Raadsvergadering 18 december 2003
- 22 -
In het begin noemde ik je rol in de oppositie: tot het uiterste gaan; op zoek naar de grenzen van wat
mogelijk is.
In je rol als fractievoorzitter van de grootste partij in deze raad, deel uitmakend van de coalitie, heb ik
je ervaren als hoeder van de coalitie.
Je wilde graag dat de andere collegepartijen in het spoor bleven, en zo niet dan werd er heftig
gediscussieerd. Soms was de uitkomst naar tevredenheid, maar ja in de politiek kun je niet altijd je zin
krijgen. Zo konden de bomen aan de Soesterbergsestraat onmogelijk behouden blijven. De
burgemeester refereerde daar eigenlijk ook aan.
Hans. jouw vertrek uit de raad is te betreuren. Echter je keuze voor een nieuwe baan en gezin hebben
we als raad te respecteren. En, ja, in het begin zeiden we al, je was 14 jaar geleden de jongste. Je bent
nu nog niet de oudste hier in de raad. Je hebt gewoon je leeftijd mee, dus na je arbeidzaam leven kan
je gewoon terugkeren in de raad. En wie weet heb je dan zoveel energie over datje ons graag nog eens
lastig valt met opmerkingen in het kader van belastingen, verordeningen etc.
Namens de raad, want dat hoort er natuurlijk bij, mag ik je iets aanbieden, waarvan ik denk dat het je
goed van pas komt. Ik hoop datje het veel gaat gebruiken. Ik kom het je brengen. Ik wens je heel veel
goeds toe voor de toekomst.
(ioverhandiging cadeau) Applaus.
VOORZITTER: Ik geef graag het woord aan wethouder Witte, die een bijzondere band heeft met de
heer Van Wuijckhuijse en hij zal ons daarover vertellen.
Wethouder WITTE: Hans, je ziet het wel weer. Het is zoals altijd weer een heleboel velletjes die
waarschijnlijk helemaal door elkaar zullen gaan tijdens mijn poging om namens de fractie van
Gemeentebelangen Groen Soest afscheid van jou te nemen. 14 jaar zitje in de gemeenteraad voor
Gemeentebelangen Groen Soest. Hoewel mijn eerste reactie was toen je bekend maakte datje
wegging, ik zal de woorden die ik toen geuit heb, niet herhalen hier, maar toen ik er eens goed over
nadacht dacht ik van: wie van onze huidige fractie die ik zou vertellen van je bent verplicht 14 jaar vol
te maken, zou dan nog ooit enige lust hebben om kandidaat te worden voor Gemeentebelangen Groen
Soest. 14 jaar hebben we verschrikkelijk veel meegemaakt. En het is misschien toch leuk voor
iedereen om eens te horen hoe Gemeentebelangen Groen Soest aan Hans van Wuijckhuijse is
gekomen, want dat is toch wel een heel aardig verhaal.
Het was 1989, en ik was één van de initiatiefnemers van Gemeentebelangen Groen Soest en op zoek
naar geschikte kandidaten. Die partij wilde echt een doorbraakpartij worden. Er moesten liberalen is,
er moesten mensen van het CDA in, er moesten mensen van de PvdA in. Ja, die linkse mensen lukte
allemaal wel, want dat kwam natuurlijk eigenlijk toch voort uit die actievoerders tegen de Eng en
tegen allerlei andere plannen, het Soester Natuurbad, om ook nog even te memoreren. En ja, ik kom
Hans tegen bij toen nog Woningstichting Soest in de taakgroep Samenleven en Recreëren. Ik zat daar
als voorzitter van de woningbouwvereniging St. Jozef. Gerard van den Deijssel zat daar als
vakbondsman en Hans van Wuijckhuijse zat daar als voorzitter van de huurderbelangenvereniging
Smitsveen. Wat ook heel aardig was, was dat de begeleiding vanuit de gemeente gedaan werd door
ons allen bekende Ad van de Haar. Die taakgroep had als doel om voor het samenleven en recreëren in
Soest aanbevelingen te doen aan de gemeenteraad. Er zou een heel groot sociaal welzijnsplan gemaakt
worden en die taakgroep moest daar dus aanbevelingen voor doen. U kunt begrijpen dat met ons
drieën daar in die taakgroep het voor de heer Van de Haar niet erg meeviel om daar ook nog
aanbevelingen van te maken die hij wel ook zou willen voorleggen aan zijn afdeling Sport, Onderwijs
en Welzijn. Ik kan me herinneren dat Hans mij toen onmiddellijk opviel. Een deftig mannetje, ik zit te
denken, mag ik dat wel zeggen, maar een deftig mannetje in een pak met een stropdas en ik geloof ook
dat ik de eerste keer dat gebaar, dat wegwerpgebaar datje vaak gebruikte, heb gezien. En wat mij ook
onmiddellijk opviel was dat jij ontzettend scherp was. Je veegde daar tegen de gemeente ook al in
oppositiesfeer de Jan Salie-geest die er heerste om het samenleven en het recreëren in het Smitsveen te
verbeteren. Dat leek helemaal nergens op. En dat deed je zo fantastisch dat ik meteen dacht: die moet
ik spreken na deze vergadering. Het was in de herfst, ik kan me nog herinneren dat het sneeuwde en
Gerard en Hans en ik hebben daar samen bij WS, Hans alleen met een dun pakje aan, staan bibberen,
ik met een dikke jas, Gerard met iets bontachtigs om. We hebben daar een uur staan praten en het
klikte meteen. Ja, toen was natuurlijk aan mij de taak om mijn andere vrienden die ook geschikte
