18 september 1997
- 46 -
zaken tot stand kwamen. Je kon zodoende natuurlijk ook hun mening op de
juiste wijze steeds meenemen. Je was dan ook minder verdacht met betrekking
tot je eigen optreden, omdat je vóór je wethoudersperiode al afstand had
genomen van de positie die je later zou nemen. Dat maakt het werken als
wethouder veel makkelijker, omdat je minder verdacht bent.
Als lid van de fractie gaf je vaak blijk dat een van de grootste belemme
ringen voor een creatieve geest de fractiediscipline is. En ik denk dat
Leidje dat mogelijk ook gemerkt zal hebben en anderen in je fractie.
Gelukkig konden jullie goed met elkaar overeenstemmen en met elkaar omgaan,
maar in feite was het zo dat fractiediscipline voor een creatieve geest als
die van jou natuurlijk iets is dat haast ondenkbaar was. De fractieleden
konden daar voldoende begrip voor opbrengen en men had er dan ook geen
enkel bezwaar tegen en wij in de raad ook niet, als jij weer eens een one-
manshow te berde bracht
Jan, wat wij ook zeer hebben geapprecieerd is jouw relativeringsvermogen.
Als je in de raad de discussies had gevolgd, als je iedereen van repliek
had gediend, was jij in besloten kring en in petit comité altijd bereid om
te evalueren. Dat deden wij in een kleine groep op een daartoe bestemde
plek en dan konden wij zaken die misschien niet helemaal duidelijk waren,
nog eens een keer aan de orde krijgen. Ik heb al gezegd dat jij als
raadslid in staat was om oorspronkelijke meningen snel te wijzigen en wij
vinden dan ook dat dat nu juist het enige punt is waardoor er tevens leven
in de brouwerij kwam, met jou als raadslid -velen hebben dat gezegd en het
is ook diverse keren in de kranten al vermeld- dat wij mogen veronderstel
len dat het gebeuren in de raad toch een stuk saaier zal worden als jij er
niet meer bent. Jij gaf nu eenmaal was sjeu aan het gebeuren en kwam iedere
keer weer verrassend uit de hoek.
Jan, wij hebben begrepen dat je beschikbaar blijft voor bepaalde functies
binnen deze gemeente en dat jij ook bereid bent om je eigen imago, waar al
voldoende over gezegd is en gezegd zal worden, ook weer aan de orde te
krijgen. Je bent ook bereid om het imago van alle gemeentebestuurders nog
eens een keer in een congres aan de orde te stellen, je hebt dat in het
begin van deze vergadering gezegd. We zijn benieuwd om jou daar als
voorzitter te leren kennen.
Jan, je gaat vanavond afscheid nemen en ik zou niet willen eindigen dan
door jouw opvolger, die ik vanavond niet heb mogen installeren, maar
waarvoor ik toch enige bijdrage heb mogen leveren om haar als opvolger in
de raad te laten optreden, in ieder geval zeer veel succes toe te wensen.
Geen afscheid, Jan, zonder cadeaus. Je hebt gezegd dat je geen persoonlijke
cadeaus wilt hebben en dat alles wat als geschenk in jouw richting zou
komen, bestemd zou zijn voor de Stichting Literaire Activiteiten, waarin we
je nog vele malen hopen te zien. Wel, het gemeentebestuur heeft het behaagd
-naast een ander behagen dat we vanavond hebben aangehoord- om je in ieder
geval een envelop aan te bieden voor de SLAS, maar omdat bij SLAS-optredens
er nog wel eens muziek wordt gespeeld, hebben we er ook een kleine cd bij
gedaan. Jan, ik wil het hier bij laten, we wensen jou en je familie veel
succes en ik ben ervan overtuigd dat we elkaar na deze raad toch nog wel
eens op diverse plekken zullen ontmoeten. Bedankt en hierbij wil ik je
graag het geschenk namens het gemeentebestuur overhandigen.
VOORZITTER: Dan geef ik het woord aan mevrouw Koster, die namens de fractie
Groen Links/Progressief Soest zal spreken.
Mevrouw KOSTER (GL/PS)Kunst, politiek zonder Jan. Is er, of niet? Jules
Deelder, de nachtburgemeester van Rotterdam -jou wel bekend- schreef in een
van zijn bundels een hele verhandeling over de wijze waarop kunst geschre
ven zou moeten worden. Met een grote k, een kleine k, of een c. De uitleg
die hij daarover gaf, is niet geschikt voor dit gezelschap, althans, die
kan ik niet geven, maar mogelijk zou jij dat wel in dezelfde bewoordingen
gedaan hebben. Morgenavond kunnen we het nog eens hebben over de overeen
komsten tussen Jules Deelder en jou.
Lieve Jan, beste Jan. Kunst, politiek, met of zonder Jan. Alles is moge
lijk, heb je ooit eens in een van onze verkiezingsprogramma's geschreven.
Dus ook kunst, politiek, zonder jou. Maar het is wel anders. Bas de Gaay
Fortman, een van de grondleggers van de PPR, u allen wellicht bekend, vond
dat politiek kunst was. Nee, geen kunstje, alhoewel de willekeurige burger
nog wel eens die indruk kan krijgen. Hij beschrijft dat uitgebreid in zijn
