20 januari 1965.
Toch hebben wij het een eer gevonden en wij vinden het een nog grote
re eer, dat u bent gekozen tot lid van het college van gedeputeerde
staten. Van ganser harte wensen wij u geluk met deze promotie, hoewel
zij helaas uw afscheid als wethouder van Soest betekent
Toen u tot wethouder van deze gemeente werd benoemd, stond
u vreemd tegenover het werk dat u ging aanvaarden. U heeft zich in de
afgelopen periode opgewerkt tot een kundig lid van het collegeU was
altijd bereid, u stond altijd klaar van dienst te zijn en inlichtingen
te verschaffen. Wij zijn u daar zëer erkentelijk voor en wij danken u
van harte voor alles wat u voor de gemeente en voor onze fractie heeft
gedaan. Wij wensen u toe een vruchtbare arbeid in uw nieuwe college
en wij spreken de wens uit, dat u uw arbeid nog vele jaren in gezond
heid zult mogen verrichten.
De heer BERKELBACH VAN DER SPRENKEL zegt dan het volgende.
Mijnheer de voorzitter.
Het feit waarover wij nu spreken is veroorzaakt, doordat de
heer Van Zadelhoff, als ik het zo zeggen mag, tot groter heerlijkheid
is bevorderd en hij op de ladder van het bestuurlijke een trede hoger
is gegaan.
Ik wil beginnen met hem namens onze fractie van harte geluk
te wensen en met het uitspreken van de hoop, dat hij ook in dat werk
de voldoening zal vinden die hij ongetwijfeld toch wel - bij alle ge
voel van niet klaar te zijn gekomen met wat hij had willen doen -
heeft gehad van zijn werk als wethouder.
Het betreft hier thans een afscheid en omdat er bij een af
scheid naast de gebruikelijke elegieën een woord van dank moet worden
gesproken, wil ik in de tweede plaats zeggen, dat onze fractie dit
woord van dank van ganser harte en voor de volle honderd procent ge
meend spreekt
Je eerste reactie - althans zo is het mij vergaan - op het
bericht dat de heer Van Zadelhoff voor de raad (ik zeg niet: voor de
gemeente) verloren gaat, is een gevoel alsof er een pijler onder je wordt
uitgetrokken. Er is op het ogenblik voor ons, mijnheer de voorzitter,
indachtig de grondtoon van de nieuwjaarsrede die u vanavond heeft ge
houden en indachtig de grondtoon van wat u verder heeft gezegd, een
houding nodig die ons niet doet verwijlen bij deze gebeurtenis, maar
die deze gebeurtenis voor ons een aansporing doet zijn om verder te
gaan en door te bouwen op de fundamenten die zijn gelegd door de heer
Van Zadelhoff
Hij heeft voor de gemeente Soest buitengewoon veel betekend.
Toen ik als import in Soest kwam wonen, was een van de eerste namen die
ik te horen kreeg de naam Van Zadelhoff. Ik zal niet in het openbaar
zeggen, in welke verbanden, want dat zou water naar de zee dragen zijn,
dat is voldoende duidelijk. Daarmede leer je de heer Van Zadelhoff
helemaal niet kennen. Het is trouwens niet juist om iemand te willen
leren kennen uit het gerucht. Ik ben er dankbaar voor dat ik in de ja
ren dat ik in dit gezelschap zit, heb kunnen leren van hem. Ik ben er
dankbaar voor en onze fractie als geheel is dat - en dat wil ik als
protestant en als protestant die ergens toch ongelukkig is over de
verdeeldheid van onze christenheid, hier toch wel even stellen -, dat
de heer Van Zadelhoff altijd, ook vóór het concilie, blijk heeft gege
ven van een houding die ik niet anders kan uitleggen, dan dat wij het
op dit punt volkomen eens zijn, al zitten wij dan ergens aan een ande
re kant van de tafel. Dit vind ik toch wel een belangrijk punt, dat
ik even naar voren heb willen brengen omdat ik nu eenmaal in een hoek
van een bepaalde kleur zit.
- 19 -
