andere versperringen. Schilderhuizen, aardehutten, stroobuttten, maken van mijnwerken, sappewerken en veldver- sterkingen op groote schaal. De eerste 5 dagen van de week worden besteed aan bovengenoemde oefeningen, terwijl de Zaterdag wordt benut voor exer citie-oefeningen, schijfschieten en in spectiën. Bij de spoorweg-compagnie bestaan de werkzaamheden in het leggen van sporen en wissels en andere spoor wegwerkzaamheden. Ook worden daar de oefeningen gehouden met verschil lende opzichters van fortificatiën en kustwachtpersoneel in bet aanbrengen en ontsteken van groote dynamiet- ladingen ter vernieling van bruggen en lichttorens enz. bij oorlogtoestand. In den geneeskundigen dienst wordt voorzien door een officier van gezond heid, terwijl de vétérinaire dienst wordt waargenomen door den rijks veearts K. J. Poll, die dit jaar mag Speler. ...Wat 't wèl was! ...Toen by, aan de deur van 't buis waar d'r ouders wooDden, afscheid van zijne vrouw nam, bad ze hem zoo vreemd zoo angstig aangekeken... s Karei", zei ze, en ze klemde haar vingers om zijn hand jiin God's naam, jongen, denk er toch aan 1 Je hebt 't gezworen bij 't leven van Janne- man... Toe, Karei, kijk me nu eens aan!" Hij lachte. Keek op z'n horloge. Zei, dat ze nog maken zou dat-ie te laat op kantoor kwam; een uitbrander kreeg van den chef-de-bureau. »Wat scheelt je toch, Marie?... Ik begrijp waarachtig niet..." Maar toch ontweek bij haar blik. Ze liet hem los; want de deur werd geopend. Hij wuifde nog eens en knikte vroolijk-lacbend»Nou, adioAmuseer- je... Vertel maar niet teveel moois van me aan moe!" O, hij was opgewekt genoeg. Maar zij kende hem zóó scherp zoo door-en-door... Ze wist zoo op 'n haartje te onderscheiden wanneer er iets bijzonders in hem omging... Een ander zou 't niet gezien hebben. Maar zij, Marie, wel... Aan nietige kleinigheden bespeurde zij 't. Aan de manier, waarop hij met Janneman speelde... Want Karei was zwak, maar kon niet veinzen. Een klein jaar ge leden had zij hem moeten redden, 's Zondags kwam Hermans, zijn jongere collega, hem afhalen... Zoo tegen een uur of twaalf, halfeen... sKom, loop je een straatje mee?" zei-ie dan. En Marie wist best, waar ze dan heen gingen. Had Karei gaandeweg vreemd zien worden... Gejaagd, ver strooid, angstig, 's Nachts lag hij in z'n bed te woelen en in den slaap mompelde bij dingen, waar ze niets van begreep. En op een dag had ze, in zijn gekleede jas, papieren gevonden met allerlei rare notities... Van paarden rennen kwam erin voor... Namen van paarden... Cijfers... Karei hield er niet van dat ze in zijn zakken snuffelde en Marie had gezwegenniets ge vraagd. Maar op den len van eene maand toen hij haar huishoudgeld zou geven, kwam Ter uit... Hij had, op kantoor voorschot genomen. Verloren, op de renbaan... Ze moest 't met de helft doen... Marie had toen zitten kijken naar het geld, dat-ie haar gaf, en zei niets... Maar toen hij haar aanzag ..Wat 'r scheelde... Toen vielen er groote tranen op het bankbiljet, dat ze in haar hand hield... Hij stoof-op. De wroeging; het be sef van z'n doen prikkelde hem... Hij weid nijdig, grof-autoritair... Vroeg wat die aanstellerij beduidde... Een vrouw had zich te schikken naar den wil van haarman... Als ze veel drukte maakte, dan zou hij het huishoudgeld voortaan halveeren, voor altyd... Hij zou dan wel 's middags in een restauratie eten... Liever dan dat ge jank thuis... Hij was heer en meester over 't zijne, snapte ze dat?... Hij liet zich niet ringelooren. Ja, bij had gewed. En hij zou wedden wanneer 't hem inviel. Als hij 't veikoos. Nu, deze week, en eiken Zondag... Nog veel grooler sommen wagen dan tot- dusver... En als 't haar niet beviel... Dan... Zij liet hem uitrazen. Hij liep, de handen in de broekzakken, met groote, dreunende stappen, door de kamer. Was vuurrood van opwinding, drift... Overschreeuwde telkens de schaamte over zichzelf, die in hem schroeide; die vinniger brandde, pijn deed, bij elk tergend, krenkend woord, dat hij uitschreeuwde- En toen hij eindelijk, de deur dicht smijtend naar z'n kamertje liep, toen was Marie hem zachtjes gevolgd... Hij zat voor z'n schrijftafeltje en trommelde met de vingers op het groene laken van 't meubeltje. Eensklaps voelde hij een van Marie's zachte wangen tegen zijn gezicht. En zij sloeg den arm om zijn hals, fluisterde: »Toe Karei-lief wees toch niet zoo boos... Ik huilde niet om dat geld... maar... maar... Wij hadden toch zoo stellig afgesproken, elkaar altijd de waarheid te zullen zeggen... Niks voor elkaar te verzwijgen.. Dat doet me zoo'n verdriet... niet om het geld... geloof me toch jongen 1" En zij kende hem beter dan menig ander... Want de nijdige, autoritaire, grove kerel van daar-straks had zijn hoofd op haar schouders gelegd en geschreid als een kleine stoute jongen, had gezegd, dat die een hondsvat, een ellendeling was... Zoo'n goed, beat wijfje als Marie niet waard... Had hij zijne vrouw naar zich toe, op zijne knieën getrokken; haar onstuimig gekust, gezworen dat 't nu uit zou zijn... Voor altijd... En Marie had, dien middag, tranen van geluk gestort. Ze had haar Karei weèr terug... 1 Dat was 't groote heer lijke. Wat kon 'r dat geld schelen Daar was wel over-heen te komen Ze had kleinen Janneman gauw-gauw aangekleed en samen, moeije en de vent van bijna drie hadden ze pappie naar kantoor gebracht, 't Was baar of zij, die dag, in zonoigen geluksdroom zweefde. »Jannie wagentje hebben..." zeide de kleine man. En er was groote schaamte in papa's z'n oogen, want vader had Janneman een sportkarretje

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1909 | | pagina 1