- 21 juli 1983
O
dat ik namens allen hier aan u het algemeen deel van zou
willen meegeven, als herinnering aan deze tijd, alleen.de laatste druk is
van 1973, er komt een herziening, maar die komt pas in september uit. We
zullen u het boek dan graag overhandigen, maar u moet dus nog even wachten.
Wij dachten dat u meer geïnteresseerd zou zijn in de nieuwe, herziene druk
dan in het oude boekwerk. Ik zou u verder willen bedanken voor wat u heeft
gedaan, voor de goede samenwerking. U heeft weieens gepleit voor de goede
menselijke samenwerking die zo nodig is in een raad, dat geluid wil ik
hier in deze raad nog eens overnemen door dat nog eens duidelijk te zeggen
en dat te onderstrepen. Ik geloof dat dat heel goed is en erg belangrijk is.
Mevr. Allard, zeer bedankt. Ik wens uiteraard iedereen een goede vakantie toe,
en ik las laatst een uitspraak van Antonio Magado die zegt: Paden worden
gemaakt door te gaan wandelen, zo ontstaat een pad en zo ontmoet je nog
eens iemand die je vroeger nooit ontmoet hebt.
Mevr. ALLARD: Mijnheer de voorzitter, allereerst bedankt voor de aardige
woorden die u heeft gesproken. U heeft gezegd dat ik altijd nogal duidelijk
ben in mijn uitspraken. Ik denk dan aan een participatie-democratie waar
ook een voorwaarde voor is: duidelijkheid. Mijnheer de voorzitter, staat u
mij toe dat ik iedereen die mij zo verrast heeft met bloemen, met cadeaux,
en met hartverwarmende brieven, dat ik die nu alvast hed. hartelijk bedank.
Mijnheer de voorzitter, via u richt ik mij tot mijn collegaraadsleden
Woorden als prioriteiten stellen, evaluatie, her-overwegen, her-bezinnen
en zelfs zero-base zijn in deze raad geen vreemde-woorden. Regelmatig zou
je dit soort methodieken echter eens daadwerkelijk moeten toepassen, ook op
je eigen levensomstandigheden en werkzaamheden. Maar net als bij gemeenten
en zeker ook bij hogere overheid wordt meestal veel te lang op de ingeslagen
weg voortgesukkeld, totdat men tegen een muur opknalt van tekorten. Pas dan
wordt duidelijk dat er hard moet worden bijgebogen. Zo ook met mijzelf.
Tijdgebrek heeft mij ertoe gebracht mijn prioriteiten te ordenen. Mijn
huishoudelijke bezigheden blijven een belangrijk onderdeelvan mijn werkzaam
heden. De afronding van mijn studie zie ik als een essentiële investering
in mijzelf, waaraan ik de komende tijd de grootst mogelijke aandacht wil
geven. Nu investeren om straks de vruchten te kunnen plukken. Het raadswerk
valt nu af, wat overigens niet wil zeggen dat mijn interesse erin verdwenen
zou zijn, integendeel. Mijnheer de voorzitter, beste collega's, soms heeft
u mij met uw uitspraken de koude rillingen bezorgd. Soms ook verdrietig of
verbaasd gemaakt. Vaak heeft u mij laten lachen of een warm gevoel gegeven.
Allemaal zeer menselijke reacties zult u zeggen, maar politiek is toch:
van mensen, voor mensen, met mensen en door mensen? Juist daarom is politiek
