31 augustus 2000
VOORZITTER: Dank u wel. De tekst waaraan ik even memoreerde, is art. 39 van de Gemeentewet.
De benoeming ter vervulling van een plaats die tussentijds openvalt geschiedt zo spoedig mogelijk
doch tenzij de raad in een bijzonder geval anders beslist, eerst nadat opengevallen plaatsen in de raad
zijn vervuld. Daarmee voldoe ik aan uw verzoek de relevante tekst art. 39 van de Gemeentewet even te
noemen in dit verband. Ik kan dus concluderen dat er van een bijzonder karakter sprake is, en dat wij
dus die bijzondere beslissing kunnen nemen om de vervulling van de vacature vanavond aan de orde te
stellen. En daarmee stel ik het onderwerp ook aan de orde: voorziening in de vacature van de wethou
der en ik geef het woord aan de heer Krijger.
Heer KRIJGER (VVD): De afgelopen dagen en dat kan worden uitgelegd als zondag of zaterdag of
misschien wel woensdag zijn een aantal mensen gaan praten, op een zondagmiddag althans, niet gaan
kijken of luisteren naar Studio Sport, niet gaan overwegen wat de week na zondag zou gaan gebeuren,
maar eens gaan kijken wat er nog meer zou moeten gaan gebeuren in Soest. Ik mag het wel simpel
omschrijven, laat ik het maar proberen, dat er toen wat hersengymnastiek gedaan is door in eerste
instantie een kleine groep mensen, en die groep werd steeds groter. Waarom hersengymnastiek? Ik wil
even terug naar het begin van uw periode als burgemeester in Soest. De vertrouwenscommissie, niet in
openbaarheid en soms praat dat makkelijker, heeft gepleit voor een wat andere structuur, een andere
cultuur beter gezegd, van politiek overleg in Soest. Daar is door al die fractievoorzitters heel serieus
over gesproken, even los van politieke verschillen, gewoon: hoe zou het moeten zijn in een gemeente
met een omvang als Soest. Niet kon verwacht worden dat al zo snel gevraagd zou worden aan ons door
de situatie die wij niet gezocht hebben, maar die ontstaan is, of je inderdaad kunt gaan praten op een
andere wijze dan de afgelopen 4, 8, 10 jaar. Laat ik het maar beperkt houden tot 10 jaar. Die situatie is
ontstaan toen wij de trieste mededeling kregen dat de heer Ten Hove vanwege gezondheidsproblemen
die zware portefeuille, toch een uitdaging voor hem, niet verder kon beheren, kon bemannen, laat ik
het zo zeggen. Dat is jammer. Wij hebben goed begrepen dat de PvdA heel hard gezocht heeft naar
een oplossing die kon recht doen aan de zware taak en dat het niet is gelukt. Dat het niet zou gaan
lukken, want het is niet makkelijk, het is eigenlijk ongewenst om iemand te vragen van buiten, niet op
de hoogte van de ontwikkelingen, niet op de hoogte van de dossiers die er spelen, op zo korte termijn,
én in de raad te komen, én zo'n portefeuille te gaan vervullen. Ik waardeer het dat men zelfs zo ver is
gegaan en ik zeg zo ver, om de heer Boerkoel, die zelf was afgetreden als raadslid vanwege zijn
gezondheid, om die te vragen. Dat vraagt nogal wat. Dat geeft aan dat men intern tot het uiterste is
gegaan om de problemen die ontstaan zijn door het aftreden op te kunnen lossen. Maar zitje dichtbij,
dan kun je ook zien dat die oplossing niet gevonden kon worden. Dan moetje toch denk ik als poli
tiek, en dat is toch wat anders dan men van buitenaf soms denkt, gaan kijken of je andere overweging
en kunt vinden om de verantwoordelijkheid die we allemaal hebben, anders in te vullen. Anders dan
veel mensen misschien verwachten. Want er zijn suggesties gedaan van, tot in de krant toe, kan de
nestor het gaan doen. Zou ik het kunnen gaan doen, extra hè. Kun je een variant, met respect, de heer
Meilof erbij betrekken? Dat zijn varianten allemaal om een clubje te krijgen van 14 personen, hierdoor
aangesteund die dan de vertegenwoordiging van Soest moeten zijn, in ons dagelijks bestuur. Dat doet
geen recht aan uitspraken van kiezers, om de 4 jaar, en zeker niet in 1998. Dan moetje een stap verder
gaan. Dan moetje gaan kijken of het nou eens mogelijk is na 10 jaar omgaan met de oppositie, in dit
geval GGS, laat ik de naam maar noemen, of je eens kunt gaan kijken naar de overeenkomsten. Niet
zoeken naar verschillen en de gevonden verschillen breeduit meten, mekaar daarmee te lijf gaan, laat
ik het zo maar noemen. Nee, gaan kijken, dat doen we ook met andere partijen, waar de overeenkom
sten liggen en dan wat normaler te praten over de verschillen. Dat zijn wij gewend met het CDA. Wij
zijn niet hetzelfde. Maar een overeenkomst brengt je bij elkaar, de verschillen, daar praatje over. Dat
zijn we gewend met de PvdA. Overeenkomsten, daar praatje over, kun je elkaar vinden, de verschillen
praatje gewoon over. Zou dat mogelijk kunnen zijn met GGS? Als we ook kijken naar 1998 naar de
uitslagen die zijn verwoord in een raadsprogramma, dan zie je dat er heel veel overeenkomsten zijn.
Alleen de verschillen, door teleurstelling bij GGS, of door andere overwegingen, spelen hier door heel
veel commissies altijd heel hoog op. Dan moetje zelf en dat geldt voor mij, voor iedereen, ook in onze
fractie, toch wel wat massage gaan doen tussen je oren of je inderdaad in staat zou kunnen zijn die
- 4 -
