koopprijs te krijgen, wij geheel van de koop zullen af
zien. De teleurstellingen, welke wij door de Gemeente
Soest in de afgelopen jaren moesten ondervinden, heb
ben ons thans doen besluiten de voor ons 50% goed
kopere werkruimte en de voor de patiënten 100%
slechtere ruimte aan te houden."
Uit een en ander zal het duidelijk zijn geworden, dat
de onderhandelingen over de grond aan de Weegbree
straat dateren van einde 1972.
Wethouder mevrouw WALTER-VAN DER TOGT
deelt nog mede dat uiteindelijk slechts een deel van
het terrein verkocht zal worden. Een deel blijft plant
soen. Dat legt de gemeente aan.
De heer OLDENBOOM: En onderhoudt de gemeente
ook!
Wethouder mevrouw WALTER-VAN DER TOGT:
Inderdaad.
De VOORZITTER merkt op dat oorspronkelijk het
gehele terrein zou worden verkocht. Op grond van
bepaalde overwegingen is gezegd: Goed, dan maar
een kleiner stuk. Daarbij wordt de rest gemeenteplant
soen.
De heer OLDENBOOM: Kunnen wij niet alsnog de
prijs verhogen door het gehele stuk in rekening te
brengen?
De VOORZITTER: Neen. Je moet niet te ver gaan.
Hierbij wil spreekster nog opmerken, dat de grond
voor de apotheek door de raad op 16 maart 1972 is
verkocht voor f. 60,- per m2. Dat is dus anderhalf
jaar geleden.
De heer VAN POPPELEN merkt op dat men zich in
de commissie heeft afgevraagd, of de grondprijs van
f. 60,- per m2 wel juist is in vergelijking met de
zelfde grondprijs voor de apotheek op 16 maart 1972.
De commissie heeft daarop voorgesteld de grondprijs
te verhogen tot f. 75,— per m2. Dit op grond van het
feit, dat men in het aansluitende bestemmingsplan
Klaarwater de gronden momenteel ook voor een hoge
re prijs verkoopt. Het zou onjuist zijn vlak daarbij
grond voor een veel lagere prijs te verkopen.
Toen spreker de brief van de beide artsen las, dacht
hij: Met het voorstel de grondprijs tot f. 75,- per
m2 te verhogen is de commissie fout geweest. Na de
toelichting van de voorzitter neigt hij weer naar het
standpunt van de commissie. Uit de toelichting van
de voorzitter blijkt nl., dat vanaf 1971 niet over de
onderhavige grond - hetgeen spreker uit de brief had
opgemaakt -, maar over particuliere grond aan de
Beukenlaan is onderhandeld.
De VOORZITTER: De eerste onderhandelingen.
De heer VAN POPPELEN: Inderdaad.
Spreker betreurt het dat de betrokken artsen in hun
brief zulke sterke uitspraken doen. Tijdens de zoeven
plaatsgevonden behandeling van een kippenhokje -
hetgeen toch een bagatel is in vergelijking met het on
derhavige punt - is gesproken van de noodzaak van een
vooruitziend beleid. In dezen heeft de commissie
grondbedrijf en uitbreidingsplannen een vooruitziend
beleid willen voeren. Spreker betreurt het dan ook
dat de heren doktoren de stelling hebben ingenomen
van: Wanneer de gemeente de grond niet voor f. 60,
per m2 verkoopt, blijven wij zitten waar wij zitten.
Tenslotte zou hij gaarne vernemen of de beide dokto
ren nog in het Veen dan wel ergens anders wonen.
116
De heer JONKER merkt op dat er argumenten pro
een grondprijs van f. 75,- per m2 en argumenten pro
een grondprijs van f 60,- per m2 zijn. Als argumen
ten pro een grondprijs van f. 75,- per m2 ziet hij:
- Het is een bedrijfsgebouw geworden; het zijn geen
woningen annex praktijkruimte meer.
- De prijs van f. 75,- is in overeenstemming met de
prijs van 1973 (Klaarwater),
- De gemeente legt als het ware de achtertuin aan,
doordat het resterende gedeelte van het terrein
openbaar plantsoen wordt. Er wordt slechts weinig
grond verkocht: 625 m2
- De raad heeft uiteindelijk de beslissingsbevoegd
heid. Hij volgt in 99 van de honderd gevallen de
voorbereiding van technische zijde en van het colle
ge, maar hij heeft het recht het anders te doen.
Er zijn ook een aantal argumenten pro een grondprijs
van f. 60,— per m2.
Spreker zou toch niet zo lichtvaardig over de voorge
schiedenis willen heenlopen. Ook al hebben beide
heren eerst aan een ander terrein gedacht (dat betrof
grond van een particuliere eigenaar), zij hebben daar
bij toch met de gemeente van doen gehad. Zij hebben
langdurige gesprekken en een langdurige briefwisse
ling met de gemeente gevoerd over de aldaar inder-
daag planologisch moeilijke situatie. Spreker gelooft
dat het echt niet zo is, dat alleen maar deze artsen hier
boter op het hoofd hebben. Hij neemt aan dat er ook
van de kant van de gemeente wel eens wat scheve
schaatsen gereden zullen zijn Hij zal hier nu niet op
details ingaan, maar het is bij dit soort zaken nu een
maal gebruikelijk dat er allerlei hele en halve misver
standen zijn.
Na afweging van de pro's voor f. 75,- en de pro's voor
f. 60,— is spreker tot de conclusie gekomen, dat - zo
als hij ook in de commissie grondbedrijf en uitbrei
dingsplannen al gesteld heeft - het nauwelijks fatsoen
lijk is te achten in dit stadium de prijs van f. 60,- op
te schroeven tot f. 75,- De betrokkenen hebben zich
reeds op een bepaalde begroting ingesteld. Men kan
dan wel in het achterhoofd gedachten hebben als:
„Ze verdienen zoveel" enz. Maar je zult maar in dit
soort schulden komen te zitten. Het is dan bijzonder
vervelend, wanneer daar op het laatste moment nog
een schep bovenop wordt gelegd, terwijl je door het
sluiten van een voorlopig contract in de veronderstel
ling verkeerde datje er met f 60,- per m2 was.
Dit standpunt wordt gedeeld door sprekers fractie
genoot.
De heer DETMAR is het roerend met de heer Jonker
eens, wanneer deze zegt dat vanaf 1971 met de ge
meente is onderhandeld. Het is voor de beide artsen
bijzonder sneu, dat hun aanvankelijke plan niet is
kunnen worden verwezenlijkt en dat het allemaal zo
lang heeft geduurd. Dat ligt weliswaar niet aan het
gemeentebestuur, maar ook spreker is van oordeel
dat - nu zo lang over de zaak is gesproken - men de
betrokkenen wel tegemoet mag komen wat betreft
de grondprijs. Dit mede omdat het een vestiging in
het medische vlak betreft Wanneer een aanbod is ge
daan van f. 60,- per m2, is het z.i. zakelijker daarop
later niet terug te komen. Hij gelooft dat men zich dan
aan dat aanbod moet houden.
Daar komt bij dat deze praktijkruimte een aardige in
zet is voor een groepspraktijk. Weliswaar is het nog
geen groepspraktijk, maar het begint er toch wel op te
