20 septenber 1990
- 3 -
verlaten van de structuurschets Dalweg en dat grote voordeel aan de Lange
Brinkweg had logischerwijs moeten leiden tot een heroverweging. Maar daar
wenste de politiek niet aan te denken.
In deze tijd van begrotingsvergaderingen, waarin we te maken hebben met de
kleine financiële speelruimte voor nieuw beleid, denkt onze fractie
regelmatig met ergernis aan deze financiële erfenis, die voor lange tijd op
onze begroting blijft drukken. En als we dan deze week op Prinsjesdag zien
dat er bezuinigingen aankomen op het gebied van de stads- en dorps
vernieuwing, dan kunnen we alleen maar hopen dat het mee zal vallen, maar
moeten we vrezen dat onze gemeentebegroting in de komende jaren een minder
florissant beeld zal bieden dan vandaag.
Voorzitter, dan menen wij toch ook onze zorgen te moeten uitspreken over
een aantal aspecten die ons in de korte tijd dat we van dit gebouw gebruik
maken, zijn opgevallen. Wij hebben de stellige indruk dat een aantal zaken
in en rond dit gebouw bepaald niet zijn afgestemd op een zuinig gebruik van
energie. De waterval en de fonteinen, alsmede de royale verlichting van het
gebouw in de avond- en nachtelijke uren zijn niet bepaald een voorbeeld
voor de bevolking die wij met regelmaat oproepen tot een milieubewust
gedrag. Onze fractie zou graag zien dat hier op korte termijn verbetering
in wordt gebracht.
Een ander aspect is het systeem van de elektronische beveiliging. Wij
zouden graag zien dat we de leeszaal ook op ouderwetse mechanische wijze
kunnen betreden en vooral verlaten. Aan de ene kant heeft dat te maken met
onze gevoelsmatige weerstand tegen het ongevraagd registreren van het
systeem en de associatie die dat opwekt met 'big brother is watching you'
Aan de andere kant heeft het ook te maken met de praktijk, die ons al heeft
laten zien dat dit systeem storingsgevoelig is.
Wat betreft de entree en de toegankelijkheid van het gebouw voor bezoekers
is duidelijk dat het vinden van de juiste toegang door twee deuren verre
van optimaal is en dat de brievenbus voor het publiek nauwelijks is te
vinden. Wij hebben begrepen dat de architect niet wenst dat de brievenbus
duidelijk wordt aangeduid. Wij menen dat de bezwaren van de architect
ondergeschikt dienen te zijn aan de gebruiksvriendelijkheid van het gebouw.
Naar onze opvatting dienen de gebruikersuiteraard met respect voor de
aard van het gebouw, de vrijheid te hebben om zaken zó aan te pakken dat
het gebouw dienstbaar is aan het functioneren van het gemeentelijk
apparaat. Want zo wensen wij dit gebouw toch te zien, ondanks alle glans en
glitter
Voorzitter, het is duidelijk, het gebouw staat er. Of onze fractie het wil
of niet. De door ons zojuist opgelepelde geschiedenis in een notedop is
daarmee op een punt aangeland dat we ons richten op de toekomst. Wat
betreft de Eng zal onze fractie zich in de komende tijd sterk maken om te
voorkomen dat ook de resterende stukken in het noordelijke deel geofferd
zullen worden. De ideeën die Haver Droeze naar voren bracht in zijn
presentatie van het omgevingsplan voor de sportvoorziening en de
mogelijkheid van een recreatieve route vanaf de Lazarusberg tot het
Engenbergje, zullen voor ons de leidraad vormen voor de ontwikkelingen in
dit gebied.
Wij vinden dat dit gebouw de raadsleden verplicht om zich voor meer dan
honderd procent in te zetten voor de belangen van de burgers van Soest. Het
zal nooit meer mogen gebeuren dat we ons doof houden voor kritiek of dat we
het gesprek met protesterende burgers uit de weg gaan. Ook willen wij de
hoop uitspreken dat de ambtenaren zich hier thuis zullen voelen en de
situatie een stimulans zal zijn voor een klantvriendelijk optreden. En dat
de burgers van Soest het gebouw zullen weten te vinden en weinig last
zullen hebben van drempelvrees.
Rest mij om te laten zien dat Gemeentebelangen Groen Soest geen partij is