15 juni 1995
- 17 -
hinkelen.
We houden het voorzichtig, want het valt eigenlijk wel mee. Uitgaande van
de brief van 7 juni, dacht ik: nou, dat belooft nogal wat. Nee hoor, het
valt wel mee. Het gras is geel, zei de een, het gras is groen, zei de ander
en eigenlijk vinden wij dat het dan de kleur heeft die het moet hebben. Dat
geldt ook voor de heer Visser, voor Progressief Soest/Groen Links en voor
de fractie van BAM. Want het lijkt het meest vergaande voorstel om te komen
met een voorstel: trek het terug en laat het opnieuw komen, maar als ik in
alle eerlijkheid terugdenk aan de discussies die gevoerd zijn in de
klankbordgroep en ik denk terug aan de inbreng van én GL/PS én BAM, denk ik
dat we over een aantal maanden eenzelfde kwaliteit voorstel zouden hebben.
Dat is tijdverlies. Ik neem aan dat ze progressief genoeg zijn, dat zit in
de naam. Laten we toch maar tempo houden met de onderzoeken die zijn
voorgesteld in uw voorstel bij de begrotingsbehandeling, waar elke frac
tie -en ik denk zeker aan de gewaardeerde inbreng van Progressief Soest-
probeert datgene uit te geven wat wij misschien kunnen bezuinigen en kunnen
vinden voor nieuw beleid. Want daar gaat het om.
Heer VISSER (GL/PS): Voorzitter, mag ik even interrumperen? Het gaat
natuurlijk helemaal niet om wat de heer Krijger nu zegt. Het ging om een
kerntakendiscussie. Een kerntakendiscussie is nooit gevoerd.
VOORZITTER: Dank u, mijnheer Visser.
Heer VISSER (GL/PS): Nee, ik was nog niet klaar.
VOORZITTER: Oh, dat dacht ik. Een interruptie is altijd kort.
Heer VISSER (GL/PS): Het is natuurlijk makkelijk van de heer Krijger om
iets te zeggen over besloten vergaderingen, niemand kan dat namelijk
controleren en het is natuurlijk ook helemaal niet waar wat hij zegt.
Heer BOERKOEL (PvdA): Zal ik het bevestigen, mijnheer Visser?
Heer VISSER (GL/PS): Nee, want u was er ook zelden. Ik bedoel maar, zo gaat
het nou met besloten bijeenkomsten.
Heer KRIJGER (WD): Men valt soms door de mand door uitlatingen te doen die
men in de geestdrift brengt. "Ook afwezig" geeft al aan wat de inbreng is
geweest. Maar toch blijf ik optimistisch, want ik denk, als tot dezelfde
wijze van inbreng was gekomen van de fracties die nu een voorstel doen om
het voorstel maar terug te nemen, dat de kwaliteit van het raadsvoorstel nu
dezelfde zou zijn, dus laten we maar tempo maken.
Elk jaar zijn we bezig met nieuw beleid en elk jaar vinden we daarvoor
onvoldoende middelen of er komt een toevalstreffer, dat de vorige begroting
wat ruimte liet, dan kun je wat uitgeven. Het is eigenlijk heel triest dat
we waarschijnlijk in september weer praten over een aantal zaken op een
begroting van meer dan honderd miljoen of we nog bijvoorbeeld kunnen vinden
een bijdrage voor de ouderenbonden van zo'n duizend gulden. Dat is eigen
lijk heel triest, dat dat meestal de discussie is bij begrotingsbehandelin
gen. Het is dan ook goed alle taken, waarvan wij denken als politiek dat ze
behoren tot de kerntaken van de gemeente, nog eens kritisch te bezien.
Moeten wij ze waarborgen en/of uitvoeren, kunnen anderen het beter doen en
tot welk niveau moet zo'n voorziening in stand worden gehouden? Een gewone,
open discussie, die om te voorkomen dat hardop denken als beleid of
besluitvorming wordt gezien -zelfs in de raad doet men dat weieens- in
beslotenheid is gevoerd. Wat wij vinden kunnen we nu hardop zeggen,
gerelateerd aan je politieke overtuiging. Een hele lijst ligt ernaast, die
komt zo meteen, om te zeggen wat wij als partijen, wat mijn fractie ervan
vindt. Want sommigen vinden helemaal niks. Niet in beslotenheid en niet in
de openbaarheid. Wat gespetter en geflodder, boos tegen het college dat de
keuze die de klankbordgroep niet heeft gemaakt, aan de raad heeft voorge
legd. De raad zou die keuze zelf moeten maken, zoals gebruikelijk aan de
hand van een door een college gemaakt stuk. En dat ligt nu voor ons, dus
eigenlijk doen we gewoon ons werk nu. Nieuwe dingen heeft het college niet
toegevoegd. Er is niet meer gedaan dan een keuze maken uit al die onderwer
pen die in de klankbordgroep zijn nagelopen, de heer Boerkoel heeft het
