die
nu
zijde
er
in
jk is.
;en als
.ng deze
1 herberader.
merkt
stel
antekening
bben
19 juni 1986
- 9
Ine.
;-drie
lat over
het is
srziening.
=el ruimer
over
en terug.
de toen
is zou
n december
ien beslissis
:rden gelever
roning
/•ergaderinge:
sn hoe
aannames,
at wij
ogal wat
ember 1984
want
rlangens,
.en vóór
laarom tot
gezien
;1 van het
Ls voor
bij de
afgelegd.
ment begonner
ak waar
t je eerst
t niet klopt'
,n de samen-
•al ook in
het worden
doorbreken.
die we in
Soest heel goed kunnen gebruiken. Het personeel dat daar werkt, heb ik
gemerkt, is op zó'n wijze bezig dat ze het vertrouwen waard zijn. Er wordt
hard gewerkt, constructief gewerkt. Voorzitter, ik wil er toch ook een
aantekening bij maken. Creativiteit en cultuur zijn samenbindend, hebben
een samenbindende factor als bedoeling en ook het doorbreken van passiviteit.
Dan wil ik een aantekening maken bij het feit dat er bepaalde vormen in
cursusvorm, zoals dansen die getraind worden waarvan je rustig kunt zeggen
dat ze eigenlijk een omgekeerd effect hebben van wat wij voorstaan met
een pot die geld uittrekt voor het doorbreken van emancipatorisch gezien
ongezonde zaken, oftewel, er zijn bepaalde dansen die de man en vrouw weer
wensen te verlagen tot vrouwtjesdieren en mannetjesdieren. Op zichzelf
is dat natuurlijk triest dat je mensen daar jarenlang gaat trainen in dat
soort dansvorm en dat je daar geld voor uittrekt, terwijl je aan de andere
kant emancipatorisch postitief bezig bent en probeert die zaak ook op die
wijze te benaderen, dat je daar ook geld voor uitgeeft. Dus je geeft in
twee tegengestelde richtingen geld uit. Een andere zaak die ik ook belangrijk
vind, is dat er in diezelfde creativiteit eeen stuk zit, ook in dansvorm,
waarbij het gaat om uitingen van afstand, eenzaamheid en onbereikbaarheid
die uitgedrukt worden in de bewegingspatronen van mensen. Dat is niet iets
wat men een keer in een agressieve bui doet, maar wat men aan het trainen
is. Ook daarvan vraag ik mij af of dat nu werkelijk in de lijn van wat
wij doen is, zoals gemeenschapszin, dat je mensen probeert te richten op
elkaar, probeert oog voor elkaar te laten krijgen. Je laat geldstromen
eigenlijk in tegengestelde richtingen gaan. Die vraag stel ik u niet om
te zeggen dat ik nu op dit moment tegen deze financiering, ben, maar wel
om aan te geven dat ik hier in de toekomst misschien kritische aantekeningen
bij zal plaatsen, dat ik hier kritisch naar zal blijven kijken hoe dit
zich ontwikkelt.
Heer BAKS: Mijnheer de voorzitteronze fraktie heeft ook kennis genomen
van het voorstel betreffende C-drie. In december 1984 heeft de fraktie
meebesloten voor het te bezuinigen bedrag en de daaraan verbonden conse
quenties van het samenvoegen van Artishock en De Borg. Ook het inhoudelijke
model dat in 1985 ter discussie is geweest heeft onze fraktie ondersteund.
Dat blijven we ondersteunen. We vinden het daarom ontzettend jammer dat
een hard werkend bestuur van C-drie eigenlijk in een project zit dat een
bezuiniging had moeten opleveren. Die bezuiniging levert het niet op, ondanks
het ontzettend hard werken. Wij ondersteunen het collegevoorstel zoals
het er nu ligt en zien dat als een stimulans naar het bestuur om de verant
woording die zij hebben aan te kunnen en er mee te kunnen gaan werken.
Daardoor kunnen zij in 1987 wellicht met eigen initiatieven en eigen crea
tiviteit eventuele gaten zelf dichten. Wij hebben nog wel een vraag naar
het college toe. Waarom is in dit soort zaken de commissie welzijnsplanning
niet om advies gevraagd?
Mevrouw TOMASSEN: Mijnheer de voorzitter, het doet ons genoegen dat zowel
de commissie welzijn als de commissie financiën zo positief heeft gereageerd
op de activiteiten van het cultureel creatief centrum dat we in Soest hebben.
Achteraf blijkt ook de fraktie van de VVD verschillende mening te hebben.
Met het nieuwe centrum C-drie is de culturele lucht in Soest wat opgeklaard
en zijn de bezuinigingswolken wat weggetrokken. C-drie heeft alle mogelijk
heden in zich om te groeien tot een volwaardig cultureel centrum waar een
gemeente met 40.000 inwoners recht op heeft. De Stichting Artishock trof
vorig jaar in het dorpshuis De Borg een organisatorische en inhoudelijke
puinhoop aan. Dankzij de inzet van bestuur, directie en medewerkers is
C-drie uitgegroeid tot een niet meer weg te denken centrum dat onze steun
en sympathie ten volle verdient. De subsidie-aanvraag die vanavond voor
ons ligt, is minder dan het minimum. Concreet heeft het college van B&W