Raadsvergadering 15 oktober 2001
-16-
Pessimistisch? Ja, wel een beetje. Jaar najaar bekruipt ons het gevoel dat we als overheid bang zijn
onze vingers te branden en daarom zoveel mogelijk externe bureaus en anderen het beleid laten
'bepalen'. Daarnaast krijgt de ChristenUnie-SGP het gevoel dat geloofd wordt, dat we op deze wijze
weer burgers de interesse in de politiek teruggeven. Een mooie droom.
En de gemeente wil ook nog dat de burgers meedromen over de toekomst.... Soms lijkt het erop alsof
de gemeenteraad zelf niet democratisch is gekozen. Dan krijgen wij de indruk dat we zelf doen alsof
we geen afspiegeling van de samenleving zijn.
De gemeenteraad en B en W als uitvoerders van de dromen van burgers, dat is niet het hoogste ideaal
van de ChristenUnie-SGP.
Wij houden van Soest en haar burgers. Wij zoeken wat goed is voor ieder. Goed is niet per definitie de
helft één. Dan was de natuur in ons land nu kapot geweest. B. en W. moeten durven besluiten. We
zitten nu op het kantelpunt van burgerparticipatie die tot besluiteloosheid leidt.
De democratie is de minst slechte overheidsvorm sinds de zondeval. Maar laten we wel blijven
regeren. Laat bestuurders van de gemeente niet het gevoel krijgen dat ze ook door een verfijnd
computerprogramma te vervangen zijn. als luisteraars en uitvoerders. Straks zijn er wel stemmers
maar geen bestuurders meer.
1CT en tegenbewegingen
Door de automatisering die in een blijvende hoge versnelling zit, krijgen we buitengewoon veel
informatie. Processen gaan sneller. Burgers worden sneller en met recentere informatie gediend. Dan
is er opeens een tegenbeweging. De paspoorten kosten meer tijd voor de burger om deze te verkrijgen
op het gemeentehuis. Ze moeten twee keer komen en ieder kind dat op het paspoort moet staan, moet
meegesleept worden naar het gemeentehuis. Hier zie je op droevige wijze het effect dat we bereikt
hebben met een maatschappij waarin criminaliteit professioneel is geworden. Misschien ligt de
oorzaak daarvan ook wel bij ons zelf. Veel burgers vinden kleine criminaliteit vanzelfsprekend.
Daarmee bedoelen wij dat veel burgers zich anders gedragen als de politie in de buurt is. Ze vullen
hun belastingbiljet anders in als ze zeker weten dat ze gecontroleerd worden. Als kleine criminaliteit
gewoon is, is het vanzelfsprekend dat grote criminaliteit opschuift naar het meer professionele. Kleine
diefstal van de baas is in veel bedrijven gelegaliseerd. Dat houdt in dat gevoelige materie zoals
paspoorten onvoorstelbaar beveiligd moeten worden.
Laten we hierover niet klagen maar ons eigen gedrag minder afstemmen op controle en meer op
ethisch verantwoord handelen!
Misschien moeten we ook weer de moed opvatten elkaar aan te spreken op gedrag.
Geacht college, ziet u mogelijkheden om weer een beroep te doen op het verantwoordelijkheidsbesef
van burgers? Bent u bereid hier concreet beleid op te maken? Een hoger ethisch bewustzijn is immers
de gezonde tegenhanger van de 'politiestaat' (steeds meer controle) en juridisering van de
samenleving.
ICT en de wil tot weten
Snelle informatie en een grote veelheid aan informatie kan ook een doel op zichzelf worden. In de
Nota van Aanbieding wordt er op gewezen dat we bijvoorbeeld decentralisatie in de vorm van
wijkgericht werken, niet moeten frustreren door de snelle onderlinge communicatie. Je kunt dan de
neiging hebben om een proces dat niet verloopt zoals je gedacht had van bovenaf bij te willen sturen.
Terecht wordt hierop gewezen. In dat geval geef je elkaar geen ruimte en komt er geen creatief proces
op gang. De formulering van B en W over de rode kaarten die je dan zou willen uitdelen, gaat de
ChristenUnie-SGP net een stap te ver. Het lijkt ons een eenvoudig criterium dat je een
gedecentraliseerd proces volgt op grond van gemaakte afspraken. Wordt deze grens overschreden, dan
word je alert. Gaat het de verkeerde kant op, dan grijp je in.
Het onleesbare stukje 'Visie op integratie" en 'het grotere geheel' (uit de Nota van Aanbieding)
Er is in ieder geval visie op integratie in ons gemeentehuis. Lastig is in dit geval dat u het nog niet
kunt communiceren. Één volzin willen wij u niet onthouden: 'De relatie tussen mensen en de hybride
'organismen' die mede door mensen zijn gemaakt, vergen een visie op de integratie in een groter
geheel dan wijzelf, zonder ons daarin te verliezen'. Anders gezegd (stel dat wij het begrijpen): door de
complexiteit van onze samenleving is er sprake van vervreemding tussen de mens en datgene wat hij