-12 juli 1961 151. vangen. Wanneer een hond echter regelmatig losloopt en het is algemeen bekend van wie hij i3dan kan dit worden gerapporteerd en krijgt de eigenaar een proces-verbaal. Wanneer echter een hond op de grote weg loopt, is de eigenaar slechts zelden bekend. Die woont namelijk meestal niet aan de grote weg, doch ergens in het dorp. Het zal evenwel ook bij de huidige veror dening wel niet mogelijk zijn ten opzichte van iedere loslopende hond een proces-verbaal op te maken. Spreker gelooft wel dat door het meer opma ken van processen-verbaal een preventieve werking van de verordening zal uitgaan, zoals ten slotte van alle verordeningen een preventieve werking uitgaat. Mevrouw PO LET-Musier verwacht dat door deze verordening niet zullen worden getroffen de mensen die hun hond echt laten zwerven, doch wel degenen die met de hond wandelen, deze niet aan de lijn houden, hem daardoor enige vrijheid geven, maar er wel heel goed op toezien dat de hond geen gekke dingen uithaalt. De VOORZITTER merkt op dat in de redenering van mevrouw Polet inderdaad wel wat zit. Aan de andere kant gelooft hij dat de eigenaars die hun hond steeds maar los laten lopen, wel bekend zijn. Wanneer deze eige naars worden geverbaliseerd, zullen zij er waarschijnlijk toe komen de hond weg te doen, omdat zij niet al die soesa willen hebben en dat risico willen lopen. Spreker gelooft dan ook dat een van de heilzame gevolgen van deze verordening zal zijn een vermindering van het aantal half verwilderde honden, die men op het ogenblik maar langs de straat laat lopen. Het valt hem steeds op dat de werkelijke hondenliefhebbers de hond aan de lijn houden - of het moet zo'n goed gedresseerde hond zijn dat hij ook zonder lijn rustig vlak achter zijn baas blijft lopen. Mevrouw PO LET-Musier merkt op dat volgens de voorzitter de loslopende honden zoveel ongelukken veroorzaken. Kan de voorzitter ook zeggen, of het percentage van door honden veroorzaakte ongelukken groter is dan het percentage van de door te hard rijden van bromfietsers veroorzaakte ongelukken De VOORZITTER merkt op dat een dergelijke vergelijking natuurlijk nooit is te maken. Er gebeuren bepaald veel meer ongelukken met bromfiet sen. Er zijn echter ook veel meer bromfietsen op de weg dan honden. De kans op ongelukken met bromfietsen is derhalve veel groter. En het is natuur lijk nooit na te gaan welk percentage van het in totaal op de weg zijnde aan tal loslopende honden ongelukken veroorzaakt. De meeste ongelukken met bromfietsen gebeuren in ooesterberg op het rijwielpad en wel doordat automobilisten afslaan zonder bromfietsers voorrang te geven. Praktisch iedere week en soms elke dag gebeuren op deze wijze ongelukken. Of daarbij inderdaad te hard door bromfietsers is gereden, kan moeilijk worden geconstateerd. Spreker vermoedt dat de brom fietsers wel te hard zullen hebben gereden, want meestal rijden ze te hard. In Soest komen ook wel ongelukken met bromfietsen voor, meer dan met auto's. Ook hier is moeilijk na te gaan, of de bromfietsers dan te hard hebben gereden. Spreker gelooft dat wanneer zij de maximum snelheid op het smalle fietspad aanhouden, dit op verschillende punten nog onverantwoord is. Tussen de bromfietsers en de honden is onmogelijk een vergelijking te maken. Spreker begrijpt trouwens dat mevrouw Poletfs opmerking meer een cri du coeur over de bromfietsers is geweest. Mevrouw POLET-Musler kan toch niet voor deze verordening voelen. Waarom is de voorzitter eigenlijk niet geporteerd voor het vangen van honden? Spreekster meent dat men daar in Baarn goede resultaten mee heeft De VOORZITTER gelooft dat het veel efficiënter is de eigenaar een bekeuring te geven. Laat deze de hond dan maar vangen. Het vangen van een hond heeft alleen zin, wanneer men de eigenaar niet kent en hoopt dat die zich zal melden. Het is dan echter ook mogelijk dat de eigenaar niet zoveel om zijn hond geeft, dat hij er een proces-verbaal voor over heeft. Spreker ge- - looft -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1961 | | pagina 301