25 februari 1999
-9-
zouden ze beslist zijn gebroken, want ik vind dat mevrouw de wethouder nu
toch wel heel duidelijk blijk geeft dat het helemaal geen zin heeft om
adviesnota's te laten opstellen. Ik voel me nu toch geroepen om een stukje
geschiedenis op te halen. Het verhaal over de kritische afweging gemeente
lijk bezit is begonnen in april 1997. Toen hebben we met elkaar gesproken
omdat inmiddels iets tot stand was gekomen door de korting op de gemeente
uitkering, dat we echt wel met elkaar konden spreken dat er een probleem
lag. Dan hebben we ook gesproken, het was april 1997. Daar hebben we toen
al naar voren gebracht dat wij met het afstoten van onroerend goed terug
houdend zouden willen zijn, omdat bezit ook heel zinvol kan zijn. U heeft
het vaak zelf over tafelzilver en dat soort dingen. En als er iets voor ons
tafelzilver is dan is het wel de grond in Soest. Toen heeft u gereageerd.
En in uw reactie stelde u toen dat het afstoten van onroerend goed pas
gerealiseerd zou worden nadat er grondige inventarisatie zou hebben
plaatsgevonden. De irritatie de afgelopen tijd bij ons is m.n. gegroeid
omdat u toch impliciet elke keer toen heeft gesuggereerd dat we er nog met
elkaar over zouden praten. Vervolgens hebben we geconstateerd dat wat u
oorspronkelijk in 1997 aan ons voorgelegd heeft, heel iets anders is dan
wat er nu is uitgekomen. Ik wil u eraan herinneren dat er meerdere advies
nota's van de gemeenteambtenaren nodig waren om eindelijk tot iets te
komen, waar u akkoord mee ging. Zonder dat wij overigens als gemeenteraad
daarover hebben kunnen meepraten. Eind 1997 staat er dus een verhaal, een
adviesnota over de kritische afweging, is het eindelijk de adviesnota die u
wilt, en nu komt u weer met een verhaal dat het de ijzeren voorraad is
Ik vind dit volstrekt ongeloofwaardig. U manipuleert met dingen die op
nota's waarmee u uw beleid uitvoert, naar dat het u goeddunkt, zegt: we
moeten 100.000,hebben. U zit nu, als we gewoon Buys Ballotlaan en de
Banningstraatals we dat zo meteen aannemen, bij elkaar optellen, boven de
130.000,--, dik voldaan aan de afspraak die we met elkaar hebben gemaakt.
Kijk, ik vind dat wij als fractie ook ervan uit moeten kunnen gaan dat als
we ergens aan meedoen, en we afspraken met elkaar maken, dat ook al zit je
nou in de oppositie en al doe je af en toe vervelend, dat je er toch van op
aan moet kunnen dat je hier met elkaar afspraken maakt die nagekomen
worden. U gaat gewoon gaandeweg, dan zult u wel weer zeggen: voortschrij
dend inzicht, steeds het verhaal veranderen. Ik vraag me inderdaad af of
een discussie wel zinvol zal zijn, want op deze manier haal je er steeds
uit wat je uitkomt en wij blijven gewoon voortdurend met lege handen staan.
Ik heb hier geen woorden voor hoor. Ik vind dit echt heel slecht. Wij zijn
voor de verkoop van de Banningstraat en over het geitenweitje komen wij nog
te spreken.
Wethouder BLOMMERSJa voorzitter, ik denk dat ik alleen maar de woorden
van de heer Witte kan beamen. Over het geitenweitje wordt hier nog gespro
ken in de raad.
Heer WITTE (GGS)Voorzitter, beaamt mevrouw de wethouder ook wat ik verder
daarvoor zei?
Wethouder BLOMMERS: Voorzitter, ik heb met uitermate grote aandacht
geluisterd naar de heer Witte en ik wil twee opmerkingen maken, want hij
denkt misschien anders dat ik inderdaad zijn woorden deel. Ik deel zijn
woorden niet. Ik kan me best voorstellen als de heer Witte zegt van: die
grond achter de Banninghal, ijzeren voorraad, toen het in de nota stond was
het een stuk grond dat we konden verkopen. Maar daarvoor al, was de
Banninghal het enige perceel, want daar stond niet de Buys Ballot en niet
een aantal panden dat we hebben en daar stond ook niet het geitenweitje op,
maar was de Banningstraat het enige stuk dat gewoon al in de inventarisatie
zat, ook bij onze eigen bedrijfscontactfunctionariswant dat was ook de
reden dat we er met mensen over hebben gesproken, om die grond als bedrij-
vengrond te verkopen. Die is toen in die inventarisatie, in die adviesnota
aan het college, die u heeft gezien, meegenomen en je zou kunnen zeggen uit
oogpunt van zorgvuldigheid had er misschien onder de streep moeten staan zo