18 september 1997 - 51 - ben benieuwd wie dit epistel hier in huis gaat schrijven, hopelijk met een financiële paragraaf. Cultuur en kunst zitten in deze gemeente nog steeds in het hoekje waar de bezuinigingsklappen vallen en hard aankomen. Terwijl het bruist van de culturele activiteiten in alle mogelijke disciplines op de Seizoenmarktin het Openluchttheater, de Beeldentuin, in tal van zalen, in ateliers en kerken, op pleinen en plantsoenen. Maar zolang het SLAS voor een poëzieconcert in deze leegstaande zaal 125,-- huur voor één uurtje moet betalen, die vanuit de Kermispot terugvloeit in de algemene middelen, is het met het cultuurbesef van dit gemeentebestuur karig gesteld. Ik zou wensen dat in ons vliegdorp Soesterberg een belangrijk kunstwerk wordt geplaatst van Panamarenko bijvoorbeeld, met geld van de gemeente, de provincie, defensie en de naar huis teruggekeerde Amerikanen. Het begrip Soesterberg schijnt tot aan de Canadese grens toe bekend te zijn, heb ik Werner Paans tot twee keer toe horen vertellen voor Radio Soest. Dames en heren, stel eens een daad die uitstijgt boven ons niveau, die nationaal de aandacht trekt naast de filemeldingen op de A-28, de Kaasboerderij en de Paardenkamp Ten slotte elke woensdag de 75-jarige Soester Courant met de maandelijkse Op 't Hoogt als veelgelezen bijlage. Jan van Steendelaar en ik hebben een keuze gemaakt uit de bijna 2500 Soesa's die in de afgelopen zeven jaargang en in Op 1t Hoogt zijn gepubliceerd. Waar vind je een gemeentebestuur dat er blijkbaar geen moeite mee heeft om in een gemeentelijk voorlichtingsblad ook enige ruimte te vullen met grappen? De keuze van de 208 Soesa's in dit boekje geeft een aardig beeld van ons politieke dorp in het algemeen met alle soesa erin en eromheen. Ik bied u, collega's dit boekje met plezier aan. U hebt het al ontvangen, merk ik, de bode was iets te vlug. Ik bied u dit boekje met plezier aan, geniet ervan, maar lees met mate. Ik zou wensen dat Op 11 Hoogt blijft bestaan, elke maand. Dat waren mijn zeven wensen, mijnheer De WidtHartelijk dank voor de onderscheiding. Ik zal de Koningin zelf een briefje schrijven om haar te bedanken. U hebt een heleboel verteld en ook dingen, ja, die ik dacht dat ze geheim waren, bijvoorbeeld mijn lessen op het gebied van seksuele voorlichting in Bunschoten. Maar dat heb ik echt gedaan. Op verzoek was dat hoor, ik bedoel, ik drong me niet op. Dat was in de jaren dat het nog iets heel bijzonders was, dat je met dia's aan kinderen ging vertellen hoe het in elkaar zat. En in Bunschoten was dat natuurlijk helemaal wat. Ik ben er levend weer vandaan gekomen. U verbaast zich dat ik vrienden heb bij defensie. Ik verzet me niet zozeer tegen die mensen in dat uniform, dat zijn gewoon aardige mensen. Maar ik heb me altijd verzet tegen het defensieapparaat als macht in deze staat, een geldverslindende macht. Maar met die mensen die daar vaak inzitten, is soms niks mis en toevallig kwam ik die mensen vaak tegen. Inderdaad, vrienden gemaakt, dat is waar. En wat uw opmerking betreft over mijn wethouderschap, ik heb begrepen dat het in Nederland straks mogelijk is om iemand van buiten de raad tot wethouder te benoemen. Ik sta er niet helemaal afkerig tegenover, mits ik dan de enige ben, met alle portefeuilles. Günther, hartelijk dank voor je vriendelijke woorden. Dat evalueren, dat blijven we doen, denk ik, als ik hier tenminste op donderdagavond nog wel eens ben in de raad, daar op de perstribune bijvoorbeeld. Die flexibili teit, ik kon er ook niks aan doen. En die fractiediscipline waar je het over had, ik dacht toch wel dat ik daar met Leidje aardig mee overweg kon. Ik vind, als ik je zo hoor, Günther, dat je een aardige acteur bent geworden als de nieuwe nestor en ik denk dat je die rol goed zult kunnen spelen Ook Nel, bedankt voor je hartelijke woorden, lieve woorden. En de verrassing natuurlijk, Jan Menne, die met mij op de fiets naar Rome wil. Oh nee, dat zei u, hè? Maar als we op de tandem naar Rome gaan, Jan, dan wil ik wel achterop zitten. Wat mij vreselijk goed doet is dat hier zoveel ambtenaren nog aanwezig zijn, waar ik inderdaad een hele bijzondere relatie mee heb gehad en ook vrienden heb gemaakt, met name het saunaclubje, dat is zo en dat houden we erin, hoop ik. Ja, die Visserstaete, ik kan er ook niks aan doen. Ik heb het zelf niet bedacht. Toen ik hoorde dat ook Bep er gaat wonen, dacht ik: nou, het zit wel goed. Het is een mooi gebouw van binnen, ik heb het vorige week mogen bekijken.

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1997 | | pagina 224