19 januari 1989
- 11 -
functioneren van die commissie wat niet goed zou zijn en hoe moet die
commissie verder? Ik zou dan ook een dringend beroep op het CDA willen
doen, die namens de raad als enige fractie een vertegenwoordiger voor die
commissie kunstaankopen heeft geleverd, om zich toch nog eens af te vragen
waar we dan mee bezig zijn als die fractie die de vertegenwoordiger mag
leveren zou gaan zeggen: we vinden de hele commissie en mede onze
vertegenwoordiger toch niet in staat om datgene wat wij van die commissie
verwachten, op een behoorlijke manier uit te voeren.
Met betrekking tot de kosten. Daar is een toch wel grote spraakverwarring
met betrekking tot het begrip budgetoverschrijding. Naar mijn gevoel is er
geen sprake van een budgetoverschrijding. Ik stel alleen vast dat de door
ons ingestelde commissie kunstaankopen tot de conclusie komt dat er
mogelijkheden zijn om iets te realiseren dat uitgaat boven het
oorspronkelijke doel en uitgaat boven het oorspronkelijk vastgestelde
bedrag, maar tevens aangeeft welke mogelijkheden er zijn om dat te kunnen
betalen uit een subsidie die waarschijnlijk gaat komen. Daarmee legt men de
vraag neer bij de raad om iets zo moois en zo monumentaals als wat er nu
ligt, te gaan realiseren. Naar mijn gevoel is er dan geen sprake van een
budgetoverschrijding. Er ligt nu alleen een voorstel dat niet helemaal
spoort -ik zeg duidelijk niet helemaal- met het oorspronkelijke voorstel,
althans, in financiële zin. Ik stel daar tevens bij vast dat er in
redelijkheid aangegeven is hoe kan worden bereikt dat het budget niet erg
veel hoger hoeft te zijn om zoiets moois te kunnen realiseren. Dan denk ik:
dat is toch iets dat wel vaker gebeurd is in deze raad, bijvoorbeeld bij
een sporthal in Soesterberg die op een gegeven ogenblik een beetje duurder
kon worden omdat we hadden bedacht dat er met de BTW-optie wat te regelen
was. Maar in geld, absoluut, is dat ding ook duurder geworden dan
oorspronkelijk. Op zo'n moment zeggen we: het is mooi dat we een middel
vinden om iets te kunnen realiseren dat uitgaat boven wat we eerst gedacht
hadden. Ik denk dat dat goed is. Die beslissing kunnen we nemen. We hadden
toen nee kunnen zeggen en we kunnen nu weer nee zeggen. We kunnen ook ja
zeggen. Ik denk aan de kelder onder het gemeentehuis. Daar was mijn fractie
het niet mee eens, maar goed, de meerderheid van de raad vindt dat het ding
er moet komen. Nou, een legitieme beslissing. Men kan beslissen om meer
geld uit te geven. Je kan het ook niet doen. We hebben gesproken over de
deur. Die komt er nu dus niet omdat we vinden dat die er niet hoeft te
komen, maar ook dat is weer een punt waarvan we hadden kunnen zeggen: we
geven meer geld uit aan wat we belangrijk vinden. De vijver, daar is over
besloten, die zat er ook eerst niet in. De omgevingsvormgeving wordt ook
duurder. Dat betekent dat we naar mijn mening die discussie niet te zwaar
moeten aanzetten over dat geld. De vraag is of we dat willen, of we dat
ervoor over hebben om een zo mooi kunstwerk neer te zetten bij het
gemeentehuis en daarmee te accentueren hoe belangrijk dat gemeentehuis voor
ons dorp is. We mogen er in redelijkheid van uitgaan dat de provincie die
subsidie gaat toekennen. Mocht het niet zo zijn, dan hoor ik het overigens
graag van het college. Anderzijds is het zo dat we een klein risico lopen.
Natuurlijk kan uiteindelijk die subsidie worden afgewezen. Maar we lopen
wel vaker risico's. We doen ook aan een garantiefonds voor de woningbouw
mee. We geven gemeentegaranties aan particulieren die een woning willen
kopen. Dat zijn allemaal zaken waar we natuurlijk enig risico lopen. Maar
gelukkig zitten we als gemeente Soest in de positie dat als sommige van die
risico's dan eens een keer in ons nadeel doorslaan, dat we dan niet in
gigantische financiële problemen terecht komen. Ik vind dat we dat ook mee
moeten nemen.
Dat betekent dus dat wij zeggen: behandel dit voorstel nu op dezelfde wijze
als zoveel andere voorstellen waarbij het in financiële zin uiteindelijk
iets anders bleek te zijn dan we ons aanvankelijk hadden voorgesteld. Ik
