Raadsvergadering 3 juni 2004 -30- Ri medeverantwoordelijkheid hebt, mede-oprichter, medepartner bent of datje dat niet bent. Ik zeg dat ook omdat het niet alleen gaat om de stichtingskosten, mevrouw De Waard heeft daar ook al iets over gezegd, maar ook om de exploitatiekosten. En daar hebben we nog niet eigenlijk zicht op hoe die zich zullen gaan ontwikkelen. Een vraag van onze kant is daarbij: kan de wethouder, of de portefeuillehouder op dit moment in ieder geval opening geven dat hij ervoor zorgt dat de gemeente gevrijwaard wordt van enige betrokkenheid bij de exploitatie? We zien dat niet in het voorstel, het zit er eigenlijk helemaal niet in, maar je weet eigenlijk, als je de stichting hebt, dan gaat het straks werken en dan zal toch ook de exploitatie gezond moeten zijn. Voor ons zijn daar twijfels over en wie garandeert dat de gemeente te zijner tijd niet moet gaan opdraaien voor tekorten? Dat laatste, daar willen we ook graag een antwoord op hebben. Nogmaals, het hospice heeft onze sympathie, maar wij hebben twijfels over de hoogte van het bedrag datje nu als raad gaat bijdragen. Het beste zou zijn dat het hospice helemaal uit vrijwillige bijdragen bekostigd zou kunnen worden, en het heeft ook alle kansen, want er is al heel veel vrijwillig bijgedragen. Zeker als je ziet dat in zo'n korte tijd toch 400.000 is binnengehaald. Kortom, wij willen in deze eerste termijn ons nog eerst laten overtuigen van de noodzaak van die gemeentelijke bijdrage van 100.000 ineens. Mevrouw HUBERTS (VVD): Voorzitter, in de commissie hebben wij gememoreerd dat kredietaanvragen van een dergelijke omvang afgewogen moeten worden bij de begroting of bij de voorjaarsnota, dus niet apart gepresenteerd moeten worden, zoals nu eigenlijk wel gebeurt. De overige fracties steunden dat niet of nauwelijks en de portefeuillehouder liet het natuurlijk ook wijselijk bestaan, dus vandaar dat nu dit voorstel ter overweging aan ons is aangeboden. Wij hebben afwegingen gemaakt. Wij hebben in de commissie ook aangegeven dat we het toch een hele lastige materie vonden. Niet zozeer omdat we er niet sympathiek tegenover stonden, want dat staan we wel, maar we realiseerden ons ook dat alleen met sympathie ook geen huis gerealiseerd wordt. Dus met sympathie alleen komen we er niet. De raad is inderdaad in meerderheid ervan overtuigd geweest dat het goed zou zijn dat er een hospice in Soest ging komen en het is inderdaad een beetje in de lijn van de verwachting dat op een gegeven moment een ondersteuning van dezelfde raad gevraagd gaat worden. De hoogte van het bedrag vinden we ook een belangrijk punt om eens over na te denken, maar we hebben uiteindelijk bedacht datje allerlei constructies kunt verzinnen waardoor je misschien nu met minder geld uitkomt. We hebben zoiets van: we gaan eenmalig toch het bedrag honoreren. We vinden dat het project een goede kans moet krijgen. We roepen dan ook iedereen die potentieel donateur is op om nu, nu de gemeenteraad mogelijk straks een bijdrage gaat leveren, dan ook massaal over de brug te komen om dit goede initiatief verder te ondersteunen. We maken er nog wel een kanttekening bij dat we denken dat de begroting die voorligt, dat die best wat realistischer kan en dat gaf mevrouw De Waard ook al aan, maar toch denken we: we voteren dit bedrag, want dan kunnen we mogelijk sneller dat huis realiseren. Zeker met de steun van andere fondsen daarbij betrokken. En dan denk ik ook aan de bijdrage van de gemeente Baam. Ik denk dat als Baarn meedoet in het geheel dat ook Baarn een verantwoordelijkheid heeft in deze, in financiële zin. Mevrouw MANN (GL): Voorzitter, het onderwerp heeft bij GroenLinks ook een uitgebreide discussie gegeven. Het gaat om 100.000. Als je dat vergelijkt met een discussie over 800.000 voor het BTW-compensatiefonds dan had ik zoiets van: ja, dan is het eigenlijk peanuts om het zo te zeggen. En datje er dan zo lang over aan het discussiëren bent. Maar het punt is toch wel dat we de exploitatie grondig bestudeerd hebben. We vinden gewoon dat daar nog een ontzettende hoeveelheid moet gebeuren. Daar zal die 100.000 bij wijze van spreken een klein beetje helpen, maar toch ook onvoldoende. We zijn natuurlijk helemaal in voor dat hospice, dat is het punt niet. U kunt mij bij wijze van spreken vragen om Soest in te trekken en ik weet niet hoe vaak op te treden en heel veel mensen in Soest bewust te maken. Al zou het tien keer per jaar zijn, ik zou overal opdraven, lezingen geven, enzovoort, want statistisch gesproken ben ik misschien wel één van de mensen die nog eerder dan veel van de anderen hier gebruik zou kunnen maken van het hospice. Het is duidelijk, we zijn daar gewoon helemaal weg van. Ik heb het geluk gehad dat we in Woerden zijn geweest en ook daar was ik zwaar van onder de indruk. Toch vrees ik een beetje dat we een beetje ongeduldig zijn. Waarom zou dat bijvoorbeeld volgend jaar al bereikt moeten zijn? Als je zo'n grote onderneming gaat beginnen kan je er ook wel een paar jaar langer over doen. En hoe mooi het ook is, op dit moment vind ik zelt dat er van die 100.000 van de gemeenteraad een verkeerd signaal uitgaat. Want het zou naar buiten toe de

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 2004 | | pagina 143