weet dat ik nu bijna heidense taal spreek, maar regionaal
denkend heb ik nu uiteengezet wat ik onder gebundelde
deconcentratie versta.
Ik vind dat Eemnes en Bunschoten volmaakt landelijk
moeten worden gelaten. Ook van Hoevelaken zullen wij
moeten afblijven, want deze gemeente heeft reeds in
verband met het kruispunt heel veel veren moeten laten.
Ik meen dan ook dat de gemeente Soest, indien nodig,
moet fungeren als ondersteuning van de kern. Daarom is
gekozen voor Eb, nl. ondersteuning van de concentratie
in de grote kern Amersfoort.
De heer VISSER: Dat zegt u nu wel, maar waarom vindt
u nu dat Soest dat wel moet doen en andere gemeenten
niet? U zegt dat Baarn het niet meer kan en dat wij om
landschappelijke redenen van Eemnes en Bunschoten
moeten afblijven. Op welke filosofie berust uw mening,
dat men niet van Soest behoeft af te blijven?
De VOORZITTER: Dat is - wanneer het moet - de filo
sofie van de gebundelde deconcentratie. Een grote stad
heeft een uitstralingseffect op de directe omgeving.
Amersfoort krijgt er tot 1990 ongeveer 10.000 woningen
bij en dat betekent 27.000 inwoners meer. Daardoor
ontstaat een uitstralingseffect. Een plaats die vlakbij
Amersfoort ligt zal het ongelooflijk moeilijk hebben om
dat uitstralingseffect te weren.
In verband met het vorenstaande is van belang de vraag
in hoeverre wij ervoor kunnen zorgen, dat wij de niet
aan de regio economisch gebondenen uit de regio kun
nen weren. In mijn nieuwjaarsrede heb ik gezegd, dat ik
het nu eens graag anderen wil laten uitvinden, waarna
wij kunnen bekijken wat wij effectief kunnen doen met
de mening van anderen. In het dagelijks bestuur van
Eemland hebben wij de nota „Wonen ja, wonen nee"
van Gelderland al eens op de agenda gehad, omdat Eem
land groot belang heeft bij het gestelde in die nota. Pro
vinciale staten van Gelderland hebben de nota aangeno
men, maar de juridische uitwerking van de nota heeft
nog niet plaats gevonden. Alle Eemlandgemeenten moe
ten de woningzoekenden in de regio inschrijven. Aan Nij-
kerk en Hoevelaken (behorend tot de provincie Gelder
land) hebben wij gevraagd wat zij gaan doen na aanne
ming van genoemde nota door provinciale staten van Gel
derland. Wij hebben gevraagd of hun beleid erop zal zijn
gericht iedereen te weren. Dat zou betekenen dat zij
hun plicht tegenover Eemland niet meer kunnen nako
men. Een nadere (juridische) bestudering van de Gelder
se nota vindt op het ogenblik plaats.
Het is de raadsleden wellicht ook niet ontgaan, dat het
college van Baarn iets heeft geprobeerd. De raad van
Baarn heeft de nota van het college echter niet aanvaard.
Ook in de provincie Noord-Holland wordt iets uitgedok
terd. Daarom heb ik begin januari gezegd, dat wij met
belangstelling al hetgeen er gebeurt volgen. Wij voelen
ons op het ogenblik niet zo erg geroepen om een eigen
alternatief op te stellen. Wij zullen straks graag al hetgeen
er is op papier zetten, waarna kan worden geprobeerd een
visie te ontwikkelen. Gebleken is dat het schrijven van
een nota gemakkelijker is dan het juridisch uitvoeren van
het gestelde in de nota. In het rijksbeleid is er nog duide
lijk sprake van een normbedrag waarboven mag worden
gekocht zonder dat een woonvergunning nodig is en een
normbedrag waarboven mag worden gehuurd zonder
woonvergunning. Zolang deze rijksbepaling niet wordt
gewijzigd, zal er voor ons sprake blijven van een ongeloof
lijk moeilijke situatie.
Uit het vorengestelde zal de heer Visser hebben begre
pen, dat ik de factor Eb voor Soest niet zo gek vind.
De heer De Wilde heeft gezegd, dat Eemland langzamer
hand volwassen wordt; hij vindt de structuurstudie een
stukje uitdrukking van een zekere volwassenheid. Vol
wassen vind ik Eemland nog niet helemaal.
De heer DE WILDE: Op weg ernaar.
De VOORZITTER: Akkoord; op weg naar volwassen
heid. Er kan een stukje bestuurskracht in het Samen
werkingsorgaan Eemland komen, wanneer uitvoering
wordt gegeven aan het gestelde in de structuurstudie.
Ook in de nieuwe gemeenschappelijke regeling staat, dat
een ontwikkelingsplan of een structuurstudie slechts
een richtlijn is. Daarom heb ik enige aarzeling. Er is
sprake van een richtlijn en dat betekent, dat een ge
meente zich niet behoeft te houden aan het gestelde in
de structuurstudie. Een gemeente die zich niet houdt
aan het gestelde, wordt misschien als a-sociaal bestem
peld, maar er is nu eenmaal van niet meer dan een richt
lijn sprake. Degenen die de ontwikkeling in het samen
werkingsorgaan hebben meegemaakt, weten dat het al
een reuze strijd is geweest om het woord „richtlijn" in
de regeling te krijgen; een aantal gemeenten heeft dui
delijk laten merken dat de richtlijn bijna te veel is. Wij
dromen van een gezamenlijk regionaal optrekken, maar
wij kunnen alleen maar hopen, dat er in de praktijk ook
werkelijk sprake zal zijn van een gezamenlijk optrek
ken.
De aan de regio economisch gebondenen zullen wij in
Soest moeten opnemen. Ik ben ervan overtuigd dat er,
wanneer in Amersfoort meer mensen moeten komen
wonen en werken, sprake zal zijn van een uitstralingsef
fect. Er zullen mensen zijn die liever in Soest dan in
Amersfoort willen wonen. Dat kunnen wij niet tegen
gaan. Wij zullen echter wel duidelijk moeten stellen, dat
wij alleen openstaan voor vestiging uit de regio.
Van dat percentage van 40 mag men echt niet schrikken.
Dat percentage mag men niet verkeerd vertalen. Het gaat
om woonvergunningen die zijn uitgegeven aan degenen
die van buitenaf Soest binnenkomen. Het grootste per
centage betreft mensen die economisch zijn gebonden
aan Soest en een aantal mensen is economisch gebonden
aan de regio. Daarenboven moeten wij als gevolg van de
5-vinger-theorie van gedeputeerde staten een aantal cate
gorieën (waaronder boven 65-jarigen en onvolledige ge
zinnen) tot Soest toelaten. Het is waar dat 40% van de
woonvergunningen is afgegeven aan mensen die niet in
Soest woonachtig waren, maar niet vergeten mag worden,
dat ook een groot aantal bewoners Soest heeft verlaten.
Wij migreren nogal sterk. Van die 40% heeft slechts een
klein percentage niets in Soest te maken. In de raam-
structuur hebben wij gepoogd daarvan een aanduiding te
geven door te zeggen dat een x-aantal woningen boven de
f. 160.000,- wordt verkocht aan mensen die niet econo
misch zijn gebonden aan Soest. Dat kunnen wij niet te
genhouden. Hetzelfde geldt voor mensen die een flat hu
ren van meer dan f. 470,- per maand.
De heer STORIMANS: Ik wil erop wijzen, dat achttien
van de 25 raadsleden niet economisch zijn gebonden aan
Soest. En nu zitten wij te praten over het weren van men
sen uit Soest. Ik geloof dat in een technocratische staat -
in een hoog ontwikkeld land - één van de meest belang
rijke zaken is de mobiliteit. Wij komen, wanneer wordt
gesteld Soest voor de Soesters en Hoevelaken voor de
Hoevelakers, langzamerhand in een Russische sfeer. In
Moskou mag je ook niet verhuizen; je moet zelfs een reis
vergunning hebben, wanneer je 25 km buiten Moskou
wilt komen. Ik heb ook een keer in het samenwerkings
orgaan gezegd
35
