21 april 1983
Maar ook de ouderen. Vandaag was ik bij de heropening van Braamhage en
als je dan die mensen hoort en ziet, die vaak zo'n andere taal spreken als
wij, dan is het toch belangrijk, datmensen, die qua leeftijd het dichtst
bij die groepen staan, misschien wat makkelijker de oudste generatie
aanvoelen en die geluiden hier naar voren kunnen brengen.
Niet dat u nou zo oud was in uw uitingen. Het gekke is namelijk, dat velen
hier in deze raad verbaasd zijnals ze uw werkelijke leeftijd horen.
Dat geeft aan, dat uw blik ook naar de jeugd was gewend en dat u kennelijk -
dat komt misschien ook door uw beroep - gewend bent geweest om veel met
jonge mensen om te gaan en toch op de een of andere manier ook hun taal te
spreken. Uw optreden was er één van bescheidenheid, hartelijk, zakelijk ook,
en als fraktieleider - we weten natuurlijk niet hoe dat toegaat in de fraktie
zelf - wat daarvan aan geluiden naar buiten doordringt, was u toch iemand
die als een soort vader over alle verschillende "kinderen" hoedde.
Ik weet niet of dat zo is, en of de heer Ebbers, die niet zoveel jonger is
dan u, tot uw kinderen kan worden gerekend, maar daar gaat het ook niet om.
Het gaat erom dat dat ook een belangrijke werkzaamheid een zorg en een
verantwoordelijk van u is geweest. U gaat naar Drente, u gaat ons verlaten.
Drente lijkt qua sfeer, qua natuur misschien een beetje op Soest. Tk hoop
dat u dat daar toch een beetje terugvindt en dat u Soest niet zult
vergeten. Wij hebben als raad een klein cadeau, wat u vast een blik geeft
op het nieuwe land waar u naar toe gaat, maar waar ook iets in staat ter
herinnering aan deze periode. Dat wil ik u graag overhandigen.
Ik dank u voor hetgeen u voor Soest heeft gedaan, ik dank u ook voor de
persoonlijke vriendschap, die ik van u heb ondervonden.
Heer ONDERDELINDEN: Mijnheer de voorzitter, toen ik mij aan het begin van de
lopende raadsperiode opnieuw voor het raadslidmaatschap beschikbaar stelde,
had ik niet het flauwste vermoeden van een mogelijke stroomversnelling,
waarin de al jaren door mijn vrouw en mij gewenste verkoop van onze huidige
woning en de daaraan te koppelen aankoop van een and ere woning, terecht
zou kunnen komen.
Hoe het ook zij, evenals bij andere recente en soortgelijke transacties,
deed die stroomversnelling zich voor en had het allemaal zo'n vaart nog
niet gelopen als ons nieuwe huis niet in Emmen had gestaan, maar in Soest.
Daar dit niet het geval was, moest ik erin berusten, dat de wet mij
het Soester raadslidmaatschap verder zou ontzeggen. Tk zeg berusten, want
ik geef het ongaarne prijs. 4§ jaar heb ik het vertrouwen mogen genieten
van vele burgers en dat doet niet alleen deugd, maar het geeft ook
voldoening.
- 20 -