17 september 1992
-32-| l-
hier mag zeggen dat juist deze punten bij Cees Verheus zeer hoog in het
vaandel staan. Niet zo vreemd voor een man die altijd meer oog heeft voor wat
bindt dan voor dat wat scheiding veroorzaakt. Is dat laatste onontkoombaar,
dan spijt hem dat oprecht, menigmaal meer dan menigeen wel denkt. Maar het
zal hem dan overigens niet weerhouden om de nieuwe dag aan de nieuwe orde
verder te gaan.
Dertig jaar raadslid, bijna tien jaar fractievoorzitter en dat tegen de
achtergrond van het rapport van oud-minister Jan de Koning, die een periode
van twaalf jaar ruimschoots voldoende vindt. Gelukkig koos de CDA-partij raad
voor een maximum periode van drie en heeft Cees dus na deze zittingsperiode
nog vier jaar te gaan. zult begrijpen dat deze exegese geheel voor mijn
rekening is. Of die breed gedragen zal worden, waag ik te betwijfelen.
Gelukkig wordt met dit geheel wel aangetoond dat de regel nog altijd
bevestigd wordt als er uitzonderingen zijn. Onze fractie is blij met die
uitzondering. Is dat ook bevestigd bij aanvang van de raadsperiode? De
benoeming van de fractievoorzitter was bijna een hamerstuk. Bijna, want de
statuten stonden dat terecht in de weg en de verkiezing vroeg één ronde. Het
was dan ook nog unaniem. Spijt daarvan heeft niemand. Wat niet wil zeggen dat
Cees altijd makkelijk is. Ook hij is wel eens te lang aan het woord. Als dat
leidt tot storende onderlinge discussies, volgt er een forse tik met de hamer
en de opmerking: "Doen we nog mee? Anders ga ik naar huis!" Dat vroegertje
hebben we hem nooit gegund, we deden snel weer mee. Echt moeite heeft Cees er
overigens zelf ook niet mee, want hij voelt zich als een vis in het water.
Overigens ook zonder een echt politiek dier te zijn. In dat opzicht heeft
zelfs oud-minister Jan de Koning eigenlijk ongelijk, toen hij sprekend over
gemeenteraden opmerkte: "Dat zijn de kweekvijvers van de provinciale en
nationale politiek." Voorzitter, daarin kan je erg lang en uitstekend
functioneren. Het verblijf in de kweekvijver ging Cees goed af. Hij was
kwekeling, werd kwekeling met akte en is inmiddels nestor. Ik hoop dat het
hem nog zal gelukken om de door hem felbegeerde raadskelder alsnog binnen te
halen, desnoods onder de vijvers hiernaast. Cees, van harte geluk gewenst.
Moge er zegen rusten op je gezondheid en het allerbeste. Onze wensen laten we
graag vergezeld gaan van een fraai bloemstuk namens bestuur en fractie
Heer VERHEUS (CDA)Voorziter, ik ben natuurlijk aangenaam verrast, dat laat
zich gemakkelijk raden. Toen u me daar, ik denk een maand geleden, over
aanschoot, had ik er zelf niet eens meer aan gedacht. U hebt zelf ook gezegd:
eigenlijk is dat geen jubileum, maar het is toch een tijdperk waarbij je even
stil mag staan. Ik ben vóór alles dankbaar. Dankbaar, dat ik altijd de
gezondheid heb mogen ontvangen om dit werk te doen. Ik ben ook dankbaar voor
al degenen -dat geldt niet alleen het CDA, maar de raad in zijn totaliteit en
ook het ambtenarenkorps- die altijd de medewerking en de collegialiteit gehad
hebben. Als je dat niet zou hebben, dan kon je dit met een lachend gezicht
niet lang doen. Ik voel mezelf gezegend met een vrij opgewekt karakter. Dat
moet je denk ik in de politiek ook hebben, want je moet in de politiek ook
kunnen verliezen en nee durven zeggen. Dat gaat soms -ik geef dat eerlijk
toe- moeilijk. Maar altijd iedereen zijn zin geven, dat kan natuurlijk niet.
Er wordt vandaag de dag veel gezegd over de afstand tussen kiezers en
gekozenen. Daar moet en daar kan ook heel veel aan verbeterd worden, hebt
zelf gezegd dat de Soesterbergse raadsleden dan toch al een klein beetje een
andere positie innemen binnen deze raad. Ik denk dat dat waar is, omdat in
zo'n leefgemeenschap als Soesterberg de mensen heel snel voor van alles en
nog wat naar die ene of meerdere Soesterbergse raadsleden toegaan. Ik heb er
dertig jaar ervaring mee. Dat heeft men wel eens de ombudsfunctie genoemd van
de raadsleden. Ik denk dat dat een niet te onderschatten binding is tussen
kiezers en gekozenen, omdat je door rechtstreeks contact met de mensen dingen
aan de weet komt en soms dingen voor mensen kunt doen die misschien in andere
omstandigheden niet uitgevoerd zouden kunnen worden. Dat is een van de
aspecten die ik in dit raadswerk altijd bijzonder heb gewaardeerd. Je moet er
ook voor oppassen dat je geen loopjongen van de gemeenschap wordt, want dan
ben je ook verkeerd bezig. Maar als je het juiste evenwicht daarin weet te
vinden, ik denk dat je dan als raadslid -ongeacht van welke partij je bent
in die ombudsfunctie heel goed kunt functioneren en jezelf ook goed kunt
profileren. Ik denk dat het heel erg belangrijk is.
U, mijnheer de voorziter, hebt gezegd dat ik vijf burgemeesters en drie
gemeentesecretarissen meegemaakt zou hebben. Ik heb er maar vier kunnen