NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad iSf
voor de Provincie Utrecht.
ScklseD uil ie rechtzaal.
Woensdag 27 October 1909.
Acht-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Ter wille van het Kind.
I- 3P- IviCETZGZEIK Tr, Tuinarcliitsct
Wie vult deze lijst aan?
In alle plaatsen worden mede
werksters gevraagd.
Gemeenteraad.
FEUILLETON.
Ho. 86.
Amersfoortsche Gourant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75;
Franco per post door het geheele Rijk 1.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stnkken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langeatraat 77. Telephoonno. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsrnimte.
Het is nog maar weinige jaren ge
leden, dat de heerlijke klank van de
woorden «naar buiten" slechts bekend
was aan hen, die behooren tot de
zoogenaamd bezittende klasse. De
meeste menscben en kinderen wier
gezondheid ten gevolge van aanleg
en levensomstandigheden er treurig
aan toe was, verkeerden toen nog in
de droeve noodzakelijkheid te trachten
gezondheid en levenskracht te her
overen in bedompte, vochtige, soms
overbevolkte woningen, veelal in nauwe
stegen en gevoed slechts met brood
en aardappelen. Voor de kinderen,
de zwakke, de ziekelijke, is in dat
opzicht gelukkig een betere tijd aan
gebroken. Toen maar eenmaal een
paar echte kindervrienden een proef
hadden genomen met het naar buiten
sturen van arme, zwakke kinderen en
de resultaten uitstekend waren, toen
heeft met verwonderlijke snelheid
de idee der gezondheidskolonies warme
vrienden gevonden, die met woord en
daad trachtten de verwezenlijking
ervan mogelijk te maken. En dat die
idee thans verwezenlijkt is, daarvan
zijn de bewijzen voorhanden. Wie
toch beeft ze niet gezien, de groepen
van kinderen, soms zwoegend onder
den last van hun miniatuur koffers
onder leiding van een heer of dame,
op weg naar 't station en «naar
buiten"!!!
Zoo stroomen ze toe van alle
oorden van het land, de kleine bleek
neusjes die o.a. in de Kolonies van
't Centraal Genootschap komen zoe
ken de kracht en 't weerstandsver
mogen zonder welke de meeste van
hen het onherroepelijk zouden afleggen
tegen de vele vijanden die hun ge
zondheid bedreigen. Het is 'n genot
de kinderen te zien trekken «naar
buiten", maar heerlijker is het om
bij te wonen, hoe 'n verblijf van vier
weken in de zon en de zuivere lucht
in een frissche, gezonde omgeving,
waar voor reinheid en rust, voor
vroolijkheid, zorgeloosheid en een
voudige, versterkende voeding wordt
gezorgd verkwikkend is het om
te zien, hoe eene vacantie van vier
weken buiten, de tengere, vaak oude,
gezichtjes een gezonde blos kunnen
geven, de oogen doen glinsteren als
echte kinderoogen en 't gewicht en
de levenslust toenemen. Wie het zelf
heeft bijgewoond hoe zoo betrekkelijk
weinig verplegingskosten de zwakke
kinderen der armen doen opleven en
aansterken, wie beseft hoe onbereken
baar groot de invloed is, die daarvan
uit kan gaan op de kracht van ons
volk, die neemt zich hierbij voor niet
te rusten voor het zoover is, dat
ALLE zwakke en ziekelijke kinderen
van arme ouders des zomers dit reisje
«naar builen" kunnen maken.
«Maar",' zoo zult ge misschien
vragen, «hebt ge dat dan nog niet
bereikt, nu toch zoovele warme vrien
den van het C. G. overal in ons land
aan 't werk zijn 7" En ge hebt gelijk
dat reeds zeer veel is bereikt. De
vienden van het C. G. hebben veel,
zeer veel gedaan en 't gevolg is ge
weest, dat het C. G. door haar af-
deehngen bestormd is met aanvragen
voor plaatsing hunner kinderen en
verreweg de meeste kinderen zijn
geplaatst. Maar velen van hen heeft
het C. G. helaas moeten afwijzen en
honderden zal het moeten afwijzen...
uit plaatsgebrek. Is het niet zonde
en jammer, dat zoovele ongezonde
kinderen, voor wie het geld reeds aan
wezig was, hebben moeten thuisblijven
in hun veelal ellendige woningen in
benauwde stadslucht?
Het is een tweede eigen koloniehuis
dat 't Centr. Gen behoeft, een ruim.
zonnig gebouw, dat 't mogelijk zal
maken den volgenden zomer alle
kinderen te plaatsen, waarvoor ver-
pleegkosten aanwezig zijn. Dit buis
moet van den zomer gereed zijn. Wie
wil ons helpen om bet doel te be
reiken Wie wil een steen of een
aantal steenen bijdragen voor dit
groote gebouw? Zullen we slagen,
dan moeten vóór December f70,000
bijeen zijn.
Ouders, wier kinderen den heer
lijken klank van de woorden «naar
bviten" kennen uit ervaring, doet
wat in uw vermogen is om de leus
te helpen verwezenlijken«alle arme
bleeknensjes naar buiten."
HOOFD-COMITE.
J. Peck, presidente Koloniehuis „Nunspeet."
Nunspeet, A. Benraadt, vice-presidenteHaarlem.
B. van Buuren le secretaresse Marnixkade 11
Amsterdam. L. M. N. Wertheim, pcnningmeeste-
ressc Koloniehuis „Nunspeet" Nunspeet. W. Mnn-
nink, 2e secretarisse Alkmaar. M. L. Abeleven,
3e secretaresse Hilversum A. Keybroek, le
secretarisse Presidente Sub-Comite Baarn en
Omstreken Villa Eikenhorst Baarn.
COMITE-LEDEN.
Mej. S. A. Wesseling
J. Zonneveld
M. W. Groote
M. C. van Schaik
N. Kuipers
A. J. Visser
A. Ortgiess
J. Postuma
J. van der Hagt
C. Hobenstein
H. Giithard
A. Zeldervelder
A. Dona
Mevr. B. Kuyper
L. Frankenberg
Mej. Van Vuure
Mevr. Van Overbecke-Scbröder
Mej. J. W. van den Berg
Mevr. E. de Groot
Mej. J. ter Wee
W. J. RoU
A. de Boer
W. Bossert
G. van den Berg
W. Reitsma
Roelofs
M. Verbeek
J. Olie
Zuster Meerkamp van Embden
Mej. E. Opperbeim
A Hola
A. van Ooy
C. van Vliet
G. Hoevers
A. Lcgel
Bauer
L. Blankenberg
Boon
Hillcbrand
G. M. Niessen
J. Lcly
H. Hebbes
A. H. Leeuwe
A. P. van Wijk
J. Schellener
Hilversum.
Amsterdam.
Rotterdam.
Haarlem.
Alkmaar.
Rotterdam.
Harlingen.
Rotterdam.
Zaandijk.
Wormerveer.
Sneek.
Hilversum.
Alkmaar.
Amsterdam.
Zutfen.
Amsterdam.
Zaandam.
Amersfoort.
Arnhem.
Alkmaar.
Hilversum.
Amsterdam.
Neede.
Amsterdam.
Rotterdam.
den Haag.
Haarlem.
Amsterdam.
Woerden.
Zeist.
Amsterdam.
Doctichem.
Amsterdam.
Hcerenveen.
den Haag.
Hoogwoud.
Middelie.
STENIAWEG, ZEIST.
Aanleg van Buitenplaatsen, Parken enz., deor geheel Nederland. Levering der verschillende
gewassen tegen billijken prijzen.
Hilversum,
den Haag.
W. Kat
B. jReelfs
M. Trooster
J. van der Stadt
Huysken
Nieuwenkamp
Freule J. van de Santheuvel
Mej. F. Hartogh
pros, sub-comité A'dam Amsterdam.
Gunning
De agenda der Octobervergadering
van onzen Gemeenteraad, die meesten
tijds in de kermisweek valt, telde, zooals
wij reeds in ons vorig nummer be
richtten, ditmaal niet minder dan 23
punten, waaronder de gemeentebegroo-
ting. Dat beloofde dus iets en deed
een zitting met een staart, of te wel
avondvergadering verwachten.
Geen nood, onze vroede vaderen
weten van werken en dank zij den
tact van den voorzitter, stonden wij,
ofschoon er heel wat is afgepraat en
menige hatelijkheid gedebiteerd, om
vier uur reeds weer op straal.
De heer Jorissen had bericht ge
zonden door familieomstandigheden
verhinderd te zijn deze vergadering
bij te wonen.
Na goedkeuring van denotulpnder
vergadering van 28 September 1.1. zoo
als die door den secretaris waren ont
worpen, deelde de voorzitter Jbr. J.
W. A. Barchman Wuytiers mede, dat
de navolgende stukken waren inge
komen
Schrijven van de Gedeputeerde
Staten van Utrecht van 5 October
1909, 3e. afd. No. 3545/2382 houdende
bericht van ontvangst van de op 30
Augustus 1909 vastgestelde verorde
ning betredende de straatpolitie.
(Voor kennisgeving aangenomen.)
Schrijven van de Gedeputeerde
Staten van Utrecht van 5 October
1909, 3e afd. Nos. 3572/2379, houdende
bericht van ontvangst van de op 28
September 1909 vastgestelde ver
ordening tot wijziging der Bouwver
ordening vastgesteld op 28 Augustus
1906.
(Voor kennisgeving aangenomen).
Besluit van de Gedeputeerde Staten
van Utrecht van 12 October 1909,
3e afd. No. 3570/2419 tot goedkeuring
van het raadsbesluit van 28 September
1909, No. 343 betreffende een ruiling
van grond met J. Bolk en mede
eigenaren.
(Voor kennisgeving, aangenomen).
Besluit van de Gedeputeerde Staten
van Utrecht van 12 October 1909,
3e afd. No. 3573/2420 tot goedkeuring
van bet raadsbesluit van 28 Septem
ber No. 346 betreffende het aangaan
eener tijdelijke geldleening (voor ken
nisgeving aangenomen).
Besluit van de Gedeputeerde Staten
van Utrecht van 12 Oct. 1909, 3e
afd. No. 3684/2424 tot goedkeuring
Ter voorkoming ron misverstand heb ik de eer te berichten, dat
mijne zaak gevestigd blijft Langestraat 48 en niet wordt opgeheven.
Mij beleefd aanbevelend, verblijf ik hoogachtend,
J. H. W. Auf dem BEINKE,
Modes,
Ajnsbetdam Amersfoort.
Van 'n «trio!"
Ontaarding.
...Een fijn glimlachje speelde om de
dunne lippen van den «rechtskundigen
adviseur" en met z'n slanke vingers
streelde hij zijn verdacht-zwarten
knevel. Onderwijlknipoogend naar een
kleurig stukje lint in z'n knoopsgat,
dat hem bij eene categorie klanten
vermaardheid van deftig beroemd-zijn
hielp verwerven. Vervolgens blies hij
stofje van z'n zwart lakensche jas en
klopte ertegen, verontwaardigd over
het kleven van onreinheid op z'n
toilet. Toen haalde hij de wenkbrauwen
zóó hoog op, dat de man, die tegen
over hem zat, ondanks z'n zorgen en
bekommernis, ondanks z'n angsten,
die groeven hadden geteekend op zijn
smal gezicht en in enkele maanden
vergrijsd hadden z'n haren... dat de
ander er toch op letten moest, en
zich afvroeg of de spieren op 't gelaat
van meneer den adviseur inderdaad
van een soort elastiek waren.
De rechtskundige verzette zich op
z'n kantoorstoel. Toen richtte hij zijn
strenge, koude, zwarte oogen op den
bezoeker. En met z'n krakende, pedan-
tesk-gewrongen stem kwam 't eruit:
...Als u in een dergelijke belangrijke
en ingewikkelde zaak een juridisch
advies wilt hebben... naar eer en ge
weten gegeven... gegrond op kennis
en deugdelijke wetenschap Meneer
was vroeger o, al jaren geleden!
in dienst geweest als simpel over-
schrij vend en op z'n teenen-rondloopend,
toch sluwig-luisterend klerkje bij een
procureur van den ouden stempel.
Dèèr had-ie van die kostelijke woorden
eu stukken-zinsneden opgedaan. Waar
mee hij nu bezig was...
En midden in z'n toespraak be
speurde hij, dat de bezoeker hem in
de rede wou vallen. Hij deed 't wel
niet, nog, maar 't had er sterken
schijn van... Waarom adviseur ophield.
De toornig-trotsche expressie van z'n
kijken versterkte, zoodat de smal-
bleeke, schuchtere man zich haastte
om met eerbiedige haastigheid te
knikken ...Jazeker hij luisterde. Ge
spannen, en vol attentie-
De adviseur sloeg de oogen neer;
in milde, meedoogende vergevensge
zindheid. Hervatte toen:
«Wie. dus, in een dergelijk inge
wikkeld, zeer-gecomplieeerd geval een
betrouwbaar advies wil hebben,
die behoort te beginnen met, gelijk
op elk rechtskundig kantoor gewoonte
is, voorschot te storten. Althans,
voorzoover hij niet behoort tot den
kring van vaste cliënten, wat met
u 't geval niet is, hè?"
En, dit zeggend, nam meneer hee-
lemaal de pose aan van een politie
ambtenaar, die iemand verdacht begint
te vinden. De koolzwarte oogen waren
niet meer van den bezoeker afgewend.
Hij had de lippen saamgeperst op
zoo'n heel-bijzondere, wringerige ma
nier, dat 't den smalle was, of er een
straaltje ijskoud water van de vieze,
berookte zoldering langs z'n rug kwam
sijpelen... Terwijl, tegelijkertijd, een
paar druppels angstzweet langs z'n
slapen biggelden. De vleezige vingers
van meneer den adviseur huppelden
op de versleten hoeken der armen
van 't telkens-kreunende kantoor-
stoeltje.
Hij fluisterde iets met heesch geluid...
Z'n best doend om tocb nog te glim
lachen.
«Wét zeg ui?" riep meneer uit,
zoo hard, zoo barsch, zoo ongeduldig,
dat slecht3 een snelle greep van de
trillende handen des bezoekers het
hoedje konden pakken, dat van z'n
spichtige knieën gleed.
En weer fluisterde hij iets. Van dat-
ie 't begreep. Natuurlijk... Dat wist-ie
ook wel. Maar op 't oogenblik, ziet-u,
had-ie, tot z'n spijt... Hij zou direct
naar huis gaan... Probeeren...
«Dus u kunt dat voorschot niet
storten zei meneer in gramschap,
reeds rukkend aan z'n stoelduidelijk
toonend, hoezeer bezoeker hem tegen
viel.
Mager-angstig mannetje fluisterde
weer...
«Nou, dan probeert u dat maar. En
als 't in orde is, wanneer u de con
tanten bij u hebt, dan kunt u hier
terug komen... Eerder niet. Goed
begrepen
Tingeling, ging 't klepeltje in
de verroeste schel op meneer z'n bureau.
Mannetje boog. De adviseurfluisterde
iets... Met den rug naar bezoeker toe...
Driftig-bladerend in wetboek. Grab
belend in papieren. Klerkje wenkend,
van dat-ie direct nadat mannetje de
deur uit was, moest terugkomen... Er
was haast bij.
Meneer zat al in de gauwigheid!
spoedbrief te krabbelen.
En een klein uur later zaten ze met
hun drieën bij den adviseur. Een met
glurende, loerende, altijd in beweging
zijnde oogjes. En de tweede met iets
van pierewaaiers-voorkomen... Vilten
hoedje op een oor. Luikere oogjes,
met traantjes erin van vorigen fuif-
avond... Slipdasje. Oolijke glimlach om
de lippen... O, de anderen, adviseur
en z'n vertrouweling wisten wel wat
ze aan grappenmaker hadden. Ver
trouwden hem in niets. Maar hij werd
gebruikt voor speciale luidjes; die door
de statige grimmigheid van den een
en door de loerende sluwigheid van
den ander werden afgeschrikt... De
luchtige onbezorgdheid van piere
waaier-grijpvogel kwam hun soms
heerlijk te pas. Wanneer er iets moest
ondernomen worden, waar je toch
effectief «lef" voor moet hebben, dan
haalden ze hem erbij, Wimpie. Dom
was-ie om den drommel niet, en op
't allereerste gezicht maakte hij dan
afwerende beweging. Zei, met z'n
schorre stem, flaphoedje nog een tik
scheever duwend:
«Afblijven, joDgensl... Daar is 'n
leelijk luchie au!"