NIEUW I
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
Schetsen uit ie rechtzaal.
No. 49.
Woensdag 21 Juni 1911.
Veertigste jaargaugc
VERSCHIJNT WOENSDAG ffl ZATERDAG
Het Systeem van He nieuwe Tariefwet.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 17. Telephoonn0. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regelB 0.50; iedere regel meer 7V, Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Reeds in vorige bladen werd ge
wezen op het groote verschil in tech
niek van de nieuwe tariefwet, verge
leken bij de thans vigeerende. Bij
wijze van herinnering zij nogmaals
vermeld, dat ons tegenwoordig tarief
alleen noemt de met invoerrecht be
laste artikelen. Goederen, welke niet
in het tarief zijn genoemd, zijn vrij
van invoerrechten, tenzij zij naar aard
en bestemming kunnen worden ge
rangschikt onder de met name ge
noemde artikelen. Deze regeling is
uiterst onvolmaakt, geeft dan ook bij
voortduring aanleiding tot moeilijk
heden bij de toepassing. Daaraan heb-
en de hervormers van ons tarief allen
getracht te gemoet te komen, door
te breken met het systeem van het
noemen der belaste artikelen alleen.
Evenals in het ontwerp-Harte, dat op
zijne beurt eene navolging was van
de nieuwe tabel van minister Pierson
worden in het nieuwe tarief niet al
leen de artikelen genoemd die aan
invoerrecht worden onderworpen, doch
worden tevens ook die artikelen aan
gewezen van welke geen invoerrecht
wordt geheven. Noemde het ontwerp
Harte 445 artikelen, bet ontwerp
Kolkman breidt dit aantal uit tot 490.
Een volgend ontwerp zal vermoedelijk
een nog grooter aantal aanwijzen,
want steeds zal men, bij verdere nood
zakelijke onderverdeeling nog artikelen
kunnen vinden, die wordpn ingevoerd
en in de tabel ontbreken. Daarom
schrijft art. 2 van het ontwerp van
wet voor, dat goederen niet in het
tarief genoemd, voor de toepassing
van dat tarief met de daarin vermelde
goederen, waarmede zij naar aard of
bestemming de meeste overeenkomst
hebben, worden gelijkgesteld. Moet
volgens de beslaande wet een niet
in het tarief genoemd artikel naar
aard of bestemming kunnen worden
gerangschikt onder de met name ge
noemde artikelen, om onderhevig te
worden aan invoerrecht, volgens het
nieuwe ontwerp zal een niet genoemd
artikel worden gelijkgesteld met die
goederen, waarmede het naar aard
of destemming de meeste overeen
komst heeft, om hetzij vrij van rechten
hetzij belast te kunnen binnenkomen
Niet alle artikelen worden echter
afzonderlijk genoemd, sommige goe
deren zijn opgenomen onder groeps-
namen, waarvoor dan het hoogste in-1
voerrecht dier groep, meestal 12 pet. j
is voorgeschreven. Mag men aannemen,
dat het nieuwe systeem eene verbe
tering is en minder dan het oude
aanleiding zal geven tot meenings
verschillen tusschen den importeur
en den belastingsambtenaar, daar
staat tegenover, dat onder de tegen
woordige wet de misrekening nooit
meer kan bedragen dan 5 pCt onder
de nieuwe wet echter zal stijgen tot
tusschen 6 en 12, in de meeste ge
vallen vermoedelijk tot 10 a 12 pCi.
van de waarde. Daaiom is het van
groot belang de onderverdeeling der
goederen in het tarief zoover mogelijk
door te voeren en zoo weinig mogelijk
met groepsnamen te werken. Het ver
beterde systeem, dat aan het nieuwe
tarief ten grondslag ligt, is niet in
voldoende mate doorgevoerd en stellig
nog voor aanzienlijke uitbreiding
vatbaar.
Hij die bezwaar heeft tegen de toe
passing van het tarief op door hem
ingevoerde goederen, kan daarvan in
beroep komen bij eene tariefcommissie,
waai van de samenstelling in de wet
wordt voorgeschreven.
Deze tariefcommissie moet echter
hare uitspraken vestigen op de wet,
kan zich niet op de plaats des wet
gevers stellen, zij is gebonden aan de
voorschriften der wet, kan daarvan
niet afwijken en zal zonder twijfelde
moeilijkheden ondervinden van de
onvoldoende onderverdeeling der ver
schillende artikelen die ingevoerd
worden, en hetzij vrij zullen zijn van
invoerrechten, hetzij aan zulke rechten
zullen zijn onderworpen.
Alweder geheel in navolging van
het tarief-Harte zijn de 490 genoemde
artikelen naar aard en bestemming
verdeeld in vijftien verschillende groe
pen, waarvan de opbrengst afzonder
lijk is geraamd, om te komen tot de
ruim 19 millioen gulden, waarop de
minister van financiën de vermoede
lijke opbrengst van het nieuwe tarief
taxeert, behalve de 4 millioen, die hij
verwacht van de memorieposten dat
zijn die posten, die hij niet afzonderlijk
durft te ramen, omdat zij nieuw belaste
of nieuw onderverdeelde artikelen be
treffen, waarvan hem de vermoedelijke
invoer onbekend is.
Het totale bedrag, dat het Neder-
landsche volk dus zal moeten opbten
gen in den vorm van invoerrechten,
wanneer althans de nieuwe tarief
wet onveranderd door de tweede en
eerste Kamers der Staten-Generaal
wordt goedgekeurd, zal zijn ongeveer
f23.000.000, tegenover een bedrag van
f12 615.000 in 1909 betaald., voor
1910 en 1911 respectievelijk geraamd
op f 12.600.000 en f 13.200.000. Het
verschil in opbrengst zal dus ongeveer
f 10.000.000 per jaar zijn.
Volgens de jaarcijfers voor het Ko
ninkrijk der Nederlanden over het jaar
1909, wordt de totale opbrengst der
dierecte belastingen (grond-, perso
neels-, bedrijfs- en vermogensbelas
ting) voorl911 geraamd op f45.695.000,
de opbrengst der indirecte belastingen
op' f71.430.000, waarvan f58.230.000
zullen worden opgebracht in den vorm
van accijnzen op suiker, wijn, gedis
tilleerd, zout, bier, geslacht en zeep
en f 13.200.000 in den vorm van
invoerrechten, eveneens grootendeels
geheven van levensbehoeften, zij het
niet alleen tn den meest beperkten
zin van dat woord. Worden de directe
belastingen in hoofdzaak betaald door
hen, die zich verheugen in kleiner of
giooter bezit en in staat zijn iets te
offeren, de indirecte belastingen wor
den voor het grootste gedeelte door
hen, die niets bezitten. Toch wordt
door den minister van financiën voor
gesteld de ongelijke ver houding tusschen
ile ruim 45 millioen diiecte en ruim
71 millioen indirecte belastingen nog
ongunstiger te maken, en door middel
van de verhooging van het tarief van
invoerrechten het cijfer van 71 milioen
te brengen op 81 millioen. Eene ver
hooging dus, die in het minst geene
rekening houdt met de draagkracht
der belasting-betalenden, die zelfs
integendeel, zooals dezer dagen, naar
aanleiding van de behandeling van
het wetsontwerp tot nadere regeling
de successie-rechten, zoo juist in de
Eerste werd gezegd, in omgekeerden
zin progressief werkt. Hij toch, die
met het grootste gezin gezegend, de
meeste moeite zal hebben om met
zijn loon rond te komen, zal bij vei-
hooging van de invoerrechten op zijne
levensbehoeften, zooals die voorgesteld
worden bij het ontwerp-tariefwet, in
verhouding het meest moeten bijdragen
tot die verhooging van f 10,000.000
per jaar.
Bij wijze van inteiruptie werd in
de aangehaalde zitting der Eerste
Kamer de juiste opmerking, dat de
ontworpen tariefwet, als ze er zijn
zal, in omgekeerden zin piogressief
zal werken, een dogma genoemd. Neen,
dat is geen dogma, dat is de op erva
ring berustende bittere werkelijkheid,
Hij, die die interruptie plaatste, schijnt
dat niet te gevoelen. Heeft hij zich
ooit verdiept in de huishoudelijke
rekening van den werkman, die, om
niet het laagste loon als voorbeeld
te nemen, f 10.of f 12 per week
verdient, waarvan hij met zijn huis
gezin moet rondkomen? Werkt eene
belasting niet omgekeerd progres
sief, die dien werkman van zijn week
loon in eene belastingverhooging van
f 10.000.000 per jaar wil laten bijdra
gen in den vorm van verhooging van
de prijzen van zijo tarwemeel en vele
andere voedingsmiddelen als varkens-
vleesch, paardevleesch, gedroogde en
gerookte visch,zout, boteren margarine,
kaas, zijn versnaperingen als kandij,
sigaren en sinaasappelen, welke laatste
toch niet alleen voor de meer gegoe len
Sluw Antieken.
Mésalliance."
«O, 't is goed! 't Is best, hoor!"
zei ze, en vóór het smalle spiegeitje
stond zij haar mooi, glanzend bruin
haar recht te schikken... Ze wist, zij
voelde dat hij keek naar haar blanke,
slanke handen en zij koketteerde
ermee...
"Annie!" zei hij, zacht-smeekend en
trachtend een arm om haar heen
te slaan...
"O-neen!" weerde ze af en trippelde
meteen naar een anderen hoek van
de kamer "laat me asjeblieft met rust
hè Een man, die zonder blikken of
blozen zijn vrouw zóó-iets durft wei
geren... Na al wat ik voor je gedaan
heb..." Een van de blank-slanke handjes
streek snel over haar oogendoende
of zij wilde, met fiere kracht, terug
dringen, de tranen, die opwelden...
"Annie" zei hij "je wéét toch... Op
een cent na... Eergisteren heb ik
je toch..."
»Wat heb-je? wat wii-je daarmee
zeggen! Asjeblieft. En gauw wat!"
Ze had zich omgewend en stond nu
vlak tegenover hem, met strak-trotsch,
uitdagend gezicht. De grijsblauwe
oogen... De sluwe, de speurende, de
vreemde die o-zoo-teeder konden zijn
als ze wilde... O-zoo-guitig, zoo ver- j
lokkend, zoo verluidend... Nu hielden
ze hem vast, als met ijzeren greep...1
Nu was 't of er metaalglans in kwam...
En ze spotten ook... Met het hulpe-
looze manneke daar-tegenover-'r, met
het kleine figuurtje van bleek gelaat
en zoekenden, angstigen, als om hulp
roependen, radeloozen blik...
"Nou, zeg 't danriep zij hem ge
biedend toe "bedoel-je soms van die
dertig pop? waar 'k mijn rok voor
heb moeten vermaken en een blouse
koopen om er niet uit te zien als eene
vodderaapster, als eene bedelaarster
God in den Hemel, als 'k dat had
kunnen droomen! Daar mot-je liefst
mevrouw Donkerman voor worden...
O, zulke deftige familie, Pa en Ma
zijn te chick om zoo'n burgermeisje
als schoondochter te erkennen. En
meneer-zelf, meneer Gustaaf, bedankt
ervoor om zijn zwager Leendert te
ontvangen, omdat die koetsier is...
Hadt-je maar het loon, dat Leendert
beurt... Hadt-je maar het bedrag van
de fooien, die hij krijgt, 's nachts van
de heeren, die laat naar huis moeten...
Dan liep i k ten-minste met een fat
soenlijke jurk... En nou jij, voorname
meneer nou jij
Heerlijk voDd zij 't om te zien hoe
hem dat pijn deed, hinderde, dat
noemen van den zwager met de dikke
nachtfooien... Ze wist dat hij neêrzag
op haar familie. In het diepst van
haar wezen haétte zij hem... Had zij
een afkeer van Gustaaf, haar deftigen
man... En ze kwam nög dichter bij
hem... Ze zag, hoe zijn blik gleed over
de weelderige vormen van haar mooi,
jong lichaam. Ze wist ook, dat hij haar
getrouwd had om dat lichaam... Dat
hij griezelde van haar ruwe taal, van
haar plompe vormen. Maar ze wist
ook, dat ze nog met hem spelen kon...
Dat hij, nu nog, willoos was als ze
dreigde hem te zullen in den steek
laten. Eens, toen hij haar iets
geweigerd had, doodsbang dat zijn
vader de toelage zou inhouden bij
verder soebatten om geld... Toen was
Annie weggeloopen. Moeder had gezegd
dat ze heel-verstandig deed...
«Waarachtig, kind, kom-jij maar
hier. Laat hem stikken!... Let op, hij
komt met hangende pootjes terug.
Ben-je gek, hij kan je toch niet mis-
groeien, zijn klompen, zijn katoentjes,
zijn beddegoed en dekens, zijn meube
len, zijn gordijnen, de deuren, ramen,
kozijnen en het verdere timmerweik
voor huizenbouw, het behangselpapier,
vensterglas en de verfwaren, de metsel-
steenen en dakpannen, noodig voor
zijne woning, waarvan de huisbaas,
door de verhoogde prijzen der mate
rialen de wekeiijksche huur zal moeten
opzetten, het aardewerk noodig in
zijne huishouding, waarvan het invoer
recht op grof aardewerk liet meest
zal worden veihoogd, zijn lampen, en
voorts al die kleinigheden, die voor
komen onder de levensbehoeften van
arm en rijk en die men samenvat
onder den groepsnaam kramerijen,
waarvan het invoerrecht van 5 pCt.
op 12 pCt. zal worden verhoogd?
Is dat een dogma? Wanneer van
een dogma gesproken mag worden,
dan is het het dogma, waarmede de
verhooging van het tarief van invoer
rechten wordt aanbevolen, dat de
directe belastingen hunne grens heb
ben bereikt, dat d6ze niet voor ver
dere verhooging vatbaar zijn!
De geraamde opbrengst van de
grondbelasting bedraagt volgens de
jaarcijfers voor 1911 f 14.825 000, die
der personeele belasting f 11.750 000
die der bedrijfsbelasting f9.443.000,
die der vermogensbelasting f9.677.000.
De voorgestelde verhooging van het
tarief van invoerrechten isdushooger
dan hetzij de geheele bedrijfs- of
vermogensbelasting, is byna zoo hoog
als de belasting op het personeel. Zijn
deze vier genoemde belastingen niet
voor verhooging vatbaar, en waarom
komt bet tarief van invoerrechten,
dat oneindig meer ongelijk en minder
rechtvaardig drukt, daarvoor dan wel
in de eerste plaats in aanmerking?
Omdat er een volkomen onge
motiveerd dogma bestaat, dat zegt
dat de directe belastingen niet ver
hoogd kunnen worden. Inderdaad, er
zou een storm in den lande opgaan,
wanneer een minister van financiën,
om te voorzien in de geldelijke ge-
sen. Mijn-kop-af of Guust is morgen
ochtend vóór twaalven present!"
«Nou ja," zei vader, denkend aan
de riksjes en muntjes, die Annie nu
en dan meebracht, «je mot 't niet te
bar maken. Schrijf hem een briefje...
Of zal 'k naar hem toegaan?"
"Je bent gek! Stapelgek!" had
moeder geschreeuwd. "Ja, je most de
minste zijn. Dores, wat ik je verzoeken
mag, houd-je d'r buiten, hoor!...
Anders..."
"Vader had sussend gewuifd, en
geknikt, van dat 't hem om 't even
was...
En 's avonds, omstreeks elf uur, was
er gebonsd tegen het deurtje van de
woning, waar mevrouw Annie Danker-
mac zich bevond...
"Laat Piet naar 'm toe gaan"
fluisterde moeder "die knapt dat zaakie
best op!"
"Ik zou je nou raden..." viel
vader in...
Maar hij durfde er geen syllabe bij
voegen.
"Piet, de oudste broêr, een
metselaar, die onder de kameraden
zijn gezag wist te handhaven, werd
naar 't straatdeurtje gestuurd... Annie
had hem een gulden in de hand ge
duwd...
Inderdaad, 't was deftige zwager.
Piet had hem ontvangen, met pas
opgestoken pijpje tusschen de lippen,
hem den toegang tot het huis
versperrend... Wat-ie eigenlijk woü?
Of Annie er bijgeval'was
Arm zwagertje zag er deerniswek
kend uit. Het angstzweet drong hem
van de sluike haren, z'n oogen staarden
in wilde wanhoop...
Piet had hem een poosje zwijgend
aangekeken.
"Dat kan wel", zei hij eindelijk,
dood-bedaard.
Of hij, de wettige echtgenoot, dan
even spreken mocht Even
«Geen kwetsie van!" antwoordde
Piet. "Ze mot er niks van hebben, ze
wil je niet meer zien."
Arm zwagertje had staan schreien.
Piet sigaren aangeboden Ge
fluisterd, gesmacht, aangehouden
"Nou, je neemt me niet kw&lijk"
zei Piet, de kruk van de deur in z'n
hand, "ik mot naar m'n bed... Dus-
Dicht ging de straatdeur. Zwager
had getuurd naar de verlichte ramen...
Daar wits ze dus Zijne Annie
Hij had gedacht, aan haar mooi, glan
zend-bruin haar. De slanke, poezel-
