16 december 1999
- 16 -
periode jouw betrouwbaarheid dan ook ter discussie stond, kwam dat zeer
hard aan. Jij kon en kan niet begrijpen dat mensen uit puur politiek gewin
zoiets collega's aandoen. Jouw vertrouwen in en respect voor politieke
tegenstanders liep een forse deuk op.
Een paar zaken wil ik hier niet onvermeld laten. Zaken die velen nu normaal
vinden. Bijvoorbeeld het feit dat we hier nu in deze raadszaal zitten.
Weinigen van ons hier kennen nog de commissievergaderingen in het oude
gebouw van Gemeentewerken. Letterlijk de hete adem in je nek van het
publiek, de pers schrijvend, gezeten op de krukken van de bar in de
kantine, de raadsvergaderingen in het Griftland College, een eigen kapstok
kregen we, zodat de bodes er zicht op konden houden, nadat jouw nieuwe
groene jas gepikt was. Jouw drammerigheid heeft ertoe geleid dat er een
fractie-assistent kwam. Nu hebben alle fracties er twee, inclusief een
eigen plek, toegang tot alle stukken, en ambtenaren waarbij ze terecht
kunnen, en net als wij, natuurlijk een computer. En bovendien kent de
begroting een post xvergoeding fractie-assistenten'
Een ander punt wat niet onvermeld mag blijven is jouw inzet om eens
collegiaal uit eten te gaan met partners. Het thuisfront speelde in jouw
politieke jaren een belangrijke rol en niet bij jou alleen. Zonder Hannie
kom ik niet, punt uit, liet jij de burgemeester weten. En zo kwam het dat
we met partners, eerst nog wel eens wat geheimzinnig, thans gewoon openlijk
wel eens zijn wezen eten. Jij vond dat dat in deze tijd moest kunnen.
Hoogte- en dieptepunten van de afgelopen 14 jaar ga ik niet noemen. De
burgemeester merkte het net ook al op, die hebben de krant voldoende
gehaald, daar zorgde jij echt wel voor.
Kees, 14 jaar samenwerking, samenwerken in wisselende samenstellingen,
samen denken en samen lachen, zonder ooit echt ruzie. Wel verschil van
inzicht. Uiteindelijk altijd met respect voor de kiezer, en in het belang
van Soest heb jij je ingezet. Kees, wij zullen natuurlijk je netwerk
missen, je bekende mensen op kantoor, je humor en je ernst, je politieke
alertheid en je persoonlijke aandacht. Maar bovenal zullen we natuurlijk
jou missen.
Kees, ik kan het niet nalaten ook een paar persoonlijke opmerkingen te
maken. De bewuste nacht van eenzaamheid in het gebouw Gemeentewerken, de
nacht van Jan MenneEr moest dat weekend een college komen. En jij stelde
eisen aan deelname. Het lukte die nacht niet. Ook niet de volgende ochtend.
Je liep letterlijk weg, ging een nieuwe broek kopen bij Adama en daar kwam,
toen jij in de kleedkamer stond een telefoontje of je terug wilde komen.
Natuurlijk, ik was net in Soesterberg aangekomen, belde je me daar en daar
ging ik weer richting Soest. Uiteindelijk lukte het wel, en er kwam een
college van Jan Menne, Frans Kingma, Mieke Swinkels en Jan Visser.
Kees, de VNG en partijcongressen, die namen wij serieus, maar na afloop
ging het er wel gezellig aan toe. Maar jouw motto was: 's avonds een man,
's morgens een man. Kees, we belden veel met elkaar als het moeilijk lag.
Dat ging dan als volgt: De telefoon ging. Ik nam op. Wilhelmina, met
Cornelis. Ik heb er nog eens over nagedacht, maar ik vind het helemaal
niks, was dan zijn antwoord. Dan wist ik wel hoe laat het was. Bellen met
ambtenaren, de gemeentesecretaris en het gezochte antwoord, dat moest er
het liefst binnen een uur zijn, want veel geduld heb je niet.
Kees, wij kenden ook goed eikaars thuissituatie. Dat wil zeggen, we wisten,
dat als ze dingen hoorden, dat ze hun mond konden houden. En dat is heel
belangrijk. En jij had toen, relatief, nog jonge kinderen. Ik heb er altijd
mijn petje voor afgenomen. De frustratie die jij had bij het schrijven van
de algemene beschouwingen, de faxen vlogen over en weer. Dat is niks voor
jou. Jij praat en rekent beter. Kees, wij hebben samen veel gelachen, maar
wij konden ook heel serieus zijn. Toen Frans ons vertelde, in de fractie,
dat hij MS had, toen was het lange tijd stil. En met veel moeite kon jij
eruit krijgen: jongen toch.
Kees, na vanavond is het over. En als blijk van waardering wil ik je namens
de fractie een cadeau aanbieden, en toepasselijker kan het eigenlijk niet,
na de erkenning voor je vele werk, beloond met een koninklijke onderschei
ding, omdat je ook voor ons geslaagd bent met vlag en wimpel. (Applaus)
