NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
Schetsen uil de rechtzaal.
No. 22.
Woensdag 16 Maart 1910.
Negen-en-dertigste^jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
i. P. METZGER Jr., Tuinarchitect.
Steniaweg ZEIST
Aanleg van Buitenplaatsen, Parken, enz.
F E U I LLETON.
Amersfoortsclie Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondageblad 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 77. Telephoouno. 69
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
door gelieel Nederland.
Levering der verschillende gewassen tegen BILLIJKE PRIJZEN.
Jaarverslag over 1909 van de af-
deeling Gooi- en Eeniland en
omstreken der Nederlandsche
Vereeniging tot Bescherming
van Bieren.
Ditmaal zullen wij niet aanvangen
met de opsomming van een dorre
cijferreeks, doch wenschen wij het
jaarverslag te openen met de mede-
deeling, dat wij in het afgeloopen
jaar meer dan wij gewoon waren
recbtstreeksche belangstelling van
eemge leden hebben ondervonden.
In de hoop dat het tot navolging
moge opwekken, laten wij een kort
overzicht van den ondervonden steun
volgen.
Een lid te Baarn stelde ons in de
gelegenheid in zeer ruime mate exem
plaren van den nOpen Brief aan onze
jongens en meisjes" in de lageiescholen
in onze afdeeling gelegen, te ver
spreiden.
Met erkentelijkheid zij het vermeld,
dat wij daarbij krachtige medewerking
van heeren schoolhoofden en onder
wijzers mochten genieten. Tevens
maakte bedoeld lid het ons mogelijk
aan deze scholen de geëmailleerde
borden met het bekende »Behandel
de dieren met zachtheid, spaart de
vogels" te doen aanbrengen.
Een lid te Amsterdam zorgde, dat
verscheidene hoofdonderwijzers in onze
afdeeling geregeld het orgaan onzer
Vereeniging: nüe Dierenvriend"toege
zonden kregen, opdat zij in de gelegen
heid zouden zijn hunne leerlingen met
den inhoud van bet blad in kennis
te brengen, indien er artikelen voor
kwamen, die tot opwekking voor
kinderen konden strekken.
Door tusschenkomst van de plaat
selijke bladen berichten wij in November,
dat wij gratis beschikbaar stelden
brochures over het aanbrengen van
de thans alom voorkomende voeder
kooitjes en mede van de z.g. nest-
klossen voor vogels. Van ons aanbod
werd druk gebruik gemaakt, terwijl
de heer directeur van de Hoogere
Burgerschool te Hilversum aanbood
deze brochures onder zijne leerlingen
te verspreiden, waarvan wij dankbaar
profiteerden.
Door medewerking van een lid te
Hilversum werd het ons mogelijk daar
ter plaatse aan den Utrecbrschen weg
een drinkbak te doen plaatsen, diein
den afgeloopen zomer velen trekhonden
tot nut is geweest. Te meer was ons
deze medewerking aangenaam, omdat
dit de eerste drinkbak te Hilversum
is. Verschillende pogingen om in
deze gemeente een onzer ronde ijzeren
drinkbakken te plaatsen, leden schip
breuk op de vele bezwaren, die daar
tegen moesten worden opgeworpen.
De heer F. Nieuvvenhuijzen, ge
meente-veearts te Hilversum, verleende
een aantal malen geheel belangeloos
geneeskundige hulp aan zieke en ge
wonde dieren, (liedoor onzen inspecteur
werden aangetroffen.
Het zal geen nader betoog behoeven,
dat deze blijken van belangsielling
ons zeer welkom waren en door ons
op hoogen prjjs werden gesteld, niet
alleen omdat wij thans gevolg konden
geven aan een reeds lang gekoesterden
wenscb, propaganda te kunnen maken
onder de jeugd, maar mede, omdat
wij het als een verblijdend teeken
beschouwen, dat de leden blijk be
ginnen te geven het bestuur krachtig
bij bun arbeid te willen steunen.
Wij herhalen daarom hetgeen wij
reeds vroeger schreven, willen de leden
daadwerkelijk het doel onzer vereeni
ging bevorderen, dat zij dan eischen,
dat de trekdieren hunner leveranciers
het kenmerk dragen, eene goede be
handeling en verzorging te genieten
als ook beschermt de vogels.
Men besefle wel, dat eene krachtig
en duidelijk uitgesproken publieke
opinie, die op boven omschreven wijze
steeds weder tot uiting komt, veel
meer leiden zal betere toestanden in
het leven te roepen, dan dit aan de
actie van eenig bestuur hoe actief
dit ook moge optreden mogelijk
zal zijn.
In het afgeloopen jaar traden 290
nieuwe leden toe en moesten 204
namen van de ledenlijst worden afge
voerd, zooodat aan het einde van
1909 onze afdeeling 1325 leden telde,
tegen 1233 aan het einde van het
vorige jaar. Dat we deze nieuwe leden
verwierven is hoofdzakelijk te danken
aan het onvermoeide streven van een
paar bestuursleden.
In de 16 Maart 1909 te Amers
foort gehouden algemeene ledenver
gadering werden tot bestuursleden
herkozen de heerenG. Calkoen, D.
K. Ainse. W. H. A. van der Mersch,
A. M. E. des Tombe en G. A. A.
van de Wall, terwijl als nieuw be
stuurslid werd gekozen de heer C.
Prince te Driebergen.
Verder werd besloten aan den oud-
voorzitter, den heer A. J. Bicker
Caarten, het eere-lidmaatschap aan
te bieden.
In den loop van bet jaar moesten
zeer tot ons leedwezen uit het bestuur
treden de heeren A. van der Poest
Clement wegens zijne benoeming tot
notaris te Haarlem en G. Calkoen,
die tot directeur van de Surinaamsche
Bank te Paiamaribo werd benoemd.
In beide heeren verliezen wij be
stuursleden, die warme belangstelling
voor onze afdeeling voelden en daar
van dikwerf blijk gaven. In het bij
zonder wenschen wij een woord van
welgemeenden dank en waardeering
te richten tot den heer Calkoen, die
van af 1906 de waarlijk met benij
denswaardige taak van penningmeester
op correcte wijze heeft willen ver
vullen, waarmede hij de afdeeling
zeer aan zich heeft verplicht.
7 December 1909 moest dienten
gevolge een ledenvergadering plaats
hebben tot het verkiezen van twee
bestuursleden. Als zoodanig werden
toen benoemd de heeren mr. H. Th.
's Jaoob, burgemeester van Bussum
en A. P. Schröder, notaris te Amers-
fooit.
Laatstgenoemde heer verklaarde zich
bereid het penningmeesterschap op
zich te nemen, doch reeds een paar
maanden later zag hij zich door
omstandigheden genoodzaakt als be
stuurslid te bedanken.
Gelukkig heeft een der andere be
stuursleden zich genegen verklaard de
functie van penningmeester te vervullen.
Door onze inspecteurs werden in het
afgeloopen jaar 220 processen-veibaal
ingediend tegen 191 in het daaraan
voorafgaande jaar. Opmerking verdient
het, dat daarvan bijna 100 bekeuringen
te Hilversum moesten worden opge
maakt.
Van dit totaal van 220 verbalen
werden opgemaakt: door den inspec
teur E. Aalten, die in Zeist en aan
grenzende gemeenten werkzaam is,
24 bekeuringendoor den inspecteur
J. B. M. Brayé, die alleen te Hilver
sum en 's-Graveland toezicht uitoefent
71 bekeuringen, door den inspecteur
H. Bon, die te BaarnAmersfoort en
omliggende plaatsen surveilleert, 43
bekeuringen, en door den inspecteur
A. Eerenburg, aan wien de surveillance
in Bussum en de die plaats omrin
gende dorpen, alsook te Hilversum is
opgedragen, 82 bekeuringen.
De inspecteurs vervulden, zooals wij
dat van hen gewoon zijn, flink, met
ijver en toewijding hun phcbt.
Wij werden weder bevestigd in onze
meening, dat stienge surveillance
dringend noodig blijft, niet alleen om
ben, die mishandelingen en andere
strafbare feiten plegen tot inzicht te
brengen, doch mede om dergelijke
handelingen door het voortdurend toe
zicht van onze inspecteurs te voor
komen, Tal van waarschuwingen en
raadgevingen moesten weder door de
inspecteurs worden uitgedeeld, ter
wijl zij mede een groot aantal vogel
knippen in beslag namen. Verder
werden op verzoek een aantal zieke
en oude dieren op pijnlooze wijze uit
hun lijden geholpen.
Ons bestuur zach zich verplicht zich
tot de directie van de Holl. IJzeren
Spoorweg Mij. te wenden, om verbe
tering te krijgen in de jammerlijke
bespanning der zware bestelwagens
in een der plaatsen onzer afdeeling.
Genoemde directie verklaarde zich on-
middelijk bereid daartoe mede te
werken.
In ons vorig jaarverslag maakten wij
melding dat wij een beslissing wach
tende waren op een request door ons
hoofdbestuur aan heeren Gedeputeerde
Staten van Utrecht gezonden, om ver
betering te bekomen van de bepalingen
geldende voor het gebruik van bonden
trekkracht in deze provincie, wegens
de treurige toestanden voor trek
honden, die in dit gewest vallen te
constateeren. Aan dit request werd
door onze afdeeling een uitvoerig
steun-adres toegevoegd.
Het antwoord daarop heeft geluid,
dat door bedoeld College geen termen
zijn gevonden om een voorstel in
dien zin bij de Provinciale Staten in
te dienen, omdat de Staten reeds
meermalen hebben getoond niet verder
te willen gaan in de door ons ge-
wenschte richting dan de bepalingen
thans in het provinciaal reglement
opgenomen.
Zeer aangenaam is bet ons als
tegenhanger daarvan, de aandacht te
kunnen vestigen op de door de Re
geering in uitzicht gestelde bescher
ming van den trekhond.
Hoewel het ingediende wetsontwerp
niet ten volle onze instemming kon'
„Schimmen"...
Handlangster.
Hij tikte met z'n wijsvinger tegen
de rand van z'n hoed, met grappige
beleefderigheid... En hij lachte sarrend
tegen Bet... Daarna maakte hij eene
buiging en zwaaide met z'n rechterarm.
Hij kon dat o zoo grappig doen. Inder-
Hjd toen zij en Gijs nog allebei leden
waren van «Oefening kweekt kunst",
in het stadje waar zij geboren was,
had ie den naam van onbetaalbaar
komiek. De meisjes gilden en proestten
wanneer Gijs een van z'n voordrachten
afstak. Hij kon niet in een of ander
gezelschap zich vertoonen, of 't was al
direct: «Hè toe, Gijs, reciteer nog 's
van manke Eee en d'r vrijer... Toe nou,
't is zoo allemachtig leuk!"
Dan liet Gijs Brands zich nog wel
's tamelijk lang bidden. Hij kende z'n
reputatie. Schudde 'n heelen tijd lang
zaam, grinnekend van genot dat ie ze
zoo kon laten wachten en smachten...
schudde van dat ie 't vertikte, had nu
geen lust... Maar ze hielden aan. Griet
Janssen, de kokette durfal, van wie
diverse moeders in het stadje meer dan
eens voorspeld hadden, hoe 't nog 's
slecht met haar zoo afloopen, Griet
sloeg een arm om z'n hals en gaf 'm
een echten, heuschelijken zoen... Dade
lijk er na weg vliegend, terwijl de
andere meisjes haar met nijdige of ver
ontwaardigde oogen nakeken... Gijs
haar achterop. Afijn 't eind was dat
ie z'n sigaar op een punt van den
schoorsteenmantel legde...
«Nou, vooruit dan maar!"
Handgeklap, geroep van «sstsst
Giis begint hoor!..."
En vijf minuten later knepen de
damesleden van «O. k. K." elkaar in
armen, beenen, schouders, 't uit-
gierend van jool... Zooals die Gijs bij
voorbeeld «manke Kee" kon nadoen...
als ze haar vrijer wil terughouden, die
'r in den steek laat... Hier, mijn Klo
ris, hier mijD schattebout!"...
Gijs mankbeende en smakte met z'n
lippen, trok ijselijk-verliefde oogjes.
De pretgilletj es werden telkens harder,
snerpender... En als-ie met z'n «voor
dracht" klaar was en het applaus
daverde, dreunde... Hij, de vermaarde
komiek-amateur, koddig-overdreven
buiginkjes maakte, met een hand op
de hartstreek. Henschj es-getröffen,
hoor, door de ovatie...
Dan werd er gefluisterd: «Toch 'n
leuk ventje, hè?"... En in menig oog
van dame-kunstlievend lid der ver
eeniging schitterde, glansde, ofkwijnde
iets van teeder gevoel wanneer ze op
keek naar allerjoligsten Gijs, zonder
wien 't in 't Doeswijk 'n «dooie boel"
zou geweest zijn... En wiens naam
toch vele lippen- van Doeswijksche
moeders zich op vreemde wijze deed
sa&mwringen... Terwijl vaders, geheim
zinnig gezicht trekkend, een wijsje
trommelden, met de vingers van rech
terhand, op tafelblad of stoelleuning...
Ook werd er, op «avondjes»,
gefluisterd tusschen getrouwde-vrou
wen, die de hoofden hèèl-dicht bij
elkaftr staken... Men zag dan allerlei
zonderlinge gebaren. Gewiegel van
hoofden, waar matelooze verontwaar
diging op was te lezen... Gegloei van
woede op aangezichten van licht-
prikkelbare dames, die bard begonnen
te praten en dan tot stil-wezen aan
gemaand met oogweDkjes en andere
mimiek...
Die van beneden de twintig snapten
er 't ware niet van of hielden zich
aldus... Wèl had men opgemerkt dat
Gijs Brands zich, als er generale-
repetitie of «soirée littéraire» was,
bijzonder op den achtergrond hield.
En dat de gem.-secretaris, toen Gijs
hem eens aansprak, 'm vrijwel den
rug toekeerde... 't Was hèèl zonder
ling...
En de dochter van de oudsten wet
houder, man, die in Doeswijk vrij
wel den toon aangaf herinnert zich
nog als den dag-van gisteren boe, op
'n keer, toen zij, aan tafel, opmerkte,
dat «die Gijs Brands zeker ziek was,
je zag 'm nergens meer..."
Hoe, toen, haar edelachtbare vader
plotseling, met een soort van smak... wat
gezien... statige deftigheid, hem aan
geboren, iets heel-bijzonders was... z'n
lepel op z'n bord legde. Henriëtte, zijn
eenige dochter, aankeek met oogen...
Oogen... Alsof bet sociaal-democratische
Raadslid van Doeswijk weêr de driest
heid bad het woord te vragen... Hoe
vader-wethouder had gezegd:
«Henriëtte, nu eens-voor-èl, de
naam, dien je zooeven uitsprak, mag
in mijn huis nóóit, nóóit meer genoemd
worden... Versta-je me goed?"
Jetje was bleek van den schrik
geweest. Had nederig-eerbiedig ge
knikt van «zeker, pa"... moê aange
keken... Wat dat nu toch beduidde
Doch moeder tuurde zoo ijselijk-strak
op bet reepje-vleescb, dat ze aan het
ontleden was... met spanning van aan
dacht, als in chemisch laboratorium,
waar de uitslag van gecompliceerde
analyse wordt nagegaan...
Van dat moment af zweefde er in
de Doeswijksche atmospheer eene
legende, met Gijs Brands als onder
werp, en die zoodra intieme gesprekken
begonnen te versaaien, altijd nieuwe,
pikant-prikkelende praatstof, ver
schafte... En die de fantasie van vele
geruchten deed aangroeien, tot iets-
schrikbarends... Iets-zoo-ergs, dat
slechts getrouwde dames boven zeker
jaren-cijfer met goed fatsoen er over
konden redeneeren...
Zöö zag Bet hem, dien avond weêr
vóór zich, uit de dagen van liet
sinds verkwijnde «Oefening kweekt
Kunst»... Terwijl bij dat grappig-
tikkende gebaar van wijsvinger tegen
boedrand maakte... Ze klemde de tan
den opeen. En zij balde de vuisten.
Ze kèn baast niet bleeker worden dan
de vale granwe tint van 'r wangen
reeds was. Maar 't leek of de scherpe,
