Ik
:t-
ter
n be-
lijk-
t met
De heer HILHORST: Mevrouw de voorzitter! Onze
fractie meent dat met dit voorstel een aantal discus
sies die wij over het begrip inspraak gevoerd hebben,
tot kristallisatie gekomen zijn. Met deze nota is een
meer geordende weg geschapen voor het gezamenlijk
aanspreekbaar maken van de bevolking. Naar onze
overtuiging wordt hiermee tegemoet gekomen aan de
wens van de bevolking, van bevolkingsgroepen en van
de raad zelf naar een grotere deelneming aan de be
sluitvorming die de eigen woon-, werk- en leefsituatie
betreft. Het is het resultaat van een proces waarin wij
jaren hebben verkeerd.
Dit voorstel beoogt, bij uitwerking en toepassing
hiervan, een sfeer waarbij er begrip is voor eikaars me
ning en waarbij er een mogelijkheid wordt geboden om
die naar voren te brengen. Het beoogt een nauwer con
tact tussen gemeentebestuur en bevolking, een soort
samenspel.
Dat spel moet fair gespeeld worden. Dan kan het een
verrijking van onze democratie betekenen. En dat
kan! Immers.' het gemeentebestuur is daartoe bereid;
het heeft aangegeven welke regels dan in acht moeten
worden genomen.
Voor het gemeentebestuur gelden de zogenaamde aan
bevelingen ten aanzien van de inspraak, voorkomend
op bladzijde 11 van de nota, In dit verband zouden
wij graag het woord „aanbevelingen" veranderd zien
in: besluiten.
Maar ook de bevolking zal zich aan regels moeten
houden, dat wil zeggen: zij zal onder andere bereid
moeten zijn tot het relativeren van het eigen stand
punt en tot het tonen van gevoel voor onderlinge
verwevenheid van de problematiek.
Wij zijn erg blij dat in de eerste zin van de aanbeve
lingen op bladzijde 11 wordt gesteld, dat vanaf de
eerste fase voor ieder bestemmingsplan afzonderlijk
de inspraakprocedure wordt vastgesteld. Wij vinden
wel dat na deze zin iets moet worden toegevoegd,
nl.: „Bedoelde inspraakprocedure wordt vastgesteld
door de gemeenteraad na advies van de commissie
ruimtelijke ordening." Dit om onduidelijkheid te
voorkomen.
Verder dringen wij erop aan dat aan iedere te volgen
inspraakprocedure een tijdschema wordt verbonden,
waaraan strak de hand moet worden gehouden, op
dat de besluitvaardigheid van het gemeentebestuur
niet in het gedrang komt.
Wij zijn verheugd dat met dit voorstel duidelijk tot
uitdrukking is gebracht, dat het gemeentebestuur bij
het inspraakgebeuren direct betrokken moet blijven
en verantwoordelijk is.
De heer VISSER: Progressief Soest, mevrouw de voor
zitter, vindt het onjuist dat de inspraaknota die u ons
thans aanbiedt, zich beperkt tot het ruimtelijk beleid.
Dit te meer daar u stelt dat wij deze nota als richtlijn
dienen te aanvaarden voor de inspraak ten aanzien van
het ruimtelijk beleid. Ruimtelijke ordening is niet te
scheiden van welzijn. En welzijnsbeleid is ondenkbaar
zonder ruimtelijk beleid. Dat is de reden dat wij de
raad een nota van inspraak aanboden - waarvan in
middels iedereen een exemplaar heeft ontvangen -,
waarin wij de hele materie benaderen vanuit twee in
valshoeken: ruimtelijke ordening en welzijn Je bent
vóór inspraak of je bent tegen inspraak. Niet: bij het
ene wel en het andere niet. Je bent vóór openheid in
bestuurszaken of je bent tegen openheid, vóór open
baarheid of tegen openbaarheid. Burgers praten mee
of ze moeten hun mond houden. Niet: de ene com
missie openbaar, de tweede half en de derde besloten;
de ene agenda publiceren en de andere geheim hou
den; het ene raadslid wel informeren en het andere
niet. Niet: de mensen mee laten denken over structuur
plannen en globale bestemmingsplannen, maar bij de
uitwerking en de realisering ervan de insprekers in het
ongewisse laten over de vraag hoe het uiteindelijk
wordt Met een halfslachtige houding bereik je bij de
burgerij niets of je bereikt het tegendeel.
De angst voor het onbekende inspraakterrein demon
streert u duidelijk bovenaan bladzijde 2 van uw nota,
waar staat:
„Waar de standpunten van verschillende insprekers
onderling dikwijls sterk conflicteren kan een even
wichtige belangenafweging moeilijk alle gezichtspun
ten onverkort overnemen,"
Een evenwichtige belangenafweging vereist van de
direct-belanghebbenden, indien er conflicten zijn, dat
men in de eerste plaats op de hoogte is van eikaars
problemen (dat is bewustwording). Een beslissing van
derden (de overheid) is pas evenwichtig, indien ze ge
richt is op de ontplooiingskansen van de direct-belang-
hebbende, dus zonder dat de één de ander overheerst.
Democratie is niet besluiten wat de meerderheid be
slist. Democratie is die besluiten nemen, waarin ook
de minderheid haar standpunten kan terugvinden.
Dan doe je pas echt aan welzijn
Het gaat in een democratie (en dit zeg ik naar aanlei
ding van punt b op bladzijde 3 van de nota, waar
staat: „informatie over de behoefte en voorkeurs
structuren van de belangrijkste maatschappelijke
groeperingen") niet alleen om de wensen en verlan
gens van meerderheden, maar ook om wensen en ver
langens van minderheden, die sociaal en maatschap
pelijk gezien ten achter staan bij meerderheden. Op
bladzijde 4 van de nota staat onder „Wilsvorming"
wat er nu eigenlijk precies in Soest aan de hand is:
een heleboel dingen liggen vast door een eerder ge
voerd beleid. Dat maakt het werk van de werkgroe
pen zo moeilijk en daarom is ook het ontwikkelings
plan (waarover u op bladzijde 7, ad 2, een opmerking
maakt waarbij ik een vraagteken plaats; er staat:
„Een betere voorbereiding voor bestemmingsplannen
kunnen wij ons nauwelijks indenken.") ook maar
betrekkelijk, zijn de burgers nogal sceptisch en lijken
inspraakprocedures vaak meer op trucs dan dat ze
een onderdeel vormen van een democratiseringspro
ces.
In tegenstelling met de dubbele geest van uw in
spraaknota stelt onze nota van inspraak:
„De achtergronden van de van het verschijnsel in
spraak hebben alles te maken met de uitgangspunten
van politiek, met watje onder democratisering, zelf
werkzaamheid, participatie en emancipatie van bur
ger en medemens precies verstaat
Met betrekking tot het gestelde op bladzijde 6, ad 1,
van uw nota wil ik opmerken, dat het mij duidelijk
lijkt dat de gemeente in ieder geval zorg draagt voor
een goede juridisch/technische afwikkeling van de
plannen. Waar het evenwel om gaat, is het proces van
besluitvorming, en dat niet alleen door burgemeester
en wethouders en de gemeenteraad, maar vooral wat
betreft het daarbij betrekken van de bevolking. Het
lijkt mij duidelijk dat de bevolking vooraf dient te
weten waarover zij precies kan meepraten en meebe
slissen.
49
