18 november 1987
-61 -
^en
Kennis hebbende van alle bezuinigingen die over ons heen komen waar we
regelmatig zelf een oplossing voor zien te vinden, denk ik juist dat als
we één ding ergens kunnen reserveren, dan is het hier wel voor, omdat het
naast de deur is, in de eigen gemeenschap, in het eigen dorp. Ik pleit
er nogmaals voor dat wij hiervoor de middelen ter beschikking stellen.
Heer MEILOF: Voorzitter, ik wil toch ook nog even reageren op het feit
dat wat er uit gaat van de suggestie die ik geef. Ik kan er helemaal achter
staan hoe belangrijk dat is, dat gevoel van eigenwaarde, het daardoor groeien
en het daardoor sterker worden. Dat betekent nog niet dat ik erachter sta
dat als dat gevoel van eigenwaarde groeit door de stimulansen van het land
financiële stimulansen van het land waar je woont, dat dat zoveel gezonder
werkt. Als dat tot stand komt in een gezond eigen gevecht om overeind te
blijven waarbij je anderzijds best je subsidies krijgt voor dingen waar
anderen ook subsidie voor krijgen (sport en allerlei evenementen) dan denk
ik dat dat een gezonder proces is. Overigens, het suikerfeest wordt hier
heel duidelijk beschreven als een feest met een religieuze achtergrond.
Dit even, omdat u zich niet voor kon stellen dat ik dat zei.
Heer VISSER: Ik blijf mij verzetten tegen de opvattingen van de heer Meilof.
Ik begrijp ook het verschil niet tussen bijvoorbeeld een subsidie voor
zo'n feest van Turkse mensen en de reünie van oud-ambtenaren. Als je praat
over eigenwaarde dan is dat een clubje dat behoorlijk veel eigenwaarde
heeft, maar die nu juist die subsidie niet nodig heeft. Als er één groep
is die de subsidie wel nodig heeft dan zijn dat wel deze minderheden. Ik
wou eerst mijn tekst voor de minderheden in het Turks en Marokkaans doen,
maar dan verstaat u mij niet, dus daar zie ik maar even van af.
Ik steun het voorstel van de VVD.
ief
an
aven-
as
Heer BAKS: Voorzitter, op twee dingen mag ik reageren. Allereerst op het
verhaal van de kabelkrant. De wethouder weet met mij dat als er twee berichten
vertaald moeten worden, zowel in het Turks als in het Arabisch, er voor
wat die laatste groep betreft maar een klein gedeelte is dat daar van mee
kan profiteren, omdat het grootste gedeelte van de Marokkanen die in Soest
wonen Berber-Marokkanen zijn en u weet het, Berber is geen schrijftaal,
dus wat dat betreft wordt het voor hen al moeilijk om hoog-Arabisch te
lezen. Wij zien in het effect van die twee vertaalde berichten niet zoveel.
Wij denken dat je met dat geld veel andere zinniger dingen voor leden voor
etnische minderheidsgroepen kunt doen. Het verhaal van die bestuurskosten,
dan denk ik, ach, als u van die bestuurskosten zelfs een werkgelegenheids
verhaal kunt maken door van dat geld iemand in dienst te nemen bij de
gemeente, dan kunt u als u dat zou willen er ook wel een leuk verhaal van
maken door het te gebruiken voor bijvoorbeeld taalcursussen, waardoor achter
standsituaties -waar in feite de rijksbijdrageregeling minderheden voor
is bedoeld, om achterstandsituaties weg te werken zodat men zo optimaal
mogelijk binnen de samenleving kan functioneren- ingelopen worden. Zo'n
taalcursus is daar ondere andere voor. Maar als u ons zo niet tegemoet
kan komen, dan kijken we of we wat dat betreft een uitspraak van de raad
kunnen krijgen middels het indienen van een amendement.
Dan de eigen bijdrage. Ik ben het voor een stuk met mijn buurman, de heer
Meilof eens dat die rijksbijdrageregeling niet een situatie mag creëren
dat de leden van etnische minderheidsgroepen door deze regeling in hun
isolementspositie worden versterkt. Een eigen bijdrage is daar een instrument
voor. Als het de bedoeling is dat mensen zoveel mogelijk moeten kunnen
gaan meegenieten van de bestaande welzijnsvoorzieningen, dan moet je die
drempel daar naartoe zo laag mogelijk houden en dan moet je de keuzemogelijk
heid laten. Eén van die keuzemogelijkheden is: wat kost het? Kost het in
het ene gebouw 1,= en dezelfde activiteit in een ander gebouw 1,50