21 december 2000
- 46 -
Heer ROEST (D66): Voorzitter, ik heb een toelichting aan de wethouder gevraagd en ik kan er van
harte mee instemmen. Ik zou hem willen vragen: dit is een heel oud bestemmingsplan. Het punt is ook
een heel kwetsbaar punt van Soest, vandaar dat ik erachter sta. Ik zou hem willen vragen: is het
misschien zinvol omdat beeldkwaliteitsplan wat nadere eisen aan de invulling kan stellen om dat nog
eens verder te verlengen tot de omgeving waar het over gaat. Want het bestemmingsplan, het betref
fende bestemmingsplan Soestdijk-Noord is het geloof ik, is nog niet aan de orde. Het is destijds
afgesplitst van Soestdijk. Misschien kan hij daar nog even op reageren.
Wethouder KROL: Voorzitter, het is mede omdat het zo'n kwetsbaar punt van de gemeente is, het is
de poort van het dorp zou je kunnen zeggen, dat we dit besluit genomen hebben en nu aan u voorge
legd hebben. Ik vind het een goede suggestie om de regels die we in het beeldkwaliteitsplan hebben
zitten, die ook in onze welstandsverordening worden genoemd, nu ook met voorrang voor dit gebied
verder uit te werken in de periode die ons gegeven is. Dank u wel.
VOORZITTER: Conclusie kan zijn dat de raad unaniem instemt met dit voorstel.
Het voorstel (RV 00-148) wordt zonder stemming unaniem aangenomen.
33. Afscheid mevrouw Koster
VOORZITTER: De nestor van de raad heeft aangegeven graag ook u toe te spreken. Daar wil ik hem
als eerste gelegenheid voor geven.
Heer KRIJGER (VVD): Beste Nel. Ik heb nog nooit zo dicht bij je gezeten. Maar, laat ik het eens
uitleggen. Toen ik door kreeg dat jij de raad zou gaan verlaten heb jij mij slapeloze nachten bezorgd.
Ik zal je uitleggen waarom. Voor het eerst moet ik afscheid nemen van een vrouw met zoveel mensen
erbij. Als nestor hè, begrijp me wel goed. Ik heb dat steeds weten te vermijden, het afscheid nemen
van een vrouw in deze raad, want er zijn er te weinig. De afgelopen jaren heb ik steeds afscheid mogen
nemen van mannen die de raad uit gingen. En gelukkig werden ze hier en daar opgevolgd door een
vrouw. Maar ja, nu gaat er toch een vrouw uit en dat ben jij. En dat geeft mij het tweede probleem. Die
slapeloze nachten, daar heb ik gebruik van gemaakt om na te denken van: wat kun je nou zeggen tegen
Nel als ze de raad uitgaat? En dat is heel moeilijk geworden, want als je weet hoe het gaat, en nu ga je
toch weg, nu kan ik het vertellen. Als er dus iemand de raad uitgaat, dan krijg ik een e-mail, die moet
je gelijk open maken. Dat weet de heer Roest ook: gelijk e-mail openmaken. En dan staat er op, zeker
van de voorzitter: daar gaat er weer één. Bereid je maar voor. Dan vraag ik meestal elektronisch een
sleutel om in zijn kast te kijken en in die kast, op de kamer, die houten kast, daar zit een sleutel op,
maar die is eraf gehaald meestal. Achterom kan ik erin kijken, want daarin liggen allerlei stoffelijke
blijken van waardering. En die worden dus gebruikt om iemand eens wat te geven. En als je die kast
ingaat dan kan je iemand helemaal aankleden. Alleen dat is een verkeerde kast. Want wat zit er
allemaal in: een stropdas, juist ja, maar ik kan jou niet aankleden met een stropdas. Wat er ook wel in
ligt: manchetknopen. Nou gaat dus niet. Wat er ook in ligt: sokken, je houdt het niet voor mogelijk.
Sokken met een wapen erop van Soest en onderop de voet gestempeld met witte inkt: gemeente Soest.
Als je ze drie keer aan hebt gehad is die inkt eraf, de gaten vallen erin en het wapen zakt tot over je
enkels. Dat was dus ook niet passend. Wat wel nog passend zou kunnen zijn, zijn T-shirts. Alleen wij
hebben besloten, zonder te weten wat we besloten hebben, terug te gaan van Soest Natuurlijk naar het
wapen. En op die T-shirts staat nog steeds Soest Natuurlijk, ook dat kan ik niet meegeven naar Afrika.
Toch nog een stoffelijk blijk watje mee kunt nemen. Dat was dus inderdaad een probleem geworden.
Het doordenken is aangevangen al maanden geleden. Maar ik heb ook een bos bloemen voor je. Hè hè
een bos bloemen. Maar die bos bloemen, ik zal je uitleggen hoe moeilijk het was. Als je in deze tijd
voor bloemen uitgaat, dan is te kust en te keur witte en rode kerststerren en narcissen in potjes met
steentjes onderin, hyacinten die al ruiken, heel vroeg. Maar deze bloemen, daar hebben wij ons best
voor moeten doen. Maar ze symboliseren ook wat. Als je kijkt, is het net de Soester samenleving. Zo
