NIEUWS
Nieuws- en Advertentieblad
voor tfe Prtwiicii Utreebt.
PIANO'S
TEVSEBEIttEID.
J. A. VAN BARNEVELD
\o. 3.
Zaterdag 17 Januari 1920.
49e jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Plaatselijk Nieuws.
LOUIS KLEIN
VLEUGELS
ORGELS
M UZI
EK
UTREOHTSCHESTRAAT
H.H. WINKELIERS!
BORSTELWERK
POETSARTIKELEN ENZ.
FEUILLETON.
Als in den goeden onden tijd...
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 1.
Franco per post door het geheele Rijk 1.15.
Afzonderlijke Nummers 5 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Vrijdag.
Tijdelijk slechts Zaterdags.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 17. Telephoonn. 61).
ADVEB1 ENTIËN:
Van 16 regels f 0.90; iedere regel meer 15 Cent.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Onze tijd is een tijd van onaf
gebroken werkzaamheden. Wan
neer men vraagt naar hetgeen
onze dagen onderscheidt, dan denkt
men ook dadelijk aan de sehoone
spreuken «Arbeid adplt" en «Rust
roest". Een der meest besliste
kenmerken van toenemende be
schaving is het toenemende besef,
dat geen enkele nuttige werkzaam
heid den mensch ooit tot schande
verstrekt. Toch, hoevelen zijn er
nog, die een zekere leegte gevoe
len, terwijl het hun door eigen
schuld aan werk ontbreekt. Zij
hebben het ver gebracht in de
kunst van beuzelen, maar de adel
der menschelijke natuur laat zich
niet op den duur onderdrukken.
Soms gevoelen zij, hoe leegloopen
het zwaarste ambacht is, maar in
plaats van het werk aan te grijpen,
dat binnen hun bereik ligt, ziet
men ze ongelukkig en ontevreden
voor zichzelven. Zeker, het is niet
altijd gemakkelijk in eigen arbeids-
nood te voorzien, maar het is
mogelijk en het is plicht. Als men
onzen tijd den tijd der tegenstel
lingen noemt, ook op dit gebied
blijkt het waar. Daar zijn er, die
te weinig, daar zijn er ook, die
te veel van zichzelven vergen.
Door liefde voor hun taak, door
een toewijding, waarin zich meer
eerzucht mengt dan zij zichzelven
willen bekennen, streven zij naar
dingen, hun te hoog en te won
derlijk. Zij vragen van hun lichaam
meer dan dit volbrengen kan.
Al zoo leeft men niet langer van
zijn interest, maar tast zijn kapi
taal aan. De gevolgen blijven niet
uit. De afmatting volgt op de over
spanning. Men klaagt, dat de na
tuur een wreede schuldeischeresse
is, dat met woeker terugvordert
wat men bij haar borgde. Dit is
onjuist; de natuur is een ernstige
leidsvrouw, die ons vooraf en her
haaldelijk waarschuwt tegen het
dreigend gevaar. Wij allen, voor
wie het nog tijd is, wij moeten
luisteren naar haar vermaningen,
letten op haar wenschen, opdat,
we niet eenmaal, als het onher
roepelijk te laat blijkt, haar ten
onrechte beschuldigen. Daar zijn
deuren voor altijd gesloten; daar
zijn er. die oud werden voor hun
tijd, omdat zij niet bijtijds reke
ning hielden met hun krachten.
Maar ook binnen kleiner even
redigheden blijkt het telkens, hoe
noodig liet is, op zichzelven toe
te zien. De aangename, schijnbaar
geheel onschuldige prikkels van
den vorigen avond haren den vol
genen morgen akelige prikkelbaar
heid. Na elke overspanning open
baren zich de wrange vruchten.
We zijn gedrukt, we worden een
plaag voor onszei ven en voor
anderen.
Indien iels onzen tijd kenmerkt,
dan is het de meerdere zucht naar
genot en de daaruit voortvloeiende
ontevredenheid. Niets is gemak
kelijker dan tegenover dit kwaad
als boetprediker op te treden, niets
is onnoozeler tevens. Ja, de aller
laatste overblijfselen van de mid-i
deleeuwen zijn verdwenen en alom
is het besef van menschen waarde
ontwaakt. Maar zou men denken,
dat deze diep ingrijpende omwen
teling kon plaats hebben, zonder
dat haar donkere schaduwzijde
zich alom deed gevoelen Is het
niet onvermijdelijk, dat daarbij
banden worden losgemaakt, die
somtijds heilzaam werkten? De
gemakkelijke réisgelegenheden
oefenen haar bekoring op de be
schaafden, maar zouden zij alle
bekoring missen voor den minder
ontwikkelde? En toch, wij weten,
dat er menschen zijn, die onge
lukkig worden, zoodra hun zucht
naar genot toeneemt en dat er
maar één schrede is tusschen roe
keloosheid met het geld en licht
zinnigheid. Op ons rust de ver
plichting hun te doen beseffen,
dat de weg van eenvoud en zelf-
beheersching de weg is van tevre
denheid en waarachtig geluk.
Tracht niet naar de hooge din
gen, maar voegt u tot de nederige,
zegt een oud, doch allerminst, ver
ouderd woord. Laten de kinderen
vooral vroeg leeren, dat tucht te
oefenen over zichzelven de voor
waarde is tot tevredenheid en dat
het wezenlijk fatsoen bestaat in
degelijkheid en in niet verder te
springen dan onze stok lang is.
In den diepsten grond is alle on
tevredenheid hoogmoed van het
hart.
Op Woensdag 7 Januaii j.l. ver
gaderde de Vrijwillige Landstorm in
hotel «de Zwaari® op welke vergadering
de oïïicteele oprichting van de schier-
vereeniging S(teun) W(ettig) G(ezag)
plaats had, wi-lke oprichting sinds
eenigen tijd in voorbereiding was. De
vereeniging is een onderafdeejing van
het Landstormkorps N.H.W. Comp.
Amersfoort. Voorzitter is: de Heer
W. C. A. Kroes, 2e Luitenant eri
secretaris Joh. P. Gemen, Sergeant-
Fourier. Het ledental bedraagt momen
teel 70. Contributie is nihil. Om
lid te wezen moet men buitengewoon
of gewoon vrijwilliger bij den Land
storm wezen. Die zich alsnog willen
aansluiten kunnen zich opgeven bij
laatstgenoemde heer op het Compag
niebureau Ambemscheweg 34a.
L.
Het feestconcert door Anrers-
foort's Mannenkoor j.l. Woensdag in
de keurig met planten versierde zaal
van «Amicitia" gegeven ter gelegen
heid van zijn 12'/, -jarig bestaan is
één groot succes geweest. Na eene
feestrede door den voorzitte' de heer
Koerselman, waarin deze in korte
woorden de geschiedenis der ver-
eeniging schetste en buide bracht aan
den tegenwoordigen directeur den
heer Hazendonk, overhandigde de heer
Hage, voorzitter van bet Ned. Zan
gersverbond namens dat verbond een
lauwerkrans aan de feestvierende
vereenigirig.
Het met zorg samengestelde pro
gramma liep vlot van stapel. Als
hoofdschotel werd de «Frithjofsage"
van Max Bruch gegeven voor koor en
soli. Als solisten traden op mevrouw
Van llaselenCouwenberg en de heer
Anton Lampe uit Amsterdam, terwijl
begeleid we:d door een stiijkjeen door
mevrouw van Doorneveld—Tjitzinger.
In eene j 1. Dinsdagavond in sde
Keizerskroon® gehouden vergadering
van militairen beneden de rang van
onderofficier der bereden wapens, in
welke de beer Albrecht uit Utrecht,
als spreker optrad, is besloten tot het
stichten eener afdeeling van den Alge-
tneenen Bond voor Militairen. De ver
gadering, waarbij de commandant der
militaire politie tegenwoordig was,
bad een uiterst kalm verloop.
De kapitalistische communiste
Heniiette Roland Holst heeft Dinsdag
avond in »de Arend" gesproken voor
de plaatselijke afdeeling der Commu
nistische partij en de kameraden op
gewekt het Russische voorbeeld te
volgen en mede te werken aan »de
ontwrichting der maatschappij, de
maatschappelijke orde omver te wer
pen, om daarna
Ja wist het proletariaat zelf maar wat
dan.
De heer G. J. van Vleuten,
adjui.ct-commies ter secretarie alhier,
benoemd tot commies ter secretarie
te Capelle a. d IJssel, ontving tevens
eene benoeming in gelijke betrekking
te Soest, en heeft laatstgenoemde be
trekking aangenomen.
De heeren Goetknegt en Van de
Weerd hebben een vrachtauiodiensl
van hier op Amsterdam en tusscben-
gelegen plaatsen vice-versa opgericht.
Voor bijzonderheden verwijzen wij
naar achterstaande advertentie.
Het beste adres voor alle soorten prima
IS EN BLIJFT
KAMPSTRAAT 6 TELEF. 193
De Oudheidkundige veteeniging
»Flehite« alhier zal op Donderdag 27
Januaii a.s., ten 3'/, ure in het Ge
meentehuis hare jaarlijksche alge
mene vergadeiing houden ter be
handeling der navolgende agenda:
1. Rekening en Verantwoording 1919.
2. Jaarverslag over 1919. 3. Verkiezing
ii.
«Je moet je niet ongerust maken,
Praddles.«
«Praat er maar niet over.®
«O, Pi addles, ik beb je zoo lief. Je
bent zoo goed.®
Hij greep haar hand en drukte die
tegen zijn wang.
Blijf dat altijd zóó vinden,® fluis
terde hij heesch, «altijd.®
Liefde en vereering moeten, zooals
alle dingen in deze wereld ergens
vandaan komen. Iemand moet de
goederen leveren en eeD ander de
rekening betalen. Viola leverde de
goederen en Norbert betaalde de reke
ning, hoewel hij dat toen nog niet wist.
De overlevering zegt, dat de ware
band tusschen man en vrouw het kind
is, al vinden volstrekt niet allen dat,
omdat ze samen getrouwd zijn, vóórdat
die band er was, die hen kwam scheiden.
Het is alleen maar de vraag hoeveel
liefde er te geven was en of de ziel
genoeg daarvan beeft om er mee rond
te komen.
Viola ontnam aan Noibert, wat ze
aan kleinen Richard moest geven en
omdat het zoo'n lekkere jongen was,
merkte ze niet eens, dat ze 't deed.
Norbert voelde het verschil, al kon hij
het niet onder woorden brengen. Want
had Viola vroeger met zijn haar ge
speeld en hem achter zijn ooren gekust
en op 't punlje van zijn neus, nu vroeg
ze hem raad in zake de ventilatie en
de opvoeding van kinderen. Ze gaf
hem nog wol eens een kus, een paar
maal per dag, maar «Dickie® kreeg nu
al die dwaze liefkoozingen, al de lieve
nonsenswoordjes, waarom hij vroeger
eiken avond dien eerderen trein had
gepakt, zoodat Norbert's overpeinzin
gen niet van de gelukkigste waren. Hij
wist niet hoe hij 't moest aanleggen,
dat lieve van vroeger terug te krijgen.
Een man kan toch niet aan zijn vrouw
gaan vragen bem weer bij dat malle
lievelingsnaampje te noemen of er haar
aan te herinneren, dat het zes maanden
geleden is, sinds zij zijn baar in een
mal kuifje had gedraaid!
En dus zweeg hij en droeg zijn leed
zwijgend en aangezien eeD mensch niet
tegelijkertijd kan zitten tobben en hard
loopeu nam hij den trein van 6.3Ü
's avonds in plaats van 5.45.
Na twee jaren kreeg Viola een
dochtertje en Norbert ontving in plaats
van de 100 pCt. van de liefde van zijn
vrouw uit de eerste jaien van hun
samenzijn, nu nog maar 25 pCt.
Wat overbleef was dat, wat een
vrouw die haar plicht vervult, geeft:
hij kreeg-op tijd zijn maaltijden en zijn
kieeren waren altijd in orde. Het was
in een woord een normale huishouding,
wat men zoo noemt: een gelukkige
familie. En alle familieleden noemden
Viola een ideale vtouw voor Norbert.
Zij waren nu twintig jaar getrouwd
en over de tafel heen naar zijn vrouw
kijkend, viel het Norbert op, hoe jong
en frisch zij er nog uitzag. Hij dacht
aan vroeger die dag nu twintig jaar
geleden De stem van zijn dochter
bracht hem terug tot het heden.
«Waar zal ik morgen zijn zei ze
droonnerig.
«Een heel eind verder,® antwoordde
haar moeder.
»Et moi aussi,« zei »Dickie«, de
zoon, die in zijn khaki-uniform er
kranig uitzag. «Als het niet voor Phil's
trouwen was geweest, had ik nooit
verlof gekregen dan zat ik nu nog in
Frankrijk. Ik begin iets voor een
huwelijk te voelen, dal komt van het
soldaat-zijn Zeg eens, ouwe heer, kunt
u me niet eens een lief vrouwtje be
zorgen Ik heb zóóveel liefde in mijn
hart waar ik geen weg mee weet.®
«Haast je maar niet, m'n jongen.
Gauw genoeg zal er iemand komen
die het van je wegneemt, en dan is
't weg, is 't niet
Z'n vrouw keek verwonderd naar
hem.
«Zult u me missen, moedertje?®
vroegPbil. »U bent een lief oud
moedertje, is het niet, vader
«Ja zeker.
»Nou, zeg het dan ook eens.®
«Ze is een lief, oud moedertje,
herhaalde hij gehoorzaam.
Zij zaten lang bijeen dien avond, lot
diep in den nacht. Als een dochter den
volgonden dag de bruid zal zijn en eeti
zoon naar het front vertrekt, zijn er
zooveel dingen te bepraten. Eindelijk
waren de beide kinderen naar bed en
Viola en Norbert gingen naar hun
kamer. Boven aan -de trap bleef hij
staan en zei
sik ga nog even een beetje rooken,
beneden.®
«Ja? Goed I®
Ze aarzelde even. Hij keek op.
Als je moe bent, doe ik 't niet. Ik
zou je niet graag storen.®
«Neen, dat was het niet.®
«Wat dan?«
«Ik dacht over wat je aan tafel
tegen Dick zeiEu dan is 't weg, is
't niel? Herinner je het je nog?®
«Ja, zoo iets zei ik
«Wat bedoelde je daarmee ?a
«O, niets bijzonders.«
»01j. Dag; ga nu maar rooken.
Goeien nacht.®
«Rust wel.«
Hij kuste haar.
»Je arme das, die zit beelemaal
scheef.«
Haar handen strikte de das goed;
toen glimlachte zij en ging haar
kamer in.
Beneden vergat Norbert heelemaal
om z'n sigarette aan te steken Hij
zat voor 't vuur, peinzend, in ge
dachten z'n das recht trekkend en
denk"nd aan de kinderen, die morgen
niet meer onder zijn dak zouden
slapen.
(Wordt vervolgd).