un huis
n gezegd:
te hebben
:heid. Een
uimere
hoop dat
d, waarin
1 de man
erkocht
roningen
het ogen-
;paald be
vat rui-
rooi een
;elooft dat
jweggetjes
wil wach-
•,r - zo ver
niet be-
gen huis
lan daar-
lan Klaar-
grond-
orstellen dat
gronden
uit om al-
Een derge-
stukken in
meente.
tie van
i nóg niet
namelijk
r dat
stel van
t college
ntewonin-
in te win-
-rete gege-
deze mate-
iderstel-
rien de
elke moge-
i. Daarna
ring te ko-
elijk
enoemde
mieuw aan
Poppelen
i de lange
mogelijk
?ens. Dan
gelijkheid
:f te bieden.
P.-fractie
et het voor
ver te gaan,
jaar nader
Dorlichting
ete onder
/.d. A.-frac-
aan haar
n halfjaar
tot het
onnen met
kunnen
de zaak beter beoordelen, wanneer zij iets concreets we
ten. Misschien kan bij de eerste brief een situatieschets
worden gegeven. Het is voor de mensen ontzettend moei
lijk zich een beeld te vormen over iets dat er nog niet is.
Bij de hiervoor aangegeven procedure kunnen de mensen
zich een oordeel vormen omtrent iets dat althans enige
vorm heeft aangenomen. Het is voor de mensen ontzet
tend moeilijk om zo maar op een principe „ja" te zeg
gen. Zij zeggen dan: Ik weet wel wat ik heb, maar ik weet
niet wat ik krijg. Men zou dan een onjuist beeld krijgen.
De VOORZITTER zegt te willen proberen de
K.V.P.-fractie nog een beetje in het goede vaarwater te
krijgen!
Het gaat thans om mensen die tot de raad het verzoek
hebben gericht het door hen bewoonde huis te mogen
kopen. Deze mensen moeten antwoord krijgen. Spreker
stelt voor deze mensen te antwoorden, dat het gemeente
bestuur om de door hem in het kort reeds geformuleerde
redenen niet voor verkoop voelt, maar dat het wel volle
dig begrip heeft voor de wens om tot eigen woningbezit
te komen. Daarbij kan de betrokkenen worden gevraagd
het gemeentebestuur mede te delen, welke financierings
mogelijkheden zij hebben, omdat het college zal trachten
tot de bouw te komen van een eenvoudig soort eigen wo
ningen. Dan antwoordt men de betrokkenen niet met een
negatief „neen", maar worden ze direct ingeschakeld in
de procedure en begint men direct al te werken aan het
plan van het gemeentebestuur. Het zal dan waarschij-
lijk blijken, dat de financiering voor velen een heleboel
moeilijkheden oplevert. Voor sommigen is dat misschien
niet het geval. Dat zijn degenen die helemaal niet in hun
huidige huis thuishoren. Bij deze procedure zien de men
sen, dat het niet om een hersenschim van het gemeente
bestuur gaat, maar dat dit er echt serieus werk van maakt
en op hun verzoek toch positief reageert.
De heer HOM merkt op dat degenen die verzocht heb
ben de door hen bewoonde woning te mogen kopen, in
de veronderstelling verkeren dat die woning goedkoop
kan worden gekocht. Dat is voor hem reden om te zeg
gen: Die prijs moet de bewoners worden genoemd. De
mensen krijgen dan een heel ander idee van hetgeen hun
woning nu eigenlijk moet kosten.
De VOORZITTER merkt op dat de betrokkenen ook
kan worden geantwoord: Wij voelen niet voor deze ver
koop; wij willen er wel aan medewerken dat u een ande
re woning kunt kopen; u moet niet denken dat u dan zo
geweldig veel duurder uit bent, want de woning die u wilt
kopen, kost toch ook nog zoveel. En dat zal de mensen
dan nog lelijk tegenvallen. De woningen moeten dan ge
taxeerd worden enz. Maar dat kan allemaal. Het duurt
dan natuurlijk wel wat langer, voordat de betrokkenen
antwoord krijgen.
De heer VAN POPPELEN merkt op dat de voorzitter
thans een tegenvoorstel doet. In verband daarmede ver
zoekt hij de vergadering voor enkele ogenblikken te
schorsen, ten einde fractieberaad te plegen.
De vergadering wordt daarop geschorst.
Na heropening der vergadering verleent de voorzitter
het woord aan de heer Van Poppelen.
De heer VAN POPPELEN deelt mede dat de
K.V.P.-fractie zich niet helemaal akkoord kan verklaren
met het voorstel van de voorzitter. De fractie stelt voor
om zoveel mogelijk bewoners van woningwet- en premie
woningen een duidelijke voorlichting te geven en daarop
te laten volgen een duidelijk gerichte enquete. Dan is
men over een halfjaar - aan deze termijn houdt de frac
tie vast - over de onderhavige situatie beter geïnformeerd
dan thans.
De VOORZITTER merkt op dat het voorstel van de
K.V.P.-fractie inhoudt dat de betrokken bewoners enige
vragen te beantwoorden krijgen, betrekking hebbende op
het kopen van het door hen bewoonde huis. Zij krijgen
daarbij enige informatie van het gemeentebestuur over
de eventuele prijs. Daarop kunnen bewoners dan reage
ren. Sommigen zullen tot koop willen overgaan. Wil de
K.V.P.-fractie deze procedure overigens uitbreiden tot
alle bewoners?
De heer VAN POPPELEN: Zoveel als het college
kan benaderen. De fractie heeft daarbij het oog op de
bewoners van de eengezinswoningen, dus niet op die van
de flatwoningen.
De VOORZITTER: Dus alle bewoners van eengezins
woningen moeten op de gedachte van de koop worden
gebracht? En de enquete zou dan toch gaan over de
aankoop van de door hen bewoonde woningen?
De heer VAN POPPELEN: Inderdaad.
De VOORZITTER veronderstelt dat er 20 a 25 ant
woorden zullen binnenkomen van mensen die hun wo
ning gaarne willen kopen. Over een halfjaar zal daar
dan nog eens over gepraat worden. De mensen gaan zich
intussen helemaal in de situatie inleven. Zij kopen een
nieuwe traploper enz. Maar over een halfjaar is het ge
meentebestuur in Klaarwater bezig met een alternatieve
oplossing voor het eigen woningbezit. Moet de raad dan,
nadat de mensen eerst lekker zijn gemaakt, zeggen: Wij
hebben u de mogelijkheid tot koop van het door u be
woonde huis wel voorgehouden, daar dat gaat niet door;
u kunt wel in het plan Klaarwater voor zoveel meer een
woning kopen.
Wanneer de door de K.V.P.-fractie voorgestelde pro
cedure wordt gevolgd, zal het te zijner tijd veel moeilij
ker zijn om „neen" te zeggen dan nu. De kwestie ligt nu
geheel open. De mensen hebben wel gevraagd of zij mo
gen kopen, maar zij weten dat dat geen eenvoudige zaak
is. Ook vorig jaar heeft het gemeentebestuur reeds een
voorlopig afwijzend standpunt ingenomen. Wanneer de
mensen nu op de een of andere wijze over de mogelijk
heid van koop worden benaderd, dan gaan zij daar toch
op inleven. En als dan het lokplan Klaarwater gereed is,
laten zij zich niet meer lokken. Dan zeggen zij: Ja, maar
dan kan ik voor een vijftien mille goedkoper in mijn hui
dige huis blijven zitten.
Spreker meent dat zijn voorstel een positieve kant
heeft. Het gemeentebestuur gaat daarmee de goede rich
ting op. Op deze manier krijgt men de aspirantkopers
uit hun woning. Met het door de K.V.P.-fractie voorge
stelde wordt niets bereikt. Dat voorstel komt erop neer
dat de bewoners die de woningen eigenlijk moeten vrij
maken, blijven zitten.
De heer VERHEUS zegt volledig achter het stand
punt van het college te staan. Met betrekking tot het door
de voorzitter genoemde alternatief, vraagt hij zich ech
ter af, welk alternatief voor de mensen in Soesterberg
naar voren gebracht kan worden. Men kan onderwijzers
in Soesterberg moeilijk naar het plan Klaarwater verwij
zen.
De VOORZITTER zegt dat in Soesterberg de zaak
op het ogenblik moeilijker ligt. Nu ligt de gehele situa
tie in Soesterberg anders. In Soesterberg kan men best
wat duurdere huizen gebruiken. In Soesterberg zou
spreker willen zeggen, dat het gemeentebestuur plannen
heeft om te komen tot de bouw van eigen woningen, dat
dit op het ogenblik nog vastzit op de grondverwerving,
maar dat het gemeentebestuur druk doende is die grond
te verkrijgen. Dan weten de mensen dat het in Soester
berg minder vlot loopt dan het plan Klaarwater.
Wanneer de raad het standpunt van het college volgt,
zou spreker de betrokkenen het volgende willen berich-
35
