25 februari 1999 -9- zouden ze beslist zijn gebroken, want ik vind dat mevrouw de wethouder nu toch wel heel duidelijk blijk geeft dat het helemaal geen zin heeft om adviesnota's te laten opstellen. Ik voel me nu toch geroepen om een stukje geschiedenis op te halen. Het verhaal over de kritische afweging gemeente lijk bezit is begonnen in april 1997. Toen hebben we met elkaar gesproken omdat inmiddels iets tot stand was gekomen door de korting op de gemeente uitkering, dat we echt wel met elkaar konden spreken dat er een probleem lag. Dan hebben we ook gesproken, het was april 1997. Daar hebben we toen al naar voren gebracht dat wij met het afstoten van onroerend goed terug houdend zouden willen zijn, omdat bezit ook heel zinvol kan zijn. U heeft het vaak zelf over tafelzilver en dat soort dingen. En als er iets voor ons tafelzilver is dan is het wel de grond in Soest. Toen heeft u gereageerd. En in uw reactie stelde u toen dat het afstoten van onroerend goed pas gerealiseerd zou worden nadat er grondige inventarisatie zou hebben plaatsgevonden. De irritatie de afgelopen tijd bij ons is m.n. gegroeid omdat u toch impliciet elke keer toen heeft gesuggereerd dat we er nog met elkaar over zouden praten. Vervolgens hebben we geconstateerd dat wat u oorspronkelijk in 1997 aan ons voorgelegd heeft, heel iets anders is dan wat er nu is uitgekomen. Ik wil u eraan herinneren dat er meerdere advies nota's van de gemeenteambtenaren nodig waren om eindelijk tot iets te komen, waar u akkoord mee ging. Zonder dat wij overigens als gemeenteraad daarover hebben kunnen meepraten. Eind 1997 staat er dus een verhaal, een adviesnota over de kritische afweging, is het eindelijk de adviesnota die u wilt, en nu komt u weer met een verhaal dat het de ijzeren voorraad is Ik vind dit volstrekt ongeloofwaardig. U manipuleert met dingen die op nota's waarmee u uw beleid uitvoert, naar dat het u goeddunkt, zegt: we moeten 100.000,hebben. U zit nu, als we gewoon Buys Ballotlaan en de Banningstraatals we dat zo meteen aannemen, bij elkaar optellen, boven de 130.000,--, dik voldaan aan de afspraak die we met elkaar hebben gemaakt. Kijk, ik vind dat wij als fractie ook ervan uit moeten kunnen gaan dat als we ergens aan meedoen, en we afspraken met elkaar maken, dat ook al zit je nou in de oppositie en al doe je af en toe vervelend, dat je er toch van op aan moet kunnen dat je hier met elkaar afspraken maakt die nagekomen worden. U gaat gewoon gaandeweg, dan zult u wel weer zeggen: voortschrij dend inzicht, steeds het verhaal veranderen. Ik vraag me inderdaad af of een discussie wel zinvol zal zijn, want op deze manier haal je er steeds uit wat je uitkomt en wij blijven gewoon voortdurend met lege handen staan. Ik heb hier geen woorden voor hoor. Ik vind dit echt heel slecht. Wij zijn voor de verkoop van de Banningstraat en over het geitenweitje komen wij nog te spreken. Wethouder BLOMMERSJa voorzitter, ik denk dat ik alleen maar de woorden van de heer Witte kan beamen. Over het geitenweitje wordt hier nog gespro ken in de raad. Heer WITTE (GGS)Voorzitter, beaamt mevrouw de wethouder ook wat ik verder daarvoor zei? Wethouder BLOMMERS: Voorzitter, ik heb met uitermate grote aandacht geluisterd naar de heer Witte en ik wil twee opmerkingen maken, want hij denkt misschien anders dat ik inderdaad zijn woorden deel. Ik deel zijn woorden niet. Ik kan me best voorstellen als de heer Witte zegt van: die grond achter de Banninghal, ijzeren voorraad, toen het in de nota stond was het een stuk grond dat we konden verkopen. Maar daarvoor al, was de Banninghal het enige perceel, want daar stond niet de Buys Ballot en niet een aantal panden dat we hebben en daar stond ook niet het geitenweitje op, maar was de Banningstraat het enige stuk dat gewoon al in de inventarisatie zat, ook bij onze eigen bedrijfscontactfunctionariswant dat was ook de reden dat we er met mensen over hebben gesproken, om die grond als bedrij- vengrond te verkopen. Die is toen in die inventarisatie, in die adviesnota aan het college, die u heeft gezien, meegenomen en je zou kunnen zeggen uit oogpunt van zorgvuldigheid had er misschien onder de streep moeten staan zo

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1999 | | pagina 32