NIEUWE *Èt Nieuws- en Advertentieblad TÊt voor de Provincie Utrecht, |g| SCHETSEN UIT DE RECHTSZAAL No. 104. Zaterdag 30 December 1910. 45e jaargang VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDA6! DE OORLOG. BINNENLAND. rii'. Amersfoortsche Courant. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 1. Franco per post door het geheele Rijk 1.15. Afzonderlijke Nnmmers 5 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER Bureau: Langestraat 17. Telephoonn. 69. AD VERTENTIËN: Van 16 regels 0.60; iedere regel meer 10 Cent. Qroote letters en vignetten naar plaatsruimte. Een feit betreffende de verant woordelijkheid van den oorlog. De openbare meening in Duiiscli- land eo overal, in het bijzonder in de sociatisliscbe kringen, zal zeer ge troffen zijn door de getuigenissen die Kurt Eisner, oud-hoofdredacteur van de »Vorwiirts«, bijbrengt in de debat ten over de verantwoordelijkheid vaD den oorlog. De vereenigde socialisten hebben do ofiicieele stelling aangenomen en onder het volk verbreid, die de kanselier nog eens beeft geformuleerd in zijn vóórlaatste redevoering de Russische mobilisatie beeft den oorlog uitgelokt. Eisner heeft den moed gehad te ant woorden, in een brief aan de »Volk- stimme», van Chemuitz, door tegen over de officieels opvatting te stellen een nauwkeurig en tevens vernieti gende berinnering der feiten. Het orgaan van het gouvernementeels socialisme heeft getracht, doch ver geefs, zich gesloten te houden voor bet antwoord tan Eisner. Zijn hard nekkigheid is geëindigd met deze pogiDg tot verstikking te overwinnen. Het belangrijkste passage is: «Hot is mogelijk, dat de »Volk- stimmet niet alleen zijn principes heeft vergeten, maar ook het werk van zijn redactie, wanneer het de speciale editie van zijn blad heeft vergeten, die van af den 28sten Juli (1914) de Duitsche mobilisatie had aangekondigd. Hoe heeft de «Volk- stimmen dit bericht gekregen? Het was zijn medewerker Hellmann, die van mij het bericht per telefoon, den 28steo Juli, ontving. Tegelijkertijd heb ik ook getelefoneerd aan het hoofd» comité der partij te Berlijn, dat de Duitsche mobilisatie binnen eokele dagen zou worden bevolen, maar op zija laatst aan het eind der week. Den 28sten Juli; dus nog vóór de Russische mobilisatie en twee dagen vóór de speciale editie van de Lokal- Anzeiger van Berlijn, was de Duitsche mobilisatie reeds beslist. «Deze mededeeling beeft zoowel Hellmann als het boofdcomité der partij te Berlijn verbaasd. Laten wij ons slechts herinneren, dat toen offi cieus aan de kranten last werd ge geven te schrijven; dat de crisis haar acuten aard had verloren, met de be doeling, dat de onverwachte ramp de bevolking zou overvallen, die opge wonden, geneigd en gezind was om zich te onderwerpen aan de bevelen der autoriteiten. Het was daarom, dat Hellmann er verstomd van was, niet weteode, of het bericht juist was of niet; en het was daarom, dat hij mij des Woensdags opnieuw vroeg, of mijn mededeeling juist was. Ik ant woordde eenvoudig: »Het is beslist Indien het anders was geweest, zou ik het bericht niet hebben bekend gemaakt." Nu het geheugen van de redactie van de sVolkstimme" is teruggekeerd, wil ik aannemen, dat de hoofdredacteur, van wien ik een geregelde corres pondent was, weet, van wien ik mijn informaties bad. Hij weet ook, dat hij, van wien ik dat bericht had, de man was, die wegens zijn positie, hel eerst het besluit tot De Duitsche mobilisatie moest welen. Die man kan niet ver keerd of valsch zijn ingelicht. Waaruit duidelijk en klaar blijkt, dat de Russische mobilisatie niet de aanleiding kan geweest zijn van de Duitsche mobilisatie, want de Duitsche mobilisatie was reeds een week vóór de Russische een besliste zaak." De vaderlandsthe hulpdienst in werking. Men meldt ons uit BerlijnAan den oproep der militaire overheid tot vrij willige aanmelding voor den vader- landscben hulpdienst wordt door zeer velen gevolg gegeven. Volgens de tot heden bekend geworden resultaten der werving, zal dwaog voorloopig zeker niet, misschien io 't geheel niet, noodig zijn. Een groot aantal vrouwen heeft zich aangemeld, om werkzaam gesteld te worden iu militaire bureaux, magazijnen en lazeretten. Het militaire keukenpersoneel in de garnizoenen en etappen zal geheel en al vervangen worden door vrouwelijke krachten. Evenzeer bestaat het voornemen, zie kenverplegers in de lazeretten door vrouwelijk personeel af te lossen, ten einde alle beschikbare krachten voor den dienst aan het front te kunnen aanwenden. Op de militaire bureaux zullen uitsluitend oudere beambten werkzaam gesteld worden. Voor deo bewakingsdienst voor gevangenen en voor grensbewaking zullen oud-ge- dienden, die de wettelijke militaire ouderdomsgrens overschreden hebben, in aanmerking komen. Volgens de laatste beschikkingen zal verreweg het grootste deel der tot nog toe voor garnizoensdienst beschikbare man schappen voor den dienst naar het front worden gezondeD. De militaire overhedeD hebben de opdracht, bij de betaling der personeo, d;e zich voor burgerlijke hulpdiensten aanmelden, zooveel mogelijk rekening te houden met de behoeften der hulpkrachten, alsmede met de oogenblikkelijkeduurte- toestanden. Sympathiebetuiging uit Nederland aan preaident Wilson. De Nederl. Anti-Oorlog-Raad heeft bet volgende telegram aan president Wilson gezonden: «Heel Nederland dankt u voor uw poging tot bevordering van een duur- zamen vrede. De N.A.O.R. acht het een voorrecht ook zijoerzijds aan dit gevoelen uiting te geven. Wij zijn overtuigd, dat alle oorlog voerende volken smachten naar één vrede, die de zelfstandigheid der kleine staten verzekert en door een wereld verdrag, houdende de schepping eener volledige internationale rechtsorgani satie, den toekorastigen vrede een duurzaam karakter zal geven en de menschbeid van het militairisme zal bevrijden. Naar het antwoord dat de oorlog voerende regeeringen u zullen geven, zal de wereld beoordeelen of deze, door als oorlogsdoel verklaarde wen- schen inderdaad voor de betrokken regeeringen van overwegend belang zijn. Alle onzijdige volkeren begroeten uw stap met de grootste sympathie en steunen uw edel pogen in het be lang der geheele menschbeid." De Nederl. Groep van het Wereld- verbond van Kerken beeft het volgende telegram aan president Wilson ver zonden De Nederlandsche Groep van het Wereld verbond van Kerken zendt u zijn eerbiedige hulde. God zegene uw pogen tot het ver krijgen van een duurzamen vrede. De Nationale Vrouwenraad van Ne derland heeft bet volgende telegram aan president Wilson verzonden: »De Nationale Vrouwenraad van Nederland brengt u hulde voor uw bemiddeliogspogiDg en weuscbt dat deze den vrede brenge." De Vrijzinnig-Democratische Bond zond het volgend telegram aan presi dent Wilson »De vrijzinnig-Democratische Bond dankt u voor uw initiatief, dat tot een spoedigen rechtvaardigen en duur zamen vrede moge leideD." Broodkaarten. Naar wij vernemen, zal thans de invoering vao broodkaarten zeer spoe dig, denkelijk in de eerste helft van Januari, plaats hebben. De Minister, tevoren ingelicht door de vereeniging van werkgevers in het bakkersbedrijf, heeft advies gevraagd van de gemeente besturen. Het plan bestaat bet Duitsche systeem van broodkaarten te volgen. Er wordt 400 gram per dag en per persoon, wit-, bruin ofz.g. klein brood, doch geen beschuit, toegestaan. Blijkt, bij arbeiders, deze hoeveel heid te gering, dan kunnen «suppletie- kaarten" voor méér brood per dag worden toegestaan. leder lid van een gezin ontvangt een broodkaart, afgescheiden in bokjes. Daaruit knipt de bakkersknecht die 't brood bezorgt, zooveel hokjes als de verbruikte quantiteit aanduidt. In de broodbakkerij worden deze geknipte strookjes nagezieD, gecontroleerd en dan geplakt op gegomde kaarten, ter beschikking van den bakker gesteld. De kaarten kunnen strookjes lot een totaal vaD 30 pond brood bevatten. Met deze verzamelkaarten kan later de bakker worden gecontroleerd. Ook meelkaarten voor hen, die zelf brood bakken, zullen verkrijgbaar wezen. Of, en zoo ja, hoelang, de io het land aanwezige od op weg daarheen zijnde graanvoorraad voldoende zal zija om het Nederlandsche volk te voeden, is natuurlijk moeilijk te be palen. Onder de eerst te nemen maatrege len tot beperking vaD graanverbruik, behoort het slaiten der branderijen, betgeen weliswaar werkloosheid ten gevolge zou hebben, maar in 's lands belang noodwendig zou wezen. Jaarbeurs Utrecht. Naar wij vernemen worden er maat regelen getroffen ora aan de bezoekers van de Eerste Nederlandsche Jaarbeurs in de stad Utrecht de Beurs zelf zal een zakelijk karakter dragen ontspanning te bieden. Reeds is bekend, dat verschillende Restaurants tijdens den duur strijkjes zullen engageeren enz. In het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen zullen intieme kunst programma's worden uitgevoerd onder door MaItbe Cokbiad. 1) „Zilverbon." „Wat blijft." „Mijnheer I" zei de knecht, en hij keek hem op zeer bijzondere manier aan. „Ja, wat is er," vroeg hij, ietwat verschrikt opkijkend van z'n werk, want het briefje van vriend, die hem wel hoffelijk, maar toch met iets drin gends, haast-dringends in zijn toon restitutie vroeg, had hij in kleine snippertjes verscheurd, doodsbang dat iemand 't vinden zoudat een van de bedienden er de lucht van zou krijgen... Waarna hij getelefoneerd had, van vóór eind der maand de zaak te zullen regelen Maar de vriend had gemeld ir wel eens even bij hem te zullen aan- loopen Best mogelijk, dat Van Kempen er nu reeds Was ffMeneer," zeide oude Jaspers, op zeer-bijzonder toontje, f/er is een dame." ff Een dame?" zei meneer Donker, verbaasd opkijkend, en tegelijk kwam iD hem op de blij-vertoostende ge dachte, de heerlijk-verlossende, dat t misschien de douairière van de open- bewaargeving der waardevolle stuk jes" kon wezenmet wie hij onder handeld had, maar niet tot een resul taat gekomen. ff Een dame? O, zeker de oude mevrouw Van Soest?" ft Neen," zei Jaspers, ftze is hier nooit geweest." En de knecht wreef op eigenaardige wijze met den rug van zijn hand over z'n neuspunt. Even wachtte meneer Donker. ff Een bedelpartij," vroeg hij knorrig ontstemd dat Ihij teleurgesteld werd. Jaspers haalde z'n schouders en z'n wenkbronwen zeer hoog op. «Zij zegt, dat u haar zeer goed kent," zei Jaspers, een glimlachje met moeite bedwingend. Patroon werd tikje-boos. uLaat die dame binnenkomen," zei hij stug-bruusk. Een zacht kloppen aan kantoordeur. Daar stond zij vóór hem. Lucy, van vier jaar geleden. In stemmig-donker toilet, met bleeke wangen. De licht-gebogen neus schra ler dan vroeger. Maar de grijze, ener gieke oogen nog hetzelfde van toen. Lucy, die hem dat briefje had ge schreven, van haar naar Nizza ver trekken en dat 't maar beter was, elkaar voorloopig niet meer te ont moeten. Een paar dagen later had hij haar in een anto gezien, met den klei nen baron Van Melden. Toen ze hem zag loopen, wendde zij haastig het hoofd om. Hij was er weken-lang halfkrank zinnig over geweest. Lucy had hem duizenden gekost, veel meer dan hij kon missen. Zijn oude boezemvriend De Haan had hem gesmeekt, de relatie toch af te breen; hem trachten te verdui delijken, dat Donker bezig was zich in den afgrond te werken. Hij weigerde nog een cent voor te schieten. En 't was zelfs zóó ver gekomen, dat De Haan gedreigd had de com missarissen van de vennootschap, waar van Donker directeur was, te zullen waarschuwen. Toen het briefje van Lucy was gekomen, stormde Donker in wilde wanhoop bij De Haan binnen. Viel hij, snikkend als een kind, op een stoel, ff't Is uit!" kermde hij, naties is uitI" En hij wierp het hevig-geparfu- meerde epistel op de tafel. De Haan kwam met uitgestoken handen naar hem toe. ffKerel," zei hij, ffdat is je geluk. Dat is 't mooiste bericht, dat je mij sinds maanden gebracht hebt INou kan alles weer terecht komen!" Donker was in woede opgevlogen. Had ruwe, grove scheldwoorden ge schreeuwd; gezegd, dat De Haan een nil, een stommerik,een bruut was... Maar de ander lachte er om en was niet te beleedigeD. Hij besefte wat er in het gemoed van den bedrogen man omging. Bleef hem, dien avond ge zelschap houden. Dineerde met hem in een restaurant. Toen Donker wat wijn had gedronken, stroomden de tranen hem over de wangen. Vriend troostte hem op de rustig-gemoedelijke manier, die hem eigen was. Maar de wond genas zeer langzaam, want Donker hield echt van blonde Lucy. Ze was niet naar Nizza, en hij had zich zelf dusdanig vernederd, dat hij haar een smeekbriefje zond om 't weer goed te maken. Maar hij kreeg het epistel terng. Dat was vier jaar geleden, en in dien tijd was zijn energie in zaken doen verslapt, had hij klap op klap moeten verduren. De schijn wist-ie nog op te honden, maar De Haan kende de situatie; had hem al meer geholpen dan feitelijk verantwoord was En daar stond Lncy nu vóór hem. Met Bmartelijk glimlachje. Hem als vroeger biologeerend met den blik van haar staalgrijze oogen. «Lucy I" riep hij uit. En een dolle vreugde steeg in hem op. 't Was of de zoekende onrust, het leege, onvol dane, weemoedige-verlangende, dat hem al die jaren gemarteld had, als bij tooverslag plaats maakten voor blijd schap, voor zonnig, gelukkig-zijn. ft LucyJij hier?..." En hij vatte haar blanke, poezele rechterhand en drukte er als in toestand van weeldedroom een kus op. Over al wat gebeurd was; over 't hem bedriegen en vernederen werd niet gerept. Op zachten toon, haar arm op z'n arm latend rustennu en dan haar vochtige oogen afwisschend, ver telde Lucy. Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1916 | | pagina 1