DEKENS
liiiiglsireasi f. Ml
Purol bij Ruwe en Schrijnende Handen
UaHH alle Bi-
ei EifgcienziHen.
LA PORTE Co.
FOEKESl'S KNEMKIZUI
Da F, VOIGT
Uitgave: G. J. SMIT, v. Weedestraat 35, Soestdijk - Telefoon 181
Bureau te Baarn: VAN DE VEN's Boekhandel - Telefoon 139
Steenhofstraat5, Telefoon S 45
Bouwcrediet beschikbaar.
5e Jaargang No. 38
Gecontroleerde oplaag te samen 6500 exemplaren.
Vrijdag 1 October 1326
SOESTER, HIM5BL/1D
Redactie-Adres te Soest: Van Weedestcaat 11 - Soestdijk - Telefoon 68
Redactie-Adres te Baarn: Veldheimweg 48
Adres te SoesterbergRademakerstraat 15.
De Christelijke bladen het „Soester Nieuwsblad" en „De Baarnsche Koerier"
worden steeds gratis huis aan huis bezorgd te Baarn, Soest, Soestdijk, Soester
berg, Soestduinen en Lage en Hooge Vuursche.
Advertenties voor elk der bladen van 1-5 regels f 1 -00. Elke regel meet f 0J0
De Grieksche Staatsgreep: De eerste foto's sinds den val van Generaal Pangalos, de
dictator die naar het eiland Egina werd overgebracht. Onze foto toont een motorwagen
met geschut bewapend, gecamoufleerd als een postauto in Athene's straten.
Van Weedestraat 34-34A Telef. 23
Adres van vertrouwen.
NIEUWE ZENDINGEN.
Groote sorteering. Prima kwaliteiten.
Lage prijzen.
Zeer zware driekleurige gestreepte marmer-
deken 2 persoons f 11,75.
M1N1STER1EELE VRIJGEVIGHEID
In de N. R. Ct. kwamen de vorige week
enkele artikelen voor, waaraan we onder
staande in hoofdzaak ontleenden.
Op 13 Febr. 1925 kwam opeens minister
Colijn met een vijftal belastingvoorstellen bij
de Tweede Kamer, waaronder er ook een
was, beoogende het percentage van de suc
cessierechten te verlagen.
Nu heeft minister Jhr. De Geer dat ont-
"-rr^TfT'tMet ingetrokken, "maar heeit er een
en ander aan veranderd, dat wel de moeite
waard is om het nader te bezien. Het gaat
om de heffing van successie-schenkingsrecht
voor ouderdoms- of invaliditeitspensioenen,
die werkgevers aan hun arbeiders toekennen.
Door de wet van 1917 was elk arbeider,
welke een pensioen of lijfrente van z'n pa
troon gekregen had, bij het overlijden van z'n
patroon, verplicht, daarvoor een zeer hoog
successierecht te betalen, waardoor de uit-
keering of het pensioen vrijwel tot nihil ge
reduceerd werd.
Maar nu is plotseling op 12 Maart '26 dooi
den Hoogen Raad een besluit genomen in
een uitspraak, die daar eigenlijk maar
zijdelings mede te maken had, dat deze uit-
keeringen voortaan vrij zouden zijn, behou
dens enkele speciale uitzonderingen.
Minister Jhr. De Geer heeft nu gemeend
met deze uitspraak en nog een andere van
het Haagsche Hof, rekening te moeten hou
den met het wetsontwerp. En dat is zeker
te loven.
Want we mogen gerust zeggen, dat het
toekennen van pensioen door een patroon
aan een arbeider, die eenigen tijd in zijn on
derneming is werkzaam geweest, niet be
schouwd mag worden als een uiting van ro
yaliteit, maar als een symptoon van het besef
van den werkgever, dat hij z'n oude arbei
ders of soins ook hun weduwen en weezen,
niet onverzorgd mag achterlaten. En zoo
bezien wordt er een sociaal belang mede ge
diend.
Maar de manier, waarop minister Jhr. De
Geer, deze zaak in de wet vastlegt, mag toch
wel eens onder de loupe worden genomen.
Echter kost dat nogal wat kracht, want 't
schijnt wel, dat men altoos wetten maken
moet in een soort Sphinxentaal, waar de
doorsnee-menschen niets uit wijs kunnen
worden, terwijl de rechter ten allen tijde zich
op het standpunt plaatst, dat ieder Neder
lander gehouden is de wet te kennen.
Maar als men die artikelen eens een vijf en
twintig maal heeft overgelezen en men gaat
dan de bijzinnen en hulpzinnen afzonderlijk
bezien, dan wordt het wel, nu, laten we maar
zeggen een beetje minder duister.
Dan zien we allereerst een regeling welke
getroffen wordt voor het geval, dat een
werkgever bij testament pensioen toekent aan
een of meer werknemers.
Maar dan mogen de werknemers geen
naaste bloedverwanten van den werkgever
zijn en het pensioen mag nooit meer be
dragen dan f30.per week. Voor weezen
mag dit niet hooger zijn dan f3.per hoofd
en per week.
Als aan deze voorwaarden voldaan is, be-
hoeft geen successierecht over die uitkee-
ringen te worden betaald.
Nu zullen we de laatste zijn, om minach
tend op een pensioen van f30.per week
neer te zien. Maar waarom moet hier de mi
nister den werkgever binden aan een betrek
kelijk laag bedrag?
Is dat het hoogste wat de minister voor
een arbeider toelaatbaar acht?
We kunnen alleen maar zeggen, dat we
het bekrompen en benepen vinden.
Want stel, dat een oude dame, haar oude
dienstbode f 2000.— per jaar lijfrente liga-
teerd, dan komt de minister, Jhr. De Geer,
en zegt: „Dat is te veel, je moet van dat
meerdere een flinke scheut successierechten
betalen, anders heb je een te goed leven, dan
wordt je te vet.
Als je meer pensioen had willen hebben,
had je maar officier in 't Nederlandsche le
ger moeten worden, of bij de kolonialen, of
anders minister, zooals ik.
Nog erger wordt het in het wetsvoorstel,
wanneer de pensioenen niet gelegateerd wor
den bij testament, maar bij het leven van
den werkgever door hem worden geschon
ken.
Dan is de minister eerst onderscheid gaan
maken. Want hij heeft het dan over arbeiders
in een bedrijf.
En aangezien een buitenplaats en een ma
kelaarskantoor bijv. geen bedrijven zijn, val
len arbeiders in den zin der wet, aan zulke
ondernemingen verbonden, er lekker bui
ten.
Verder eischt de minister, dat de uitkee-
ring zij: „een redelijke belooning voor be
wezen diensten". De opmerking komt ons
in de pen: „als die diensten nu nog beloond
moeten worden, dan is dezen arbeiders te vo
ren te weinig loon betaald". Maar dit is maar
bijzaak.
Die arbeiders moet tenminste 10 jaren
achtereenvolgende, in het „werkgeversbe-
drijf" zijn werkzaam geweest. Dan wordt
vrijstelling voor het betalen van successie
rechten toegestaan tot een maximum bedrag
van f4000.per jaar of van f1000.— per
jaar voor de weezen.
Als je dus een pensioentje van je baas
hebt gehad, maar hij heeft je dat een half
jaar te vroeg gegeven, toen je nog maar 9 1 /2
achtereenvolgende jaren bij hem in dienst
was, dan neemt de minister straks, als die
goede baas komt te overlijden, het grootste
deel daarvan weer af.
Of ook, als de minister meent, dat het een
onredelijke belooning voor bewezen diensten
is, of dat het een belooning voor niet be
wezen diensten is, enz. (je kunt er nog wel
meer uit halen), dan krijg je er ook maar een.
heel klein beetje van.
Sociale rechtvaardigheid?
Ten slotte nog de schenkingen van een
werkgever aan een pensioenfonds. Dat mag
ook niet meer.
Alleen als voldaan is aan zekere voor
waarden.
In de eerste plaats mag zulk een werkgever
het niet uit „z'n eigen zak" geven, maar
moet hij het geven uit de kas van de onder
neming; ten tweede moet dat fonds rechts
persoonlijkheid bezitten; ten derde moet het
fonds door den werkgever of wel diens me
dewerker of door diens rechtsvoorganger in
het leven geroepen zijn.
We willen ook hiervan nog iets zeggen.
Als dus een pensioenfonds wordt gesticht
door de arbeiders en de patroon schenkt een
EEN MISDAAD
„Medelijden met hen, wier toestand om
barmhartigheid vraagt, is een der meest spre
kende karaktertrekken van het Russische
volk. Oe ziet dat, als een transport ongeluk-
kigen, voor Siberië bestemd, in 'n plaats, aan
den grooten lijdensweg gelegen, verschijnt.
Men loopt uit, niet om z'n nieuwsgierigheid
te bevredigen, maar om bijstand en hulp te
verschaffen. Broederlijk wordt hetgeen men
te missen heeft aan die ongelukkigen mede
gedeeld. Men beklaagt hen en staat hen met
troost en daad bij. Vraagt niet wat zij mis
dreven, maar wat hun toestand eischt. En
dit geschiedt als een vanzelfsheid. De lief
de van den grooten Meester doet zijn be
vel volgen en men is verheugd als men Zijn
Woord mag opvolgen".
Deze woorden van den grooten Russischen
schrijver Gogol komen mij steeds voor den
geest als ik op onze stationspleinen de cel
wagen zie rijden of wachten en een cen
traal punt van belangstelling zie. Hoe af
schrikwekkend het uiterlijk van dezen ge-
blindeerden wagen ook is, men beschouwt al
gemeen zijn komst zonder leedwezen, want
er valt iets te zien; wie weet welk interessant
geval te aanschouwen en welk een sensatie
men doorleven zal als deze kar ge- of ontla
den wordt. De velen, die op ieder stations
plein omzwerven, deskundig wat tijd van
komen en vertrekken betreft, nemen de beste
plaatsen in. Aankomende reizigers blijven
toeven, begeerig naar het schouwspel, dat
hun nog vreemd is en zij, die met gezwinden
pas het station naderen, wachten, met ang-
stigen blik op de klok, vreezende, dat hun
iets ontgaan zal.
Zoo spreekt ook hier belangstelling zich
uit omtrent hen, die veroordeeld zijn of zul
len worden, maar de geaardheid dier belang
stelling is een geheel andere als ia Rusland's
steppen het publiek beweegt en den veroor
deelden verkwikken doet. Als ketens en
boeien hier ontbreken, houdt de zaak op
pikant te zijn. Komt, wat veelal gebeurt,
slechts een schamel persoon schuchter te
voorschijn, men beklaagt de tijd aan zoo'n
triest geval besteed. Alleen als het publiek
ingelicht is en weet, wie vervoert zal wor
den en welke de zaak is waarvan hij beschul
digd wordt en sterk politie-eskorte de be
langrijkheid der misdaad toont, is het geval
interessant en heeft men wil van zijn inspan
ning. Men gaat dan tevreden gesteld door.
Het was een opdringend publiek, dat on
langs te U„ voor den uitgang van het sta
tion den celwagen omgaf, Politie moest han
delend optreden om den weg vrij te houden
voor hen die aangekomen, zich den uitgang
versperd zagen. De groep belangstellenden
wies voortdurend aan, want van mond tot
mond ging de mededeeling, dat een vader
moordenaar op komst was. En dit was meer
dan voldoende om de nieuwsgierigheid te
spannen. Eindelijk werd die bevredigd. Het
publiek werd meer achterwaarts gedrukt, een
brigadier-veldwachter liep met papieren in
de hand voorop en dan volgde een nog
jonge man, die aan den pols geboeid naast
een geleider ging en met de oogen op den
grond gericht en de pet nog over de oogen
getrokken in de richting der wachtende wa.
gen zich bewoog en daar spoedig in ver.
dween. Aan de nieuwsgierigheid was vol
daan. Men had den interessanten persoon,
wiens misdaad de pers aan kolommen copy
had geholpen, zelf gezien en hiermede voor-
loopig tevreden, verwijderde men zich of
bleef de bizonderheden van deze misdaad
nog even bespreken.
Oogenschijnlijk heerscht er afkeer van den
jongen, die tot zoo iets vreeselijks in staat
was gebleken en maar weinig deernis werd
openbaar met het vernietigen van een jeug-
Makelaar - Taxateur
Bij het station Soestdijk
Verzekeringen Brand. Inbraak etc. Belast zich
met aan- en verkoop van Villa's, Landhuizen,
Winkelhuizen, Bouwterreinen en vaste goederen
zeke. bedrag aan dat fonds, dan gelden de
vrijs'ellende bepalingen niet.
Al- de baas, bijv. als hij 25 jaar getrouwd
is, f ip.OOO.stort in het pensioenfonds voor
z'n werknemers en hij geeft dat uitz'nprivé-
kas, dan gelden de vrijstellende bepalingen
lekk* r niet.
't is te hopen, dat de kamers bij de be-
hantpling van deze artikelen, hier en daar
een gewenschte verandering aanbrengen,
wanzoóals het nu voorgesteld wordt, lijkt
het ne toch wel wat wonderlijk.
Dn gist. Gediplomeerd Opticien.
BUR 3EM. GROTHESTRAAT 28 - Soestdijk
HWTV Eerste Soester Electrische Brillenslijperij.
GROlTE SORTEERING FOTO-ARTIKELEN
KERKBERICHTEN
BAARN
Ned. Herv. Kerk.
Vcorm. 10 uur Ds. I. Kievit.
Nam. 6 uur Ds. A. Adriani.
Vereeniging „Calvijn", Tromplaan.
Na n. 6 uur Ds. I. Kievit.
Woensdag 6 September, Ds. Timmer, van
Ermt'lo.
Geref. Kerk (Oude Utrechtscheweg).
Voprm. 10 uur en nam. 6 uur Ds. J. G.
Meijren.
Chr. Geref. Kerk (NassauHan),
Vo jrm. 10 en nam. 6 uur Ds. K. Groen.
Roomsch Katholieke Kerk.
Vcórm. 7 en 8.30 uur H. Mis en te 10 uui
Hoogmis.
Doopsgezinde Gemeente.
Vourm. 10.30 uur Ds. F. Kuiper, van Amers
foort)
L.|ger des Heils. (De Wetstraat 25).
Voirm. 7 uur bidstond, voorin. 10 uur
heilifjingsmeeting.
N/zf. 3.30 uur openluchtmeeting aan de
Orr. 'Y Kom
*'s Vxvonds 8 uur verlossingssamenkomst.
Maandagavond 8 uur bijzondere samen
komst.
Woensdagavond 8 uur openbare samen
komst.
Donderdagavond 8 uur heiligingsmeeting.
Proefnemingen met lichte aeroplanes te Lympne. De „Wood Piacon" wordt gekeurd, al
vorens aan de proeftocht te mogen deelnemen.
dig leven en verwoest familiegeluk, als ge
volg van deze daad.
Het viel mij, mede tot het publiek behoo-
rende, moeilijk, in den jongen man, die nu
op weg naar de terechtzitting was, een mis
dadiger, een opzettelijk moordenaar te zien.
Zijn half verlegen, half beschaamde houding
deed vermoeden, dat hij op den weg der
misdaad nog weinig verkeerd had en zelf
gebogen ging onder het ernstig feit, dat hij
bedreven en bekend had. Vandaar, dat ik zijn
zaak volgen bleef en het verslag der zitting
in welke hij terecht stond, met belangstel
ling volgde. Daaruit bleek, dat zijn optreden
een gunstïgen indruk maakte, dat zijn ver
leden voor hem getuigde en daartegenover,
de verslagene bekend stond als een drank
zuchtig leeglooper, een schande voor zijn
woonplaats en een schrik voor zijn gezin.
De voornaamste getuige in die droeve zaak
was de vrouw van den verslagene zelf, wier
verschijning, dit getuigde alle verslaggevers,
een indruk van stil gedragen leed en ellende
maakte, die voortdurend haar jongen voor
sprak en zonder den man, die gedood was
te bezwaren, nadruk legde op de zorgzame
liefde door den beschuldigde aan haar en
de jongere kinderen voortdurend betoond,
en wiens werken en goed gedrag nooit door
den vader gewaardeerd of erkend was.
Het werd een belangrijke rechtszaak. De
officier van Justitie stelde in zijn requisitoir
de zaak in een scherp licht, schetste het on
natuurlijke van zulk een daad; de zoon de
hand tegen den vader opheffende en dien
vader doodende; noemde een dergelijk mis
drijf gelukkig uiterst zeldzaam, maar daarom
te meer strafwaardig en vroeg als straf, de
ook hem bekende omstandigheden, onder
welke deze misdaad was gepleegd, in aan
merking nemende, een veroordeeling tot
twee jaar celstraf. Deze gematigde eisch na
zoo scherpe afkeuring, bracht liet talrijk aan
wezige publiek in verbazing. Maar die ver
bazing week en maakte voor andere gevoe
lens plaats toen de verdediger, aan het woord
gekomen, heel de toedracht van dit geval
uiteenzette. Hier stond geen misdadiger, dit
was de hoofdgedachte van zijn welspreken
de verdediging, maar een held voor het tribu
naal. Hier had een betreurenswaardige sa
menloop van omstandigheden tot een mis
daad geleid, die, gezien de omstandigheden,
geen misdaad was maar een uiting van kin
derliefde, die tot optreden genoodzaakt, tot
een uitkomst had geleid, bedoeld noch ver
wacht. Wat de vrouw en de beschuldigde
hadden gepoogd te verzwijgen, werd nu
openbaar, en als verdediger mocht hij niet
zwijgen, al werden de gedragingen van moe
der en zoon door hem geëerd, de man, die
op zulk een vreeselijke wijze aan zijn einde
was gekomen was een van die ellendelingen
geweest, die het geluk van hunne omgeving
verwoesten, geen vader maar een beul, geen
echtgenoot maar een schurk en was als
slachtoffer van zijn eigen optreden en wan
gedrag, gevallen. Heel de droeve, helaas niet
zeldzame, geschiedenis van een ongelukkig
familieleven werd nu in een uitvoerig, van
medelijden doorgloeid, pleidooi geschetst.
De vader, een permanente dronkaard, zich
alleen om zijn gezin bekommerend om zijn
roes uit te slapen, het niet verdiende voedsel
te eischen en verder vrouw en kinderen mis
handelend. De vrouw en "kinderen, waarvan
beklaagde de oudste, met onderwerping het
wreede lot dragende en de dagelijksch we-
derkeerende kwellingen ondergaande, zonder
aan anderen hun leed te klagen en toch door
iedereen beklaagd. Beklaagde bizonder reeds
als kind zijn moeder tot troost en dag en
nacht arbeidende om het gezin niet het al-
lernoodigste te doen ontberen en daarom,
door den vader meer dan de anderen nog
gehaat en gekweld. Eindelijk, bij de onmoge-
Uit de straatgevechten te Athene: Een troep manschappen, gevangen genomen bij de
handgevechten tusschen Gouvernementstroepen en Republikeinen, die weigerden aan de
orders van Generaal Kondylis te gehoorzamen.
Protestanten Bond.
Voorm. 10.30 uur Ds. J. Wijhe, van Amers
foort.
Ned. Luthersch Genootschap voor In- er
Uitwendige Zending, afdeeling Baarn.
Zondag 3 Oct„ voorm. 10.30 uur Aula Ly
ceum Vondellaan Prof. Dr. J. W. Pont, van
Bussum.
12 Uur Zondagsschool in het Lyceum.
LAGE VUURSCHE
Ned. Herv. Kerk.
Geen opgave.
SOEST
Ned. Herv. Kerk.
Voorm. 10 uur (Kerk), Ds. K. J. v. d.
Berg, van Amersfoort. H. Avondmaal.
's Avonds 6 uur (Kerk), Ds. J. Qoslinga,
van Utrecht.
Voorm. 10.30 uur (Rembrandtzaal), Ds. L.
derf Bliek.
's Avonds geen dienst.
Donderdag 7 Oct. (Rembrandtzaal), des
avonds 7 uur, Ds. J. E. Klomp, van Olde-
broek.
Chr. Geref. Kerk.
Geen opgave.
Vereenlging van Vrijz. Godsdienstigen.
Gebouw Religie en Kunst, Rembrandtlaan.
Voorm. 10.30 uur Ds. A. Klaver, van Hoorn.
Roomsch Katholieke Kerk
Parochie St. Petrus en Paulus
Voorm. 7 en 9 uur H. Mis en te 10.30 uui
Hoogmis.
Parochie Maria Onbevl Ontv.
Voorm. 7.30 uur H. Mis en te 10 uur
Hoogmis.
Geref. Kerk.
Kerkgebouw Julianastraat
Voormiddag 10 uur, Ds. R. van Arkel, van
Utrecht.
Nam. 5.30 uur Ds. J. v. d. Meulen.
Kerkgebouw Soesterbergschestraat.
Voorm. 10 uur Ds. J. v. d. Meulen.
Nam. 5.30 uur Ds. R. v. Arkel, van Utrecht.
SOESTERBERG
Ned. Herv. Kerk.
Geen opgave.
lijkheid om verder in de ouderlijke woning
te kunnen blijven, naar zee gegaan en daar,
door goed oppassen vooruitgaande, het uit
zicht had voor moeder en de andere kin
deren nog beter te kunnen zorgen. De ont
wikkeling van het drama, hetwelk deze voor
beeldige zoon met den strafrechter in aan
raking zou brengen, werd hierna onder adem-
looze stilte aangehoord. Een lange reis had
hem bijna twee jaar van huis doen blijven.
Behalve het maandgeld aan zijn moeder ver
maakt, was het hem gelukt door veel werk
in vrijen tijd nog een belangrijk bedrag op
te sparen en de verwachting, straks thuisko
mende, de huisgenooten veel goed te kun
nen doen, deed hem direct na aankomst in
het vaderland naar huis gaan, vervuld van de
meest opwekkende gedachten.
Helaas, beweging om en voor het ouder
lijk huis deed hem van ver reeds kwaad ver
moeden en naderbij komende, hoorde hij
het tumult door een dronken woestaard ver
oorzaakt, zag zijn broertjes en zusjes hui
lende naar buiten komen en vond naar bin
nen vliegende, zijn moeder gevallen onder
de mishandelingen van den schrik zijner kin
derjaren, die niet verbeterd of veranderd
bleek. Hem aan te grijpen en weg te slinge
ren was voor den sterken en plotseling ver
bitterden jongenman het werk van een
oogenblik en ditzelfde oogenblik bracht voor
den dronken huisvader het einde, daar hij,
tegen de deurpost geworpen, dood bleef lig
gen. Volgens de grechtelijke lijkschouw was
echter de toestand van het door drankmis
bruik gedegenereerde slachtoffer mede ver
antwoordelijk voor de ernstige gevolgen van
deze handeling en de advocaat aarzelde niet
ook het geneeskundig onderzoek, te gebrui
ken om» zijn cliënt te ontlasten.
Maar hoofdzaak van zijn welsprekend plei
dooi was aan te wijzen de natuurlijke reac
tie, die in de ziel van den verheugd weder-
BANKIERS
BAARN - SOEST - BUSSUM
In Brand- en Inbraakvrije Safe-inrichting j
loketten te huur in prijzen van f6.'— per
jaar en
KRONIEK VAN DE WEEK
De patiënt maakt het. gofid.
Huilbuien. Ook een portret.
Gek is lastig. Verloop Ruzie.
The old old story. Gewelds-
betooging. Herinnering. De
wapens neer, bij hun zeiven.
De bokscorrespondent van de Daily Mail
heeft een onderhoud met Dempsey gehad.
Zooals onze lezers weten, heeft Dempsey, die
wereldkampioen bokser was, gebokst met
Tunney.
Tunney heeft op punten gewonnen en nu
is Dempsey wereldkampioen af. We hebben
er geen belang bij en 't interesseert ons ook
niet, of Tunney wereldkampioen is, of een
ander proleet.
Wat ons wel eenigszins interesseert, is de
manier, waarop de één won en de ander ver
loor.
Daarvan vertelt bovengenoemde bokscor
respondent. Een vakman dus.
Hij vertelt dan, dat de vrouw van Demp
sey op weg is naar hem toe, maardat zij
moeite zal hebben om hem te herkennen, zuo
ziet hij er uit. Het ergst is het linkeroog ei
aan toe. Van de brug van den neus tot aan
het einde van het linkeroog loopt een diepe
wond, die gehecht moest worden. De lin
kerzijde van het gelaat is hevig gezwollen en
heeft een pruimenkleur; zijn neus is inge
deukt en z'n rechteroog zwart en bloed
doorloopend, terwijl het linkeroog dichtge
slagen is. Hard gaat ie.
keerenden zoon plaats vond toen hij, het
ouderlijk huis naderend en vervuld van de
streelende gedachte daar vreugde en blijd
schap te brengen, plotseling al de ellende
zijner jeugd weder voor zich vond en de
geliefde moeder, weder aan mishandeling
ten prooi. Daarom drong hij op vrijspraak
en onmiddellijk ontslag uit de hechtenis aan,
en zoo de rechtbank zich niet door hem
overtuigd achtte, een voorwaardelijke straf
zou, naar zijn overtuiging en verwachting, 't
zwaarste vonnis zijn, dat hier uitgesproken
kon worden. Een prachtige peroratie, waarin
hij nogmaals een beroep op de schoonste
gevoelens van het hart der rechters deed, be
sloot zijn indrukwekkende rede en het pu
bliek kon maar moeilijk weerhouden worden
van op geestdriftige wijze aan zijn instem
ming uitdrukking te geven.
Het einde dezer procedure was een ver
oordeeling tot 7 maanden gevangenisstraf, te
verminderen met den tijd in voorarrest door
gebracht. Geen vrijspraak, dus maar een
uiterst clemente straf. Voor hen, die deze
procedure gevolgd hadden, reden tot vreugde
en instemming. Velen echter spraken hun af
keuring uit over dit vonnis, dat, volgens hen,
opnieuw bewees, hoe de eerbied voor het
leven verdwijnt en hoe gemakkelijk het den
misdadiger gemaakt wordt om zijn snoode
daden ongestraft uit. te voeren. Ingezonden
stukken en commentaren in de pers getuig
den van de ontstemming, die dit vonnis had
uitgelokt en gaven de verontwaardiging weer
van velen, die de Nederlandsche justitie en
de rechtbank te U., met verwijten overlaad
den en niet schenen te begrijpen, dat het
„oordeelt niet, opdat gij zelve niet veroor
deeld wordt" ook in dezen tijd groote be-
teekenis heeft en dat mede-voelen en mede
lijden njet mogen ontbreken waar men het
doen van anderen beoordeelt, ook al zijn die
beschuldigd van een misdaad.
