- 28 - Raadsvergadering 20 februari 2003 - 29 - Mevrouw DE WAARD (CDA): Voorzitter, ook wij wilden hier een opmerking over maken. Als we teruggaan naar het jaar 2000 is er weliswaar nog steeds een forse verhoging, maar ook als we kijken naar de hogere kosten voor ziekteverzekeringen enzo, denken we dat het een fors bedrag is wat mensen erbij moeten leggen. De ervaring met de sociale dienst is hier wel dat er heel erg maatwerk geleverd wordt. Dus ik heb er eigenlijk nog wel vertrouwen in dat de schrijnende gevallen die dus echt hierdoor in de problemen komen, goed bekeken worden, maar dat hoor ik heel graag van de wethouder. Dus ik hoop dat mensen die dus echt in de problemen komen een tegemoetkoming zouden kunnen krijgen, maar ik ben benieuwd hoe hiermee omgegaan wordt. Heer NIJHOFF (Soest 2002): Dank u wel. Wij voelen ook wel voor het idee van de Partij van de Arbeid. Hoe het allemaal uitwerkt belastingtechnisch en huursubsidie en dat soort zaken, ik heb geen idee. Ik kan het in het voorstel ook niet vinden, maar ik zou eigenlijk voor willen stellen, of je nou wel of niet een bedrag noemt, laat de mensen nou netto hetzelfde houden als dat ze nu hebben en dat ze catief niet achteruit gaan. :lijke Wethouder KRIJGER: Dank u wel meneer de voorzitter. Laat ik eerst proberen te omschrijven wat de situatie is, waar het om draait. En dan zal ik ook gedetailleerd ingaan op de voorstellen zoals de heer Lemmen namens de PvdA, gesteund door anderen, dat omschreef. Als we kijken naar het cliëntenbestand, want zo moetje het netjes noemen, van zeg 1200 mensen, dan zijn er een aantal van bereid en in staat, en dat wordt bijzonder gewaardeerd, dat men iets meer gaat doen dan wachten op een maatwerkproject, dat ze wat kunnen gaan doen. Daarbinnen hebben wij gemiddeld een 40 cliënten die bereid zijn zoiets te gaan doen. We hebben nagegaan wat toentertijd de bedoeling was binnen deze in de raad. Die mensen zijn bereid, in staat iets meer te doen dan achter de geraniums te zitten. Die geven at het wij dus een bijdrage. Dus het gaat hier niet om degenen die dus maatwerk nodig hebben in de bijstand, die zijn niet aan de orde. Het is alleen die kleine groep daaruit die wat meer doet, zich beschikbaar stelt, om via activiteiten, vrijwilligerswerk, wat makkelijker toe te groeien naar de arbeidsmarkt. Dat is ouden bij in wezen de bedoeling waar het om draait. Dat lukt ook. Een aantal mensen is zo ver dat ze vanuit dat vrijwilligerswerk komen naar een plek op de arbeidsmarkt. Als we kijken naar het gemiddelde van 40, we hebben teruggekeken naar toen de regeling werd ingevoerd, hebben we totaal op de lijst 51 mensen zodanig gehad, dus het werkt. En wat dus niet bedoeld was, maar wel een neveneffect was, is dat als wij die heel mensen die meer doen dan in de bijstand zitten, iets geven, hebben wij hier te maken met een aantal r zijn regels, en ja, dan komt de belasting. En volstrekt onverwacht bleek dat onze goede bedoelingen, onze ;eld. goedheid, eigenlijk werd afgestraft ergens anders. Dat kwam naar voren uit het overleg met wat nu en, dan is moet gaan heten de cliëntenraad, dat kwam naar voren in overleg met Vrouwen in de Bijstand. Die zoveel konden aangeven: de bedoelingen gemeente, zijn goed, maar wij worden geconfronteerd met naar correcties op de huursubsidie. En dat was een onbedoeld effect. Toen hebben wij een reparatie gedaan, n nu dat enige tijd geleden, dat is in de raad ook geweest. Nu komen wij met een volgende stap. Een aantal ier mensen zal in de loop van dit jaar gaan oplopen tegen die fiscale grens. Dat zal zijn voor degenen die er nu in zitten, eind augustus. Dan heb je het maximum bereikt watje mag hebben. Dus al die mensen or dat de die er nu in zitten, krijgen tot en met augustus gewoon doorbetaald wat wij bedoeld hebben. Alleen de regeling, laatste maanden van het jaar zal het minder worden, dan moeten we uitgaan van 700,-, dat is ook de uden dan finesse van de overgangsregeling. Dus je praat dan over de mensen die dus niet doorstromen, dat zijn en de er misschien 15, 20, ik weet het niet. Dat die dus kunnen worden geconfronteerd aan het eind van dit jaar omdat ze niet doorgestroomd zijn naar iets anders, met ja, dat ze dan iets minder netto krijgen. Nadrukkelijk, het gaat niet om de mensen algemeen in de bijstand, alleen om deze groep. En deze stuk groep zouden wij dus moeten, ja dwingen is wat anders, alleen als je geld wil hebben word je dan ook :n aantal wel gedwongen, dan moeten ze bij ons komen en mogen wij als compensatie een woonlastentoeslag, t te stellen, want als jullie teveel betalen houdt de belasting het in en dan ben je het doel voorbij geschoten. Dat is int daar wat gaat spelen. Dus alleen die categorie heeft te maken met een netto terugval. Alleen die. Alle andere mensen die nu zich melden voor de regeling die wij hebben, komen in aanmerking voor de regeling zoals die geldt in Baarn, en wij proberen toch de goede dingen af te stemmen, en in Soest zeggen wij: houd dan toch die regeling overeind, hij is niet in andere gemeenten zeg ik nadrukkelijk, lieuwd naar Wij houden hem overeind en Baarn heeft hem ook op 700,-. Dus die mensen hebben niet te maken met een terugval. Die gaan die regeling in en krijgen minder, ja het is haast het verhaal uit het Oude

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 2003 | | pagina 64