NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
Zaterdag 27 Juli 1912.
41e jaargang.
FEUILLETON.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
IN DOODSANGST.
iVo. 60.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
BureauLangestraat 17. Telephoonn. 5 9.
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere reg9l meer 7V> Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsrnimte.
Zangersfeest.
De Bond van Christelijke Zang
vereenigingen in Nederland, waarbij
aangesloten 303 vereenigingen uiel
luim 14 000leden, hield in de bosschen
van het domein Soestdijk, daartoe
welwillend afgestaan doorde Koningin
Moeder, het jaarlijksche zangersfeest.
Aangelokt door het heerlijke zomer
weder hadden duizenden zich van verre
en van nabij naar het feestterrein be
geven alwaarden geheelen dag een ge
zellige drukte heerschte Het feest
werd geopend door den Bondsvoor
zitter mr. H. Graaf van Hoogert-
dorp te 's-Gravenbage. Vervolgens
werd gezongen psalm 113, vers 1 en 2
De heer C. F. Verschoor, hoofd
van de De Savormin Lohmanschool
te Scbevingen hield de feestrede, die
doorde tali ijke aanwezigen geestdriftig
werd toegejuicht. Om half twaalf ver
scheen de Koningin-Moeder met gevolg
op het terrein. H. M. werd ontvangen
door graaf Van Hogendorp en den
burgemeester van Baarn baron d'
Aulnis de Bourouill. Met veel
aandacht volgde H. M. de vorschtllende
zangnummers, die ten gehoore werden
gebracht door ruim 500 zangers. Het
koor werd gedirigeerd door den heer
J. A. Zwaan te 's-Gravetthage.
Te ruim 12 uur verliet H. M. het
feestlertein, hartelijk toegejuicht door
de feestvierende menigte.
Het zangersfeest werd 's middags
voortgezet. Als sprekers traden op
de heer dr. H. T. Oberman, piedikant
bij de Eng. Ketk te Vlissingen en de
heer J. J. Impeta, predikant bij de
Geref. Kerk te Katwijk aan Zee. Daarna
werden door het aanwezige orkest
eenige muzieknummers uitgevoerd,
waarna het koor enkele liederen ten
gelioore bracht. Te 4 uur werd het
slotwoord gesproken door den heer
ds. P. Groote, predikant bij de Ev.
Luth. gem. te Amsterdam.
Kinderdag op 2 Augustus.
Evenals beide vorige jaren, maar
zoo mogelijk op veel uitgebreider
schaal, wil het Centraal Genootschap
voor Kinderhetstellings- en Vacantie
kolonies trachten sympathie te vinden
voor behoeftige zwakke kinderen onder
hen, die zelve op hun vacantiereis zijn.
Het Centraal Genootschap heeft een
nijpend tekort aan plaats in de bos
schen.
Twee duizend kinderen worden dit
jaar veipleegd.
Onder dezen zijn een groot aantal
die een bepaalde meer langdurige
herstellingsoord behandeling behoeven
naar het eenparig oordeel van de
Medische Commissie van Advies en
van alle kolonie-artsen.
Ileeds is tijdelijk een onzer gehuurde
koloniehuizen tot herstellingsoord in
gericht.
Met het oog op den bouw van een
Kinderherstellingsoord heeft het hoofd
bestuur een uiterst gunstig aanbod
ontvangen van een ongemeen schoon
heuvelachtig boschterrein van 15
hectaren, ver onder de waarde.
Om deze grond, die bovendien heel
gemakkelijk te bereiken is, te kunnen
koopen, moet in enkele weken 4500
gulden bijeen 2ijn, gezwegen nog van
de som, die voor den bouw van een
nieuw »Boschhuis« zal vereischt
worden.
Moge in elke zomerplaals, in elk
hótel personen gevonden worden, die
op 2 Aug. in spontone opwelling een
Comité vormen om gelden voor het
Kinderherstellingsoord in te zamelen,
welke gaatne in ontvangst worden
genomen door den penningmeester,
den heer Th. M. KETELAAR, Lid
van Gedeputeerde Staten van Nd.-
Holland, Joh. Verhulststraat 9, Am
sterdam.
De Oranjebloem.
Omtrent het te Utrecht opgerichte
Comité aDe Qranjebloem» wordt ge
meld, dat het zich voorstelt op den
a.s. verjaardag van II. M. de Koningin
in geheel het land een Oranjebloem
te doen verkoopen en de balen daar
van aan de Militaire Tehuizen, zoo
wel in ons land als in Inilië ten goede
te doen komen. De besturen der
Tehuizen voor Militairen zullen daartoe
als plaatselijke comité's optieden in
de plaats hunner inwoning, zoowel
1 als in alle plaatsen, waar men vruchten
verwacht van den verkoop. Zij zullen
zich daartoe verzekeren van de hulp
van jonge dames, die zich bereid
verklaien op- 31 Augustus a.s. de
Oranjebloem op straat en aan de
huizen te verkoopen. De aldus iri
gekomen gelden woiden door de
plaatselijke comite's verzonden naar
het comité te Utrecht, doch slechts
voor de helft en na aftrek der ge
maakte onkosten. Het comité draagt
'I, der totale netto-opbrengst over
aan den Chr. Militairen Bond voor
Oost- en West-lndiëen het testeereend
1/6 aan bet hoofdbestuur van den
Ned Militairen Bond. In eenige bladen
zal van de gelden rekening en ver
antwoording worden gedaan.
Het hoofdbestuur van den Ned
Militairen Bond en van den Chr.
Militairen Bond van O. en W.-Indië
steunen dit plan gaarne. De ministers
H. Colijn en J. H. de Waal Malefeit
eveneens.
Handig.
We zitten thans midden in de
periode waarin de eene helft van de
natie de andere helft examineert. Zoo
poogden voor eenige dagen in de zalen
van den Dierentuin te 's-Gravenhage
vierhonderd en zooveel onderwijzers
de hoofdacte te halen. Een half uur
pauze zou gelegenheid geven om den
inwendigen mensch weer wat aan te
sterken.
Een halfuur is maar dertig minuten
dacht de restaurateur van den tuin
en dan bijna 450 man bedienen,
hoe lever ik lm dat? Alleen met het
opnemen van de bestellingen is die
tijd al verstreken
De Kieswet bracht hem op n goed
idee. Ieder examinandus vond op zijn
tafeltje een papier, ongeveer bedrukt
als een stembiljet. aTafel no. zooveel»
stond er bovenaan. En dan volgden
de bekende zwarte blokjes met in
hel midden witte cirkeltjes. Achter
die blokjes geen namen van candidaten
doch de woorden: bouillon, koffie
thee, spuitwater, broodje met dit of
met dat, enz., alsmede de prijzen
Door het zwart maken van witte
cirkeltjes, gaf ieder te kennen wat hij
tijdens de pauze aan hartsversterking
begeerde.
Tijdens het examen werden de
vierhonderd en zooveel biljetten op
gehaald. En met de pauze was al
het gewenschte gereed en ieder in
een oogenblik bediend. NCl
Levend gevild!
De afd. Zeeland der N. Ver. tot
Bescherming van Dieren schrijft in de
»Midd. Ct." nog eens over dien gruwel
bet levend villen van palingen.
Deze wreedheid is bovendien volstrekt
noodeloos.
Het is niet goed mogelijk een paling
te stroopen, die niet meer leeft, maar
er is toch een eenvoudig middel, om
het dier zijn bewustzijn te ontnemen.
Men moet de hersenen kwetsen. Daar
toe snijdt men met een scherp mes
den kop door en door in het midden
en wel van achteren naar voren tot
tusschen de oogen, vervolgens een
dwarssnede op de hoogte der oogen
(dus loodrecht op de eerste snede) en
een tweede dwarssnede een halve
vingerbreedte dichter bij den bals.
De zenuwtrekkingen van het lichaam
blijven dan nog plaats hebben, en het
schijnt den leek alsof de smarten van
het dier even hevig zijn, men bebooft
zich dan echter niet te verontrusten,
want het gevoel van pijn is er niet
meer.
Aan u kooper, de zorg dat dit ge
beurt!
We gaan wèl naar huis.
Het is geschied, schrijftDe Ned.» nu.
Het heeft werkelijk kunnen ge
beuren dat de Gemeenteraad van
zekere stad, bekend door de ver
vaardiging van jenever, besloot, een
verordening goed te keuren, waarbij
het verboden wordt, aan den dijk te
zitten in samenscholing van meer dan
één persoonbehoudens dan nu,
ja, u weet welin den eersten en
tweeden graad van bloed- of aan
verwantschap.
Men heeft dat was tenminste
verstandig de zaak achter gesloten
deuren behandeld (booze tongen
fluisteren, dat er een voorstel ter
tafel was om ook den derden graad
op te nemen in de uitzonderings
bepaling). Toen de deuren heropend
waren, werd het vonnis geveld: met
12 tegen 7 stemmen werd de bekende
verordening aangenomen en der open-
lucbtliefde den nekslag toegebracht.
Den zeven tegenslemmeis wacht
een serenade van belanghebbenden.
Arm SchiedamWat baat het al,
of men in uw plaatselijk dagblad deze
advertentie zette:
„Gevraagd eenige lieve nichljes,
om eenige uren gezellig door te brengen
op den berm vanden Vlaardingerdijk.
Aan hetzelfde adres trouwboekjes
gevraagd
Voor Huibert en Klaartje is 't niet
erg, die trouwen in de volgende maand.
Maar voor uw jongelingen en jortge-
dochteren! Zij zullen voortaan moeten
verkeeren in den kelder of op het
dak uwer huizen, want en dit
hebben uw dozijn vroede vaderen
vergeten de liefde |verdraagt alle
dingen maar zoekt list.
Het zal zeker niet dikwijls voor
gekomen zijn, dat iemand in het
openbaar God bad om den dood van
een evenmensch en 't is dus wel te
Uit het soldatenleven.
1)
«Kanonnier Raakvogel I"
"Sergeant-majoor 1"
"Ge hebt me van morgen een per
missie-biljet gevraagd om van nacht te
mogen uitblijven dat kunt ge echter
niet krijgen, vooreerst daar ik op het
oogenblik geen nachtbiljetten heb, en
ook om dat ge de vorige week een
dag verlof gehad hebt."
"Zeer goed, sergeant-majoor I"
Raakvogel was evenwel in het ge
heel niet zeer goed gemutst,
toen hij deze verklaring van den ser
geant-majoor vernemen moest; hij had
er toch zoo stellig op gerekend met
zjjn Hanneke dien avond naar het na
bijgelegen dorp te gaan. Het was juist
kermis, en hij had zijn vriend be
loofd met zijn meisje tegen den avond
in de herberg »De gouden flesch" te
zijn, eene herberg, waar de militairen
gewoon waren hunne vrije avonden
door te brengen. Het speet hem te
meer, daar hij ook zijn Hanneke reeds
beloofd had haar te 7 uur te zullen
afhalen, welke bij die gelegenheid voor
het eerst haar nieuwe kleedje met twee
rijen breede strooken zou aandoen.
Liet hij haar nu te vergeefs op hem
wachten, dan kon hij er zeker van zijn
in geen acht dagen een vriendelijk woord
van haar te hooren, want hoewel het
meisje veel van hem hield, het dansen
was hare geliefkoosde uitspanning.
En dan vooral nu, met een nieuw
kleedje. O, zij had zich de beide
schoone zwarte oogen schier uit het
hoofd geweend, indien Raakvogel zijne
belofte niet nagekomen was.
De vuurwerker Brons, Raakvogels
kameroverste, die aan eene hevige keel
ontsteking leed, en dientengevolge bijna
zijn geheele hoofd en hals met flanel
omwikkeld had, raadde uit Raakvogels
treurig en onvergenoegd gelaat al aan
stonds de gansche toedracht der zaak.
Hij riep den kanonnier bij zich aan
tafel, wat in de kazerne geene geringe
eer te noemen is, nam een fikschen
lepel havergort uit den voor hem staan-
den schotel en zag hem daarna met een
uiterst goedhartigen blik aaD.
«Ach, heer vuurwerker!" zuchtte
onze kanonnier, "ik zit in de grootste
verlegenheid. Begrijp eens, om klokslag
zeven zal Hanneke mij in volle pracht
zitten wachten en ik kan heengaan
om, in plaats van haar aftehalen, te
gaan zeggen, dat er van uitgaan en
dansen van avond weinig of niets kan
komen, want vóór 10 uren is het in
"De gouden flesch" niet vroolijk, en de
weg er heen is tamelijk ver."
"Het is een treurig geval, Raakvo
gel," verzekerde de vuurwerker. "Nu
ongeveer achttien jaar geleden is het
mij eveneens gegaan. Ik verkeerde des
tijds met Emma, de dochter van den
timmermansbaas Smit, een allerliefst
meisje; maar zij werd hierover zoo
schrikkelijk boos, dat zij mij na dat
oogenblik nooit meer heeft aangekeken.
Verduiveld, kerel I wat had ik aan dat
lieve, onvergetelijke kind veel te dan
ken; geen dag ging er voorbij of ik
kreeg vleesch, brood en sigaren zoo
veel ik begeerde, ja, ik kan je op mijn
eerewoord de verzekering geven, dat
ik dikwijls beter at, dronk en rookte
als de timmermansbaas zelf."
"Heer vuurwerker," begon dralend
de kanonnier weder, «met uw goet hart
hebt gij menigen armen drommel uit
de verlegenheid geredals gij nu zoo
goed zoudt willen wezen, mij bij het
appèl eens niet af te roepen, dan wist
voorzeker niemand, dat ik mij buiten
1 de kazerne bevond."
De vuurwerker Brons, die algemeen
om zijne goedhartigheid bekend stond,
krabde zich, wat hij in twij felachtige
gevallen meest gewoon was te doen,
op de plaats waar zich onder den fla
nellen doek zijn rechteroor moest be
vinden.
«Een beroerde toestand!" begon hij
na eenige oogenblikken, «Raakvogel,
ge zijt een kerel, dien men vertrouwen
kan, dat weet ikwanneer ik nu zeker
wist dat er niets bijzonders voorvallen
zou, liet ik je vóór het appèl heengaan.
Het toeval wil dat juist luitenant
Krans deze week de wacht heeft, die
zoo heel nauwkeurig niet toeziet; legt
ge het dus met beleid en voorzichtig
heid aan, en zegt ge er niemand iets
van, dan ben ik er zeker van dat zich
alles wel schikken zal. Één ding zeg
ik je echter op den voorgrond, mocht
er vroeg of laat iets van uitlekken, dan
weet ik van de gansche geschiedenis
niets af."
Iemand, die geheel onverwachts be
kend gemaakt wordt dat de ton uit de
loterij op zijn nummer is gevallen, kon
niet verheugder geweest zijn dan Raak
vogel, toen hij van zijn kameroverste
diens toestemming bekwam. Immers,
j hij had nu het blijde vooruitzicht, met
zijn liefje tot na middernacht te mogen
pret maken en dansen naar hartelust
want om ongemerkt weder in de ka-
I zerne te komen, was te onbeduidend
om er éen oogenblik aan te denken.
Eene kleine klautering over de heining
en hij kon gemakkelijk in het op de
plaats uitkomende slaapvertrek komen,
indien hij slechts de voorzorg nam de
pen van een der vensters af te nemen.
In het ergste geval kon hem een ont
waakt kameraad bemerken, vau wien
hij natuurlijk niet het minste verraad
te duchten had.
Met den glans van vergenoegdheid
op het gelaat, trok de gelukkige ka
nonnier de nette uniform, de zelfge-
wasschen sneeuwwitte handschoenen
aan, gespte zijn sabel vast, en kwam
toen den vuurwerker verwittigen, dat
hij vertrekken ging.
"Veel genoegen!" glimlachte Brons
van onder zijn flanellen doek.
(Wordt vervolgd.)
