NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht. ||J
QaBtmme
FEUILLETON.
No. 62.
Zaterdag 3 Augustus 1912.
41e jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
PREMIE
BUITENLAND.
BINNENLAND.
IN DOODSANGST.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 17. Telephoenu. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer Tl, Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
öroote letters en vignetten naar plaatsruimte.
voor de lezers van deze courant
Het heden verschenen 18e nummer-
van den vierden jaargang van
rrtriHuiTrinn rf ii'rmhUti't
bevat o.a.
Een Portret van H. M. de Koningin-
Moeder, bij gelegenheid van Haren
54sten Verjaardag. Het Zangers
feest op het Koninklijk domein te
Soestdijk, met 2 foto's, Avond
schemering aan het strand te Scheve-
rringen. Een sluiptocht met de
Rottordamsche Padvinders, met 2
foto's. Een geheimzinnige gasont
ploffing. Bruggenbouw door Pon
tonniers. De vliegtocht Parijs
Katvvijk-aan-Zee. Do mijnramp te
Cadeky in Engeland. Olympische
spelen te Stockholm, met 3 foto's:
Zweedsche vrouwelijke gymnasten;
Kullerstrand bij den loophoogsprong:
llovine (Amerika) bij den loophoog
sprong. La Pra, de beroemde
danseres te Berlijn. Hollandscbe
Kindergroep, te Berlijn. Vrouwe-,
iijke brandweer in Oostenrijk. De
Zoon van Keizer Wilhelm als sportman.
De schietwedstrijden te Frankfort
am Main, met Portret van'den Heer
Ch. Brosch, winner van den zilveren
beker, uitgeloofd door Vorst Adolfzu
Scbaumburg-Lippe en eene reproduc
tie van den beker. Défilé van de
Grenadiers en Jagers voor hun oud-
Commandant den gep. Luit.-Gen E. J.
van Bel, bij gelegenheid van zijn 90sten
verjaardag, met het Portret van den
Jubilaris. Spoorwegongeluk te
Tegelen. HetDieuweschip» Victoria"
van de Victoria-bron teOberlahnstein.
Esperanto-Cursus (negende les).
VoortsPortretten van bekende
landgenooten. Het vervolg van de
Gederrkschiiften van Madame Stéin-
berl. Heldenfeiten uit het leven van
ridders der Militaire Willemsorde.
Ten slotte de rubriek van Redac
teur X. en het Kindernummer »Ons
Prinsesje" met onderhoudende en
leetzame kinderlectuur.
geabonneerde
wonende
wenscht zich te abonneeren op het
weekblad „PAK ME MEE", tegen den
prijs van 3'/» cents thuis bezorgd.
Bij de troonsopvolging in Japan zijn,
in weerwil van alle Europeesche mo
derniteiten, verschillende overoude
gebruiken geëerbiedigd. Het Keizerlijk
paviljoen werd versierd volgens de
regelen van den Sjirrto-drenst, waarbij
oilers in den voim van eetwaren aan
den voet van het altaar werden neer
gelegd.
Nadat burggraaf Iwakoera op plech
tige wijze bet optreden van den
nieuwen Keizer aan de geesten der
voorvaderen had bekend gemaakt,
werden vele klokken geluid als een
welkom voor deD nieuwen heerscher.
Daarop kwamen in het heiligdom de
vertegenwoordigers van den Keizer uit
de rijen der bedienaren van den gods
dienst naar voien en knielden neder
voor het altaar. Vervolgens kwamen
eveneens de vertegenwoordigers van
de nieuwe Keizerin, om eet bied te
bewijzen. Deze geheele ceremonie
volgde onmiddellijk op het overlijden,
om daarmede aan te duiden dat de
keizerlijke afstamming niet was afge
broken.
Nu volgde het overbrengen van de
heilige schatten, welke met de keizer
lijke zegels aan den nieuwen Mikado
werden aangeboden. Toen bij ze had
aanvaard, brachten alle aanwezigen
hem diepe hulde. Dit geschiedde in
tegenwoordigheid van de nieuwe Kei
zerin, die daarmede te gelijk in hare
hooge waardigheid was geïnstalleerd.
Keizerin Harosjo ontving nu tevens
den titel van Keizerin-weduwe.
Aldus was Josjihito volgens ouden
ritus en gebruiken tol den keizerlijken
troon vet heven. Zijne Majesteit ontving
Prins Jamagato en Markies Saionji en
bevestigde hen in hunne waardigheden
van president van den geheimen raad
en eersten minister. Aan laatstge
noemde droeg de Mikado op, den leden
van het kabinet zijn wensch kenbaar
te maken, dat zij hunne portefeuilles
zouden behouden. Weinige uren later,
Dinsdagochtend, heeft de Keizer
audiëntie gegeven aan de ministers en
alle overige hooge staatsambtenaren
met hunne vrouwen. Hij heeft zijn
goedkeuring gehecht aan een besluit
van den geheimen raad, waarbij de
regeering van den overleden Mikado
voortaan bekend zal zijn als ïde regee
ring der goede werken."
Maandagavond bood de geheele om
geving van het keizerlijk paleis te Tokio
een tooverachtig schouwspel. Duizen
den hadden zich verzameld om deel
te nemen aan de godsdienstige plechtig
heden in de open lucht. Bijna allen
droegen papieren lantaarntjes. Hon
derden lagen ter aarde met gevouwen
banden en het voorhoofd op den grond,
waarbij zij hun lantaarntjes in een
kring hadden neergezet Van afstand
tot afstand waren altaren opgericht,
waathij prieslets voorgingen in gebed
te midden van groote menschendrom-
men. Dwars over het veld had de
politie een weg opengehouden voor de
rijtuigen.
Er zijn tal van treffende bijzonder
heden te vermelden: Een bejaard echt
paar is zes etmalen geknield gebleven
voor bet hek van het paleis. Een
vronw van 90 jaar, die iederen dag
ging bidden bij een altaar, werd door
zonnesteek getroffen. Vele meisjes
knipten zich het haar af om dit ten
offer te brengen voor de beterschap
van den Keizer. Een aantal mannen
boden een smeekschrift aan voor het
herstel van den Mikado en zij hadden
het geteekend met hun eigen bloed.
Elders sprongen gedurende zijn ziekte
iederen dag 300 mannen in zee en
bleven daarin uren in gebed.
Toen het bericht van het sterven
zich onder de menigte verspreidde,
werden al de lantaarntjes uitgedoofd,
jen nadat het gebed nog eenigen tijd
was voortgegaan, verspreidden allen
zich in een doodsche en aangrijpende
stilte. Alleen de roode en gele lan
taarntjes der politieagenten gloeiden
nog in de dichte duisternis.
De Amerikaansche rrbedaagde juf
fers® hebben een aanval te verduren
gehad van een predikant. Ds. Huffner
van Grand Junction, Colorado, heeft
eeo preek gehouden, waarin hij zei,
dat vrouwen haar plicht tegenover de
wereld niet hebben gedaan, als zij
geen kinderen hebben voortgebracht.
Daarom moesten alle oude vrijsters
verbannen worden naar een verge
legen eiland, een soort «prullemand
voor menschen«.
De predikant heeft hierover natuur
lijk nogal wat te hooren gekregen. Hij
heeft tal van bi ieven ontvangen, waarin
met verontwaardiging op de door hem
gesproken woorden wordt gewezen en
waarin hem wordt onder het oog
gebracht hoeveel goeds tal van soude
vrijsters® hebben gedaan. De predikant
zal dan ook wel moeten toegeven, dat
hij zijn mond heeft voorbijgepraat.
Koningin Emma.
't Is eene gewoonte, meer dan dat:
't is een aangename behoefte geworden
op den 2en Augustus in den geest
tot den moeder onzer Koningen te
naderen en haar te verzekeren hoe
dankbaar ons volk is dat wij haar
eenmaal in ons midden hebben mogen
ontvangen en hoe 't ons gelukkig
maakt haar bij voortduring gezond,
levenskrachtig en blijkbaarook gelukkig
in ons midden te blijven zien. Hoe
gesloten, betrekkelijk, het leven eener
Koniugin zij, hier spruit wel naar allo
kanten uit wat hart en gemoed dezer
Koningin beweegt en drijft. Bovenal
waarheid en oprechtheid. Daarbij
in alle de velschillende phasen van
haar leven eene waardigheid welke
nooit den geringsten schok onderging.
Voor ons in alle opzichten eene
korrirklijke en tegelijkertijd zeer be
minnelijke figuur. Eenmaal zal de
geschiedenis haar een naam geven
die dit alles iu het kort uitdrukt;
geen naam echter als «Maryke meut.
uit vroeger dagen. Aan zulk eene intimi
teit denkt niemand, maar wat er voor
hartelijks in ligt, dat schenkt ieder haar
gaarne nu al.
Deze voortreffelijke vrouw moge in
den bestendigen bloei en kracht van
het Koninklijk Huis en in het geluk
ven haar eigen Huis bij voortduring
de bekroning zien van haar werk van
den eersten stap af dien zij op onzen
bodem gezet heeft: N. v. d. D.
Jaardag Koningin Moeder.
De verjaardag der Koningin-Moeder
werd te Baarn, dank zij het heerlijke
weer, met veel opgewektheid gevierd.
Van alle openbare en particuliere ge
bouwen wapperde de driekleur met
oranjewimpel. Op de felicitatie-regis-
ters ten paleize Soestdijk werd druk
geteekend door autoriteiten eo parti
culieren.
De Koningin-Moeder ontving een
schat van bloemen, waaronder prach
tige bloemstukken van de Koningin
en Prinses Juliana.
Door de aanwezigheid van de
Koninklijke familie te Soestdijk was
het in de omgeving van het paleis
bijzonder druk. De groote ringrijderij
op rijwielen, welke des morgens op
de Heemstralaan werd gehouden, werd
door vele honderden menschen bij
gewoond. De ringrijderij werd opge
luisterd door het harmoniekorps van
Uit het soldatenleven.
2) Slot.
Hanneke, die met alle recht ver
diende schoon genoemd te worden, was
dien avond liever en beminnenswaar
diger dan ooit, en wekte dan ook in
»De gouden flesch" ieders opmerkzaam
heid en bewondering op, waarover
Iiaakvogel niet weinig opgetogen was.
Yan vreugde bijna dronken, maakte hij
bij het dansen zulke buitengewoon
vreemde sprongen, dat het voor de in
de nabijheid zijnde personen raadzaam
was ter zijde te gaan, wilde men niet
op eene onaangename wijze met Raak-
vogels beenen in kennis komen. Zooals
de ondervinding leert, kwam ook hier.
gelijk aan alle andere ondermaansehe
zaken, een einde. Het uur van mid
dernacht was daaren, nadat vooraf nog
door de muzikanten de zoo zeer ge
liefde klompendans gespeeld was, maak
te ieder zich gereed te vertrekken.
Raakvogel wandelde met zijn Hanneke
gearmd huiswaarts. Yoor de woning
zijner beminde gekomen, sprak hij
als naar gewoonte met haar voor den
volgenden avond af, en na haar minstens
voor de tiende maal goeden nacht
gekust te hebben, sloeg hij den weg
naar de kazerne in, zich verlustigende
in den terugblik op de genoegens vau
den afgeloopen avond.
Aan de gesloten tuindeur genaderd,
waar de nachtlooper, om in de kazerne
te komen door moest, klauterde hij
met de meeste behendigheid tegen
een der steilen op, en meende juist
zijn been over den munr te heffen,
toen eensklaps de Engelsche doggen
van den nabij wonenden houtvester,
twee buitengewoon groote honden,
die op den man afgericht waren en
door de heg van den aangrenzenden
tuin heengebroken waren, met ver
vaarlijk geblaf op hem aankwamen
en tegen den muur opsprongen, zoodat
onze held zoo snel hem dit in zijn
vermogen was, zijn been weder terug
trok. Daar stond nu de arme drommel
op straat, zonder het minste vooruit
zicht in het warme bed te komen,
en hoorde hoe de schildwacht op de
afgesloten plaats der kazerne heen en
wéér wandelde.
Zoo zal hij ongeveer een uur troos
teloos bij de deur gestaan hebben, de
beide honden verwenschend, die hij
nog immer hoorde rondsnuflelen en
blaflen, toen de gelijkmatige tred van
twee personen zijn oor trof. Het
waren koetsdragers, die met versnelden
pas hunne schreden naar de tuindeur
richten, hetgeen Raakvogel het duidelijk
bewijs leverde, dat de koets ledig was
Plotseling kwam de gedachte bij
hem op, dat deze draagkoets wellicht
het werktuig zou kunnen zijn, om
hem uit zijnen neteligen toestand te
redden.
//Wilt ge in minder dan een kwartier
tijd een halven gulden verdienen?»
vroeg Raakvogel, hen in den weg
tredende.
De dragers, zonder een oogenblik
zich er over te bedenden, gaven een
toestemmend antwoord.
//Welnu, brengt mij dan in uwe
koets de plaats over tot bij den
linkervleugel der kazernelaat me
daar gekomen uitstappen en gaat
vervolgens je weg. Het zal je zeker
alles vreemd voorkomen, maar je moet
weten, dat ik mij zonder verlof buiten
begeven heb, en.nu kan ik in deze
draagkoets zittende, mij bij de schild
wacht uitgeven voor wien ik wil,
zonder vrees van ontdekt te worden.»
I «Stap dan maar in,» geboden de
dragets. »Wij zijn beiden oud militairen,
en helpen nog gaarne zulk een soldaten-
grap mede uitvoeren, mits wij zeker
zijn de halven gulden te ontvangen.»
Raakvogel betaalde het geld en
steeg in de koets. De dragers naderden de
hoofdpoort en na aangeklopt te hebben
opende de schildwacht de deur en
verlangde den naam te weten van
den persoon die zich in de koets
bevond, daar die mede op het nacht
rapport ingeschreven en derhalve den
wachthebbenden officier gemeld moest
worden.
Raakvogel schoof het gordijntje van
het koetsvenster een weinig ter zijde
en fluisterde met nauw hoorbare stem
»de dochter van majoor Steinberg.»
»In orde," zeide de schildwacht en
begaf zich naar de wachtkamer. De
kanonnier dit ziende, smeekte de
dragers toch zoo veel mogelijk spoed
te maken om de aangeduidde plaats
te bereiken.
Juist hadden de mannen hunnen
last neergezet en wilde Raakvogel
uitstappen, toen hij tot zijn doodelijken
schrik aan het gerinkel van een sabel
over de plaats, een officier hoorde
naderen. Een enkele blik door het
raampje was voldoende om het ver-
schrikkelijke van zijn toestand te
overzien. Het was luitenant Krans,
die toesnelde, om de schoone dochter
van den kazerne-kommandant Steinberg
zijne diensten aan te bieden.
"Beminnelijke freule, ik gevoel mij
verheugd, u in dezen duisteren nacht
de verzekering mijner onbegrensde
vereering en hoogachting te kunnen
aanbieden I» zeide luitenant Krans met
de hand aaD zijn muts eerbiedig
buigende.
//Goeden avond, heer luitenant!»
piepte Raakvogel door het half ge
opende venster, van angst meer dood
dan levend.
»Zoo aanstonds, hooggeachtte freule,
zal mijn bediende hier zijn om u voor
te lichten 1» voer de officier voort.
O, wel vriendelijk, maar er is immers
licht op den trap!» fluisterde Raak
vogel; wieu het koude angstzweet op
het voorhoofd parelde.
»Waar gij u bevindt, freule, kan
het onmogelijk donker zijnl" lispelde
Krans.
»Alte beleefd!» stotterde Raakvogel
en legde zijne hand op den rand van
het half geopende koetsvenster; het
