21 oktober 1982
Toen heeft de zaak wederom gediend bij de voorzitter van de afdeling recht
spraak, overigens niet bij dezelfde voorzitter, en deze heeft het schorsings-
verzoek afgewezen omdat hij vaststelde dat wij alles hadden gedaan volgens
de regels van het spel. Daar gaat het hier om. Die uitspraak is een dag
later om 10.00 uur bij ons binnengekomen telefonisch. De uitspraak is ook
aan de vertegenwoordigster van het vrouwenvredeskamp doorgegeven. Op dat
moment had het college vergadering en is er uitvoerig over gesproken. Wij
kwamen tot de konklusie, dat het verstandig was direkt op te treden omdat
wij geen enkele aanwijzing hadden ontvangen, dat de vrouwen zelf weg zouden
gaan. U stelt, dat ik ze om elf uur nog heb ontmoet. Ik heb ze inderdaad
om 11 uur ontmoet en ze er toen nog zeer nadrukkelijk op gewezen dat ze
onmiddellijk weg moesten gaan. Bovendien hadden ze toen kunnen mededelen, dat
zij bezig waren met het opruimen van het kamp en dat hebben zij niet ge
daan. Er is niets gezegd tegen mij. De delegatie bestond uit een aantal
vrouwen van de Vrouwen voor Vrede uit Soest en een drietal dames uit het
vrouwenvredeskamp. Zij zijn in ieder geval uitdrukkelijk gewaarschuwd en
hebben zich er kennelijk niets van aangetrokken, want wij hebben tot het
moment van de ontruiming zelve om 14.00 uur niets gemerktWaarom hebben
wij toen het kamp zonder verdere waarschuwing ontruimd Ik wijs er op,
dat dit geen ontruiming was door de politie, maar door gemeentewerken
op verzoek van het college. De politie was alleen aanwezig voor bescher
ming van degenen die daar waren, voor zover dat nodig was. In een zeer
vlotte en goedlopende aktie is toen het kamp ontruimd, waarbij de vrouwen
maar in beperkte mateprotesteerden in die zin, dat zij op het toegangspad
gingen zitten arm in arm. Het enige wat de politie toen gedaan heeft is
dat zij de vrouwen opzij geschoven heeft,zodat de auto's van gemeentewerken
er langs konden. Ik ben daar zelf bij geweest in aanwezigheid van de
officier van justitie en de commissaris van politie. Wij waren daar met
25 mensen van gemeentewerken en met 25 mensen van de gemeentepolitie Soest
en omdat er toevallig die dag een groep mensen van de politie opleiding-
school was, zijn die aspiranten ook aanwezig geweest niet om op te treden
maar om te kijken hoe zoiets gaat, uit educatief oogpunt. Door de advocate
van de vrouwen is een kort geding tegen ons aanhangig gemaakt, hetgeen een
dag later weer ingetrokken is
Wij hebben zo snel opgetreden om escalatie te vermijden. Daar ging het om.
Je wilt vermijden enerzijds dat zo'n kampement wordt versterkt door allerlei
materiaal en anderzijds groepen die denken, nu is er een uitspraak gedaan
en het kamp blijft toch staan,er naar toe gaan en wellicht zelf het kamp
platleggen. Wij hadden daar reden voor om dat te denken, omdat hetzelfde
tenslotte een week tevoren was gebeurd.
Tenslotte wil ik afsluiten met een verklaring mijnerzijds, die meer van
algemene strekking is. Deze verklaring heeft eigenlijk alles van doen met
het antwoord op vraag drie.
Heer Visser. Ieder weldenkend mens heeft zorg over de bewapeningswedloop,
U, wij allen zoals we hier zitten, ikzelf, iedereen. Het gaat dan om het
middel waarmee resp. de wijze waarop de doelstelling, die ook die van
de Vereniging Vrouwenvredeskamp is nl. vrede en ontwapening, kan worden
bereikt. De opvattingen beginnen uiteen te lopen in onze samenleving
als de vraag gesteld wordt Mag bij het nastreven van deze doelstelling
de wet overtreden worden of mag dat niet Het lijkt een zwart-wit vraag
maar het is dat niet. Wat is het criterium wanneer je gerechtigd bent om
de wettelijke regels te overschrijden. Het is goed voorstelbaar dat je
regels overschrijdt en dat de overheid er mee instemt. Dat heet tegen
woordig gedogen. Wij hebben dat in dit geval in de beginperiode ook gedaan.
Zorgvuldige belangenafweging komt nu wel voorop te staan. Het gaat om de
doorslaggevendheid van bepaalde belangen ten opzichte van andere belangen.
