19 februari 1929
24.
van dergelijke woningen douwde, zouden ze dadelijk verhuurd zijn,
maar de gemeente zou dan met een strop zitten. Daarom is het wen-
schelijk ook enkele mindere woningen te bouwen voor menschen, die
niet kunnen betalen, hetgeen een opvoedkundige maatregel is.
Wethouder hoenders zegt dat het de bedoeling is een soort
strafkolonie te bouwen. De menschen die niet willen betalen, worden
daarin gezet. Spreker zegt dat niet uit het oog verloren moet worden
dat indien de woningen bij den Dolder geplaatst worden, een begaan
baar pad gemaakt moet worden, waarvan de kosten f 500.- zullen be
dragen.
De Voorzitter moet er zich tegen verzetten om de woningen aan
een uithoek der gemeente te plaatsen. Men moet ze niet daar zetten,
waar de menschen uitgesloten worden van de MaatschappijWil men
een soort strafkolonie, dan is het wel gewenscht de woningen klein
en minder geriefelijk te maken, maar ze moeten to:ch zoodanig ge
plaatst worden, dat de menschen toch beschouwd worden als leden
der MaatschappijDe bedoeling is om de houten noodwoningen op te
ruimen, en de menschen moeten toch een onderdak hebben. Er wordt
hier over deae menschen gesproken als het uitschot der Maatschap
pij waar Spreker het niet mee eens kan zijn. Dikwijls is hier in
de vergaderingen gezegd dat men de menschen moet opheffen, maar het
hier gesprokene is geen opheffen. Het komt Spreker dan ook niet
gewenscht voor de woningen aan de grens der gemeente te zetten. Y/aar-
men de woonwagenbewoners aan den hoofdweg wil plaatsen, dient men
deze menschen niet te plaatsen buiten het bewoonde gedeelte aan een
uithoek der gemeente.
De heer Busch zegt dat, wanneer er werkelijk woningen gebouwd
werden voor menschen die betaalden, hij niet accoord zou kunnen
gaan met het voorstel. Hier wordt echter een indruk gevestigd dat
het armlastigen zijn, die willens en wetens niet betalen. Het zijn
uit huis geborenen om te parasiteeren. Zijdie parasiteeren uit
gemakzucht, dient men de minst mogelijke comfort te geven. Deze
menschen heft men niet op door ze alle comfort te geven. Spreker
keurt het af dat er menschen zijn die om kleeren bedelen, en deze,
na enkele dagen gedragen te hebben, weer verlcoopen aan een vodden
koopman. Het werkt niet opvoedend om maar te geven. De gemeente
dient ook in deze preventief op te treden. Spreker handhaaft zijn
voorstel om de woningen te bouwen aan de Stapelplaats bij den
Dolder.
De Voorzitter zegt versteld te staan over de woorden van den
heer Busch, daar deze vertegenwoordiger is van die groep.
De heer Busch, die tegen de woorden van den Voorzitter pro
testeert, zegt geen vertegenwoordiger te zijn van parasieten, maar
wel van eerlijke menschen.
De Voorzitter zegt de hier bedoelde woningen zeer geschikt te
achten.
De heer van Doorne kan het door den heer Busch gesprokene on
derschrijven, indien er geen beroerde kant aan was. Men moet niet
uit het oog verliezen dat hier de kinderen worden getroffen door de
slechte hoedanigheid der ouders. Spreker vraagt zich af hoe de kin
deren de scholen moeten bezoeker^ils ze in een uithoek der gemeente
wonen. Daarom wil Spreker de woningen niet zoo vèraf plaatsen.Waren
het menschen zonder kinderen, dan zou Spreker accoord kunnen gaan
met een plaats aan de grens der gemeente.
De heer G-rootewal zegt uit de besprekingen niet te kunnen op
maken of deze woningen nu bestemd zijn voor menschen die niet willen
betalen. Het is een moeilijke taak om de menschen te schiften en
uit te maken wie onwillig zijn te betalen en wie niet kunnen betalen,
Wanneer
