20 septenber 1990 - 3 - verlaten van de structuurschets Dalweg en dat grote voordeel aan de Lange Brinkweg had logischerwijs moeten leiden tot een heroverweging. Maar daar wenste de politiek niet aan te denken. In deze tijd van begrotingsvergaderingen, waarin we te maken hebben met de kleine financiële speelruimte voor nieuw beleid, denkt onze fractie regelmatig met ergernis aan deze financiële erfenis, die voor lange tijd op onze begroting blijft drukken. En als we dan deze week op Prinsjesdag zien dat er bezuinigingen aankomen op het gebied van de stads- en dorps vernieuwing, dan kunnen we alleen maar hopen dat het mee zal vallen, maar moeten we vrezen dat onze gemeentebegroting in de komende jaren een minder florissant beeld zal bieden dan vandaag. Voorzitter, dan menen wij toch ook onze zorgen te moeten uitspreken over een aantal aspecten die ons in de korte tijd dat we van dit gebouw gebruik maken, zijn opgevallen. Wij hebben de stellige indruk dat een aantal zaken in en rond dit gebouw bepaald niet zijn afgestemd op een zuinig gebruik van energie. De waterval en de fonteinen, alsmede de royale verlichting van het gebouw in de avond- en nachtelijke uren zijn niet bepaald een voorbeeld voor de bevolking die wij met regelmaat oproepen tot een milieubewust gedrag. Onze fractie zou graag zien dat hier op korte termijn verbetering in wordt gebracht. Een ander aspect is het systeem van de elektronische beveiliging. Wij zouden graag zien dat we de leeszaal ook op ouderwetse mechanische wijze kunnen betreden en vooral verlaten. Aan de ene kant heeft dat te maken met onze gevoelsmatige weerstand tegen het ongevraagd registreren van het systeem en de associatie die dat opwekt met 'big brother is watching you' Aan de andere kant heeft het ook te maken met de praktijk, die ons al heeft laten zien dat dit systeem storingsgevoelig is. Wat betreft de entree en de toegankelijkheid van het gebouw voor bezoekers is duidelijk dat het vinden van de juiste toegang door twee deuren verre van optimaal is en dat de brievenbus voor het publiek nauwelijks is te vinden. Wij hebben begrepen dat de architect niet wenst dat de brievenbus duidelijk wordt aangeduid. Wij menen dat de bezwaren van de architect ondergeschikt dienen te zijn aan de gebruiksvriendelijkheid van het gebouw. Naar onze opvatting dienen de gebruikersuiteraard met respect voor de aard van het gebouw, de vrijheid te hebben om zaken zó aan te pakken dat het gebouw dienstbaar is aan het functioneren van het gemeentelijk apparaat. Want zo wensen wij dit gebouw toch te zien, ondanks alle glans en glitter Voorzitter, het is duidelijk, het gebouw staat er. Of onze fractie het wil of niet. De door ons zojuist opgelepelde geschiedenis in een notedop is daarmee op een punt aangeland dat we ons richten op de toekomst. Wat betreft de Eng zal onze fractie zich in de komende tijd sterk maken om te voorkomen dat ook de resterende stukken in het noordelijke deel geofferd zullen worden. De ideeën die Haver Droeze naar voren bracht in zijn presentatie van het omgevingsplan voor de sportvoorziening en de mogelijkheid van een recreatieve route vanaf de Lazarusberg tot het Engenbergje, zullen voor ons de leidraad vormen voor de ontwikkelingen in dit gebied. Wij vinden dat dit gebouw de raadsleden verplicht om zich voor meer dan honderd procent in te zetten voor de belangen van de burgers van Soest. Het zal nooit meer mogen gebeuren dat we ons doof houden voor kritiek of dat we het gesprek met protesterende burgers uit de weg gaan. Ook willen wij de hoop uitspreken dat de ambtenaren zich hier thuis zullen voelen en de situatie een stimulans zal zijn voor een klantvriendelijk optreden. En dat de burgers van Soest het gebouw zullen weten te vinden en weinig last zullen hebben van drempelvrees. Rest mij om te laten zien dat Gemeentebelangen Groen Soest geen partij is

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1990 | | pagina 212