Door die bij- en omscholing willen wij bewerkstelligen, dat de woonwagen
bewoners niet langer worden gedwongen werkloos te zijn.
Ik denk dat de sociale begeleiding zoals wij die tot nu toe hebben ge
formuleerd binnen twee maanden in de toegezegde gezamenlijke commissie
vergadering aan de orde moet komen.
Mevrouw GREEFHORST-VAN OVERDAM: Mijnheer de voorzitter! Mevrouw Van
Stiphout heeft gezegd dat de Raad van Kerken en de Stichting Jeugdzorg
zich met de problematiek bezighouden, maar ik vind dat wij ook zelf een
stuk verantwoording moeten nemen. Ik ben blij dat zij heeft gezegd dat
twee commissies binnen twee maanden gezamenlijk zullen gaan vergaderen
over deze problematiek en dat moet ook gebeuren. Ook in maart 1978 hebben
verschillende raadsleden reeds gezegd dat zij de zaak niet willen afschui
ven. Het is natuurlijk leuk, wanneer over heel Soest achttien discussie
groepen met gemiddeld 22 mensen zitten te praten, maar minder dan één-
vierde deel van die mensen woont in de betrokken buurt en wanneer je niet
in de buurt woont, praat je natuurlijk anders. Ik hoop dat uit het commis
sieberaad naar voren komt, dat wij met kleine groepjes omwonenden ge
sprekken moeten voeren. Tijdens een massale bijeenkomst zal men m.i.
langs elkaar blijven heenpraten. Aan een diavoorstelling hecht ik niet
zoveel waarde, want je kunt natuurlijk de prachtigste plaatjes maken.
Wij zullen heel realistisch te werk moeten gaan.
Tijdens het afgelopen weekeinde is er in Doetinchem weer een woonwagen
centrum geopend en tijdens die opening is gebleken, dat de woonwagenbe
woners erg verheugd zijn over het feit dat zij nu een plekje hebben in
een omgeving waar het goed kan gaan. Van weerskanten zal men tot elkaar
moeten komen. Allereerst zullen wij er echter voor moeten zorgen dat de
sfeer wordt verbeterd en dat bereiken wij niet door middel van gespreks-
groepjes over geheel Soest, maar wel door gesprekken met de omwonenden.
Daarbij zullen wij onze eigen verantwoordelijkheid moeten nemen.
Mevrouw Van Stiphout heeft gezegd dat wij de omwonenden de garantie
moeten kunnen bieden, dat er niet zal worden gesloopt en dat de politie
zal optreden, wanneer dat toch gebeurt. Dat is een heel moeilijke zaak;
wij zullen er zeer zorgvuldig op moeten toezien dat er geen sloop
plaats vindt. Overigens heeft iedereen wel eens wat achter zijn huis
liggen en dat gebeurt ook in verschillende Soester buurten.
Ik hoop echt dat wij binnen twee maanden met elkaar om de tafel gaan
zitten en dat wij een goed kamp krijgen dat een voorbeeld zal zijn voor
de omgeving.
De heer JONKER: Mijnheer de voorzitter! Ik voel mij toch wel een beetje
aangesproken door de woorden van de wethouder van sociale zaken. Commu
nicatie is een moeilijke zaak. Dat geldt niet alleen voor de communica
tie tussen omwonenden en woonwagenbewonersmaar af en toe ook voor de
communicatie tussen wethouders en raadsleden.
Ik wil allereerst de indruk wegnemen dat ik zou veronderstellen, dat er
met betrekking tot deze kwestie niet hard en met volle inzet is gewerkt
door het college. Ik heb in de commissie voor ruimtelijke ordening van
nabij meegemaakt dat er aangaande deze zaak hard is gewerkt door het
college en ik weet ook dat mevrouw Van Stiphout met veel inzet heeft ge
probeerd deze zaak zo goed mogelijk van de grond te krijgen. Desalniet
temin constateer je op een gegeven moment dat bepaalde dingen niet goed
gaan. De voorlichtingsavond was daarvan een voorbeeld. Het verloop van
die avond was niet goed en als gevolg daarvan is besloten de zaak maar
voorlopig te laten rotten. Het gevolg daarvan was weer dat wij tijdens
de hoorzittingen van de commissie voor ruimtelijke ordening met onbevre
digende zaken werden geconfronteerd. De mensen kwamen hun bezwaarschrif
ten toelichten, maar de commissieleden konden in het kader van die hoor
zittingen geen discussie aangaan, terwijl de woonwagenbewoners niets
mochten zeggen. Je vraagt je of of dat niet op een andere manier had
kunnen worden geregeld. Dat is allemaal achteraf praten maar een oplos
sing was mogelijk geweest door sociale begeleiding.
11