NIEUWE 1ÈT Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. ®ak>mzmz FEUILLETON. Zaterdag 25 Januarijl913. 42e jaargang. PREMIE RAADSSTUKKEN. ONDER RUSSISCHE SMOKKELAARS. ^0. 7 Amersfoortsche Courant. V ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per post door het geheele Rijk 1.25. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever O. J. SLOTHOUWER Bureau: Langestraat 17. Tclephoomi. 60. ADVERTENTIËN: Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent. Advertentièn viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsrnimte. voor (le lezers van deze courant Het heden verschenen 43e nummer van den vierden jaargang van bevat als voorplaatRaymond Poin- caré, die door de Nationale Vergade ring te Versailles tot Piesiderit van de Fransche Republiek gekozen is. Verder: H. M de Koningin in arre- slede in het Haagsche Bosch zelf mennend. Robslee-vreugde in de Scheveningsche Boschjes, met twee foto's Een vioolijke start en in volle vaart. Houthakkers, hun ontbijt gebruikende in liet besneeuwde Haag sche Bosch. Ue vrouwelijke barbier aan het werk. Een monster in menschen gedaante. Een weinig bekende bedevaartplaats te Amster dam, rnet drie foto's, als Overzicht van het Bagijnenhof, met de keik en kei kingang. Het klooster in het Bagijnenhof: De bagijntjes aan de naaitafel en de Bagijntjes aan de stiijkplank. Twee bektoonde hond jes.Gerijhound «George», die reeds vele bekroningen behaalde. Het hondenkerkhof »Het Torentje» op den Amstelveensche weg te Amster dam, met twee foto's De schol ekster (Haematopus Ostratpgus). Pages, bij de bruiloft van den adjudant van den Engelschen Koning, in de Westminster Abdy. Japanschen in winterkostuum. De Keizer van Duitschland en zijne zes zonen, op Nieuwjaarsdag van het paleis komende. Een apenfamilie in deRotterdamsche Diergaarde. Slangenmenschen te Berlijn. Het 25 jarig jubileum van de Werklieden-Vereentging» Eendracht maakt Macht» te Scbeveningen. Een gouden Bruidspaar in het Oude Mannen- en Vrouwenhuis te Amster dam. Reklamewagen van de Firma C. H. Knor A. O. te Heilbron. Sneeuwopruimfttg. Gelukkige red ding. Ten slotte: Portretten van bekonde landgerioolen Het vervolg van den historischen toman door Eline van Stuwe (Jacqueline Reyneke van Stuwe) Getiteld «Donkere Wolken» De Rubriek van den Redacteur X. De twintigste Esperanlo-les en het kindernummer »Ons Prinsesje», met onderhoudende en leerzame lec tuur voor de Jeugd. De geabonneerde wonende wenscht zich te abonneeren op het weekblad „PAK ME MEE", tegen den prijs van 3'/i cents thuis bezorgd. In hun voorstel van 12 Novem ber 1912, tot vaststelling van een Reglement voor de biandweer, schre ven B. en W. dat wij de Raad een nader voorstel zouden doen tot be paling van den dag van het in wer king treden van het reglement aan gezien het nog niet vaststond, wanneer de nieuwe organisatie tot stand zou zijn gekomen. Ook thans is zulks nog niet het geval, daar o.a. het bestelde materieel nog niet geleverd en de vereischte telefoongemeenschap ten behoeve van het alarmsysteem nog niet tot stand gekomen is. Intusscben zijn B. en W. bereids overgegaan tot de benoeming van het personeel, ten einde dit tijdig te kun nen oefenen met het bestaande materieel. Met het oog daarop stellen B. en W. den Raad voor, te besluiten tot de in werking treding van het nieuwe Reglement voor de brandweer, gere kend van den 1 Januari 1913 af, behoudens, dat de brandhlussing zelve eerst aan haar worde opgedragen bij intrekking van de oude verordeningen op de brandweer. In de raadsvergadering van 26 Maart 1912 werden B. en W. ge machtigd tot onderbandsche verhuring tol Kerstmis 1912 van eertige terrei nen, welke ten dienste van de Water leiding waren aangekocht en niet terstond voor dit bediijf benoodigd waren. Ook dit jaar zullen bedoelde ter reinen nog niet voor het bedrijf be schikbaar behoeven le worden gesteld, weshalve B. en W. voorstellen, hen opnieuw te machtigen tot onderhand- sche verhuring tot Kerstmis 1913. Voor 1912 is geen hoogere prijs dan 10 cent per roede bedongen kunnen worden, omdat, tengevolge van de aan te leggen werken, de mogelijkheid niet was uitgesloten, dat aan het te verhuren gedeelte eenige schade zou worden toegebracht. Op denzelfden grond zal ook dit jaar geen hoogere huurprijs bedongen kunnen worden, aangezien de worken niet geheel tot een einde zijn gebracht. Op grond van het bovenstaande stellen Burgemeester en Wethouders den Raad voor wederom tot verhuring tegen 10 cent per roede te besluiten. Nadat de Raad in zijn zitting van den 3 October 1912 had besloten tot aankoop van sVleulbergenn en andere terreinen, gelegen aan del Barchman Wuytierslaan en strek kende tot den Ouden Utrechtschen weg, werd door Burgemeester en Wethouders overwogen den eigendom te verkrijgen van den grond, gelegen tusschen den Ouden Utrechtschen weg en den straatweg naar Utrecht, welke onmiddellijk aan bovengenoem de gronden aansluit. Zij achten het bezit van dezen grond van groot belang voor de Gemeente, in de eerste plaats omdat zij dan eigenares is van een zeer belangt ijk, aaneengelegen complex gronden, strekkende van den Utrecht-chen straatweg totdeBaich- mijn Wuytierslaan bij de halte Vlas akkers; en voorts omdat op het uit breidingsplan voor deze terreinen meerdere belangrijke wegen zijn ont worpen. De pogingen tot aankoop werden onlangs met succes bekroond; B. en VV. zijn er in geslaagd, op deze gron den de hand te leggen voor een,naar bel hen voorkomt, zeer aannemelijken prijs. Het geheele teriein, ter geza menlijke grootte vari 35.34.70 H A., kan door de Gemeente worden aan gekocht van de eigenares, mevrouw de wed. Roos Vlasman, te Abcoude, voor de som van f 110 000.kosten van overdracht inbegrepen. Het terrein is grootendeels bezet met eiken hakhout; een gedeelte wordt ingenomen door opgaand den nenbosch, ter waarde van, naar schat ting, f3700. Tot juiste beoordeeling van den gevraagden prijs, welke per vierkanten Meter ongeveer 30 cent bedraagt, diene, dat voor de achter de hofstede »Vleutbergen« en aan den Ouden Utrechtschen weg gelegen terreinen in openbare veiling van 24 September 1912 een prijs van 19.34 cent per M», onkosten inbegrepen, werd be taald; neemt men een zelfden prijs aan voor het achtergedeelte van den nu te koop aangeboden grond, lig gende tusschen dan Ouden Utrecht schen weg en eene lijn getrokken op 80 Meter uit- en evenwijdig aan den Utrechtschen straatweg, dan komt dit achterterrein, groot 311 870 M', der Gemeente te staan op ruim f60 000; het voorterrein, ter breedte van 520 M. langs den straatweg en ter diepte van 80 M., wordt dan be taald met f 1.20 per vierkanten Meter. Deze prijs komt B. en W. in verband met de prijzen van bouwterrein langs dien straatweg in de omgeving van de aan te koopen terreinen, niet le hoog voor. Daarbij komt dat de aan le koopen grond gunstiger is gelegen dan het terrein »Vleutbergen« c. a. en dat eene grootere oppervlakte terstond als bouwterrein beschikbaar komt. Door de eigenares der gronden werden de volgende voorwaarden gesteld voor den verkoop 1. ten behoeve van den aan haar in de omgeving dez£r terreinen toe behoorenden grond zal op de over te dragen terreinen de erfdienstbaarheid worden gelegd, dat er niet mogen worden gebouwd fabrieken noch hui zen van minder dan f250.werke lijke huurwaarde; 2. voorts zullen er geene kroegen, bierhuizen, bordeelen of dergelijke mogen worden gehouden of uitge oefend. Tegen het aanvaarden dezer voor waarden bestaat o. i. geen bezwaar deze bepalingen zijn vrijwel gelijklui dend met die van de servituten op de gronden van de Maatschappij «AmersfoorU gelegd ten behoeve vau de door die Maatschappij aan de Gemeente overgedragen wegen (Raads besluiten van 23 Mei 1901, 20 Mei 1902, 26 Mei 1903, 29 Mei 1906 en 15 December 1908). Bij de onderhandelingen met ver koopster kwam voorts ter sprake het opnemen als voorwaarde van de ver plichting der Gemeente om mede te werken tot het kadastraal ten name van de vet koopster stellen van twee strooken grond, ter weerszijden van het Noordelijk gedeelte van den Kalkweg gelegen, kasdaslraal bekend in Sectie C nos. 250 en 252. Deze perceelen staan thans in het kadaster ten name van de Gemeente, doch zouden, naar beweerd wordt, niet haar toebehooren, doch eigendom zijn van de erven van mr. S. J. A. van Walcheren, die de strooken verkocht hadden aan de wed. Roos Vlasman, eigenares van de aangelegen terreinen. Voor de juistheid van deze bewering bestaat zeer groote waarschijnlijkheid; om de kans van eene ingewikkelde 2) Onder den arm droeg hij een pakje. Hij richtte zich naar de haven en steeg een smallen steiger af. "Op dien dag zullen de stommen spreken en de blinden zien,» dacht ik en volgde hem op eenigen afstand, om hem niet uit het oog te verliezen. In middels begon de maan bewolkt te wor den en uit zee steeg de nevel op nau welijks kon men er het licht op het dek van het naaste schip door zien. Op den oever glinsterde het schuim der golven, die ieder oogenblik dreigden den knaap weg te spoelen. Ik steeg met moeite naar beneden, klauterde langs de hel ling, en ziede blinde hield stand en wendde zich rechtsom, hij ging zoo dicht langs het water, dat het scheen als zou den de golven hem ieder oogenblik griipen; maar het was duidelijk zijn eerste wandeling niet, te oordeelen naai de zekerheid, waarmede hij van den eenen steen op den anderen trad en de uitgespoelde plekken ontweek. Einde lijk hield hij stand, zette zich neder, zekerlijk om naar iets te luisteren en legde het pakje naast zich. Ik verborg mij achter een vooruiste- kende rots op den oever en sloeg zijne bewegingen gade. Na eenige minuten vertoonde zich aan de andere zijde een witte figuur, zij naderde den blinde en zette zich naast hem neder. De wind bracht mij een deel van hun gesprek over. »Hoe, blinde vroeg een vrouwen stem, «het stormt hevig, Janko komt niet.» nJanko vreest den storm niet,» ant woordde de knaap. »De mist wordt dikker,» zei weder de vrouwenstem op ongerusten toon. »In de mist kan men des te gemakke lijker de wachtschepen voorbij sluipen,» was het antwoord. »En als hij verdrinkt?» »Nu, wat verder, dan zult ge zondags zonder een nieuw lint naar de kerk gaan.» Er volgde een pauze. Het verwonder de mij echterde blinde had mij in klein Russisch dialect toegesproken, en nu sprak hij zuiver Russisch. 'Ziet ge, ik had gelijk,» hernam de blinde en klapte in de handen. Janko vreest noch de zee, noch den mist, noch den wind, noch de douaneluister, het is niet het plassen van het water, mij bedriegt ge niet het is de Blag zijner riemen.» Het meisje sprong overeind en zag onrustig in de verte. »Ge raaskaalt, blinde,» zeide zij, "ik zie niets.» »Ja, ik beken het, ik geloofde in de verte iets als een boot bespeurd te heb ben, maar het was niets.» Zoo verstreken tien minuten en toen vertoonde zich werkelijk op de golven e»n zwarte stip die nu grooter dan kleiner werd. Zich langzaam op dekruin der golven verheffend, snel neerzinkend, naderde een boot den oever. De roeier was stout, die zich in zulk een nacht op een afstand van twintig wersten over het kanaal waagde, en de reden die hem daartoe bewoog, moest gewichtig zijn geweest. Aan deze gedachte mij overgevende, zag ik met onwillekeurige hartklopping naar de boot. Maar zij dook als een eend onder en sprong dan met een snellen riemslag, als gevleugeld uit een diepte midden in het schuim omhoog; gewis, dacht ik, zal zij tegen den oever verbrij zeld wordenmaar zij wendde zich gemakkelijk zijwaarts en liep onbescha digd in een kleine bocht binnen. Daar uit kwam een man van middelbare grootte, met een zwarte Tartaarsehe muts op het hoofd; hij wenkte met de hand alle drie begonnen de boot te lossen; de vracht was zoo groot dat ik tot heden niet begrijp hoe de boot niet gezonken ie. Ieder hunner laadde een pak op de schouders en ging langs den oever tot ik hen uit het oog verloor. Nu was net tijd voor mij om naar hnis terug te keeren, want, ik beken het gaarne, deze geheele wonderlijke historie verontrustte mij en ik wachtte ongeduldig den morgen af. Mijn kozak was zeer verwonderd toen hij ontwaakte en mij geheel gekleed zag, maar ik zeide hem de oorzaak niet. Ik aanschouwde eenigen tijd door het venster den don- kerblauwen hemel, die met gescheurde wolken bedekt was, en den verren Kritn- oever die een lange streep vormt en met een steile rots ten einde loopt, op wier punt een vuurtoren schittert, en spoed de mij toen naar den kommandant, om te vragen wanneer ik naar Gelendschik op reis kon gaan. Maar o wee De kom mandant kon me niets bepaalds zeggen. De schepen die in de haven lagen, waren öf wachtschepen öfkoopvaardijschepen, die nog volstrekt niet bevracht werden. «Mogelijk komt in drie of vier dagen het postschip,» zeide mij de komman dant, en dan zullen wij eens zien." Ik begaf mij verdrietig en misnoegd naar huis. In de deur kwam mij mijn kozak met ontsteld gelaat tegen. «Slechte tijding, mijnheer,» zeide hij. »Ach, vriend, God weet wanneer wij van hier wegkomen!» j Toen ontstelde hy nog meer, boog zich tot mij en fluisterde mij iu het oor »Hier is het slecht! Ik heb straks een sergant van de Zwarte Zee ontmoet; ik ken hem, hij was verleden jaar bij het leger: toen ik hem zeide waar wij inge kwartierd waren, zeide hij mij: »Onzui- vere lucht, vriend, slechte menschen I En waarlijk, wat bliDde is dat! Hij gaat allerwege alleen, ook naar de markt, om brood en om water men is ar hier reeds aan gewoon, dat ziet men.» »Nu, en is de huisvrouw ten minste voor den dag gekomen?, «Straks, tijdens uwe afwezigheid kwam de oude vrouw met hare doch ter.» "Welke dochter? Zij heeft geen dochter?» (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1913 | | pagina 1