december 1980
ding van een brief is toch wel een beetje te lang. Wij stonden in ju
ni voor de zomervakantie. De kinderen konden niet buiten spelen. Het
hoeft nu waarschijnlijk voorlopig niet meer. Maar ik vraag mij af:
Hoelang moet het nu nog duren? Een halfjaar lang heb ik mij ook afge
vraagd: Hoe komt het toch dat de politie niet gewoon iedereen bekeurt
(gelijk ze mij zou bekeuren als ik daar met de auto op het fietspad
rij)
De heer OLDENBOOM: De bedoeling is dat de vragen worden toegelicht en
niet dat er een uitvoerige discussie ontstaat of dat er over allerlei
andere zaken wordt gesproken.
De heer VISSER: Hoe ik de zaak toelicht, moet ik zelf weten.
De VOORZITTER: Als het maar kort is.
De heer VISSER: Ik zal het heel kort houden.
De gemakkelijkste oplossing is: iedereen een bekeuring geven die ter
plaatse niets te maken heeft. Het betreft immers een fietspad. De be
drijfsleider van Simon de Wit heeft mij verteld, dat de "gemeente" en
de politie Simon de Wit min of meer hebben gesuggereerd om op het
Kerkpad te laden en te lossen, omdat dit op de Van Weedestraat niet
mag. Dat heeft Simon de Wit f. 25.000,gekost in verband met het aan
brengen van een goederenlift van het Kerkpad naar de zaak.
De VOORZITTER: Mijnheer Visser, ik heb toch het gevoel dat dit langza
merhand een vrij lange en gedetailleerde toelichting gaat worden. Wij
hebben nog een lange agenda voor de boeg. De hele zaak komt nog in de
verkeerscommissie aan de orde en komt daarna met het concept-antwoord
nogmaals in de raad. Dan kunnen wij een en ander op de normale wijze
bespreken. Ik vind het niet juist, dat u nu zo uitvoerig gebruik maakt
van uw recht om een korte toelichting te geven. Ik verzoek u daarom uw
toelichting kort te houden.
De heer VISSER: Ik hoop dat de betrokken brief met wat meer voortva
rendheid wordt behandeld. De oplossing die u voorstaat zie ik helemaal
niet zitten. Het verkeerspleintje dat Simon de Wit moet aanleggen voor
f. 15.000,ziet Simon de Wit ook niet zo zitten (en dat kan ik mij
voorstellen)Het gaat er om dat de heer Van der Meijden zijn geduld
begint te verliezen en zich begint af te vragen: Kan ik hier nog wel
rustig wonen? Kunt u in ieder geval de heer Van der Meijden in het te
plegen overleg betrekken? De heer Van der Meijden voelt zich duidelijk
gefrustreerd. Weliswaar maakt hij gebruik van het spreekrecht voor
aanwezigen op de publieke tribune,maar hij heeft toch niet het gevoel
dat er naar hem geluisterd wordt.
De VOORZITTER: Uit mijn woorden van zoéven hebt u reeds kunnen aflei
den, dat ik op dit moment niet op de zaak zelve wil ingaan. Alleen op
het punt van de spoedige behandeling wil ik nog een kort commentaar
geven. Overigens zullen de vragen natuurlijk besproken worden, wanneer
wij daartoe de gelegenheid hebben in de verkeerscommissie als de zaak
met Simon de Wit bekeken is en een definitief voorstel rond is.
Met betrekking tot de spoedige behandeling zij er op gewezen dat na
binnenkomst van de brief de zaak onmiddellijk besproken is. Er zijn
heel wat gesprekken over gevoerd. Het gaat om een bijzonder lastige
affaire, met zeer veel betrokkenen. Er zijn ook nogal wat diensten en
afdelingen van de gemeente bij betrokken. Kortom: het gaat om een heel
gecompliceerde zaak. Ik kan u zeggen dat zowel wethouder Hoekstra als
ik persoonlijk erbij betrokken zijn, dat de zaak alle aandacht heeft
en dat er geen sprake is van vertraging of wat dan ook. Er wordt hard
aan gewerkt. Alleen: het is een ingewikkelde zaak. Zo is het en niet
anders
