NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utree it.
EENE MÉSAILLIANCE.
No. 52.
Zaterdag 20 Juli 1818.
47e jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
EERBIED VOOR DE OUDEREN.
DE OORLOG.
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per S maanden 1.
Franco per post door het geheele Kijk 1.15.
Afzonderlijke Nummers 5 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Vrpdag.
Tijdelijk slechts Zaterdags.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 77. Telephoonu. 49.
AUVERÏENTIËN:
Van 16 regels 0.90; iedere reg9l meer 15 Cent.
Qroote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Er zijn in de wijze, waarop de
jeugd zich nu en dan doet gelden,
iets aanmatigends. Nu er zooveel
meer gelegenheid is dan vroeger
om kennis op te doen, wordt maar
al te licht gedacht, dat zij, die niet
kers versch van de studie komen,
eigenlijk geen recht van meespre
ken hebben. Nieuwe wegen zijn
ontdekt, nieuwe terreinen ontgon
nen, nieuwe waarheden vastgesteld,
en die oudjes, die niet met hun
tijd mee zijn gegaan, zijn natuur
lijk uit den tijd; zij tellen niet meer
mee.
Eigenaardig is het, dat zoo'n
tijdperk van geringschatting niet
lang duurt. Een jonkman van twin
tigjaar, lazen wij ergens verkondigt
luide, dat zijn vader niets weet;
op dertigjarigen leeftijd komt hij
tot de erkenning, dat de „oude
heer" toch meer in zijn mars heeft
dan vermoed werd; is hij veertig
jaar geworden, dan luistert hij met
eerbied naar zijns vaders wijze
woorden. Is dat, omdat hijzelf den
ouderdom voelt naderen en vreest
door een jonger geslacht zelf over
vleugeld te worden, zoodat hij zich
instincmatig aansluit bij een lot
genoot, die alles reeds heeft door
gemaakt? Wij gelooven het niet,
er is een meer voor de hand lig
gende verklaring. De kennis, op
school en collegebanken verkregen,
draagt maar al te zeer de kenmer
ken van iets uitwendigs, als een
ornament, en dat verleidt tot pronk
zucht en pedanterie. Eerst bij verder
voortschrijden op de levensbaan
komt men tot de ervaring, dat we
ten alleen niet voldoende is en
op zichzelf weinig beteekent, als
men het niet omzet in doen; met
andere woorden, dat er ook is een
praktijk des levens, die wel geleid
wordt door de lessen der theorie,
doch er niet door is te vervangen.
Het eigenlijk leeren, het tot een
deel van eigen innerlijk bestaan
maken van hetgeen aanvankelijk
aan anderen is ontleend, begint
eerst met de eigen verantwoorde
lijkheid van den man en in dit
opzicht is de meest wetenschappe
lijke jongeling nog slechts een
novice, al bemerkt hij dit eerst,
wanneer hijzelf op de laagste school
banken des levens heeft plaats ge
nomen. En ach, eer wij in die
praktijk eenige vorderingen hebben
gemaakt, zooveel, dat wij gaan be
seffen, wat ons ontbreekt en we
dus de vroegere laatdunkendheid
laten varen, dan begint onze hoold-
tooi reeds besprenkeld te worden
met kerkhofbloempjes en als
hij niet, wat -ook weieens plaats
heeft, ons heelemaal begeeft.
Indien ouderen soms aanleiding
mochten vinden om te toornen
over de manier, waarop het jon
gere geslacht op den voorgrond
dringt, dat zij dan de wijsheid be
trachten en zeggen: Dat zal wel
overgaan. Eer wij vijf jaar verder
zijn, zullen ze wel ingebonden heb
ben Het bier, dat in verschen toe
stand het meest schuimt is het
slechtste niet.
Er is iets, dat nog meer veront
rust, en dat is het gebrek aan eer
bied voor de ouderen dat een enkel
maal den vorm aanneemt van
brutaliteit. Het doet denken aan
de elleboogstooten van ruwe gasten,
die vooraan willen staan en, om
hun doel te bereiken, niets ontzien.
Uit den weg gaan is niet altijd
het verstandigste, immers daar
mee moedigt men die onhebbe
lijkheid aan; doch wat is er anders
tegente doen. als materieel verzet
ongewenschte botsingen zou doen
ontstaan?
Ja, eerbied afdwingen kan nie
mand; in geen wet kan bepaald
worden, dat men den ouderdom
behoort te ontzien, dat is meer
een kwestie van zedelijkheid. Maar
wie op eerbied aanspraak maakt,
moet beginnen met eerbiedwaar
dig te zijn. In de tweede plaats
moet men trachten de jongeren tot
zich te trekken, niet door hen
door hooghartigheid van zich te ver
vreemden. Ten derde, als deze
louter moreele middelen op de ruw-
sten geen vat hebben, late men hen
links liggen, totdat zij in hun
onbesuisde vaart tegen iets aan-
loopen, dat hen tot staan brengt,
Want vroeger of later moet dit
wel gebeuren.
Het zal menigeen in Duitschland,
die steeds gelezen heeft van het uit
geputte Franscbe leger en van den
Amerikaanschen bluf, rauw op het dak
gevallen zijn, toen het hoofdkwaï tier
gisteravond meedeelde, dat de vijand
met sterke strijdkrachten en pantser
wagens tusschen Aisne en Marne een
tegenoffensief bad ingezet, waarbij de
Duitschers seenig terreint hadden
moeten prijsgeven, ook al voegde het
stafbericht er als troost bij, dat de
gereedstaande Duitscbe reserves zich
in den strijd hadden gemengd.
Foch blijkt dus bij het pareeren
van den Duitschen aanval ter weers
zijden van Reims al zijn krachten niet
verbruikt te hebben en op schitterende
wijze heeft het onder hem staande
Fransche leger, gesteund door Ameri-
kaansche divisies, doen zien. dat het
van zijn oflensieve kracht niets heeft
ingeboet.
L)e aanval begon Donderdagmorgen
om half vijf zonder voorafgaande
artillerie-voorbereiding, die de Duit
schers had kunnen waarschuwen.
Blijkbaar brandden de Fransche; ka
nonnen op hetzelfde tjjdstip, los, dat
de infanterie in bet geweer kwam.
De Duitsche artillerie antwoordde
maar zwakjes.
Het aanvalsfront strekt zich uit
vau de Aisne, tegenover Fontenoy,
westelijk van Soissons tot aan Belleau,
ten N.W. van Chateau Thierry, een
front van bijna 56 K.M dat onge
veer liep over de plaatsen Amblény,
Longpont, Troesnes en Bouresches.
In het noorden werd de grootste
vooruitgang gemaakt. De Franschen
bereikten de hoogvlakte ten Z.W.
van Soissons en drongen door tol bij
het riviertje de Crise, dat zuidelijk
van Soissons in de Aisne valt, Soissons
zijn zij weer tot op 11/2 K.M. ge
naderd. Hun vooruitgang zal bier
een kilometer of 12 bedragen. Reuters
correspondent spreekt van 4000 ge
vangenen en 30 vermeesterde kanon
nen op dit frontgedeelte.
Zuidelijk aan de Franschen aan
sluitend vochten de Amerikanen, die
Vierzy vermeesterden en nog 5 K.M.
daar voorbij drongen. Zij hadden
gistermiddag om 12 uur al 2500 ge
vangenen en 50 kanonnen geteld,
benevens veel materiaal.
Zuidelijk van dezen sector was de
tegenstand der Duitschers het sterkst.
Het terrein bestaat hier uit een reeks
van hoogten, die het Ourcq-dal be-
heerscben. De Duitschers werden hier
aanvankelijk wel teruggedrougen, doch
zetten dadelijk tegenaanvallen in, die
Donderdagavond bij het afzenden van
het Fransche stafbericht nog aan den
gang waren.
Ten zuiden van de Ourcq drongen
de Franschen over de linie Marizy-
St. Geneviève-Hautevesnes-Belleau
naar het oosten. Zij bereikten den
rand van Chouy, Neuilly, St. Front
en Belleau en vorderden dus een kilo
meter of vijf.
De buit der geallieerden is aanzienlijk
zeggen alle berichten. Volgens de »Gau-
lois« bedraagt het aantal gevangenen
ver over de 10.000. Terwijl het front
in lengte ^niet zoo heel veel achterstaat
bij bet Duitsche^anvalsfront ter weers
zijden van Reims, hebben de geal
lieerden in zes uren tijds tweemaal
zooveel terreinwinst behaald als de
Duitschers in 3 dagen en meer dan
20 dorpen heroverd. Van belang is
vooral, dat zij nu de spoorwegverbin
dingen der Duitschers bedreigen in
den uitspringenden frouthoek Soissons-
Reims.
Het is piet onwaarschijnlijk, dat het
tegenoffeusief een einde gemaakt heeft
aan het Duitscbe offensief. En misschien
stuurt het ook nog andere plannen der
Duitschers in de war; men verwachtte
n.l. dat zij nog op een ander front
gedeelte zouden gaan aanvallen. Nu
zullen zij zich allereerst de Franschen
en Amerikanen tusschen Aisne en
Marne van het lijf moeten houden.
Wat bet oude slagveld betreft,
zuidelijk van de Marne schijnen de
Franschen eenig terrein aan de Duit
schers te hebben moeten afstaan,
zoodat zij verder van de Marne zijn
afgedrongen. Langs de Marne echter
drukken zij de Duitschers iets terug
uit de richting Epernay door Mont-
voisin en Chené la Reine te heroveren,
terwijl de Italianen ten Z.W. van
Reims Clairizet hernamen. In Cham
pagne hernamen, volgens Reuter, de
dappere troepen van Gouraud Prunay.
Havas beweert, dat Duitschland
prins Oscar van Pruisen tot koning
van Finland wil laten uitroepen.
Volgens admiraal Sims worden
er nu 250.000 man Amerikaansche
troepen per maand over den Oceaan
gebracht.
FEtJILLETOlT.
24)
De weduwe Saffier was zeer ver
wonderd, Saartje, en wel alleen te zien
verschijnen. In weinige wooiden werd
zij echter ingelicht. Zich niet sterk
genoeg gevoelende, om een met de
wet overeenstemmend advies te geven,
ging zij met Saartje naar hare rechts
geleerden raadgever. Zij hadden eene
lange conferentie met den advocaat,
waarbij bet besluit genomen werd, dat
Saartje, mits haar man zich daartoe
niet opponeerde, een tijdlang haar
intrek bij haar moeder zou nemen, om
later, als de door de wet bepaalde
termijn van twee jaar verstreken was,
getrouwd te zijn indien inmiddels
de weoschdaartoe was blij ven bestaan
tot scheiding van tafel en bed te kunnen
overgaan. De heer van Hermelo had
eigenlijk niets gedaan, wat zijne vrouw
als trouwbreuk zou kunnen doen gel
den; het was dus zaak, dat zij zich
niet in haar onrecht stelde. Uit dien
hoofde moest zij zorgen, vóór den
nacht, in degemeenschappelijke woning
terug te zijo.
Ofschoon tegen haar zin, voldeed zij
daaraan, en denzelfden avond kwam zij
weder thuis. Haar humeur was echter
geenszins van bet beste.
Filip maakte geen aanmerkingen dat
zij weggebleven was; het was alzoo
aan Saartje zelve, om van bet bezoek
aan baar moeder te spreken. Daar zij.
niettegenstaande zulks volgens deo
advocaat de Weduwe niet in de termen
der wet viel, haar man van ontrouw
beschuldigde,en hunne verhouding voor
Filip ondragelijk dreigde te worden,
kostte het haar geen moeite, zyne
toestemming te verkrijgen, om voors
hands haar intrek bij hare moeder te
Utrecht te nemen.
De weduwe Saffier, die niet minder
voor de belangen van bare dochter in
de bres sprong, dan wanneer het bare
eigen eer gold, was met haar raadsman
in ruggespraak getreden, om zekere
bepalingen ten gunste van Saartje vast
te stellen. Saartje was mevrouw van
Hermelo; als zoodanig leed bet geen
twijfel of baar man moest haar onder
houden verplichting, die niet verviel,
daar het met zijne toestemming was,
dat zij haar intrek bij haar moeder nam.
Wat er na de reis naar Londen en
die naar den Rijn van zijne spaar
penningen overgebleven was, bad Filip
in den eersten tijd van bun huwelijk
aan datgeen besteed, wat hij later in
de noodzakelijkheid gekomen was,
Saartje te weigeren. Hij had dus niets
dan zijn salaris Daar de huur der
woning door de afwezigheid van een
van beiden niet verminderde, en hij
zelf zich voeden en kleeden moest, was
de eisch van de Weduwe, die gelijk
stond met ongeveer de helft van zijne
inkomsten uit te keeren, ook zeer be
zwarend voor Filip. Toch legde hij zich
liever de grootste ontberingen op, dan
weder met Saartje samen te wonen,
indien zij althans in de stemming bleef,
waariD zij bem verlaten hadiets dat
hij voor zeer waarschijnlijk meende te
moeten houden.
De hoogmoed van zijn vader had
Filip een slechten dienst bewezen.
Indien de beer van Hermelo de mésail-
liance van zijn zoon niet had willen
geheim houdeu, dan waren er wellicht
velen van hun kring geweest,.die Filip
den rug hadden toegekeerd, maar nu
zijn samenwonen metSaartje boelaDger
boe meer bekend geraakte, waren er
zeker nog meer anderen die zijn
schijnbaar onzedelijk gedrag laakten.
Onder dezen behoorde bet hoofd van
hel handelsbuis, waarbij hij werkzaam
was. Deze, zijn kantoorbedienden uit
sluitend in die hoedanigheid beschou
wend, vermeende niet bevoegd te zijn
zich openlijk met bun particulier leveo
in te laten. Nochtans achtte hij het
raadzaam zich op de hoogte van bun
gedrag te houden, daar dit, onder
zekere omstandigheden, voor zijne be
langen nadeelig kon wezen.
Immers iemand die buiten kantoor
oneerlijk was kon bij voorkomende
gelegenheid ook hem te kort doen. Een
die zich aan den drank te buiten ging,
was ten opzichte van nauwkeurigheid
in zijn arbeid slecht te vertrouwen,
terwijl zij, die groote verteringen
maakten, op de eeoe of andere wijze
het evenwicht van hun budget zoekeD
moesten, dat allicht ten nadeele vau
het huis kon zijn. Nu wist hij zeer
goed, dat de heer, van Hermelo een
bemiddeld man was, maar het' was
niet denkbaar, dal een vader het geld
verstrekte, waarmede de zoon eene
minnares onderhield. Eene misplaat
ste discretie, gegrond op de bekende
stelling, dat lavieprivéedoitêtremurée,
verbood heqa, Filip ter verantwoording
te roepen. Hij zocht een voorwendsel
om hem van zijn kautoor te verwijderen,
en daar meu, zooals bet spreekwoord
luidt, altijd een stok kan vinden, als
men een hond wil slaan, werd die
stok ook gevonden.
Een zijner Engelsche vrienden, gaf
hij voor wenschte zijnen zoon op kan
toor te doen, en aangezien aan deze
geen andere bezigheid dan de corres
pondentie in zijne moedertaal te geven
was, zou er voor vau Hermelo niets
anders overblijven, dan die in andere
talen, en daar de firma hoofdzakelijk
met Engeland en Noord Amerika in
relatie stond, waren er, behalve in
't Engelsch maar weinig brieven te
schrijven. Het salaris in evenredigheid
moetende verdoelen, raadde hij Filip
aan, elders eerie voordeeliger betrek
king te 20eken.
Daai evenwel onder hetbeurspu-
bliqk de ware reden vah Filip's ontslag
