Plaatselijk Nieuws.
Gemengd Nieuws.
ZINGENDE VOGELS
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Adverteniiën.
Amersfoortsche
Industrie- en Hnishondschool.
J. VAN GENDEREN,
De toebereidselen voor den burger
oorlog.
Het begint ei in Ulster onrustbarend
uit te zien. De regeering verwacht
ieder oogenblik daden van rebellie
en heeft uit voorzorg alle garnizoenen
in Ulster bevolen, de wachtposten
voor de wapen- en munitiemagazijnen
te verdubbelen. De wacht aan bel
slot te Belfast is met een afdeeling
van het Norfolk-regiment versterkt.
Uit de kazerne van het Ennyskilleri-
regiment te Belfast is een groote hoe
veelheid wapenen en mumiie spoor
loos vei d wenen.
Van uit Belfast zijn vrijwilligers
fietsrijders naar alledeelen van Uister
gezonden met verzegelde orders be
tredende de mobilisatie «an de vrij
willigers van Ulster, die nu reeds ten
getale van 110.000 voor den strijd
gereed zijn. Komt het echter tot een
daad van de regeering tegen Ulstei
gericht dan zal dat aantal weldra
sterk vermeerderd worden, want bijna
iedere Protestantsche jongen uit de
provincie wenscht de wapenen op t»
vatten en de regeenng kan op ern-
stigen tegenstand voorbereid zijn, daar
ieder hunner deze zaak als waardig
beschouwt om er voor te sterven. De
troepen moeten niet onderschat wor-
deD, al dragen zij geen uniform en
in den regel geen wapenen, want de
geest die in hen leeft is krachtig en
bun verleden bewijst, dat zij van een
krijgshaftig bloed zijn, zoo zegt een
conservatief blad. Zij zijn voortreffelijk
georganiseerd en mocht de regeering
tot huiszoeking bij de leiders over
gaan zij zou niets vinden. Er zijn
thans 65 bataljons Om Belfast zijn
er 18, bij Down zijo er 10, de overige
zijn over 't graafschap verdeeld. De
ambulance is rijk voorzien en er is
eeD voldoend aantal officieren van
gezondheid. Het leger beeft 400 auto'.-
en 200 motorrijwielen tot zijn dienst
en bovendien eeD compleet stel seinen
door middel van vlaggen, lantarens
en beliograat over de geheele provin
cie Bijna alle huizen zijn van wapenen
voerzien; er zijn 800 000 geweien in
voorraad, niettegenstaande het verbod
van uitvoer uit Engeland, dat veel te
laat kwam. 't Meest geliefkoosde mei k
is de Martini-Enfield karabijn, dat een
kleine 2000 M. draagt
De Globe vernam, dat sir Edward
Carson en andere Ulster-leiders op
bevel der regeering zouden worden
gearresieerd, wat van anderen karit
echter wordt tegengesproken.
Een prettig land.
In een brief, die een Albaneesche
ingenieur uit Boekarest aan hel Fran-
sche blad »La Politique over de ont
vangst van den nieuwen vorst van
Albanië te Durazzo schreef, staat o a
het volgende:
»Ik scbrijf u met potlood, omdat
er in het hotel, waar ik logeer en
waar ik 30 francs per dag betaal,
geen inkt te krijgen is. I)e eigenaar
van het hotel vertelde mij, dat hij
een klein fleschje bezeten had, maar
dat dit omgevallen was en hij in heel
Durazzo geen ander kon krijgetn.
Een geschenk aan de natie?
In financieele en handelskringen
loopen volgens het Nieuws v. d. Dag
geruchten omtrent de redenen voor
bet bezoek, dat Zaterdag verscheidene
personen uit de «haute finances ten
paleize te Amsterdam hebben gebracht,
waar zij door H. M. de Koningin aan
den maaltijd werden genoodigd.
Hare Majesteit zou met de heeren
geconfereerd hebben over het denk
beeld. dat de groote lichamen op
handels- et) scheepvaartgebied en de
voornaamste financieele instellingen
aan de Regeeriog de gelden tot den
bouw van een slagschip (dreadnought)
zouden aanbieden, tenzij het noodige
bedrag langs andeien weg wordt ge
vonden.
Onk het bezoek dezer dagen door
H. M. aan Rotterdam gebracht, zou
met zulk een plan in vei band staan.
Hieraan voegt bet Handelsbl. bet
volgende toe
Zooals men zich herinnert heeft een
dergelijk bericht reeds meermalen de
ronde gedaan. Wij hebben de moeite
uanomen nog eens te informeeren bij
de bepren die in dit geval het best
op de hoogte zouden moeten zijn.
Geen hunner was echter iets bekend
van een plan of een conferentie als
in het N. v. d. D.-b„richt bedoeld
De bijzetting van Prins Willem V.
In September I.I. he< ft dr. K. T. W.
Strootman, na een bezoek aan den
vorstelijken grafkelder te Brunswijk.
in een artikel in de *N. Rotterd
Courant getiteld: «Een eerescbuld"
uiting gegeven aan het denkbeeld om
het stoffelijk overschot van onzen
laaisten Pnns-Siadhouder, die daar
sedert April 806 in den vreemde
rust te midden van de dooden uil
het Welfenhuis, naar het vaderland
te doen oveibrengen. De schrijver van
genoemd artikel ontving zeer vele be
tuigingen van instemming uit ver
schillende maatschappelijke kringen,
waarbij de wensch werd uitge„pi oken
dat het denkbeeld weidia mocht ver
wezenlijkt woiden en Prins Willem V
zijne laatste rustplaats te Delft mochi
hebben hij die van zijne oudeis, ge
malin en kinderen."
EeD en ander heeft er toe geleid,
dat eenige personen o.a. de minister
»an staat jhr. mr. A. F. deSavoinin
Lobman, de oud-minister van oorlog
Sabron, prof P. J Blok mej. Johanna
Naber, mr. F. A. C. graaf Van Lynden
van Sandenburg, jhr. P. J. Vegelin
van Claerbergen, de gep. It. generaais
De Bas en Van Nooten (vwlke laatste
m een uitvoerig artikel over Willem V
ui de Tijdspiegel dezelfde denkbeelden
heeft ontwikkeld), benevens majoor
C. E. Baud (als commandant van het
in 1793 door Prins Willem V opge
richte korps rijdende artillerie), zich
met dr. Strootman hebben veieemgd
en er een adres tot H.M. de Koningin
is gericht. In dit adrps wordt o.a. d-
aandacht van H.M. gevestigd op het
onmiskenbare feit, dat er in deze jaren
van herdenking het denkbeeld is ont
staan om het stoffelijk overschot van
den laatsten Stadhouder, den vader
van den eersten KoniDg der Neder
landen, naar het vaderland te doen
komen. («N. R. C.")
Bierbelnsting.
Naar men verneemt is bij den Raad
van State aanhangig gemaakt een
wetsontwerp tot nadere regeling van
den accijns op bier.
Treub'» Ouderdomsrente.
Naar wij vernemen, is tiet ontwerp
van Minister Tieub ln de afdeeling'-n
dei Tweede Katner zeer slecht om
vangen.
Zoowel de uitsluiting der bedeelden
als de wijze waarop de gemeenten
in de zaak woiden betrokken, wertl
algemeen afgekeurd. «C'einr
Zaaitijd en regen.
Het is met de velden op het oogen
blik treurig gesteldplassen water
staan op het land en de geheele bodem
is doorweekt. Begrijpelijk dat de land
bouwer lederen dag verlangend naar
een zonnetje uitziet, want 't is de
zaaitijd van verschillende gewassen.
Het spreekwoord zegt, dat Maart zeven
zomersche dagen geeft, doch lot nog
toe laten die op zich wachten.
Hopen we, dat er spoedig droogte
komt, want 't begint er heusch be
denkelijk uit te zien.
Leerlingen en oud-leerlingen
der school voor verlofs-officieren, die
1 October a.s. vijf jaar zal hebben
bestaan, stellen zich voor dit eerste
lustrum feestelijk te zullen vieien.
De heer Ds. D. A. van Krevelen
voorzitter van den Bond voor Staats-
penstoneenng, redactpur van het
maan delijksorgaan De pensioen pari ij'',
houdt hedenavond in «AinlCltla" een
propagatida-lezing door lichtbeelden
opgeluisterd.
Aan het politiebureau zijn voor
de rechthebbenden teiug te bekomen
een bontkraag »n een pijp.
De le luitenant A. baron van
Heeckeren van Molecat»n van het
3e regiment huzaren te 's-Gt avenhage
is overgeplaatst naar het le regiment
alhier in garnizoen.
Ook hier ter stede werd een
sub-comité opgericht van het Hoef-
ijzerverbond Binnenkort zal men om
trent den arbeid van het comité meer
-enternet). Mochten er dames zijn,
genegen om met bet comité saam te
werk-n, dan willen zij hiervan wel
opgave doen aan de secietaresse mej.
T. v d Stadt, Ziinlsingel 12.
Emil HulIebroecU.
Het was Maamlagavonü zeer vol in
Arnicitia. wel een bewijs, dal de ver
wachtingen zeer huog gespannen waren
Nu. niemand is dan ook teleurgesteld.
Met een kort woord opende de heer
Pnns. waarna rie spreker vertelde >an
Vlaanderen en van de levenswijze en
an het doen en laten van de Vla
mingen en vervolgens een drietal stu-
dentenliedjes zong: »De gilde vieitn,
Het testament van een student» ei
«Champagne» Al spoedig had hij tiet
tiar l van de aanwezigen veroverd en
werden de refreinen meegezongen.
Uit ging zoo door tot d« pauze. Na
leze zong hij o.a. «Moederke alleen»
»In T kla-ergroen». »l)e koekoek»,
»Ds Ooievaai«.
Toen hij om half elf wilde heen
gaan, lukte dit rnet en moest hu
toegeven «Maseurken»
Aan T applaus scheen geen eind te
komen. Met een vroolijk en licht bart
gingen allen huiswaarts.
De vereoniging Handelsschool
van Amersfoort en Omstreken veiga-
rlert a.s. Maandag 30 Maart ter be
handeling »au het jaarverslag; de
rekening en verantwoording over 1913;
verslag commissie tot nazien der
rekeningen verantwoording over 1913;
vei kiezing van 3 Bestuursleden wegens
periodieke aftred'ng van de heeren
J. H. van der Meiden en S. J van
lluiuen enhetOedaoken w-'gensvertrek
door den heer G W Scbeffers en
herziening artikel 17 schoolreglement.
De plaatselijke afdeeling van
den Bond van Ned. onderwijzers heeft
een pers-corf>missie van drie leden
benoemd, welke voor schoolbaden,
aanstelling van schoolartsen, salaris-
verbetering, enz. schriftelijke propa
ganda zal voeren.
Het bestuur der afdaling werd
samengesteld als volgtT. Boer, voor
zitter; G. A. van Mechelen, secretaris;
J. Dijk, penningmeester; F. Faber en
A. H Hordijk, leden.
We vestigen nog eens de aan
dacht op de tentoonstelling »an werk
stukken in de Ambachtsschool, welke
aanstaanden Vrijdagmiddag om 1 uur
wordt geopend
Bij de ten Raadhuize gehouden
aanbesteding van 200 gegalvaniseerd
ijzeren privaatlonnen met 100 deksels
werd ingeschreven door: C. A. van
Kalveen voor f500, J F. Haarsma
f490, 11 Brouwer f449, N. V.
Lambrie Co te Maastricht, f440,
en H. M. Riezebos voor f385.
Gegund aan den minsten inschrijver.
Ter Paardenmarkt j.l. Maandag
gehouden werden aangevoerd: 400
paaiden. 200 hitten, 30 feulens. De
piijs der luxe paarden liep van f550
toi f700; van weikpaarden van f 180
tot (500; van slachtpaarden van f 80
tol f 120; vari hitten van f80 tot f250;
van veulens van f120 tot f230.
De handel was vlug; veel buitec-
landsche kooplui, waarbij talrijke
Zigeuners, waren aauwezig.
Ter gisteren gehouden veemarkt
golden guste koeien van f 190.lot
f210kalfkoeien van f 200.lot
f240.kalfvaarzen van f 160.tot
f210.-.
O, die dienstboden.
Mevrouw zij woont in Amster
dam had al heel veel moeite
gedaan om een goede dienstbode te
kiijgen.
Dat is tegenwoordig ongeveer even
moeielijk als op een eenvoudige manier
schatrijk te worden.
Meviouw had besteedsters in den
arm genomen, en tot dusverre gaf
het allemaal niets. Er kwam geen
dienstbode.
Zij betaalde maar weer eens in
schrijfgeld en een dag of wat geleden
bood zich 's avonds een gedienstige aan
Niet heel jong meer, dat was zoo
op 't oog al te zien, ondanks 'i
avonduur.
Meviouw vroeg een en ander, de
dienstbode ook.
't Scheen van weerszijden wel te
zullen loopen.
Maar nu vroeg de nieuwe dienst
bode of zij haar «donzen bed» mocht
meebiengen. Zij wilde er niet graag
afstand van doen
Meviouw wees er op, dat zij vol
ledige verpleging kreeg en dus 't bed
overbodig was.
Maar 't «donzen bed» wilde zij toch
maar liever meebrengen.
En dan had zij een aap, een lief
klein aapje, een geschenk; dat zou
toch wel leuk thuis zijn, evenals een
klein orgeltje, dat ook bij den inven
taris behoorde. Van beiden kon zij
absoluut geen afstand doeD en waar
zij in betrekking kwam, bed, aap en
orgel gingen mede
De onderhandelingen sprongen af
Een dienstbode met een inkomen
van f 50 per week.
Het Amsterdamsen blad «De Fakkel*
vsitelt van eeri dienstbode, die naai
het scheen van beroep ziekwordster
was.
De brave gedienstige leed aan bloed
armoede, en bet werken was haar
geen lust maar een last.
Maar wij leven in deo tijd van de
sociale wetgeving.
Paar wist onze dienstbode van le
profiteerenzij werd ziekwordster.
Ze verhuurde zich eigens, maar den
eersten dag, dat zij in functie was,
werd zij ziek. De dokter werd gehaald,
en deze constateerde bloedarmoede.
Het dienen was voor haar ongeschikt.
Het meisje moest dan ontslagen wor
den, ze kreeg 6 weken loon uitbetaald
en 6 weken kostgeld, samen ongeveer
f 50 en de volgende week haalde
ze bij een andere mevrouw hetzelfde
grapje uit.
Zoo wist ze f 50 in de week te
verdienen.
Het geval kwam aan het licht,
doordat dezelfde dokter baar twee
keer te behandelen kreeg.
RECLAME.
1 Mei toelating van leerlingen
tot
den opleidingscursus voor
Dienstbode
Nuttige en Fraaie Hand
werken
Costuumnaaien
Voorbereidend onderwijs
Cursus in Dekkenen dienen
(6 lessen).
Aanmelding bij de Directrice.
HET BESTUUR.
het geheele jaar met J. F. RIEMVIS'
Verpakte Vogelzaden en Voeders. Deze
zijn de zuiverste in hunne samenstelling.
Zangzaad v. Kanaries
15 ct. per pak. Pape-
'V: gaaienvooder, rijk ge-
jf'è'y*'}W sorteerd in noten,
'uJ' VÏk zaden, pitten, enz. 20ct.
ïïy/rW Per Universeel-
voeder voor Lijsters,
Merel8,Leeuwerikken,
Meezen, Roodborstjes
enz- 25 en 13 et.
m per pak. Verkrijgbaar
te Amersfoort bij
ARNHEMSCHESTKAAT.
Telefoon 104.
Te S o e s t bij J3EUJBBELS.
J. K. RIEM—VIS, Zaadhande), Den
Haag. 2
dozijn hebben. Meneer Racksole, waarom heeft u nooit 't be
stier gehad over een hotel?"
„Dat mag de hemel weten," lachte Racksole, „maar u vleit
me, meneer Babyion."
„Ik? Vleien? U kent me niet. Ik vlei niemand, behalve
misschien nu en dan eens een buitengewoon voornamen gast.
En in dit geval geef ik eenige toepasselijke instructies omtrent
de rekening."
„Van voorname gasten gesproken, er is me gezegd, dat
hier morgen een paar Duitsche prinsen komen."
„Dat is zoo."
„Wordt er dan iets gedaan? Moet ik ze vormelijk ontvan
gen in de gang staan buigen, of zoo iets van dien aard
„Dat is volstrekt niet noodig. Ieder is daar vrij in. De
moderne hotel-eigenaar staat niet meer gelijk met een her
bergier uit de Middel-Eeuwen, en zelfs vorsten en prinsen
verwachten niet hem van aangezicht tot aangezicht te zien,
tenzij er iets niet in orde mocht wezen, '-"t Is een feit, dat
ik noch den Groothertog van Posen, noch Prins Aribert ooit
heb gezien, hoewel ze me allebei vroeger al eens de eer heb
ben aangedaan hier te logeeren. U zal merken, dat alle toe
bereidselen behoorlijk genomen zijn."
Ze bleven nog een oogenblik doorpraten, en toen wenschte
Racksole den ander goeden nacht.
„Laat ik u even naar Uw kamer brengen. De liften zullen
gesloten zijn en u zal nergens iemand vinden om u den weg
te wijzen. Wat mij betreft, ik slaap hier," en de heer Babyion
wees naar een binnendeur.
„Neen, dank u," zei Racksole, „laat ik maar eens alleen
een verkenningstocht houden in ra'n eigen hotel. Ik geloof,
dat ik m'n kamer best zal kunnen vinden."
Toen Racksole zich in den grooten corridor bevond, begon
bij hem omtrent dat vinden van zijn kamer wel eenige
twijfel op te komen. Het nummer was 107, maar hij was ver
geten of 't op de eerste of op de tweede verdieping was.
Iemand die in een lift plaats neemt, let niet veel op verdie
pingen. Hij ging verscheiden lift-deuren voorbij, maar van een
trap kon hij niets ontdekken; in alle flinke hotels zijn trap
pen vrij wel uit de mode geraakt, en hoewel de hotel-archi
tecten nog steeds, terwille van de ouderwetsche gewoonte,
voortgaan trappen te maken, worden ze meestal weggestopt
in een of anderen achteraf-hoek, waar hun aanblik de oogen
vaneen verwend en c'Smopolitisch pnbliek niet kan ergeren.
Het hotel maakte een indruk van onbegrensde ruimte en
doodelijke stilte en verlatenheid. Hier en daar, bij groote
tusschenpoozen. gloeide een electrisch licht. Op de zware tapij
ten waren de voetstappen van Racksole, die heel licht ge
schoeid was, volkomen onhoorbaar en bij liep op zijn gemak
op en neer, half geamuseerd, half getroffen door den indruk
van donkerte en geheimzinnigheid, die zich op eens van hem
had meester gemaakt. Hij verbeeldde zich, dat daar van uit
de hoogte 't kalme gesnork van een duizendtal slapenden tot
hem doordrong. Eindelijk vond hij een trap, een heele donkere
en nauwe trap en een oogenblik later stond hij op de eerste
verdieping. Weldra kwam hij tot de ontdekking, dat de num
mers van de kamers op die verdieping niet verder liepen dan
zeventig. Hij vond een tweede trap, en bereikte de volgende
verdieping, welke hij, door de decoratie van de muren, als
het terrein herkende waar hij wezen moest, en terwijl hij
den corridor doorslenterde, begon hij, met een gevoel van
voldoening over zijn succes, heel gedempt te fluiten. Op eens
verbeeldde hij zich, dat hij op de dwars op de zijne uitloo-
pende gang een voetstap hoorde, en instinctmatig trok hij
zich terug in een soort van inham, waar een bedienden-tafeltje
stond met een paar stoelen. De voetstap kwam nader. Voor
zichtig om den hoek kijkende, zag hij, wat hij te voren niet
had opgemerkt, dat er een stuk wit lint was vastgebonden
aan den deurknop van een der slaapkamers. Toen kwam een
man den hoek om van de dwarsloopende gang, en Racksole
trok zich aanstonds terug, 't Was Jules Jules, met zijn
handen in zijn zakken, en een slappen hoed over zijn oogen
getrokken, maar verder precies zoo gekleed als altoos.
Op dat oogenblik herinnerde Racksole zich met speciale
duidelijkheid, wat Felix Babylon hem bij hun eerste onder
houd had gezegd. Hij had wel gewild, dat hij zijn revolver
had meegebracht. Hij begreep zelf niet precies waarom hij
't wenschelijke voelde van liet bij zich hebben van een revolver
in een Londensch hotel van de meest vlekkelooze reputatie,
maar hij voelde die wenschelijkheid nu eenmaal. In alle stilte
kwam hij tot 't besluit, dat als Jules den inham waar hij
stond voorbijging, hij dien zonderlingen, weinig vertrouwbaren
kellner eens bij de keel zou grijpen en hem in die houding
een paar heel eenvoudige vragen zou doen. Maar Jules was
blijven staan. Weer gluurde de millionair even om den hoek.
(Wordt vervolgd.)
