Raadsvergadering 6 oktober 2003 (begrotingsraad)
ander beeld. Graag horen wij hoe het College een dergelijke gang van zaken in de toekomst zal
voorkomen. Zo ga je niet met burgers en groepen van belanghebbenden om.
Ik sluit af met de wens dat alle partijen met respect voor elkaar zullen samenwerken voor een veilig
Soest waar het ook voor de zwakkeren in de samenleving goed wonen is.
Soest, 6 oktober 2003
GROENLINKS
MEER EN MINDER
Meer dan in de afgelopen jaren wordt de begroting gedomineerd door bezuinigingen. Minder
bijdragen uit 'Den Haag' zorgen voor meer inspanningen bij het maken van keuzen in de lokale
politiek van Soest. Meer visie wordt gevraagd, meer moed ook, want het kiezen doet pijn.
Meer individuele verantwoordelijkheid vertolkt de 'Haagse' geloofsbelijdenis, minder je heil zoeken
bij de overheid, meer voor jezelf zorgen.
Maar de vraag blijft: Kunnen mensen meer verantwoordelijkheid nemen als ze de middelen missen om
de eigen verantwoordelijkheid waar te maken?
Minder geld betekent dat men creatiever moet nadenken, om meer uit minder te halen. Het kan zelfs
heel spannend zijn om met weinig middelen een optimaal resultaat binnen te halen: kijk maar naar de
resultaten van veel bevlogen, maar meestal arme kunstenaars en kunstminnaars onder de bevolking.
Meer-minder moet in de visie van GroenLinks leiden naar zo min mogelijk bureaucratisch
bezig zijn. Veel meer naast de burgers staan, waar we het tenslotte voor doen.
Leidraad moet zijn het goed volgen van waardevolle initiatieven uit de samenleving en gebruik maken
van de vele talenten van de inwoners. Vervolgens is er een politieke en een ambtelijke organisatie
nodig die wijs en dienstbaar kiest en mogelijkheden schept.
Meer verharding in de Soester gemeenschap dreigt als we met elkaar daar te weinig over nadenken.
Als mensen zich nutteloos voelen en buitengesloten ontstaat er negatieve energie. Meer gebruik kan er
gemaakt worden van de bindende rol die scholen in de woonwijken kunnen vervullen. De sociale
cohesie is in Soest gering, hier kan dus nog veel gewonnen worden. Meer diversiteit bij het wonen in
de woonwijken zal ook contacten meer mogelijk maken.
De woonomgeving is extra van belang voor ouderen en voor geestelijk en lichamelijk gehandicapten
die steeds minder vaak in tehuizen afgezonderd wonen, maar juist steeds meer te midden van de
gemeenschap leven.
Minder eilanden zijn vereist binnen onderwijs, zorg en welzijn. Er moet aandacht komen voor meer
samenwerking, voor meer gebruik maken van eikaars deskundigheid.
Bij dit alles is duidelijke sturing noodzakelijk op beleids- en uitvoerend niveau.
Minder politiesurveillanten is ook een vraag die de gemeenteraad de komende tijd zal bezighouden.
Afspraken zijn afspraken. De raad moet wel veel meer vooraf aangeven wat de surveillanten moeten
doen. SMART-doelen stellen, dus Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden.
Binnen het veiligheidsbeleid zijn te veel overlegvormen, er zal kritisch gekeken moeten worden naar
de overlappingen en of zaken niet dubbel of langs elkaar heen plaatsvinden.
Kortom, op veiligheid moet niet bezuinigd worden, maar wel op nutteloze bureaucratie.
Geen besparingen op speelvoorzieningen en brede toegankelijkheid tot de sport. Ook geen
besparingen op het eigen vervoer voor gehandicapten als zij tot de laagste inkomensgroepen
behoren. Minder onderwijskansen door te bezuinigen op logopedie is onacceptabel. Er moet
juist effectief opgetreden worden.
Meer en minder verhoudt zich niet altijd recht evenredig met beter en slechter. Met meer creativiteit
kunnen de kosten voor communicatie bijvoorbeeld omlaag. De effecten van publicaties en drukwerken
moeten grondig geëvalueerd worden. Het is toch niet de bedoeling dat college en raad gevangen zitten
in een woud van constant geproduceerde teksten, een wereld van acties en reacties, die een eigen
wereld creëren, die soms verre van de gewone onderwerpen lijken af te staan.
Ook ligt nog diep geborgen in de schoot van de organisatie de vraag naar nut en noodzaak rond
personeelsbezetting en het uitbesteden van werk. In een bestuurscultuur die zich graag wil meten met
