9 juli 1992
50
stappen, dat gaat per kwartier. Dan kijk je het kamertje rond en dan weet het
raadslid dat daar zit niet vanzelf welke tijd het is. Ik denk dan: elke tijd
is anders, men moet met zijn tijd meegaan. Dan is het goed om te kijken hoe
laat het is, want als men de tijd vergeet, is het vaak al te laat. Dit is een
tekst die ik heb aangebracht op een klok, om mijn collega-raadsleden een klok
te geven in het raadskamertje, het leeskamertjeDat wil ik graag -formeel,
informeel, het gaat om de aardigheid- overhandigen aan de voorzitter van onze
raad.
VOORZITTER: Ik denk dat ik de heer Krijger namens u allen mag bedanken. Het
is een bijzonder fraaie klok. Er staat op: "Elke tijd is anders, zegt men
vaak. Ook moet men met zijn tijd meegaan. Dan is het goed om te zien hoe laat
het is. Als men de tijd vergeet, is het vaak al te laat. Ter gelegenheid van
tien raadsjaren, aangeboden aan alle collega-raadsleden van de gemeente
Soest, Bert Krijger, 9 juli 1992." Heel hartelijk dank, mijnheer Krijger, ik
denk dat we dit zeer op prijs stellen. Er was nog niet in voorzien, in een
klok voor de leeskamer, dus daar is dan hiermee ook aan voldaan. Wij wensen u
nog veel succes verder in uw raadsperiode.
Dames en heren, leden van de raad, ik wil graag aansluiten bij de woorden van
de heer Krijger, ik heb het zelf ook ervaren vanavond, dat wij op plezierige
wijze met elkaar vergaderd hebben. We hebben belangrijke besluiten genomen,
maar we hebben ook tegenstellingen gehad. Daarnaast moet je toch ook elkaar
als persoon kunnen blijven waarderen. Ik dacht dat we daar met elkaar allen
in geslaagd zijn, ik wil graag mijn waardering daar ook voor uitspreken.
Ik wens u allen een hele goede vakantie toe, met of zonder structuurvisie in
de tas of koffer, als u op reis gaat. Graag tot na deze vakantieperiode, ik
hoop u allen in goede gezondheid weer aan te treffen.
De vergadering is gesloten.
Vastgesteld in de openbare vergadering van de raad der gemeente Soest van
17 september 1992,
de voorzitter,