NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad iSf voor de Provincie Utrecht. ScklseD uil ie rechtzaal. Woensdag 27 October 1909. Acht-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Ter wille van het Kind. I- 3P- IviCETZGZEIK Tr, Tuinarcliitsct Wie vult deze lijst aan? In alle plaatsen worden mede werksters gevraagd. Gemeenteraad. FEUILLETON. Ho. 86. Amersfoortsche Gourant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75; Franco per post door het geheele Rijk 1. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stnkken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langeatraat 77. Telephoonno. 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsrnimte. Het is nog maar weinige jaren ge leden, dat de heerlijke klank van de woorden «naar buiten" slechts bekend was aan hen, die behooren tot de zoogenaamd bezittende klasse. De meeste menscben en kinderen wier gezondheid ten gevolge van aanleg en levensomstandigheden er treurig aan toe was, verkeerden toen nog in de droeve noodzakelijkheid te trachten gezondheid en levenskracht te her overen in bedompte, vochtige, soms overbevolkte woningen, veelal in nauwe stegen en gevoed slechts met brood en aardappelen. Voor de kinderen, de zwakke, de ziekelijke, is in dat opzicht gelukkig een betere tijd aan gebroken. Toen maar eenmaal een paar echte kindervrienden een proef hadden genomen met het naar buiten sturen van arme, zwakke kinderen en de resultaten uitstekend waren, toen heeft met verwonderlijke snelheid de idee der gezondheidskolonies warme vrienden gevonden, die met woord en daad trachtten de verwezenlijking ervan mogelijk te maken. En dat die idee thans verwezenlijkt is, daarvan zijn de bewijzen voorhanden. Wie toch beeft ze niet gezien, de groepen van kinderen, soms zwoegend onder den last van hun miniatuur koffers onder leiding van een heer of dame, op weg naar 't station en «naar buiten"!!! Zoo stroomen ze toe van alle oorden van het land, de kleine bleek neusjes die o.a. in de Kolonies van 't Centraal Genootschap komen zoe ken de kracht en 't weerstandsver mogen zonder welke de meeste van hen het onherroepelijk zouden afleggen tegen de vele vijanden die hun ge zondheid bedreigen. Het is 'n genot de kinderen te zien trekken «naar buiten", maar heerlijker is het om bij te wonen, hoe 'n verblijf van vier weken in de zon en de zuivere lucht in een frissche, gezonde omgeving, waar voor reinheid en rust, voor vroolijkheid, zorgeloosheid en een voudige, versterkende voeding wordt gezorgd verkwikkend is het om te zien, hoe eene vacantie van vier weken buiten, de tengere, vaak oude, gezichtjes een gezonde blos kunnen geven, de oogen doen glinsteren als echte kinderoogen en 't gewicht en de levenslust toenemen. Wie het zelf heeft bijgewoond hoe zoo betrekkelijk weinig verplegingskosten de zwakke kinderen der armen doen opleven en aansterken, wie beseft hoe onbereken baar groot de invloed is, die daarvan uit kan gaan op de kracht van ons volk, die neemt zich hierbij voor niet te rusten voor het zoover is, dat ALLE zwakke en ziekelijke kinderen van arme ouders des zomers dit reisje «naar builen" kunnen maken. «Maar",' zoo zult ge misschien vragen, «hebt ge dat dan nog niet bereikt, nu toch zoovele warme vrien den van het C. G. overal in ons land aan 't werk zijn 7" En ge hebt gelijk dat reeds zeer veel is bereikt. De vienden van het C. G. hebben veel, zeer veel gedaan en 't gevolg is ge weest, dat het C. G. door haar af- deehngen bestormd is met aanvragen voor plaatsing hunner kinderen en verreweg de meeste kinderen zijn geplaatst. Maar velen van hen heeft het C. G. helaas moeten afwijzen en honderden zal het moeten afwijzen... uit plaatsgebrek. Is het niet zonde en jammer, dat zoovele ongezonde kinderen, voor wie het geld reeds aan wezig was, hebben moeten thuisblijven in hun veelal ellendige woningen in benauwde stadslucht? Het is een tweede eigen koloniehuis dat 't Centr. Gen behoeft, een ruim. zonnig gebouw, dat 't mogelijk zal maken den volgenden zomer alle kinderen te plaatsen, waarvoor ver- pleegkosten aanwezig zijn. Dit buis moet van den zomer gereed zijn. Wie wil ons helpen om bet doel te be reiken Wie wil een steen of een aantal steenen bijdragen voor dit groote gebouw? Zullen we slagen, dan moeten vóór December f70,000 bijeen zijn. Ouders, wier kinderen den heer lijken klank van de woorden «naar bviten" kennen uit ervaring, doet wat in uw vermogen is om de leus te helpen verwezenlijken«alle arme bleeknensjes naar buiten." HOOFD-COMITE. J. Peck, presidente Koloniehuis „Nunspeet." Nunspeet, A. Benraadt, vice-presidenteHaarlem. B. van Buuren le secretaresse Marnixkade 11 Amsterdam. L. M. N. Wertheim, pcnningmeeste- ressc Koloniehuis „Nunspeet" Nunspeet. W. Mnn- nink, 2e secretarisse Alkmaar. M. L. Abeleven, 3e secretaresse Hilversum A. Keybroek, le secretarisse Presidente Sub-Comite Baarn en Omstreken Villa Eikenhorst Baarn. COMITE-LEDEN. Mej. S. A. Wesseling J. Zonneveld M. W. Groote M. C. van Schaik N. Kuipers A. J. Visser A. Ortgiess J. Postuma J. van der Hagt C. Hobenstein H. Giithard A. Zeldervelder A. Dona Mevr. B. Kuyper L. Frankenberg Mej. Van Vuure Mevr. Van Overbecke-Scbröder Mej. J. W. van den Berg Mevr. E. de Groot Mej. J. ter Wee W. J. RoU A. de Boer W. Bossert G. van den Berg W. Reitsma Roelofs M. Verbeek J. Olie Zuster Meerkamp van Embden Mej. E. Opperbeim A Hola A. van Ooy C. van Vliet G. Hoevers A. Lcgel Bauer L. Blankenberg Boon Hillcbrand G. M. Niessen J. Lcly H. Hebbes A. H. Leeuwe A. P. van Wijk J. Schellener Hilversum. Amsterdam. Rotterdam. Haarlem. Alkmaar. Rotterdam. Harlingen. Rotterdam. Zaandijk. Wormerveer. Sneek. Hilversum. Alkmaar. Amsterdam. Zutfen. Amsterdam. Zaandam. Amersfoort. Arnhem. Alkmaar. Hilversum. Amsterdam. Neede. Amsterdam. Rotterdam. den Haag. Haarlem. Amsterdam. Woerden. Zeist. Amsterdam. Doctichem. Amsterdam. Hcerenveen. den Haag. Hoogwoud. Middelie. STENIAWEG, ZEIST. Aanleg van Buitenplaatsen, Parken enz., deor geheel Nederland. Levering der verschillende gewassen tegen billijken prijzen. Hilversum, den Haag. W. Kat B. jReelfs M. Trooster J. van der Stadt Huysken Nieuwenkamp Freule J. van de Santheuvel Mej. F. Hartogh pros, sub-comité A'dam Amsterdam. Gunning De agenda der Octobervergadering van onzen Gemeenteraad, die meesten tijds in de kermisweek valt, telde, zooals wij reeds in ons vorig nummer be richtten, ditmaal niet minder dan 23 punten, waaronder de gemeentebegroo- ting. Dat beloofde dus iets en deed een zitting met een staart, of te wel avondvergadering verwachten. Geen nood, onze vroede vaderen weten van werken en dank zij den tact van den voorzitter, stonden wij, ofschoon er heel wat is afgepraat en menige hatelijkheid gedebiteerd, om vier uur reeds weer op straal. De heer Jorissen had bericht ge zonden door familieomstandigheden verhinderd te zijn deze vergadering bij te wonen. Na goedkeuring van denotulpnder vergadering van 28 September 1.1. zoo als die door den secretaris waren ont worpen, deelde de voorzitter Jbr. J. W. A. Barchman Wuytiers mede, dat de navolgende stukken waren inge komen Schrijven van de Gedeputeerde Staten van Utrecht van 5 October 1909, 3e. afd. No. 3545/2382 houdende bericht van ontvangst van de op 30 Augustus 1909 vastgestelde verorde ning betredende de straatpolitie. (Voor kennisgeving aangenomen.) Schrijven van de Gedeputeerde Staten van Utrecht van 5 October 1909, 3e afd. Nos. 3572/2379, houdende bericht van ontvangst van de op 28 September 1909 vastgestelde ver ordening tot wijziging der Bouwver ordening vastgesteld op 28 Augustus 1906. (Voor kennisgeving aangenomen). Besluit van de Gedeputeerde Staten van Utrecht van 12 October 1909, 3e afd. No. 3570/2419 tot goedkeuring van het raadsbesluit van 28 September 1909, No. 343 betreffende een ruiling van grond met J. Bolk en mede eigenaren. (Voor kennisgeving, aangenomen). Besluit van de Gedeputeerde Staten van Utrecht van 12 October 1909, 3e afd. No. 3573/2420 tot goedkeuring van bet raadsbesluit van 28 Septem ber No. 346 betreffende het aangaan eener tijdelijke geldleening (voor ken nisgeving aangenomen). Besluit van de Gedeputeerde Staten van Utrecht van 12 Oct. 1909, 3e afd. No. 3684/2424 tot goedkeuring Ter voorkoming ron misverstand heb ik de eer te berichten, dat mijne zaak gevestigd blijft Langestraat 48 en niet wordt opgeheven. Mij beleefd aanbevelend, verblijf ik hoogachtend, J. H. W. Auf dem BEINKE, Modes, Ajnsbetdam Amersfoort. Van 'n «trio!" Ontaarding. ...Een fijn glimlachje speelde om de dunne lippen van den «rechtskundigen adviseur" en met z'n slanke vingers streelde hij zijn verdacht-zwarten knevel. Onderwijlknipoogend naar een kleurig stukje lint in z'n knoopsgat, dat hem bij eene categorie klanten vermaardheid van deftig beroemd-zijn hielp verwerven. Vervolgens blies hij stofje van z'n zwart lakensche jas en klopte ertegen, verontwaardigd over het kleven van onreinheid op z'n toilet. Toen haalde hij de wenkbrauwen zóó hoog op, dat de man, die tegen over hem zat, ondanks z'n zorgen en bekommernis, ondanks z'n angsten, die groeven hadden geteekend op zijn smal gezicht en in enkele maanden vergrijsd hadden z'n haren... dat de ander er toch op letten moest, en zich afvroeg of de spieren op 't gelaat van meneer den adviseur inderdaad van een soort elastiek waren. De rechtskundige verzette zich op z'n kantoorstoel. Toen richtte hij zijn strenge, koude, zwarte oogen op den bezoeker. En met z'n krakende, pedan- tesk-gewrongen stem kwam 't eruit: ...Als u in een dergelijke belangrijke en ingewikkelde zaak een juridisch advies wilt hebben... naar eer en ge weten gegeven... gegrond op kennis en deugdelijke wetenschap Meneer was vroeger o, al jaren geleden! in dienst geweest als simpel over- schrij vend en op z'n teenen-rondloopend, toch sluwig-luisterend klerkje bij een procureur van den ouden stempel. Dèèr had-ie van die kostelijke woorden eu stukken-zinsneden opgedaan. Waar mee hij nu bezig was... En midden in z'n toespraak be speurde hij, dat de bezoeker hem in de rede wou vallen. Hij deed 't wel niet, nog, maar 't had er sterken schijn van... Waarom adviseur ophield. De toornig-trotsche expressie van z'n kijken versterkte, zoodat de smal- bleeke, schuchtere man zich haastte om met eerbiedige haastigheid te knikken ...Jazeker hij luisterde. Ge spannen, en vol attentie- De adviseur sloeg de oogen neer; in milde, meedoogende vergevensge zindheid. Hervatte toen: «Wie. dus, in een dergelijk inge wikkeld, zeer-gecomplieeerd geval een betrouwbaar advies wil hebben, die behoort te beginnen met, gelijk op elk rechtskundig kantoor gewoonte is, voorschot te storten. Althans, voorzoover hij niet behoort tot den kring van vaste cliënten, wat met u 't geval niet is, hè?" En, dit zeggend, nam meneer hee- lemaal de pose aan van een politie ambtenaar, die iemand verdacht begint te vinden. De koolzwarte oogen waren niet meer van den bezoeker afgewend. Hij had de lippen saamgeperst op zoo'n heel-bijzondere, wringerige ma nier, dat 't den smalle was, of er een straaltje ijskoud water van de vieze, berookte zoldering langs z'n rug kwam sijpelen... Terwijl, tegelijkertijd, een paar druppels angstzweet langs z'n slapen biggelden. De vleezige vingers van meneer den adviseur huppelden op de versleten hoeken der armen van 't telkens-kreunende kantoor- stoeltje. Hij fluisterde iets met heesch geluid... Z'n best doend om tocb nog te glim lachen. «Wét zeg ui?" riep meneer uit, zoo hard, zoo barsch, zoo ongeduldig, dat slecht3 een snelle greep van de trillende handen des bezoekers het hoedje konden pakken, dat van z'n spichtige knieën gleed. En weer fluisterde hij iets. Van dat- ie 't begreep. Natuurlijk... Dat wist-ie ook wel. Maar op 't oogenblik, ziet-u, had-ie, tot z'n spijt... Hij zou direct naar huis gaan... Probeeren... «Dus u kunt dat voorschot niet storten zei meneer in gramschap, reeds rukkend aan z'n stoelduidelijk toonend, hoezeer bezoeker hem tegen viel. Mager-angstig mannetje fluisterde weer... «Nou, dan probeert u dat maar. En als 't in orde is, wanneer u de con tanten bij u hebt, dan kunt u hier terug komen... Eerder niet. Goed begrepen Tingeling, ging 't klepeltje in de verroeste schel op meneer z'n bureau. Mannetje boog. De adviseurfluisterde iets... Met den rug naar bezoeker toe... Driftig-bladerend in wetboek. Grab belend in papieren. Klerkje wenkend, van dat-ie direct nadat mannetje de deur uit was, moest terugkomen... Er was haast bij. Meneer zat al in de gauwigheid! spoedbrief te krabbelen. En een klein uur later zaten ze met hun drieën bij den adviseur. Een met glurende, loerende, altijd in beweging zijnde oogjes. En de tweede met iets van pierewaaiers-voorkomen... Vilten hoedje op een oor. Luikere oogjes, met traantjes erin van vorigen fuif- avond... Slipdasje. Oolijke glimlach om de lippen... O, de anderen, adviseur en z'n vertrouweling wisten wel wat ze aan grappenmaker hadden. Ver trouwden hem in niets. Maar hij werd gebruikt voor speciale luidjes; die door de statige grimmigheid van den een en door de loerende sluwigheid van den ander werden afgeschrikt... De luchtige onbezorgdheid van piere waaier-grijpvogel kwam hun soms heerlijk te pas. Wanneer er iets moest ondernomen worden, waar je toch effectief «lef" voor moet hebben, dan haalden ze hem erbij, Wimpie. Dom was-ie om den drommel niet, en op 't allereerste gezicht maakte hij dan afwerende beweging. Zei, met z'n schorre stem, flaphoedje nog een tik scheever duwend: «Afblijven, joDgensl... Daar is 'n leelijk luchie au!"

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1909 | | pagina 1