Raadsvergadering 3 juni 2004
-30-
Ri
medeverantwoordelijkheid hebt, mede-oprichter, medepartner bent of datje dat niet bent. Ik zeg dat
ook omdat het niet alleen gaat om de stichtingskosten, mevrouw De Waard heeft daar ook al iets over
gezegd, maar ook om de exploitatiekosten. En daar hebben we nog niet eigenlijk zicht op hoe die zich
zullen gaan ontwikkelen. Een vraag van onze kant is daarbij: kan de wethouder, of de
portefeuillehouder op dit moment in ieder geval opening geven dat hij ervoor zorgt dat de gemeente
gevrijwaard wordt van enige betrokkenheid bij de exploitatie? We zien dat niet in het voorstel, het zit
er eigenlijk helemaal niet in, maar je weet eigenlijk, als je de stichting hebt, dan gaat het straks werken
en dan zal toch ook de exploitatie gezond moeten zijn. Voor ons zijn daar twijfels over en wie
garandeert dat de gemeente te zijner tijd niet moet gaan opdraaien voor tekorten? Dat laatste, daar
willen we ook graag een antwoord op hebben. Nogmaals, het hospice heeft onze sympathie, maar wij
hebben twijfels over de hoogte van het bedrag datje nu als raad gaat bijdragen. Het beste zou zijn dat
het hospice helemaal uit vrijwillige bijdragen bekostigd zou kunnen worden, en het heeft ook alle
kansen, want er is al heel veel vrijwillig bijgedragen. Zeker als je ziet dat in zo'n korte tijd toch
400.000 is binnengehaald. Kortom, wij willen in deze eerste termijn ons nog eerst laten overtuigen
van de noodzaak van die gemeentelijke bijdrage van 100.000 ineens.
Mevrouw HUBERTS (VVD): Voorzitter, in de commissie hebben wij gememoreerd dat
kredietaanvragen van een dergelijke omvang afgewogen moeten worden bij de begroting of bij de
voorjaarsnota, dus niet apart gepresenteerd moeten worden, zoals nu eigenlijk wel gebeurt. De overige
fracties steunden dat niet of nauwelijks en de portefeuillehouder liet het natuurlijk ook wijselijk
bestaan, dus vandaar dat nu dit voorstel ter overweging aan ons is aangeboden. Wij hebben
afwegingen gemaakt. Wij hebben in de commissie ook aangegeven dat we het toch een hele lastige
materie vonden. Niet zozeer omdat we er niet sympathiek tegenover stonden, want dat staan we wel,
maar we realiseerden ons ook dat alleen met sympathie ook geen huis gerealiseerd wordt. Dus met
sympathie alleen komen we er niet. De raad is inderdaad in meerderheid ervan overtuigd geweest dat
het goed zou zijn dat er een hospice in Soest ging komen en het is inderdaad een beetje in de lijn van
de verwachting dat op een gegeven moment een ondersteuning van dezelfde raad gevraagd gaat
worden. De hoogte van het bedrag vinden we ook een belangrijk punt om eens over na te denken,
maar we hebben uiteindelijk bedacht datje allerlei constructies kunt verzinnen waardoor je misschien
nu met minder geld uitkomt. We hebben zoiets van: we gaan eenmalig toch het bedrag honoreren. We
vinden dat het project een goede kans moet krijgen. We roepen dan ook iedereen die potentieel
donateur is op om nu, nu de gemeenteraad mogelijk straks een bijdrage gaat leveren, dan ook massaal
over de brug te komen om dit goede initiatief verder te ondersteunen. We maken er nog wel een
kanttekening bij dat we denken dat de begroting die voorligt, dat die best wat realistischer kan en dat
gaf mevrouw De Waard ook al aan, maar toch denken we: we voteren dit bedrag, want dan kunnen we
mogelijk sneller dat huis realiseren. Zeker met de steun van andere fondsen daarbij betrokken. En dan
denk ik ook aan de bijdrage van de gemeente Baam. Ik denk dat als Baarn meedoet in het geheel dat
ook Baarn een verantwoordelijkheid heeft in deze, in financiële zin.
Mevrouw MANN (GL): Voorzitter, het onderwerp heeft bij GroenLinks ook een uitgebreide discussie
gegeven. Het gaat om 100.000. Als je dat vergelijkt met een discussie over 800.000 voor het
BTW-compensatiefonds dan had ik zoiets van: ja, dan is het eigenlijk peanuts om het zo te zeggen. En
datje er dan zo lang over aan het discussiëren bent. Maar het punt is toch wel dat we de exploitatie
grondig bestudeerd hebben. We vinden gewoon dat daar nog een ontzettende hoeveelheid moet
gebeuren. Daar zal die 100.000 bij wijze van spreken een klein beetje helpen, maar toch ook
onvoldoende. We zijn natuurlijk helemaal in voor dat hospice, dat is het punt niet. U kunt mij bij wijze
van spreken vragen om Soest in te trekken en ik weet niet hoe vaak op te treden en heel veel mensen
in Soest bewust te maken. Al zou het tien keer per jaar zijn, ik zou overal opdraven, lezingen geven,
enzovoort, want statistisch gesproken ben ik misschien wel één van de mensen die nog eerder dan veel
van de anderen hier gebruik zou kunnen maken van het hospice. Het is duidelijk, we zijn daar gewoon
helemaal weg van. Ik heb het geluk gehad dat we in Woerden zijn geweest en ook daar was ik zwaar
van onder de indruk. Toch vrees ik een beetje dat we een beetje ongeduldig zijn. Waarom zou dat
bijvoorbeeld volgend jaar al bereikt moeten zijn? Als je zo'n grote onderneming gaat beginnen kan je
er ook wel een paar jaar langer over doen. En hoe mooi het ook is, op dit moment vind ik zelt dat er
van die 100.000 van de gemeenteraad een verkeerd signaal uitgaat. Want het zou naar buiten toe de