nriEuwi
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht
FEUILLETON.
No. 26.
Zaterdag 30 Maart 1912.
41e jaargang.
VERSITOT WftENSPAfi Eft ZATERDAG
PREMIE
BUITENLAND.
BINNENLAND.
VERVLOEKT EN VERSTOOTEN. woordde zij: «Ik eerde en hoogachtte uit het vertrouwen, waarmede de liefde
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Lnngestrnat 77. Telephoouno. 69.
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/. Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
voor de lezers van deze courant
Het heden verschenen nummer van
GEÏLLUSTREERD WEEKBLAD,
„ZFals-me-luEee"
bevat o. a.
Als voorplaatDe aanslag op het
Italiaansch Koningspaar. Voorts:
H. M. de Koningin te Ymuiden, met
2 foto's. De zeeramp met de
»Oceana", met 3 foto's. Noodlot
tige aanvaring op de Maas.De ont
wikkeling der Porcelein-Industrie, met
11 foto's en een zeer interessant arti
kei. Het groote spoorwegongeluk-
vóór het station Witteberge. Bloe
men van f 20.000. Geestdriftige ovatie
aan het Italiaanscbe Koningspaar met
foto van den kommandant der Kuras
siers, die gewond werd, en van den
dader. Het verzinkende dorp in
België, met twee foto's. Jan van
der Heyden (17121912) met een
reproductie van een merkwaardige »af-
beeldingke van de nieuw geïnterneerde
geoctroyeerde Slang-Brandspuyten.
Halfvasten te Parijs, met 3 foto's.
Lépine, de nieuw benoemde officier de
1' Academie. Korver de sympathieke
aanvoerder van het Nederlandsch
Elftal.
Verder: Een twaalftal foto's van be
kende landgenooten. Het Kinder
nummer »Ons Prinsesje'', met onder
houdende lectuur voor de ieutpi
1 *vül' "oei scickuo van ue-
en het vervolg van den boeiender. pa|iog van het mfnimum-loon door
roman, getiteld »Zie eleed ,dooi Elme djstrictsraden, bestaande uit arbeiders
van btuwe (Jacqueline Reyneke van
De staking der mijnwerkers.
Is men thans wellicht op den goeden
weg naar het einde der rampspoedige
staking, die het Vereenigd Koninkrijk
.materieel even sterk benadeelt als
een oorlog of een pest-epidemie
Zoolang het bleef bij een onderhan
delen tusschen vertegenwoordigers
van arbeiders en var. patroons was
de zaak onoplosbaar; dit was wel
duidelijk genoeg gebleken, toen men
er niet in geslaagd was, tot zulk een
overeenstemming omtrent de hoe
grootheid van het minimum-loon te
komen dat de wet daaromtrent eenig
nut zou kunnen hebben. Nu zijn d6
arbeiders zelf tot oordeelen geroepen
evenals zij hebben gestemd over bet
begin der staking, zullen zij ook door
stemming zelf te beslissen hebben, of
zij weer aan bet werk willen gaan,
nu door een *vet de eisch waarom
de staking begonnen is het mini
mum-loon in beginsel is aanvaard
al is dat dan niet geschied op de
wijze waarop en met de waarborgen
welke de vertegenwoordigers der ar
beiders hadden verlangd. Wat zal de
uitslag wezen dezer stemming zullen
de aibeiders zeil even hardnekkig als
hun vertegenwoordigers blijven staan
op den eiscb, dat in de wet vastge
legd moet worden het minimum-loon
van vijf shilling voor volwassen man
nen en twee voor de jongens, of
zullen zij vertrouwen, dat door bet
in de wet neergelegde stelsel van be-
Stuwe.)
De geabonneerde
wonende
wenscht zich te abonneeren op het
weekblad „PAK ME MEE", tegen den
prijs van 3'/i cents thuis bezorgd.
en patroons-vertegenwoordigersen een
voorzitter, door de regecring benoemd,
de laagste loonen billijk genoeg zullen
worden vastgesteld om, hierop bou
wend, tol de hervatting van hot wei k
te besluiten? De voorspellingen hier
omtrent zijn verschillendsommigen
verwachten een groote meerderheid
voor hervatting van den arbeid, an
deren vreezen dat de staking hierdoor
nog niet zal eindigen.
Ziehier de vraag, in het stembiljet
aan de mijnwerkers gesteld: nZijt go
er vóór, het werk te hervatten tijdens
de beraadslagingen der districtsraden
over het munmum-loon, gelijk vast
gesteld in de desbetreffende wet?»
Het besluit om deze vraag aan de
arbeiders ter beantwoording over te
laten is door den mijnwerkersbond
niet zonder heftig debat genomen
daar waren zeer felle partijgangers
die er niets van wilden weten en den
strijd niet alleen tot het uiterste wil
den voortzetten, maar bem zelfs met
nieuwe kracht gaan voeren door een
beroep te doen op andere bedrijven
om mede te staken. Het aantal dezer
lieden was evenwel gering en hun
voorstel werd met groote meerderheid
verworpen. Toen is er ook nog druk
gesproken over de vraag of de ver
tegenwoordigers in Londen raad
moesten geven aan de arbeiders in
de provincie. Er waren er die wilden
raden tot voortzetting van de staking,
anderen, die de hervatting van bet
werk wilden adviseeren, en ten slotte
nam men het voor de hand liggende
besluit: om geen raad hoegenaamd
te geven, maar de mijnwerkers vol
ledig vrij te laten in hun beslissing
of zij wilden staken dan wel werken
Na dit besluit ging de vergadering
uiteen na nog met een enkel woord
een motie te hebben aangenomen om
de arbeiderspartij in het parlement eri
in bet bijzonder baar leider Ramsay
Macdonald te danken voor de bulp
door haar tijdens de debatten over
de minimum-loonwet bewezen aan de
zaak der mijnwerkers.
Die stemming onder de een millioen
man sterke mijnwerkersbevolking is
natuurlijk geen zaak van enkele dagen
de biljetten zullen zoo spoedig moge
lijk in zee gaan, maar eerst de vol
gende Woensdag is als uiterste ter
mijn gesteld voor het uitbrengen der
stemmen. Aangenomen derhalve, dat
de arbeiders tot hervatting van het
werk besluiten, dan zal deze toch eerst
na Pascben kunnen geschieden. Dan
zal dus de staking vijf en eenhalve
week hebben geduurd
Intusscben is in het Hoogerbuis de
wet op het minimum-loon in tweede
lezing aangenomen. Vandaag komt de
derde lezing en men verwacht alge
meen de aanneming en onmiddellijk
daarop de koninklijke goedkeuring
want de in bet Hoogerbuis almachtige
oppositie heeft beloofd de wet niet
tegen te houden. Of het Hoogerhuis
een even welwillende houding zou heb
ben aangenomen, indien de regeering
gedaan had als de arbeiders vroegen
en bet vijf-en-twee-sbilling-amen-
dement in de wet bad opgenomen
is zeer twijfelachtig, Het komt ons
nog steeds niet onwaarschijnlijk voor,
dat uit vrees daarvoor de regeering
dit amendement geweigerd heeft, en
niet om de door haar geuite princi-
pieele en theoretische bezwaren.
Helaas zijn er, terwijl de staking
reeds zoolang geduurd heeft zonder
ordeverstoring, ten laatste toch onge
regeldheden voorgekomen: vechtpar
tijen als bij elke staking, ontstaan
door den overlast, door stakers aan
werkwilligen aangedaan. Tot dusver
was daarvan geen sprake, omdat er
geen werkwilligen waren, maar nu in
sommige streken de arbeiders aan
het werk gaan, zijn er anderen die
hen willen verhinderen af te dalen,
of, afgedaald zijnde, weer naar boven
te komen. De iegeering die tot dus
ver geen troepen gezonden heeft naar
het stakmgsgebied, moet nu natuurlijk
haar houding wijzigen, en de politie
in die streken, die niet opgewassen
blijkt te zijn tegen den toestand, ver
sterken door soldaten. Het kamp bij
Aldershott is daarom gereed om zoo
noodig naar alle streken waar kolen
plachten te worden gedolven, man
schappen te zenden. Dat kan dus hier
en daar nog wel een geduchte klop
partij geven, 't Is een vroolijk Paasch-
feest, dat Engeland tegemoet gaatl
Ook de spoorwegdirecties hebben,
gisteren werd het reeds geseind, een
ernstig besluit genomengeen goederen
meer te vervoeren behalve de zeer
noodzakelijke, dat zijn levensmiddelen
en aan bederf onderhevige waren.
De Great Eastern spoorwegmaat
schappij schijnt het beste voorzien te
2ijn van kolenzij heeft zelfs de
extra-treinen met de Paaschdagen
niet behoeven te laten vervallen. M.
a. w. wie met Paschen over den Hoek-
van-Holland naar Londen wil, kan
gerust zijn en heeft niet te vreezen
dat de treinen niet meer rijden.
Arbeidsrecht.
De wet op het Arbeidscontract heeft
de kantonrechters heel wat werk ge
bracht. En de alom in de steden opge
richte bureauxvoorarbeidsrecht hebben
kennis genomen van geschillen, voorhet
grootste gedeelte uit de toepassing
dezer wet voortvloeiende. Alleen in
Amsterdam werden door zulk een
bureau in één jaar niet minder dan
461 zaken bij den kantonrechter aan
hangig gemaakt, waarvan er 381 op
loonvorderingen betrekking hadden.
Als men hierbij nu r ekent de geschil
len, die in der minne werden afge
daan en de klachten, die tot geen
rechtsvervolging konden aanleiding
geven, benevens de zaken die builen
dit bureau om langs anderen weg
werden aanhangig gemaakt, dan kan
men zich een denkbeeld vormen van
het werk, dat de toepassing der ar
beidswetgeving met zich brengt.
Staatscommissie legerherziening.
De onder den minister van Oorlog
Cool ingesteldestaatscommissie, betref
fende de legerherziening, die leeds ver
schillende gedeelten van de haar ge
geven opdracht heeft vervuld, is voor
nemens, de uitkomsten van haar on
derzoek niet tot één geheel in één ver
slag te vereenigen, doch bij gedeelten
daarover rapport uit te brengen met
de bedoeling dit publiek te maken.
Een Roman uit de laatste Poolsche Revolutie
Met zachte stem en neergeslagen de graaf,
oogen, hare hand aan zijn ernstigen, Zij onderdrukten beiden de smart der
eerbiedigen handdruk overlatend, ant- scheiding en schepten troost en hoop
u van den eersten oogenblik af dat van jonge harten de toekomst en het
ik u zag en ik beken het met hoog- lot te gemoet gaan.
moed, dat ook mijn hart uw gevoel Spoedig zat Anka weder in den za-
beantwoordt. Ik vertrouw u en hoop delin het bosch ontmoette zij den
JULIUS ALICZNY.
16)
Zij wilde nu weder opstaan, want
zij had hare boodschap verricht en
gevoelde dat het in dit oogenblik geen
gewoon gesprek kon zijn; maar een
zekere vrees weerhield haar tegelijker
tijd de bekentenis, die op Dewbinsky's
lippen zweefde, uit te lokken. Zij wilde
heengaan. Maar de graaf, bemoedigd
door den stap, dien zij voor hem ge
waagd had, besloot van de gelegenheid
gebruik te maken, die zijn geluk gron
den of het voor altijd vernietigen
moest.
«Anka," sprak hij met diep bewo
gen stem, «in dit plechtig oogenblik
kan ik het u niet langer verzwijgen,
welke teedere en innige gevoelens ik
voor u koester. Mag ik tot afscheid
eenige hoop met mij nemen, die mij
in alle toestanden moed en kracht zal
geven, de hoop dat ge mij niet ver
geten zult?"
op de toekomst."
Gij maakt mij
haar zoekende stalmeester, die zeer ver
meer dan zaligheugd was, dat haar geen ongeluk
antwoordde Dewbiusky, terwijl hij hare overkomen was. In gedachten verdiept,
hand teeder kuste, «ik dank u!" met ernst op het fraai gelaat, bereikte
«Neem dit als gedachtenis en talis-1 zij het ouderlijk kasteel. Maar nu was
man," voer Anka voort, terwijl zij ook haar energie verdwenen, die door
een gouden kruisje,^hetwelk aan dunne het gevaar, waarin Dewbinsky had ge-
ketting aan haar hals hing, los maakte zweefd in spanning was gehouden. In
en den graaf met glinsterende oogen
aanschouwde.
Met de betuigingen van eeuwige
liefde nam Dewbinsky het dierbare
pand in ontvangst en beider lippen
ontmoetten elkander tot den verlo-
vingskus; daarop wrong Anka zich
zacht uit zijne armen: «Wij moeten
scheidende oogenblikken zijn kost
baar, breng mij naar mijn paard, en
nog ietslaat mij weten zoodra uw
vlucht gelukt is, opdat vrees en angst
mij niet verteren."
Iwan zal u een zekere boodschap
brengen; dierbare Anka," antwoordd0
hare kamer zonk zij op een kanapé
neder en stortte haar wee met bran
dende tranen uit. Nu eerst gevoelde
zij hoe innig zij Dewbinsky beminde,
hoe diep het afscheid van hem haar in
de ziel greep.
De stalmeester had in het kasteel
verhaald, dat Betsy met Anka was door
gegaan, en alleen Anka's moeder ver
nam uit den mond harer dochter de
ware toedracht der zaak. Eerst schudde
de vorstin bedenkelijk het hoofd,
doch vervolgens sprak zij haar kind
moed in.
«Moge God u genadig beschermen," I
zeide zij, «en alles ten beste besturen.
Mijn zegen zal u niet ontbreken I" En
bij deze woorden sloot zij haar weenend
kind in de armen.
VII.
Toen Anka het kasteel van Dew
binsky verlaten had, kwam hem alles
als een droom voor; maar hij was de
man niet om er lang over na te den
ken, hoe zijn geliefde met zijn plan ter
ontvluchting bekend was geworden, en
door dat peinzen de behoorlijke maat
regelen ter uitvoering van zijn ernstig
voornemen te verzuimen. Haar verma
ning, dat hij nog heden nach zou
vluchten, moest hij volgen, wilde bij
zijn aan Langiewicz gegeven woord
houden en den geheimen bond trouw
bewijzen.
Te Sandomir had Langiewicz ge
zegd had hij zijn leger opgeslagen.
Daar zooveel honderd PoleD er geko
men waren, hoopte ook Dewbinsky dat
doel te bereiken.
Hij riep Orlanoff en Iwan bij zich.
Beiden stonden spoedig voor hun mees
ter, die met een doordringenden blik
den jager onderzoekend in de oogen
zog; zonder een gelaatstrek te bewegen
wachtte hij in stijve houding te bevelen
van den graaf.
«Ik geloof u te kunnen vertrouwen,"
zeide Dewbinsky met gesmoorde stem,
terwijl hij dicht bij hem trad.
«Mijnheer de graaf, uw vertrouwen
zal mij vereeren en ik beloof u onvoor
waardelijke gehoorzaamheid."
«Goed, wacht mij heden avond ten
acht ure aan den kruisweg, ter plaatse
waar de weg naar Wollnaka loopt bij
de steenen zuil, maar ge moet je
den zwaren baard afnemen en slechts
den knevel behouden; ook zal Iwan je
kleeren van mij brengen, welke gij
echter eerst in het bosch aantrekt. Het
plan is om heden de mij begeleidende
kozakken te misleiden, myn persoon te
vervangen."
Orlanoff antwoordde niet, maar zijn
glinsterende oogen en zijn gelaatsuit
drukking verrieden, dat hij trotsch was
op het vertrouwen van zijn meester en
volkomen begreep was het betrof.
Zoodra ik de steenen zuil zal hebben
bereikt, zal ik schielijk van myn paard
springen, en gij zult even zoo schielijk
mijne plaats innemen, en naar het
kasteel terug rijden, waar het u dan
gemakkelijk zal zijn u weder te ver-
kleeden en u des nachts uit de voeten
