BINNENLAND.
Plaatselijk Nieuws.
Yoor Huis eu Hof.
hagen worden nog de volgende bijzon
derheden medegedeeld.
De kist werd, met de Noorweegscho
vlag bedekt, door de stad naar den
steiger bij de Tolhuisbrug gebracht,
waar het Noorweegsche pantserschip
vNorgea lag. Daar stond op een met
Noorsche en Deensche vlaggen afge
perkt terrein, een katafalk en daarbij
een met zwart omfloersd spreekge
stoelte.
Toen de kist door 16 officieren naar
de katafalk was gedragen, hield daar
de Deensche eerste-ministerZahleeen
redevoering waarin bij den overledene
namens het Deensche volk een plech-
tigen afscheidsgroet bracht. Björnsen,
zeide hij, heeft zoo vaak hij door
Denemarken reisde, het Deensche volk
iets meedegedeeld uit den rijkdom van
zijn grooten geest en zijn edel hart.
Björnson was in Denemarken bemind
als in zijn eigen land. De boeren in
de Deensche dorpen en grooten en
kleinen in de steden ontbloten eer
biedig het hoofd voor deze reuzenge
stalte. Björnson heeft, met een zeld
zaam krachtigen wil om te leven,
gestreden tegen den dood. Maar nu
de dood zijn lichaam eindelijk heeft
overwonnen, nu zal zijn geest leven,
zoolang er Noorden bestaat."
Na eenige hartelijke woorden tot
mevrouw Björnson, droeg hij daarop
het stoffelijk overschot over aan den
Noorscheu gezant Hagerup.
De kist werd daarna aan boord van
bet schip gebracht, waar de mariniers
paradeerden en de marine Björn's
Vaderlandslied speelde, en in de op
de op het achterdek ingerichte kapel
neergezet.
De gezant hield van het schip af
eene redevoering, waarin bij uit naam
van Noorwegen hartelijk dankt bracht
aan Denemarken voor de betoonde
deelneming.
Van de familie gingen alleen's dich
ters zoon Björn Björnson, en zijn
dochter, mevrouwlbsenmetde»Norget
meede.
Rechstoestand van
Gemeente- ambtenaren.
Hen bestuur van den Nederlandschen
bond van gemeente-Ambtenaren zal
bij den minister van justitie een auden-
tie aanvragen, om nogmaals krachtig
aan te dringen op onverwijlde regeling
van den rechtstoestand der gemeen
te-ambtenaren. Het bestuur is van
oordeel, dat de toestand voor de ge
meente-ambtenaren langzamenhand
eene onhoudbare is geworden. Arbei
ders in het vrije bedrijf vinden thans
ook bescherming hunner rechten in
het arbeiescontract. Voor de gemeente
ambtenaren vereischt wegens toene
mende overbeids-bemoeiingen voort
durend en in steeds grooter mate
uitbreiding. Daartegenover staat te
vreezen, dat al meer gevallen zich
zullen voordoen, waarin genoegzaam
bekwame krachten huiverig blijken
den gemeentedienst voor bun loopbaan
te kiezen. Schromelijk onbillijke be
handeling van gemeente-ambtenaren,
zooals personeel in het vrije bedrijf
niet meer kan worden aangedaan,
bleek vooral den laatsten tijd weder
mogelijk. Nu eens is het een gemeen
te-secretaris, tevens secretaris eener
andere gemeente, wiens bureau-uren
opzettelijk zoo worden geregeld, dat
hij niet beide betrekkingen kan blijven
vervullen (gemeenteraad W'illeskop).
't uit. En met hun beidjes, vader en
Lien, snikten ze toen héél lang...
Yoelden zij, dat nu eerst de grauwe
tijd kwam... Het grootste verdriet...
De stoel van meneer Bergkamp stond
nog altijd leeg. Hij was naar binnen
gegaan, bij den patroon. Lien had 't
niet meer kunnen uithouden, zat nu
in het midden van 't vertrek, bij 't
raam. De spichtige had, toen zij de
onbeschaamdheid zóó ver dreef om te
gaan zitten... zitten Iemand, die weder
rechtelijk over de twintig... wat? bij
de dertig gulden uit een kleine kas
had genomen, onder voorwendsel van
't den ln uit eigen salaris te zullen
teruggeven... De spichtige had haar
aangekeken met grenzelooze verbazing
en verpletterende minachting, 't Liet
haar koud. Ze keek naar de menscbjes
op straat, naar beneden, wirwarreleud,
krioelend, naar een tram, die voort
scheen te kruipen. De kantoren lagen
erg hoog... zich slingeredd om 't monu
ment, naar een jongen, die scheen te
toeteren op een papieren fluit... naar
een voortstrompelend oud heertje, met
een hond aan touwtje, die zich
boos maakte over de hardnekkige "flir
tation" van een pstedeltje jaet zijn
Dan weder wordt getroffen een secre
tarie-ambtenaar, wiens jaarwedde
wordt vermindert (gemeenteraad Hont-
foord). In nog een ander geval wordt
een secretarie-ambtenaar ongevraagd
ontslag verleend (burgemeester en
wethouders Kerkrade). Dit alles ge
schied zonder eenigen vorm van proces
en zonder dat daarbij op den betrokken
ambtenaar ook maarde minste gegron
de aanmerking wordt gemaakt. Het
zou weinig moeite kosten dergelijke
voorbeelden met vele te vermeerderen.
Het bondsbestuur meent, dat aan den
toestand van volslagen rechteloosheid
binnen den kortst mogelijken tijd een
einde dient te worden gemaakt. Dat
vorderen in hooge mate ook het alge
meen belang en dat der gemeenten,
welke alleen behoorlijk gediend kun
nen zijn door toetreding van bekwame
ambtenaren, die met de noodige opge
wektheid hun belangrijke taak kunnen
vervullen.
Jhr. J. P. E. HoeufTt van Velsen,
In den ouderdom van 68 jaar is
overleden Jbr. J. P. E. Hoeuflt van
Velsen, Kamerheer i. b. d. van H M.
de Koningin, intendant der Koninklijke
Paleizen.
De Oranje-Vereeniging heeft j.l.
Maandag talrijke leden een zeer ge-
noegelijken avond bezorgd, zoowel in
de »Vereeniging" als in »Amicitia."
In beide zalen was het zeer vol en
gezellig. Voordrachten, zang,schermen
stonden op het rijke programma. Het
was voor de leden een prettige avond,
waarover ze nog lang zullen spreken.
De verschillende nummers waren dan
ook met veel zorg gekozen.
De Vereeniging heeft weer bewezen
in een noodzakelijke behoefte te voor
zien.
Daar de bloemenverkoop op 30
April albier ruim f500.— heeft opge
bracht, is de Amersfoortsche Ver. tot
bestrijding der tuberculose in de ge
legenheid gesteld een aantal kinderen
naar buiten te zenden. Een woord
van dank aan de jongedames, die
zich met den verkoop hadden belast,
is hier zeker op zijn plaats.
Ter viering van het 1 Mei feest
vergaderde de Amersfoortsche Bestuur-
dersbond 's morgens in »de Kroon",
waar de feestrede gehouden werd door
den heer Muller uit Arnhem. Muziek
en voordrachten gaven aan het samen
zijn een feestelijk karakter. Des mid
dags werd op het Stort een openbare
bijeenkomst gehouden, waar Resink en
Muller het woord voerden en de be-
teekenis van dezen dag voor het proleta
riaat uiteenzetten. Een groote volks
menigte woondde de bijeenkomst bij.
Zondag j.l. hield de Nederl. Bond
van Post- en Telegraafbeambte af-
deeling »Eendracbt", Amersfoort en
omstreken een Openbare Propaganda
vergadering in de »Keizerskroont op
den Hof. Vele leden waren met hun
vrouwen en meisjes ter vergadering,
die druk bezocht was. De voorzitter,
de heer Wiggerman opende de ver
gadering en riep allen aanwezigen,
ook de afgevaardigden van de zuster-
afdeelingen en de ambtenaren een
hartelijk welkom toe. Het doel van
deze bijeenkomst is propaganda te
maken voor de sde Bond«, den
neutralen bond, waarin we allen thuis
hooren; de bond, die steeds voor onze
beestje, naar 'n juffie, dat voorttrip-
pelde, rokjes omhoog getild, keurig
snoezige puntschoentjes toonend en
getooid met kleurigen Chanteclerhoed,
naar een trouw9toet, die passeerde,
koetsier met bloemen aan de zweep.
De zon flikkerde in het netjes gepoetste
verlaksel van de rijtuigen... Lien glim
lachte. Zoo had ze óók kunnen rijden-
als de vader van Johan z'n zoon niet
bijtijds naar Duitschland had gestuurd,
toen ie merkte dat 't met Lien Visée
"iets werd"... Most niks hebben van
dat bedelvolk... Lien gaf er weinig om.
Hield niet van Johan... Toch schoot
't haar te binnen terwijl ze die trouw
koetsen zag rijden... Wat nu? Meneer
Walters, die haar nog altijd de hand
boven het hoofd had gehouden, de
man van het "pluimpje" voor 'r mooie
Engelsch, was op reis...
Meneer Daane leefde als-ie er "den
schrik in kon brengen," door ontslag
of zoo... Ze wist 't best: haar vonnis
lag klaar. Het getikkel van juffrouw
Dijkmans' schrijfmachine zei 't haar,
met elk lettertje: «Lekker d' uit...!
Je bent d'r uit...! Tweemaal kasje
geplunderd... Een maal gewaarschuwd...
Nu te-la»t... 1 Dr-uit... 1"
Met haapt>ig-<jpgewonden dribbel-
belangen opkwam. Ik hoop, aldus
spreker, dat vele als lid zullen toe
treden. Hiprna geeft hij het woord aan
den heer W. J. Perreyn van 's Graven-
hage, die nadat het Bondslied door
alle aanwezigen is gezongen het onder
werp »Eendracht« inleidt.
Spreker, die besteller in den Haag
is, zegt dat het hem aangenaam is
met de Amersfooitscbe collega's kennis
te maken ten einde eens samen te
bespreken hoe de leemte in salaris
regeling, dienstvoorschriften, rechts
positie enz. te verbeteren, en de
bondsideëen allen voor een en een
voor allen ingang te doen vinden. Hij
komt na tot bet doel van de organi
satie.
Een man alleen kan niets, daarom
moet er samenwerking zijn We henben
als arbeiders alleen wat we verdienen.
En de verdienste, bet traktement, is
te klein. We kunnen ons huisgezin
niet geven wat het noodig heeft. Er
staat ons maar één middel ten dienste
hierin verandering te brengen en dat
is: organisatie. De arbeiders in parti
culieren dienst kunnen andere middelen
aanwenden dan wij. die in dienst staan
van het publiek, van't algemeen. Wij
moeten bescheiden, namens het ge-
heele personeel optreden en dan eerst
kunnen we succes hebben. Wanneer
we nu weten, dat eendracht macht
maakt, dat we aaneengesloten moeten
zijn, wat is dan toch de oorzaak, dal
er zooveel verbrokkeling is in eigen
boezem? Politiek inzicht houdt den
een, Godsdienstig inzicht den ander
tegen.
De S. D. P. brengt met haar politiek
verdeeldheid, ook door de godsdienstige
overtuiging van anderen aan te randen.
Vakorganisatie moet het zijn zonder
te vragen ben je Katholiek of Protestant
of Soc. Dem. Alleen door in een neu
trale organisatie samen te werken
bestaat er kans op succes. In dit ver
band wordt de salarisregeling be
sproken.
Als nu wordt de pensioenregeling
behandeld. Het pensioen gaat eerst
in na 10 jaren dienst. Deze onbillijk
heid dient ook weggenomen en dadelijk
na aanstelling moeten we pensioen
gerechtigd zijn.
Dan is onze rechtspositie ook nog
verre van goed en hangen we van
persoonlijke opvattingen van de autori
teiten af. Het zich op den voorgrond
dringen is hen niet aangenaam en
soms zijn beambten om den toon ont
slagen. Ons doel is ook te maken, dat
er een goede rechtspositie tot stand
kome.
Na ten slotte het woord tot de
vrouwen gencbt te hebben, om ze er
op te wijzen, dat het haar plicht is
de mannen naar de vergaderingen te
sturen in plaats van ze thuis te houden,
eindigde spr. met de opwekking; treedt
toe als lid.
De heer Slachter uit Zeist stelde
een motie voor den inhoud van 't
gesprokene in 't kort weergevende,
welke met algemeene stemmen werd
aangenomen. Ze zal in bet vakblad
»De Postboorn« geplaatst worden.
De heer van Son uit den Haag wijst
op de belangrijkheid van dezen dag
1 Mei en zegt, dat de verdeeld
heid in ons vak niet te wijten is aan
de S. D. P., maar aan de S. D. A. P.
en noemt nog enkele feilen die hier
van geen belang zijn. Uitvoerig wordt
hij beantwoord.
In Frankrijk hebben 55000 post
beambten de politiek uit hun ver
eeniging verbannen. Laat dit ook voor
ons een leering zijn Alleen langs
pasjes kwam, plotseling, meneer Berg
kamp tevoorschijn uit patroons-kan
toor. Rood als vuur... Te opgewonden
om iets bedaard te doen. Zóó gejaagd,
dat-ie z'n sleutelbos niet kon vinden...
Bij-voorbaat Lien woedend aankeek...
Had zij bijgeval...? Kön-niet. Was
aldoor bewaakt...
«Juffrouw Visée! Komt u asjeblieft
even...?"
Ze wist alles. In het kantoorje er
naast hoorde zij vonnis. Ontslagen,
met maand verlof... Kon direct,
op staande-voet gaan... Onmiddellijk...
Afrekening. Was nog drie-en-zestig
gulden voorschot te verrekenen. Eigen
lijk kreeg het kantoor dus nog toe-
Maar meneer Daane had genade voor
recht laten gelden. Ziedaar, ze
kreeg nog een tientje cadeau... Mooier
kön toch niet! Van getuigschrift
natuurlijk geen sprake. Dit snapte ze...
"Wilt u maar even onderteekenen
vroeg meneer Bergkamp, blauw papier
tje vastklemmend en haar afrekening
voorleggend...
Het koude, smalle handje zette
naam. Vouwde tieDtje op. De schrijf
machine der spichtige van de haardot
tikkelde nu met iets jubelends...
Toen Lien thuis kwam lag vader
ordelijken weg zullen we recht ver
krijgen. Ten slotte werd nog gezegd
naar aanleiding van de opmerking
van den heer v. Son, dat deze ver
gadering toevallig op 1 Mei viel.
De voordrachten en zang verhoogde
de gezelligheid van dezen avond.
Volks- en Sclioolbaden.
De vergadering Maandag avond
door de Gezondheids commissie in
»Ons Huis" bijeengeroepen was zeer
slecht bezet: een zestal belangstel
lenden, meer niet. De heer v. den
Bovenkamp presideerde en zei, dal
men zou overgaan tot het eerste punt
van de Agenda, bet constitueeren van
een afdeeling van de Ned. vereeniging
voor Volks- en Schoolbaden.
De heer P. van Achterberg!) wees
er op, dat de contributies reeds geind
waren door het Centraal Bestuur en
er dus voor een afdeeling geen geld
zou zijn. Hierop werd opgemerkt, dat
rnen gecontribueerd heeft als lid der
alg. Ver. De heer v. A. meende, dat
de meesten wel gedacht zullen hebben
lid van de plaatselijke afdeeling te
worden.
De Statuten zijn in dit opzicht niet
zeer duidelijk, doch zullen 14 Mei in
de Bonds vergadering te Amsterdam
worden herzien. De heer Oostermau
herinnert er nog eens aan, dat er
geen afdeelingen zijn.
De heer Rijckens zegt, dat de bad
huizen zijn van de plaatselijke ver-
eenigingen en niet van het hoofdbe
stuur. Het is goed zich bij de Centrale,
die zooveel ervaring heeft aan te
sluiten.
Nadat er nog eenigen tijd door
verschillende heeren gesproken is,
brengt de voorzitter het voorstel met
de verste strekking en stemming, n.l.
het oprichten der Vereeniging. Aan
genomen met 1 stem tegen.
Als nu wordt tot bestuursverkiezing
over gegaan en gekozen:
Mej. de Hol en de heeren van Enst,
mr. v. Traa, Oosterman en Wolter.
Het bestuur zal een afgevaardigde
naar de Alg. Verg. te Amsterdam
zenden. Hierna wordt de vergadering
gesloten.
Vervolg Plaatselijk nieuws enz.,
zie bijvoegsel.
Het is bewezen, dat sluiers slecht
zijn voor de oogen, terwijl de voor-
deelen zeer twijfelachtig zijn. Hoe
dichter de sluier des te nadeeliger.
Zal dit de dames afschrikken.??
Witte sluiers wascht men aldus:
men maakt in een email sauspan
een sterke oplossing van zeep en
water en laat deze met de sluiers
er in, gedurende '20 minuten koken
in warm zeepwater wordt de sluier
daarna gespoeld, tot hij geheel schoon
is, vervolgens nog eens in een weinig
koud water met wat kleursel en een
stukje suiker; dan kan men hem
zachtjes uitschudden en op een'
scboorieo handdoek spelden om te
drogen.
SpinDevlekken in meubelen moet
men wrijven met een doek met spiri
tus, of wel met een doorgesneden ui.
Wascbt men daarna de plekken af
met een spons, gedompeld in koud
water, en wrijft men na met eeri'
zachten doek, dari is het meubel
weer in orde. Spiritusvlekken
witte vlekken op lakwerk verwij
dert men met olie en zout. Heeft
te slapen. Zij zette zich bij het bed
en keek naar het gele gelaat met de
diep-ingezonken oogen. Naar de grijze
haren, die bezweet, na den gewonen
koortsaanval van 's ochtends, dwar
relden over het beenige voorhoofd.
Luisterde naar het kreunend-schorre,
rauwe van de ademhaling, 't was Lien,
of er iets ijzigs langs haar streek. Zij
huiverde en werd bang...
Beefde van kou, zoodat ze, over
haar mantel, een oude shawl om zich
heen trok. Zij sloot de oogen en toen
hoorde zij eerst recht, hoe 't gonsde
in haar ooren... Of ze vlak bij de zee
stond... Zóó gek!... En ze dacht aan
wat er Zaterdag moest betaald... Het
weekbriefje van den melkboer, de
nota van den apotheker... Die kreeg
wel vijf drankjes... Mal ook, dat ze
niet in een «bus" waren, of zoo... Maar
vü was, in z'n goeien tijd, altijd slonzig
in die dingen... En later was er niks-
van gekomen... Lien haalde 'r porte-
monnaie te voorschijn. Het tientje
was er... En nog drie kwartjes-
Ze schrök, waDt 't was net of
vader wakker-werd... Mocht niet zien
dat zij geld telde... Zou op vermoedens
kunnen komen... Van wat er gebeurd
was op kantoor-
men in stoffen stofvlekken gekregen,
dan wrijve men ze in meeen meng
sel van eidooier en brandewijn. Ook
kan men hiertegen aanwenden: een
afkooksel van quilajabast voor een
halven stuiver iu Liler water, dat
een paar uur gekookt heeft. Men
gebruike hierbij een borstel.
In vlakke schoteltjes of bakjes met
een dunne laag aarde of zand, gehou
den in de kamer of den kelder, kan
men sterrekers zaaien en aldus gere
geld zich voorzien van een gezonde
groente. Op de boterham met wat
citroensap en suiker smaakt het heer
lijk en werkt bloedzuiverend.
Wie in zijn tuin een vijver beeft
voor godd- of andere visschen, doet
goed met alle kikvorschen, salaman
ders en dergelijke dieren wpg te
vangenzij verstoren het broed, ver
slinden niet alleen de eieren der
visschen. maar men heeft ook waar
genomen dat zij ook de visschen zelf
aanvallen en verslinden of ten minste
dooden. Forellen, aal en karpers in
een vijver moet men nu en dan voe
deren met insecten, wormen, maden,
miereneieren of stukjes vleesch.
Om snijwonden te doen heelen, is
er geen beter middel dan rauw eiwit,
dit is te verkiezen boven collodium
en het heeft het voordeel, dat men
het allicht bij de hand heeft. Het
eiwit droogt snel en vormt dan een
vlies, dat de lucht afsluit, en 't is
deze afsluiting der lucht, waardoor
de genezing wordt bespoedigd. Tegen
ingewandsontsteking en diarrhee is
het eveneens een goed verzachtend
middel; men kan het met of zonder
suiker geklopt innemen. Om eiwit
snel tot schuim te slaan, voege men
er een weinig zout aan toe, op de
punt van eeu mes. Eierolie wordt
ook wel als geneesmiddel gebezigd
bij wonden, door snijden, kwetsen,
schroeien of branden veroorzaakt: ze
wordt gemaakt uit de dooiers Deze
neemt men uit bard gekookte eieren,
wrijft ze fijn, houdt dan boven een
open vuur en roert het zoolang, tot
de kookhitte bereikt isde olie,
welke zich dan afzondert giete men
af en de aldus bereide eierolie kan
voor het gebruik dienen.
Wormen in bloempotten doen vaak
de planten kwijnenmen verwijdert
ze gemakkelijk. Daartoe begiete men
de aarde met een aftreksel van note-
bladeren. Heeft men die niet, dan
wende men extract van aloë aan,
opgelost in heet water. Men giet
hiermee, als het aftreksel koud is
gewurden. 't Duurt niet lang, of de
wormen komen aan de oppervlakte.
Ook vang men ze wel door 's avonds
stukjes brood op de aarde te leggen;
's nachts komen de snoepers er op
af en 's morgens vangt men ze,
Wortelen moeten niet te dicht
staan, zaai dus niet te dik, anders
blijven de wortelen nietig en klein,
't Is, niet gemakkelijk dun te zaaien
uitdunnen zal derhalve noodig zijn,
't Gebeurt, vaak, dat wortels en knol
len wormstekig of stokkerig worden.
Voor beide is het goed de bedden
bij het opkomen flink over te be
mesten met roet.
Men zegge wat men wildes mcnschen beste dagen
Bestaan in bezig zijn, in zoeten last te diagen
't Is zeker, ledig zijn en is geen ware rast;
Een mensch die niet en doet, is zonder kartelast.
Cats.
Observator.
Héél zachtjes wischte Lien vit z'n
voorhoofd af, streek de baardharen van
z'n mond... Hij ademde toch al zoo
benauwd... Liet het gordijn zakken,
dat 't licht vd niet in de oogen zou
schijnen.
Ging toen bij de tafel zitten, 't Hoofd
lennend op beide handen. Nadenken,
peinzen... Ze vond 't heerlijk, dat 't
getikkel van de schrijfmachines weg
was, had haar zoo dikwijls stekende
pijn in 't hoofd gejaagd. En het idee,
dat zij nu niet naar kantoor hoefde,
was óók zalig... Honger had ze niet.
Gelukkig... Wel dorst. Zij schonk zich
melk in. Hè, dat deed goed. Zij wiesch
zich 't hoofd met lekker koud water.
Over het ontslag dacht zij nu heelemaal
niet. Ook zoo gek, hè?... Die onver
schilligheid... Maar Lien was ook zoo
erg moê... Ze ging in den grooten stoel
liggen. Zou vit vertellen, dat ze, om
zware hoofdpijn, middag vrijaf had ge
vraagd... Wikkelde zich weer in de
shawl. Dommelde in... werd met schok
wakker... Vader sliep rustig, soesde
voort, tot de heesche stem van vader
haar riep
«Lien!... Lina!..."
Ze vloog op. 't Was bij vieren. Zij
moest zich bezinnen. Wat wits er toch?...
