12 juni 1 963
dat mensen vol ijver de sneeuw van het voetpad op de rijweg hadden geschoven,
waarna de sneeuwploeg van gemeentewerken kwam om de rijweg schoon te maken
en de sneeuw weer op het trottoir schepte. Wat men moet doen, hangt ook af van
de sneeuwval. Valt er een dik pak sneeuw, dan is het veel verstandiger de sneeuw
maar te doen inlopen, zodat er op die wijze een begaanbaar pad ontstaat. Bij
dooiweer kan de sneeuw weer beter worden weggeveegd.
Het is daarom beter aan de mensen zelf over te laten, hoe zij in
een concrete situatie moeten handelen. Wellicht worden de mensen er daardoor
ook wat gemakkelijker toe gebracht iets te doen.
Het advies van de commissie voor de strafverordeningen wordt
zonder hoofdelijke stemming aanvaard.
Artikelen 170, 171 en 172.
De VOORZITTER zegt dat de commissie voor de strafverorde
ningen naar aanleiding van de vanuit de raad gekomen opmerking de volgorde
van deze artikelen heeft gewijzigd, waardoor eerst de normale planten worden
genoemd, die men ook niet mag plukken of afrukken. Vervolgens worden de be
schermde planten genoemd, ten opzichte waarvan de bevoegdheid van de politie
veel verder gaat. Wanneer men met dergelijke planten op straat wordt aange
troffen, moet men het bezit ervan verantwoorden.
Naar aanleiding van een suggestie van wethouder van Zadelhoff
om deze vergaande bevoegdheid van de politie uit te breiden tot alle planten,
zegt spreker dit een te vergaande maatregel te achten. Wanneer men dan bij een
bloemist bloemen heeft gekocht, kan men daarvoor door de politie worden aange
houden. Hij gelooft dat men deze heel vergaande maatregel moet beperken tot de
beschermde planten. Bij iedere wetgeving moet men er van uitgaan, dat de wet
niet alleen nageleefd moet, maar ook nageleefd kan worden. Men moet de mensen
niet in de verleiding brengen de wet maar te overtreden, omdat het toch onmoge
lijk is haar na te leven. Op die wijze zou de wet haar kracht verliezen.
Het advies van de commissie voor de strafverordeningen wordt
zonder hoofdelijke stemming aanvaard.
De VOORZITTER wil dan het grote respect van de commissie tot
uitdrukking brengen voor de raadsleden, die de "rijstebrijberg" van deze veror
dening kritisch hebben doorgewerkt en daaromtrent hun opmerkingen hebben in-
ge diend
Mevrouw MUURLING-Voorthu is zegt "aan het einde van de reis"
zich verstout te hebben nog enkele suggesties te doen. Zij weet niet of men die
naast zich heeft neergelegd, als zijnde niet uitvoerbaar, dan wel of men deze
suggesties nog in gedachten houdt. Zij heeft bijvoorbeeld gevraagd, of de politie
agenten wel zullen weten, hoe de beschermde bloemen eruit zien. Het ging overi
gens niet alleen om de bloemen. Zou het niet goed zijn voor de politiemensen een
voorlichtingsavond over deze verordening te organiseren?
De VOORZITTER zegt zelfs het idee te hebben dat er ook onder de
hier aanwezigen nog wel enigen zijn, die de beschermde bloemen niet precies
kennen. In Zwitserland ziet men op de stations en m de scholen heel mooie pla
ten van de beschermde planten. Met deze platen wordt op het publiek een beroep
gedaan om deze bloemen te beschermen. Dat zou ook hier zeer goed kunnen wer
ken. Dat zal men zeker in gedachten moeten houden. Het gaat niet in de eerste
plaats om de politie. Het is van belang dat de kinderen op school leren en dat ook
het grote publiek weet, welke bloemen beschermd moeten worden.
Mevrouw POLET-Musler vraagt of het mogelijk is de inhoud van
de politieverordening in een perscommuniqué bekend te maken, in een voor de
burgers begrijpelijke taal. Dit met name wat de nieuwe bepalingen betreft.
De VOORZITTER: U denkt dus vooral aan de bepalingen, waarbij
de burger direct belang heeft?
Mevrouw POLET-Musler: Inderdaad; bijvoorbeeld de kwestie van
het sneeuwruimen en die van de honden.
Voorts wil spreekster een opmerking maken over het uitoefenen
van toezicht op de naleving van de verordening. Op de Eng liggen al enige weken
- 89 -
