12 april 1990 - 10 - 1 woord gebruiken dat onze fractie daarbij voor een deel in gewetensnood is gekomen. We hebben al eerder, bij de tweede commissievergadering over dit bestemmingsplan, vastgesteld dat de nu gevolgde procesgang en de nagestreefde planomvang niet goed is. Er valt met een plan van deze omvang en met de tijd die het nodig heeft gehad om er te komen, eigenlijk niet goed te werken. We hebben ons op dat moment nog kunnen beperken tot het voorstel om voor een vervolg hierop, dus de hierna aan de orde komende herzieningen, uit te gaan van geknipte plandelen en het niet gelijktijdig behandelen daarvan. Niettemin zien we nu, na die tijd, dat wij nog steeds brokjesgewijs worden voorgelicht over dit plan, wat er fout in is, wat er aan veranderd moet worden, wat er blijkt niet in te staan. Het laatste deel daarvan bereikte ons vanavond met een brief op deze tafel waar we dan kennelijk hadden moeten kijken voordat we naar de commissie ruimtelijke ordening gingen, althans daar werd meegedeeld dat die brief hier op de tafel lag. Ik heb er dus ook daar niet meer naar kunnen kijken. Wat het gevolg hiervan is, is dat in een toch al gevoelige procedure, waar we van weten dat die gevoelig is uit alle reacties die we daaromtrent hebben mogen vernemen, nog eens een stukje psychologische schade is aangericht bij burgers die zich afvragen wat er nu weer allemaal gebeurt, die ook hebben mogen zien op een tijdstip van laten we zeggen 36 tot 24 uur dat er nog weer even snel een commissievergadering moet worden gehouden, die dan ook maar moeten raden wat daar aan de hand is en wat er dan precies gebeurt. Zij merken dan, als ze de tijd en de gelegenheid vinden om die commissie vergadering te volgen, dat daar eerst de voorzitter namens het college -dat is zijn plicht en hij doet het- ook nog eens moet gaan vertellen: dat is er aan de hand, maar dat en dat, in de tussentijd hebben we weer ontdekt, dat en dat moet dus nog aangevuld worden op die paar stukken die u pas hebt gehad of nog moet krijgen omdat ze op het tafeltje liggen waar u niet langs gelopen bent. Ik kan mij voorstellen dat daar de indruk ontstaat die bij mij op dat moment inmiddels ook aanwezig is: je kunt op deze manier niet werken! Het is dan ook zo dat wij eigenlijk graag aan u het voorstel van orde zouden willen doen om het bestemmingsplan nu niet te behandelen, maar om ons de gelegenheid te geven nog eens een keer op die elementen -waarvan we inmiddels weten dat ze bestudering behoeven- kunnen kijken hoe het ligt, terwijl wij moeten vrezen dat nu een aantal fouten in het geheel aan het licht gekomen zijn door enige reden, dat gelet op alle haast waarmee gewerkt is -en ik wil graag zeggen dat ik aanneem dat degenen die eraan gewerkt hebben goed hun best gedaan hebben, maar waar gewerkt wordt worden nu eenmaal fouten gemaakt- de nu al ontdekte fouten staan voor mogelijk nog veel meer fouten. Het voorstel van orde hoef ik niet te doen, want ik heb allang gemerkt dat het het niet haalt, dus dat zou een zinloze vorm van stemming zijn. Maar dat plaatst ons dus voor de gewetensnood waarover ik heb gesproken. Wij hebben er helemaal niet zoveel behoefte aan om op veel onderdelen van het bestemmingsplan tegen te stemmen. Er is alleen, voor zover mij bekend, niet de ruimte voor ons om ons op onderdelen van het bestemmingsplan van een mening te onthouden. Als wij hier zitten, dan moeten wij over elk van die onderdelen wat zeggen. Dat betekent dus dat we dan tegen zouden moeten stemmen op punten waar we eigenlijk misschien helemaal niet tegen zijn als we maar goed geïnformeerd zijn. Ik geef dan ook aan daarmee dat wij straks, omdat ik aanneem dat er gestemd gaat worden, als fractie de zaal zullen verlaten en niet de verantwoordelijkheid voor de vaststelling van dit bestemmingsplan willen dragen. Ik wil wel nog twee onderdelen aangeven waar wij in elk geval tegen gestemd zouden hebben als wij over dit plan mee hadden beslist en het voor het overige hadden aanvaard. Wij zouden kenbaar hebben gemaakt dat wij tegen de bestemming "wonen" voor het gebied Zonnegloren zijn, eensdeels omdat wij vinden dat er over de bestemming van dat terrein nadat het ziekenhuis er niet meer zal D< iL< Sc zi zi ge ve VC vc ge He ve ch af ma co aa ge vo De in YQ re He ki te va He ee Ik opi Zi Vc

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1990 | | pagina 85