NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
No. 73.
Woensdag 13 September 1911.
Veertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
BUITENLAND.
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en V rij dag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langstraat 77. Telepboonng. 09.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7Cent.
Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsrnimte.
De eerste luchtpost.
De Londensche berichtgever van 't
Handelsblad schrijft dd. 10 dezer:
Daar was heel wat belangstelling
toen ik Vrijdagmiddag in een- der
groote Londensche warenhuizen, waar
men briefpapier en briefkaarten kan
koopen, die verzonden mochten wor
den met de eerste luchtpost, de af-
deeling waar men «Stationery", d. i
schrijfpapier, enveloppen,e. d. verkoopt,
mijn bezoek bracht.
Achter de toonbank in het reusach
tige magazijn van John Barker Co.
Ltd. in High Street, Kensington, had
den de juflerijes de banden vol om
aan alle aanvragen te kunnen voldoen
en zoo was dat al dagen en dagen
lang het geval geweest, evengoed als
bij Whiteley, bij Harrodo, bij Gannoge
en in al die andere groote winkels,
die dagelijks door duizenden bezocht
worden.
Lucht-briefpapier en lucht-brief-
kaarten wa'en niet goedkoop; een
briefkaart gefrankeerd met een halve-
stuiveis-postzegel moest betaald wor
den met 32'/i cent; een velletje post
papier in een enveloppe met een
stuivers postzegel beplakt kostte 65
cent, maar toch velen hadden er het
geld voor over. Immers die geschriften
zouden Zaterdag met vliegmachines
naar Windsor vervoerd worden, daar
door de post-autoriteiten worden af
gestempeld met bet merk «Eerste
Luchtpostdienst® en dan verder naar
de geadresseerde in welk deel der
wereld ook verzonden worden. De
groote nieuwigheid onzer eeuw en
een prachtige nieuwigheid voor ieder
die postzegelverzamelingen heeft of
een vriendelijkheid wilde bewijzen aan
een vriend, die er dergelijke verzame
lingen op nahoudt.
Papier, enveloppen en briefkaarten
droegen alle vignetten, waarop men
een vliegmachine ziet afgebeeld boven
een landschap en de woorden «U. K.
Aerial Post« (Luchtpost van het Ver-
eenigd Koninkrijk).
Dames en heeren zaten aan de
andere zijde hun brieven en brief
kaarten te schrijven en wierpen die
daarna in een reusachtigen vierkanten,
roodgeschilderden trommel de
luchtmail zou Zaterdagmiddag om 3.30
van Hendon naar Windsor Castle
vertrekken.
Een commissie had zich eenigen
tijd geleden gevormd, die onder goed
keuring en met medewerking van den
minister van posterijen dezen eersten
mail-dienst door het luchtruim zou
voorbereiden en het hooge port was
noodig omdat deze eerste proefneming
natuurlijk heel wat geld zou kosten,
terwijl het voordeehg overschot ten
goede zou komen aan verschillende
liefdadige instellingen, met name aan
ziekenhuizen, en vermoedelijk zal er
nog wel een aardig overschot zijn,
want tot dusverre werden ongeveer
300,000 brieven en briefkaarten ver
kocht.
De koning had van zijn belangstel
ling in de zaak blijk gegeven door
toe te staan dat de vliegmachines op
de grasvelden van Windsor Castle
zouden mogen dalen. Bij aankomst
der mail zouden daar de blieven in
het lijdelijk postkantoor door den
directeur van het postkantoor te
Windsor en zijn staf worden afge
stempeld en dan zoo spoedig mogelijk
de wereld worden ingezonden. En de
Vorst zelf had brieven en briefkaarten
geschreven en doen posten en aan
zich laten adresseeren, zéér begrijpe
lijk van iemand als Koning George V,
die altijd bekend heeft gestaan als
een groot liefhebber van postzegel-
verzamelen en die een der kostbaarste
verzamelingen moet hebben bijeen
gebracht.
Voorspoedig in allen deele is de
eerste maildienst door de lucht niet
geweest. Terwijl wij Donderdag en
Vrijdag weder een paar snikbeete
dagen hadden met 91 en 92 .raden
in de schaduw, zooals in den zomer
van 1911 te doen gebruikelijk is, was
de temperatuur gisteren een 20 graden
lager. Dat deed er nu voor den lucht
post-dienst minder toe af, maar wel
was het feit van beteekenis, dat er
gansch den dag een stevige bries stond,
die in den namiddag zoodanig in
kracht toenam, dat niemand geloofde
dat er van verzenden van brieven door
de lucht naar Windsor Castle iets
komen zou.
Dit is dan ook de reden geweest
dat er betrekkelijk weinig nieuws
gierigen naar Hendon waren gekomen.
Ontegenzeggelijk was het aantal be
langstellenden groot, wanneer men
het weder in aanmerking nam, doch
wanneer het windstil was geweest
zou het aantal dergenen, die naar
het vliegterrein te Hendon waren
opgegaan, duizenden en duizenden
hebben bedragen.
Gansch den middag waren een aan
tal postbeambten op het terrein te
Hendon bezig de groote lucht-mails
te sorteeren en te verpakkende
vliegmannen waren gereed bij bun
machines, doch niemand dacht dat er
van vliegen iets zou kunnen komen
en in elk geval was er geen sprake
van dat om half vier de eerste vlieger
met het mailpakket, waarin de brieven
en briefkaarten bestemd voor den
Koning, voor bet Britsch Museum,
voor Gezanten en autoriteiten zou
kunnen opstijgen. Het is een mee
vallertje geweest voor degenen die
nog niet gepost hadden, want nu
kan men nog te Hendon de brieven
en kaarten koopen, schrijven en
posteeren.
Velen waren reeds teleurgesteld
naar Londen teruggekeerd, toen tocb
de jeugdige vlieger Gustave Hamel
bet scheen te zullen wagen de reis
naar Windsor te ondernemen. Om
4.58 stapte hij in zijn Bleriot-één-
dekker, waarin het eerste mail-pakket,
bevattende 40,000 brieven en brief
kaarten, was vastgesjord, en steeg hij
op. Hij had den wind vlak achter zich
en het feit dat bij den afstand van
Hendon naar Windsor Castle, onge
veer 20 Engelsche mijlen, in 13 minuten
heeft kunnen afleggen, bewijst wel
dat bij een groote snelheid heeft ge
had. De luchtreiziger kon oiet precies
dalen op het grasveld waar bij het
hulp-postkantoor een aantal autoritei
ten de aankomst van de eerste lucht
post verbeidde; de windvlagen nood
zaakten hem op 6en veld eenigszins
daarvan verwijderd neer te strijken,
doch het koene feit was zonder on
gelukken volbracht en natuurlijk had
Hamel de gelukwenschen van allen
die zijn aankomst bijwoonden, in ont
vangst te nemen. De Koning, die op
zijn kasteel Balmoral in Schotland
toeft, werd telegraphisch van de eerste
aankomst van «His Majesty's Mails*
op Windsor Castle in kennis gesteld
de brieven en briefkaarten werden
dadelijk afgestempeld, kort daarna
met den mailtrein naar Londen ver
zonden en vuor zoover zij voor de
hoofdstad bestemd waren, nog gister
avond hier aan de geadresseerden
bezorgd.
Gustave Hamel keerde dadelijk
weder naar Hendon terug en kwam
te 5,31 aan, maar andere vliegers zijn
niet met de mails opgegaan.
Vandaag is het weder een warme
dag, met nagenoeg windstilte en als
het weer zoo blijft, zullen morgen
ochtend heel vroeg de vliegmenscben
met hun mailpakketten opstijgen en
deze naar Windsor vervoeren. Maar
al waren de elementen gisteren niet
volkomen gunstig, de 9 September
4911 is toch ongetwijfeld een belang
wekkende dag geweest in de ge
schiedenis van het postwezen van
Groot-Britannië en niet minder in
de geschiedenis van het philatelisme.
Zaterdagavond heeft de Franscbe
regeering het Duitsche tegenvoorstel
ontvangen. De naam «tegenvoorstel®
is eigenlijk niet geheel en al juist,
want het lijvige stuk, ongeveer hon
derd pagina's grootformaat, bevat,
behalve eenige voorstellen, ook aller
lei aanteekeningen, opmerkingen en
wijzigingen van de voorstellen van
Frankrijk.
Bovendien heeft het antwoord van
Duitschland uitsluitend betrekking op
Marokko en maakt het geen gewag
van de compensaties in den Congo.
Wanneer de Matin wel is ingelicht,
'dan hebben tot dusverre de onder-
j handelingen tusschen Duitschland en
[Frankrijk over de onderstaande hoofd-
I quaesties geloopen.
De Fransche regeering had aan de
Duitsche de volgende voorstellen ge
daan
le. Duitschland verbindt zich om
iedere politieke actie, die Frankrijk,
onverschillig met welk doel, in de
toekomst in Marokko zal ondernemen,
te eerbiedigen;
2e. Frankrijk verbindt zich alle
noodige waarborgen te geven voor de
vrije uitoefening van den handel, de
industrie en de ondernemingen van
Duitschland en alle andere landen in
Marokko.
3e. Frankrijk zal aan Duitschland
territoriale compensaties in den Congo
toestaan.
Zooals men webt, eischt Duitsch
land bijzondere voorrechten ih Ma
rokko en deze kan Frankrijk, volgens
de Fransche bladen onmogelijk toe
staan.
De Fransche regeering zegt de Ma-
fin, zal waarschijnlijk Donderdag het
antwoord op de Duitsche voorstellen
vaststellen.
Dit antwoord zal een zeer verzoe
nenden geest ademen en ingegeven
worden door den wensch om tot
werkelijke overeenstemming te komen.
Het zal misschien mogelijk zijn, na
het nauwkeurig onderzoek, waaraan
de regeering de voorstellen zal onder
werpen, rekening te houden met en
kele opmerkingen van de Duitsche
regeering over detailpunten, het tegen
voorstel in zijn geheel echter is on
aannemelijk.
IIST IDE DIEPTE.
EEN AMERIKA ANSCHE GESCHIEDENIS.
10)
«Wees gerust,» voer Fulton spottend
voort, «ik ben nog niet geheel ten
einde. De vreemde was, wegens eenige
ellendige honderd dollars, in het huis
vermoord geworden. Ravino ontdekte
dat, zeide het juffrouw Smith in het
aangezicht; zij werd woedend en viel
hem met een mes aanhij ontwapende
haar en wel zoodanig, dat zij hem in
haar huis bediende, want het lijk in
een der hoeken van den kelder dwong
haar, den lastigen bekende met de daad
bij zich te houden en hem, dien zij
liever vergiftigd had, te koesteren en
te verplegen.»
Juffrouw Smith was al onmachtig
ineengezonken. Zij viel op den stoel,
en met haar met zweet bedekt voor
hoofd op den open bijbel, zoo lag zij
met slap neerhangende armen een ge-
heele poos.
Fulton maakte het zich gemakkelijk,
legde zijn voeten op den naasten stoel,
spuwde tegen den kachel, volkomen
alsof hij tehuis was, en wachtte bedaard.
Juffrouw Smith herstelde zich einde
lijk zonder eenig hulpmiddel. "Mijn
heer,» zeide zij met gesmoorde stem,
"beschik over mij.»
"Nu, madame, ik ben geen rechter
van instructie, en heb met uwe mis
daden niets te maken. Waart ge in
den aanvang minder weerbarstig ge
weest, dan had ik deze onaangename
herinnering volstrekt niet opgewekt.
Ik heb u noodig voor mijne oogmerken
en ik wil uwe diensten fatsoenlijk be
talen, maar ge moet mij blindelings
gehoorzamen.»
"Spreek, ik ben bereid!»
»Goed, zeg mij dan vooreerst, hoe
ver is de scheepskapitein Dick Ham
mer met Rosa Holder gekomen, bemint
zij hem?»
Juffrouw Smith schudde het hoofd.
«Het is zonderling met het meisje,»
antwoordde zij, «zij is koppig, zooals
ik nog nooit heb gezien. Ik heb
alle moeite aangewend om haar met
Hammer, die een braaf man is en eer
lijke bedoelingen met haar had, bekend
te maken, maar het gelakte niet. Als
hij kwam, ging zij naar hare kamer,
zonder hem slechts aan te zien.»
«Des te beter! Watdoetzijeigenlijk?»
»Zij maakt vrouwelijke handwerken
en denkt aan haar ouden oom!»
»Zij heeft dus een oom?»
»Ja, een broeder van haar vader,
dien zij hier hoopte te vinden, maar
niet vond. Maanden lang was zij hier,
en verteerde het weinige dat zij mee
had gebracht, tot zij eindelijk in de
courant vond dat er een brief voor
haar was.»
«Weet ge den inhoud van dien brief?»
»Ja, zij gaf hem mij te lezen, om
mij te bewegen haar uitstel te geven
voor het betalen van het kostgeld.
De brief was van haar oom, en de
oude man schreef er in, in zijn oud
logement vernomen te hebben, dat
zij te Michigan was en hij dadelijk op
reis ging om haar te halenzij moest
maar gerust zijn, want geld bracht
hij ook mee.»
«Was dat alles?»
»NeenDe oude gek had er op
grappige wijze een brief aan zich zeiven
bij ingesloten, en op de rugzijde er
van geschreven- «Slechts door Rosa
te openen, zoo ik plotseling sterven
mocht."
«ZooHebt ge misschien dien brief?"
»Neen, zij zelve bewaart hem als een
kleinood!"
«Hoe lang is het nu geleden, dat
de oude man geschreven heeft?"
«Ongeveer drie weken!"
„En hij is nog niet aangekomen?"
«Neen I"
«Dan is alles waarschijnlijk bedrog!
Hoe zou hij haar hier vinden, zoo zij
niet vooraf naar New-York terugkon
schrijven?"
a O hierin had hij voorzien. Hij had
in den brief aangeduid, dat zij hem
poste restante Michigan haar adres zou
mededeelen, zoodat hij hier slechts naar
het postkantoor behoefte te gaan om
te vernemen waar zij logeerde!"
»Hm, de oude was volstrekt niet
zoo dom als hij er uitzag!" mompelde
Fulton voor zich.
"Kendet ge hem dan?" vroeg juf
frouw Smith, die van het veel luisteren
aan vreemde deuren een zeer fijn ge
hoor had gekregen.
«Misschien, madame; maar wat ik
zeggen wilde," voegde hij er ontwij
kend bij, »is het meisje fraai?"
»Ja, maar kent ge haar dan niet?"
riep de dame verwonderd.
»Neen, ik heb ze in mijn leven niet
gezien!"
«Dan zal ik haar beneden laten roe
pen!" en de juffrouw schelde.
«Dat is niet noodig," zei Fulton,
ik heb een heter plan, om kennis met
haar te maken. Ge ruimt mij eene
kamer in, dicht bij die der jonge doch
ter. Morgen ochtend tegen tien uur
gaat ge in persoon naar boven bij haat
en eischt geheele betaling, of zij moer
onmiddellijk vertrekken het overige,
laat dat aan mij over."
«Zooals gij wilt, mijnheer
«Meijer heet ik!"
Op dit oogenblik trad het mooie
Kaatje in de kamer en vroeg wat
madame begeerde.
»Whisky en twee glazen," ant
woordde Fulton.
Catharina zag haar meesteres ver
wonderd aan. Het was iets ongehoords,
dat hier iemand anders dan de juf
frouw kommandeerde, dat iemand des
Zondags whisky in de kamer der dame
van den huize bestelde en nog wel
met twee glazen. Daar juffrouw Smith
er echter niets tegen aanvoerde en
slechts vroom in den bijhei keek, ging
het meisje en bracht het verlangde.
Toen Kaatje de kamer weder ver
laten had, schonk Fulton de glazen
vol en zeide, terwijl hij hoffelijk op
stond. «Madame, op uw gezondheid
Wij zijn thans bondgenooten en ik
