NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
Hetgeen nabij is.
DE REDDER.
l\O. 24
Zaterdag 5 Juni 1920.
49e jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Amersfoortsche Courant.
ABONNEHENT8PHIJ8:
Per 3 maanden 1.
Franco per post door het geheele Rijk 1.15.
Afzonderlijke Nummers 5 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Vrijdag.
Tijdelijk slechts Zaterdags.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 77. Telephoonn. 09.
AO V ERTENTIËN:
Van 16 regels 0.90; iedere regel meer 15 Cent.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Het ware te wenschen, dat alle
menschen, die naar geluk begeeren,
het eerst wat meer zochten in hun
nabijheid.
Het zou een overspannen eisch
zijn, dat men zich behoort los te
maken van het oordeel zijner
medemenschen. Hoe wij staan in
betrekking tot elkander en het
zou ons geheel onverschillig zijn,
of onze medemenschen ons gunstig
beoordeelen Wij hebben eerbied
voor sommiger gave van onder
scheiding en hun oordeel zou ons
niets raken Is dan het afkeurend
vonnis van sommigen ons niet een
waarschuwing Is dan hun goed
keuring ons niet een steun of een
oorzaak van beschaming wellicht?
Maar hiermee wordt dan ook de
eerzucht binnen haar perken terug
gebracht. Leeft zoo, ouders, dat
gij uw kinderen een onbevlekten
naam achterlaatdat men het uw
zoon eenmaal tot zijn versterking
moge toeroepen bedenkt wie uw
ouders zijn geweestDat uw kind
zich in de ernstigste oogenblikken
zal afvragen wat zouden mijn
ouders mij hebben aangeraden
Hoe handel ik in hun geest? Wees
in uw omgang met anderen zoo
eerlijk, zoo trouw, dat als de
laster komt en kwaad gerucht
verbreiden wil, uw vrienden, uw
bekenden, uw medeburgers als uit
één mond getuigen het is onmo
gelijk Het kan niet zijn Wij
kennen er hem of haar te goed
voor.
Is de eerzucht bij allen een
bestanddeel van hun geestelijk
leven Niemand zou het durven
beslissen. Toch, de mensch moet
in alle dingen meer zijn dan schij
nen. Ver ligt dan de roem wellicht,
onbereikbaar is de lauwerkrans
misschien, maar de toepassing van
dit beginsel ligt zeer nabij. Die
hoogste eerzucht, de innigste oot
moed tevens, brengt haar dage-
lijkschen zegen met zich.
Grijpt het geluk, dat nabij u
ligt, zoo zou men ook willen zeggen
tot hen, die smachten naar wat
minder woeling en zorgen. Wij
verstaan de klacht, dat het leven
zoo onrustig is. Als de zomer
avond daalt en de zon met baai-
laatste stralen de aarde vaarwel
zegt, als de schepping zwijgt, als
het is of men de stilte hoort en
alles vrede ademt, dan geniet de
landbouwer de avondkoelte na den
drukkenden dag, hij geniet zijn
rust na den arbeid, die hem mor
gen weer wacht. Maar van de
aarde mag hij niet vragen, wat
zij hem niet geven kan, geen on
afgebroken rust, doch slechts tijden
van verpoozing tusschen den arbeid
door.
Zeker, wij zouden elkander een
leven gunnen zonder zorgen, wij
zouden het allen gunnen, dat zij
onbezorgd hun dagelijksch brood
konden eten. Maar is dat niet
dwalen, is dat niet een rust zoeken,
die nooit der menschen deel kan
zijn Hoe Wij zouden vergeten,
dat de avond vooral daarom zoo
liefelijk is, omdat de hitte van
den dag hem vooraf ging, dat het
gevoel van geluk nooit zoo sterk
is als wanneer wij vrees en zorgen
hebben gekend Wij zouden rust
willen zonder strijd, verpoozing
zonder arbeid Zoeken wij het
niet in de verteStrekken wij ons
niet naar het onmogelijke uit! Er
is een vrede des gemoeds, die wij
kunnen bereiken, er is te midden
der zorgen, een heilige onbezorgd
heid, die de uitkomst durft over
laten aan Hem, die alles regeert.
Er is, waar de stormen de opper
vlakte bewegen, een diepte des
gemoeds, waar de stormen hun
invloed niet doen gevoelen een
vrede des harten, die in staat stelt
tot wacltten en werken. Dien
zegen moeten wij grijpen.
Maar wij willen nog meer, wij
stellen aan het leven den eisch,
dat ons het genoegen, de uitspan
ning niet worde ontzegd. Hij mis
kent de menschelijke natuur, hij
doet oud en jong onrecht aan, die
dit recht wil verkorten. Maar eer
iemand zich beklaagt, dat alle
genot hem is ontzegd, dat zijn
gebonden leven of zijn gering in
komen hem verhindert levensge
not te smaken, bedenke hij zich
nog eens goed Het is zulk een
waarheid, dat wie de opgewektheid
van geest, den levenslust in zich
draagt, zich overal een kleine
wereld van genoegen schept. En
de ervaring leert het onbetwistbaar
dat menschen, voor wie de wereld
openstaat, zich vervelen, omdat
het hun ontbreekt aan een dank
baar hart. Men hoort hen bij de
schoonste natuurtooneelen aan
merkingen maken men ziet hen
bij de edelste ontspanning geeuwen,
omdat de prikkel is verstompt.
Daarentegen, poëzie schuilt overal
't is de vraag maar wie haar al,
wie ze niet kan vinden.
Het geluk is niet ver, niet buiten
den kring der onzen allereerst
Indien wij menige ontspanning
moeten missen, die anderen ge
nieten, hoeveel kunnen wij ont
beren, als wij de warmte onzer
liefde, het licht onzer opgewekt
heid in ons huis laten schijnen
en het elkander zoo aangenaam
mogelijk maken. Ja, zochten wij
maar het geluk in onze nabijheid
NederlandBelgië.
Het Belgisch blad Etoile Belge«
wensebt een duidelijke uiteenzetting
van Nederland omtrent de kwestie
over de Wielingen.
Het blad wijdt uit, over bet geschil
zelf, en heeft 't dan verder over de
aanspraken van een land betredende
de kust. Dit strekt zich uit 3 mijlen
van die kust en is van groot belang
voor de vischvangst Nu wijst bet
tractaat van '1839 dit reeds uit en
was men tot overeenkomst gekomen
Hoe eer hoe beter is 't voor beide
landen gewenscht dat deze kwestie
worde opgelost.
Thans ontaardt het in- een politiek
gekonkel.
Hoe langer hoe fraaier.
Een ander Belgisch blad «Nation
Belge« publiceert thans een sterk stuk.
En nog wel afkomstig van een staf
officier, van wien men moet veronder
stellen bij toch wel beter op de hoogte
zou zijn.
Er moeten op 't einde van Oct.
1918 Belgische detachementen aan de
grens aangevallen zijn geworden door
Duitsche troepen, welke zich vrij be
wogen in Zeeuwsch Vlaanderen, dus
op neutraal gebied. Hoe 't mogelijk
is een dergelijke leugencampagne te
-voeren is ons ten eeneninale onhe-
grijp dijk.
Zondagsdienst bij de Posterijen,
Telegrafie en Telefoon.
De heer Teenstra beeft over deze
takken van dienst eeuige vragen tot
den Minister gericht.
De Minister antwoordde, dat er een
onderzoek wordt ingesteld om deze
dienst zooveel mogelijk te verlichten.
Binnenkort zal de uitslag van dit
onderzoek der Kamer worden mede
gedeeld.
Smokkelen und kein Ende.
Nu begint men zoowaar maikeii te
smokkelen, daar de valuta in Duilsch-
land stijgt. Te Ellen trachtte een
Duitscher een pakje over de grens te
schoppen, waarin zich 45000 mark
oevond. Een Nederlander zon dit in
ontvangst nemen. Nota bene deed hij
dit bij de douane-cenuale. Gansch
niet gochem. De Duitscher werd na
tuurlijk eingesperrt.
Japansch oorlogsschip op tegen
bezoek.
«Eastern Serviced meldt d.d. -5
Mei uit Tokio: Het Japansche oorlogs
schip «Kusaga» gaat de eeuwfeesten
der Amerikaansche marine bijwonen
en zal op de terugreis een tegenbezoek
aan Nederland brengen ter beant
woording van het bezoek der Neder-
landscbe oorlogsschepen aan Japari.
Zuiderzeewerken.
Gisteren werd in het gebouw der
Zuiderzeeweiken, te 's Gravonhage,
aanbesteed: bet maken van werken
tot beteugeling yan het Amsteldiep
tusschen den vasten wal van Noord-
Holland en Wieringen, met eentge
bijkomende wet ken. De raming was
f700 090. Laagste inschrijvers waren
de N. V. I. v. d. Velde en Co's.
Aarinemers-Mpij., te Amsterdam, voor
f668 000.
Onze Nederlandsche taal.
Gelezen in een amendement van
den beer Gerhardt op 't ontworp-
Lager Onderwijswet«Onaangezien
het aantal ingezetenen in de betrokken
gemeente.» Bedoeld zal wel zijn
«Onafhankelijk» van het aantal inge
zetenen
Een andere taaiketterij vond de
«Bred. Ct.« in bet antwoord, dat
minister De Graaff een dezer dagen
het Kamerlid den heer Otio op een
schriftelijke vraag gaf. «Met terug
zicht» op een vorig schrijven deelde
de minister hem een en ander mede.
1 Dus ben je vast besloten, Ni
kolai
Meteen uitdrukking van de grootste
belangstelling keek de vrager in het
bleeke gelaat van degene, die voor
hem zat en zenuwachtig over zijn
zwarten baard streek.
Mijn besluit is genomen, beste
vriend.
Het antwoord kwam na een korte
pauze. Men gevoelde, dat er een
zware inwendige strijd aan vooraf
was gegaan.
En een uitlegging voor je vol
maakt onbegrijpelijke handelwijze wil
je mij niet geven
De ritmeester Von Kulars stond
op en liep de kamer op en neer.
Neen, zei hij eindelijk norsch.
Er is verder geen uitlegging noodig.
Alexander ga heen en ding naar de
hand van Vera Michailowna. Je bemint
het meisje, dat ook ik meer
dan alle andere vrouwelijke wezens
vereer. Maak Vera gelukkig. Zij ver
dient het!
Hij had de laatste woorden met
groote inspanning en zeer gejaagd
gesproken. Thans klemde hij zijn lip
pen vast op elkaar. Het scheen, alsof
zijn fiere gestalte plotseling ineen
kromp.
Besluiteloos was de andere officier
blijven zitten.
Als ik maar wist, zoo gaf hij
eindelijk uiting aan zijn gedachten,
wat je tot dezen stap drijftVoor
den oorlog was je mijn gevaarlijkste
mededinger. Je deedt je uiterste best
om mij uit den zadel te lichten. En
Vera Michailowna gaf in 't oog loo
pend de voorkeur aan jou vroolijk
wezen, aan je verblindende geestig
heid wij allen verwachtten toen bin
nenkort je verloving.
En toen kwam de oorlog, beste
kameraad, de roemlooze, schandelijke
tijd voor ons vaderland. Wij meldden
ons aan en trokken naar het verre
Oosten om daar een hopeloozen strijd
te voeren tegen koude, honger en
een vijand, die sterker was dan wij.
Vera Michailowna echter trok met de
haren naar Parijs en Cannes.
Wou je haar daarvan een ver
wijt maken
Alexander Sergjewitsch Trebutkin
keek op.
Neen
Welnu dan Mensch, als ik toch
maar eens wijs uit je kon worden!
Trebutkin sprong op, zoodat zijn
sporen rinkelden. Je waart steeds
de bevoorrechte. Vera zag alleen jou.
Andrei en ik werden als bijloopers
in den loop meegenomen. Andrei is
dood. Jij kwaamt met roem en orde-
teekenen uit den oorlog terug. Een
schitterende carrière ligt voor je. Je
bent rijk Voor den drommel, wat
geeft je dan toch aanleiding om terug
te treden
Ik ben niet meer dezelfde, die
ik was zei Kulars op doffen toon.
Dat zien we allen. De andere
officier lachte even. Je stelt je aan
als een sentimenteele vrouw. Wij
hebben toch ook hetzelfde gezien
en beleefd. Maar sapperloot, wij zijn
mannen soldaten. Thans is het
vrede en de ellende is voorbij.
Hij sloeg den ander gade, die nu
voor 't venster stond en somber naar
buiten keek. Ik zou wel eens willen
weten of jij dan nu juist zoo iets
bijzonders had beleefd.
Niets, mompelde de officier bij
't venster.
Voor den drommel, dat weet ik
immers wel, daar wij bij hetzelfde
regiment stondenstoof Trebutkin
op en hij was vuurrood in 't gezicht.
En daarom kan ik dien ongelukkigen
argwaan maar niet kwijtraken. Neen
neen spreek mij niet tegen,
Nikolai, ik voel het hier.
Hij sloeg met de hand op die plek
van zijn uniform, waarachter zijn
hart onstuimig klopte. Je weet iets
van Vera, iets ergs, dat je weerhoudt
om met haar te trouwen. En je bent
te discreet, om
Met een paar stappen was Kulars
bij hem en pakte hem bij den arm
Zwijg. Alexander om 's hemelswil,
zwijg! Ben je gek? Kijk me aan!
Op bevelenden toon. sprak hij deze
woorden. Op mijn woord van eer
verzeker ik je, dat je op een verkeerd
spoor bent. Vera is het edelste en
bekoorlijkste meisje der wereld
En toch?
Tochherhaalde hij haastig.
De schuld is aan mijn kant. Ik kan
Vera niet huwen. Genoeg daarvan I
Ga heen, ding naar haar bezit en
maak het meisje zoo gelukkig als
Nikolai
Ga heen, Alexander, drong de
ritmeester bij hem aan. Ik moet mijn
rapport voor den overste klaar maken
Ga heen I
Hij schoof zijn kameraad letterlijk
het vertrek uit en schelde zijn op
passer, die hem bij het kleeden zou
helpen. Daarna ging hij met loome
schreden weer in de kamer, liet zich
vermoeid op de canapé vallen en
staarde met een verwrongen gezicht
voor zich uit.
Acht dagen later ging Trebutkin
na het diner in de club naar Kulars.
Zijn knap gezicht was bleek. Afge
wezen was het eenige, wat hij zei.
Vera Michailowna? vroeg de
ritmeester, wien de adem bijna stil
stond.
Heeft mij door haar vader laten
schrijven, dat ze mij dankbaar was
voor het vereerend aanzoek, maar
voorloopig nog niet tot een huwelijk -
kon besluiten.
Je zult het als een man dragen.
Word. vervolgt.,!